Οι”Θεματοφύλακες βιβλίων” στα πλαίσια των προγραμματισμένων και καθιερομένων συνεντέυξεων συγγραφέων, σήμερα, έχουμε την τιμή και χαρά να “φιλοξενούμε” την νέα και πολλά υποσχόμενη συγγραφέα Ιουλία Ιωάννου για να μας μιλήσει για το πρώτο της “πνευματικό παιδί” με τίτλο “Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα“, το οποίο κυκλοφορεί απο τις Εκδόσεις Λιβάνης -με ανοδική πορεία το διάστημα των τελευταίων μηνών- καθώς και για άλλα πολλά σε σχέση με την ίδια την συγγραφέα.
Ν.Β.Πότε ξεκινήσατε να γράφετε και ποιο ήταν το έναυσμα;
Ι.Ι.Ξεκίνησα να γράφω πριν ενάμισι χρόνο το πρώτο μου μυθιστόρημα, αν και αρκετά χρόνια τώρα γράφω διηγήματα. Το έναυσμα ήταν μια τυχαία συνάντηση, η παρακίνηση, η προτροπή μιας πολύ καλής μου φίλης, να πιστέψω ότι μπορώ να τολμήσω για κάτι περισσότερο από ένα μικρό διήγημα με αρχή μέση και τέλος, μαζεμένα σε μια-δυο σελίδες. Το τόλμησα λοιπόν, και δεν μπορούσα να με σταματήσω…
Ν.Β.Πώς βρίσκετε τις ιδέες σας;Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Υπάρχει κάποιο μέρος ή αντικείμενο ή τραγούδι ή όλα αυτά μαζί, που πυροδοτεί την έμπνευσή σας για συγγραφή;
Ι.Ι.Μπορεί να ακούσω ένα στίχο, να φέρω στο μυαλό μου μια σκηνή από το παρελθόν που με συγκλόνισε, να ξυπνήσω ύστερα από ένα έντονο όνειρο και να ξεκινήσω να γράφω… Η έμπνευση είναι ένας ορμητικός χείμαρρος από εικόνες και λόγια καλά φυλαγμένα μέσα μας, που όταν βρουν πρόσφορο έδαφος, ξεπετάγονται και ανθίζουν όπως οι καρποί σε γόνιμο χωράφι!
Ν.Β.Πόσα έργα έχετε γράψει δημοσιευμένα η μη και ποιο είναι το αγαπημένο σας;
Ι.Ι.Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο μου μυθιστόρημα, άρα δεν έχω μέτρο σύγκρισης. Όμως πιστεύω πως όσα και να γράψω, το καθένα θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου!
Ν.Β.Ποιον ήρωα στο βιβλίο σας αγαπάτε περισσότερο;
Ι.Ι.Τετριμμένο αλλά αληθινό, όλους τους ήρωές μου τους αγαπώ, όλοι τους είναι δημιουργήματά μου, όμως, το χαρακτήρα που ξεχωρίζω για το ήθος και την ανιδιοτελή αγάπη του, είναι ο Βασίλης!
Ν.Β.Ποιο είδος λογοτεχνίας σας αρέσει περισσότερο; διήγημα, νουβέλα ή μυθιστόρημα; και ποιο είδος μυθιστορήματος; αισθηματικό, ιστορικό, τρόμου ή φαντασίας;
Ι.Ι.Πάντα ξεχώριζα το μυθιστόρημα, ήταν το άπιαστο όνειρό μου να γράψω κάποτε… όμως τα διηγήματα που έχω γράψει γέμιζαν κατά κάποιο τρόπο το κενό που υπήρχε. Υπάρχουν τόσο ωραία μυθιστορήματα που αν με κερδίσει η υπόθεσή τους δεν θα κοιτάξω ποιας κατηγορίας είναι, διαβάζω τα πάντα, με λίγο περισσότερη αδυναμία σε όσα έχουν ιστορικά στοιχεία και ανθρώπινες ιστορίες, αλλά και έξυπνη αστυνομική πλοκή!
Ν.Β.Φημολογείται πως σχεδόν σε κανέναν συγγραφέα δεν αρέσουν αυτά που ο ίδιος γράφει. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτό;
Ι.Ι.Διαφωνώ! Για να δώσει ένας συγγραφέας το έργο του στο κοινό, σημαίνει πρώτα πρώτα ότι ο ίδιος το αποδέχεται, το αγαπάει, το εγκρίνει… αλλιώς για ποιο λόγο να εκτεθεί; Τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, αν κάτι δεν μου άρεσε δεν το δημοσίευα ποτέ… (στα διηγήματα που έγραφα) από τη στιγμή που εμένα με γέμιζε, όλο και κάποιος ακόμη θα βρισκόταν να τον αγγίξει η ιστορία μου!
Ν.Β.Σαν δημιουργός παθαίνετε ποτέ συγγραφική αφλογιστία και σαν αναγνώστης αναγνωστική ύφεση; Κι αν «ναι», πώς τα ξεπερνάτε;
Ι.Ι.Δεν έχω την εμπειρία και το μεγάλο συγγραφικό παρελθόν ώστε να σου απαντήσω… ως αναγνώστης όμως βρίσκομαι πάντοτε σε ύφεση!
Ν.Β.Σας ενδιαφέρει η επικοινωνία με τους αναγνώστες σας και η γνώμη τους;
Ι.Ι.Βεβαίως και με ενδιαφέρει και η επικοινωνία και η γνώμη των αναγνωστών μου, όποια κι αν είναι αυτή! Αυτό άλλωστε θεωρώ ότι φαίνεται μέσα από το agrinio-life, την ιστοσελίδα που μου έδωσε το βήμα να κάνω αυτό που αγαπούσα τόσο, πραγματικότητα. Αν δεν σου πει ο αναγνώστης τι δεν του αρέσει -κυρίως- και φυσικά και τι του αρέσει σε ό,τι γράφεις, πώς θα βελτιωθείς;
Ν.Β. Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα που θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες σας με το πρώτο σας μυθιστόρημα και ενδεχομένως και στα επόμενα έργα που θα γράψετε;
Ι.Ι.Το ηθικό δίδαγμα από τη στάση ζωής μου και κατ’ επέκταση και από το έργο μου, είναι να πιστεύεις ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα, αρκεί να το θες πάρα πολύ, να έχεις επιμονή, υπομονή και το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να πετύχεις τα όνειρά σου!
Ν.Β.Πιστεύετε στη συλλογική συγγραφή; και στην παράλληλη λογοτεχνία;
Ι.Ι.Δεν θεωρώ ότι είναι εύκολο, μπράβο σε όσους το τολμούν! Γενικά το ρίσκο και το διαφορετικό μου αρέσει, εξιτάρει τη φαντασία μου!
Ν.Β.Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν γράφετε ή δεν διαβάζετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Ι.Ι.Ανάλογα με την εποχή, και τον ελεύθερο χρόνο… παίζω με το γιο μου, προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα μαζί. Μου αρέσουν τα ταξίδια και να μαγειρεύω για φίλους που ξετρελαίνονται με τις χειροποίητες πίτες μου!
Ν.Β.Ποιο είναι το πρόγραμμα που ακολουθείτε όταν γράφετε ένα έργο και σε πόσο χρονικό διάστημα; ποιος σας βοηθάει περισσότερο και με ποιον τρόπο κατά την διάρκεια της συγγραφής; Παίρνει διαφορετική διάσταση η καθημερινότητά σας οσο διαρκεί η συγγραφή ενός βιβλίου; Οι ήρωές σας εμπεριέχουν κάτι απο εσας; από τον εαυτό σας;
Ι.Ι.Το πρόγραμμά μου είναι συγκεκριμένο κάθε μέρα, γιατί είμαι μαμά, νοικοκυρά, εργαζόμενη γυναίκα, όπως τόσες και τόσες… Η καθημερινότητά μου είναι πάντα η ίδια, τα ίδια δρομολόγια, οι ίδιες υποχρεώσεις. Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν, ήρθε να προστεθεί και η συγγραφή και επειδή έχω μόνο ένα έργο πίσω μου, θα πω ότι η συγκεκριμένη δουλειά ήταν μια αρκετά σύντομη, πολύ έντονη όμως εμπειρία! Όλη η οικογένεια, όπως και μια φίλη, συνέβαλε ώστε να μου εξασφαλίζει λίγο περισσότερο χρόνο όταν έγραφα…
Όσο για το τελευταίο σκέλος της ερώτησης, θα πω μόνο ότι από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου, πιστεύω ότι είναι αναπόφευκτο να μην εμπεριέχει στοιχεία από μένα, που μοιράζονται όμως τόσο όσο χρειάζεται σε όλο το βιβλίο.
Ν.Β.Έχουν απορρίψει ποτέ συγγραφική σας δουλειά;
Ι.Ι.Μα, μέσα από την απόρριψη δεν γινόμαστε καλύτεροι, δεν πεισμώνουμε, δεν προσπαθούμε περισσότερο;
Ν.Β. Ποιο είναι το ελάττωμα και προτέρημά σου το οποίο ενδέχεται να σας βοηθάει ή να σας εμποδίζει κατά την διάρκεια της συγγραφής;
Ι.Ι.Είμαι πολύ επίμονος άνθρωπος, με υψηλό το μέτρο της τελειότητας σε ό,τι κάνω! Άλλοτε αυτό είναι ελάττωμα άλλοτε προτέρημα, όμως είναι κάτι που υπάρχει μέσα σε μένα, οπότε ανεξαρτήτως συγγραφής ή όχι, αν βάλω ένα στόχο, θα προσπαθήσω να βρω τρόπο και να τον πετύχω!
Ν.Β.Τι σας αρέσει περισσότερο στη συγγραφή; και ποιο πιστεύετε πως είναι το δυσκολότερο σημείο της; Επίσης,πιστεύετε πως υπάρχουν συστατικά επιτυχίας μιας ιστορίας;
Ι.Ι.Η συγγραφή είναι μαγεία, είναι το μέσο να εξωτερικεύσεις κρυφά όνειρα, επιθυμίες, θύμησες… δεν ξέρω ποιο είναι το δυσκολότερο, το να θέλεις να εκφράσεις όσα κρύβεις μέσα σου και να μην έχεις βρει τον τρόπο ή να μην τα αφήνεις να βγουν στην επιφάνεια και να τα αγνοείς; Δεν γνωρίζω επίσης αν υπάρχει κάποιο συστατικό επιτυχίας, ο καθένας εκφράζει ό,τι νιώθει, οπότε ο κάθε συγγραφέας είναι ξεχωριστός όπως είμαστε όλοι μας.
Ν.Β.Πόσο απέχει η αλήθεια από το ψέμα; Η τέχνη από τη ζωή; Ο έσω εαυτός από τον έξω;
Ι.Ι.Όλα εμπεριέχουν μέσα τους το αντίθετό τους, η αλήθεια καλύπτεται από το ψέμα και στο χέρι μας είναι να την επιλέξουμε ή όχι. Η ζωή είναι από μόνη της τέχνη, αρκεί να το αντιληφθούμε εγκαίρως… Το να κρύβεις μέσα σου ένα τέρας που εμφανίζεται ως άγγελος, κάποτε θα έρθει η στιγμή που θα αποκαλυφθεί… υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να είσαι και να αισθάνεσαι ο εαυτός σου, να αγαπάς αυτό που είσαι; Να μην υποκρίνεσαι;
Ν.Β.Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα; Είστε αργή η γρήγορη αναγνώστρια;
Ι.Ι.Τον τελευταίο χρόνο έχω διαβάσει πάνω από εκατό! Οπότε θα έλεγα πως είμαι αρκετά γρήγορη στην ανάγνωσή μου και θυμάμαι και όλες τις ιστορίες που έχω διαβάσει… όσο για το τι διαβάζω τώρα… φαντάζομαι ότι μέχρι να δημοσιεύσεις τη συνέντευξη θα έχω πιάσει άλλο…
Ν.Β.Γράφετε αυτήν την περίοδο; και αν ναι θέλετε να μας πείτε τι γράφετε;
Ι.Ι.Δεδομένου ότι το πρώτο μου μυθιστόρημα μόλις κυκλοφόρησε, και αν σκεφτείς ότι γράφω συνεχώς σκέψεις για βιβλία που διαβάζω… πάντα κάτι γράφω… αλλά όχι κάποιο δικό μου μυθιστόρημα… Να περάσει λίγο ο καιρός και θα ασχοληθώ με το επόμενο που έχω ήδη στα σκαριά…
Ν.Β.Πιστεύετε πως το διαδίκτυο βοηθά τη λογοτεχνία; και αν ναι με ποιον τρόπο;
Ι.Ι.Το διαδίκτυο είναι το μέσο που έκανε τη λογοτεχνία πιο προσιτή στο αναγνωστικό κοινό. Υπάρχουν τόσες ομάδες, τόσες σελίδες που ασχολούνται με το βιβλίο και τους συγγραφείς που έφερε ακόμη πιο κοντά τον αναγνώστη με το δημιουργό. Θεωρώ λοιπόν ότι έκανε περισσότερο καλό παρά κακό!
Ν.Β.Πιστεύετε ο συγγραφέας πρέπει να ζει έντονα και ακραία για να εμπνευστεί; Μια πληκτική ζωή τι επίδραση μπορεί να έχει στο έργο ενός συγγραφέα; Μόνο τα ρίσκα, οι εναλλαγές ή ο πόνος τροφοδοτούν την έμπνευση;
Ι.Ι.Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν απομονωμένοι από τον έξω κόσμο και όμως γράφουν γράφουν… Το παρελθόν του κάθε ανθρώπου, οι συναναστροφές, οι εμπειρίες που κουβαλάει, τα ερεθίσματα που προσλαμβάνει από τον κόσμο γύρω του… όλα αυτά αν έρθει η κατάλληλη στιγμή, αποτυπώνονται μέσα από τη φαντασία του συγγραφέα. Η έμπνευση είναι κάτι που ή την έχεις ή δεν την έχεις… δεν μπαίνει σε καλούπια, σε χρονικούς περιορισμούς, σε έντονες συγκινήσεις… τροφοδοτείται ακόμη και από μια μόνο λέξη…
Ν.Β.Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που σε επηρέασε και θαυμάζεις; η κάποιο βιβλίο που επηρέασε την σκέψη και ζωή σου και κατά συνέπεια την συγγραφή σου;
Ι.Ι.Συνειδητά όχι! Από μικρή λάτρευα το Μενέλαο Λουντέμη αλλά δεν νομίζω πως η γραφή μου επηρεάζεται από συγκεκριμένα έργα. Ο καθένας πιστεύω ότι κουβαλάει τις δικές του σκέψεις που δεν μπαίνουν σε καλούπια…
Ν.Β.Πείτε μας λίγα λόγια για το πρώτο σας έργο. Πώς βρήκατε τον τίτλο; ενυπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία;
Ι.Ι.Το «Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα» είναι κυριολεκτικά ο ιδανικός τίτλος που θα ταίριαζε και στη ζωή της ηρωίδας μου, μα και στο δικό μου ξεκίνημα. Η ξαφνική αναχώρησή της για την Αμερική σε μια ηλικία χωρίς δική της βούληση, αλλά και όλα όσα έζησε στην πορεία των τριάντα και πλέον χρόνων που περιγράφω θεωρώ ότι καλύπτουν όλες τις πτυχές της ζωής. Τον αποχωρισμό, το θάνατο, τον έρωτα, την κατανόηση του γιατί συμβαίνουν όσα συμβαίνουν. Ναι, υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, όσον αφορά τις θύμησες της παιδικής της ηλικίας, αλλά και πολλά πραγματικά περιστατικά, όπως και υπαρκτά πρόσωπα, τοποθετημένα διάσπαρτα μέσα στο βιβλίο.
Ν.Β.Τι θα συμβούλευατε έναν νέο συγγραφέα; Πιστεύετε πως στην χώρα μας δίνονται οι κατάλληλες ευκαιρίες σε νέους δημιουργούς να αναδείξουν το ταλέντο τους;
Ι.Ι.Η δική μου συμβουλή είναι να κυνηγήσετε τα όνειρά σας, να πιστέψετε, να αγαπήσετε το έργο σας, να παλέψετε γι’ αυτό. Σαφώς και είναι πολύ δύσκολο να σου δώσει κάποιος μεγάλος εκδοτικός οίκος την ευκαιρία, ειδικά όταν είσαι άγνωστος, όμως εγώ είχα την τεράστια τύχη να με αγκαλιάσουν οι εκδόσεις Λιβάνη από το πρώτο μου μυθιστόρημα και μόνο ευτυχισμένη νιώθω γι’ αυτό! Από την άλλη, ναι, γνωρίζω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να επικρατήσεις σε ένα χώρο που ορισμένα πολύ πετυχημένα ονόματα έχουν «μονοπώλιο». Όμως είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι υπάρχουν τόσο σπουδαίοι νέοι συγγραφείς, που αξίζει πραγματικά να σκύψει κάποιος πάνω τους.
Ν.Β.Στις μέρες μας όλο και περισσότερα άτομα πάσχουν από κάποιου είδους ψυχολογική διαταραχή όπως κατάθλιψη, αγοραφοβία, κρίσεις πανικού ή από κάποιου είδους εξάρτηση. Ποια είναι η γνώμη σας και τι θα συμβούλευατε τα νέα άτομα που μπορεί να βιώνουν τέτοιες καταστάσεις;
Ι.Ι.Ο καθένας μπορεί να κουβαλάει μέσα στην ψυχή του πολλά τραύματα, άσχημες εικόνες, από το οικογενειακό περιβάλλον, το φιλικό, την αδικία της κοινωνίας που ζούμε. Όμως αυτό που χρειάζονται οι άνθρωποι που μπορεί να πάσχουν από οποιαδήποτε από τις καταστάσεις που περιγράφεις, είναι ένας καλός λόγος, ένα χέρι να τους οδηγήσει να βγουν από το σκοτάδι, ΑΓΑΠΗ!
Ν.Β.Ολοκληρώνοντας πείτε μου, τι θα’θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Ι.Ι.Να κυνηγάτε τα όνειρά σας, να πιστεύετε στις δυνατότητές σας, να αγωνίζεστε για το καλύτερο που θα ‘ρθει… και πού ξέρετε; Μπορεί το σύμπαν να συνωμοτήσει και να σας τα πραγματοποιήσει!
Οι«Θεματοφύλακες βιβλίων» ευχαριστούμε θερμά την συγγραφέα για τη συνέντευξη και της ευχόμαστε καλή συνέχεια στη συγγραφική της πορεία!!!
«Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα» Ιουλία Ιωάννου «Περίληψη» Η Έλενα έχει βιώσει τα διαφορετικά πρόσωπα της ζωής σε όλη τους τη διάσταση. Από μικρό παιδί, μόλις στα δεκατέσσερα χρόνια της, αναγκάστηκε να παντρευτεί και να φύγει για την Αμερική με ένα σύζυγο που αποδείχτηκε τύραννος. Τώρα, για πρώτη φορά μετά από τριάντα ένα χρόνια, επιστρέφει στην πατρίδα της σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από το πεπρωμένο της, τους δύο άντρες που έχουν σημαδέψει το είναι της με διαφορετικό τρόπο ο καθένας: το στοργικό και καλοσυνάτο Βασίλη, που την έχει τυλίξει με την άδολη αγάπη του, και τον παθιασμένο Πέτρο, που όμως σιωπά ανεξήγητα τον τελευταίο καιρό… Ποιος μπορεί να αλλάξει αυτό που η μοίρα έχει γράψει από πριν για το ρόλο του καθενός; Γιατί εκείνη είναι που γράφει το σενάριο και σκηνοθετεί, εμείς είμαστε απλώς οι ηθοποιοί που εκτελούμε κατά γράμμα τις εντολές που μας δίνει. «Τι να πρωτοθυμηθεί… Πόσες αναμνήσεις, όμορφες και χαρούμενες στιγμές μπλεγμένες μέσα σε ανείπωτο πόνο, όνειρα που ναυάγησαν, λάθη και αδιέξοδοι δρόμοι σε μια διαδρομή τριάντα και πλέον χρόνων. Θα είχε τη δυνατότητα να τα φέρει όλα ξανά στη μνήμη της σε ένα ταξίδι προς το άγνωστο, στο οποίο αναζητούσε να βρει τη λύτρωση. Έφευγε από μια ζωή γεμάτη από την παρουσία αγαπημένων προσώπων, που όμως αισθανόταν ότι είχε προδώσει και πληγώσει ανεπανόρθωτα, και γύριζε σε έναν τόπο απ’ τον οποίο δεν είχε μνήμες, μυρωδιές, χρώματα, τα είχε καταχωνιάσει σε μια μικρή ακρούλα του μυαλού της. Νόμιζε πως είχε ένα κενό μνήμης και πως δε θα γέμιζε ποτέ. Ένιωθε πως η ζωή της είχε αρχίσει μόλις πάτησε το πόδι της στη Νέα Υόρκη, παντρεμένη με τον Άρη, τον τύραννο της νιότης της, που στη σκέψη του και μόνο την έπιανε οργή και αγανάκτηση. Μπορεί βαθιά μέσα της να τον είχε συγχωρέσει για τα εγκλήματά του, όταν όμως τον έφερνε στο νου της αγανακτούσε με όσα την είχε κάνει να υποφέρει, με όσα την είχε υποχρεώσει να ζήσει».
Χρησιμοποιούμε cookies για την παροχή των υπηρεσιών και την ανάλυση της επισκεψιμότητας της σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, αποδέχεστε τη χρήση των cookies.ΕντάξειΌροι Χρήσης
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.