ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ vivlio-life.gr
Σήμερα στο vivlio-life.gr, φιλοξενούμε τον συγγραφέα Θάνο Μολούδη, με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου του έργου με τίτλο ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΦΟΝΟΥ, από τις εκδόσεις ΠΗΓΗ.
Ο Θάνος Μολούδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, τον Ιούλιο του 1993, σε µια οικογένεια µε λογοτεχνικές επιρροές. Από µικρός έβρισκε καταφύγιο στα βιβλία στο σπίτι της γιαγιάς του, και έγραφε ιστορίες τις οποίες πολλές φορές αφηγούνταν στους φίλους του. Πέρασε ένα µεγάλο µέρος της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας στους προσκόπους, µε εξορµήσεις στη φύση και παιχνίδια χαµένων θησαυρών, κάτι που έδωσε φτερά στη φαντασία του και την άφησε να πετάξει.
Παράλληλα, εργάζεται στον τουρισµό και στον ελεύθερο χρόνο του –πέρα από το να διαβάζει βιβλία– απολαµβάνει ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, ταξίδια σε µέρη µε ιστορία και τέχνη, φωτογραφίζει τοπία και κάνει βόλτες ακούγοντας µουσική ή podcasts.
Τον ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
1 Το πρώτο σας βιβλίο, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο από τις Εκδόσεις ΠΗΓΗ. Μιλήστε μας λίγο για την πορεία αυτού του βιβλίου. Πώς εμπνευστήκατε την ιστορία του και τι μεσολάβησε από τη σύλληψη της ιδέας έως την έκδοσή του.
Το πώς μου ήρθε η έμπνευση είναι αρκετά απλό. Είχα δει τυχαία μια φωτογραφία στο pinterest όπου υπήρχε ένα σημείωμα μέσα στις ανοιχτές σελίδες ενός βιβλίου. Στην ουσία, το σημείωμα χαιρετούσε τον αναγνώστη και του έλεγε να έχει μια όμορφη μέρα. Σκέφτηκα λοιπόν: τι θα γινόταν αν η ηρωίδα της ιστορίας μου έβρισκε ένα τέτοιο σημείωμα μέσα σε ένα βιβλίο, με τη διαφορά ότι το σημείωμα θα την προσκαλούσε σε ραντεβού; Και έτσι σχηματίστηκε η ιδέα ενός δολοφόνου που αφήνει σημειώματα στα βιβλία. Από εκεί και πέρα η ιστορία πέρασε από πολλά στάδια, με άπειρες διορθώσεις, αλλαγές, συμπληρώσεις και αφαιρέσεις μέχρι να τελειοποιηθεί και να σταλεί για έκδοση. Θα έλεγα ότι η διαδικασία εύρεσης εκδοτικού ήταν η πιο δύσκολη και η πιο χρονοβόρα, το ίδιο και η διαδικασία επιμέλειας και έκδοσης. Το βιβλίο εκδόθηκε περίπου τρία χρόνια αφού το είχα ολοκληρώσει.
2 Τα συναισθήματα σας και κατά τη διάρκεια της συγγραφής του και τώρα που το βλέπετε τυπωμένο στις προθήκες των βιβλιοπωλείων;
Κατά τη διάρκεια της συγγραφής υπήρχε μεγάλο άγχος και μεγάλη πίεση από μεριάς μου. Ξυπνούσα χαράματα για να γράψω και δεν τελείωνα μέχρι να πάει μεσημέρι, το έβλεπα δηλαδή σαν μια κανονική δουλειά στην οποία δεν θα σχολούσα αν δεν είχα διεκπεραιώσει όλα μου τα καθήκοντα. Αυτό, φυσικά, προϋποθέτει άνεση χρόνου αλλά και αφοσίωση. Πρέπει να είσαι πειθαρχημένος με τον εαυτό σου και αποφασισμένος να φτάσεις στον στόχο σου. Υπήρχαν μέρες που πίστευα ότι αυτά που έγραφα δεν ήταν ωραία, υπήρχαν όμως και μέρες που πίστευα ότι ήταν εξαιρετικά. Όταν το είδα τυπωμένο στα βιβλιοπωλεία ένιωσα ανακούφιση, ότι μπορώ επιτέλους να γευτώ τους καρπούς των κόπων μου, αλλά και μια απέραντη συγκίνηση.
3 Πώς ξεκίνησε να σχηματίζεται στο μυαλό σας η ιδέα αυτού του βιβλίου και τι σκεφτήκατε πρώτα, τους ήρωες, ενδεχομένως την Αλεξάντρα, ή την πλοκή;
Πρώτα υπήρχε η κεντρική ιδέα, αυτή του σημειώματος στα βιβλία. Αυτή ήταν και η ρίζα, θα έλεγα, της πλοκής γύρω από την οποία θα φύτρωναν αργότερα τα υπόλοιπα παρακλάδια. Είχα σχηματίσει στο μυαλό μου τον κεντρικό χαρακτήρα, την Αλεξάντρα, το παρελθόν της, τη ζωή της αλλά όλα τα υπόλοιπα, όπως η αποκάλυψη του δολοφόνου και οι υπόλοιποι χαρακτήρες ήρθαν στην πορεία καθώς έγραφα. Μου αρέσει γενικά να μην έχω ένα ολοκληρωμένο πλάνο και να αφήνω την αφήγηση να με παρασύρει. Σχεδόν όλο το βιβλίο γράφτηκε αυθόρμητα και ύστερα, στις διορθώσεις, έγινε το απαραίτητο συμμάζεμα ώστε να δέσει σωστά η πλοκή.
4 Η Αλεξάντρα θα ζήσει μια μεγάλη περιπέτεια μετά το μυστηριώδες σημείωμα που θα ανακαλύψει μέσα σε ένα μεταχειρισμένο βιβλίο. Τι είναι αυτό που πυροδοτεί την εισδοχή της σε αυτήν την περιπέτεια;
Δεν θα ήθελα να κάνω κάποιο spoiler καθώς ο ένας λόγος έχει να κάνει αποκλειστικά με τη γνωριμία της με το θύμα. Θα έλεγα, ωστόσο, ότι την πυροδότησε η έξαψη της περιπέτειας. Καμιά φορά λέμε «αχ, μακάρι να συμβεί κάτι συναρπαστικό σήμερα». Οι ζωές μας έχουν γίνει τόσο συμβατικές. Υπάρχει μια ρουτίνα που μας κατατρώει και προσπαθούμε συνεχώς να την αλλάξουμε. Η Αλεξάντρα ζει μια τέτοια ζωή, μια βαρετή, μοναχική καθημερινότητα και θέλει να την αλλάξει, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα μπλεχτεί σε ένα επικίνδυνο μυστήριο. Πιστεύω πάντως πως όλοι μας λίγο-πολύ κρύβουμε έναν ντετέκτιβ μέσα μας και ότι αν ήμασταν στη θέση της και είχαμε την ευκαιρία να λύσουμε ένα μυστήριο θα το κάναμε.
5 Πόσο δύσκολο ήταν να δημιουργήσετε και να διεισδύσετε στην ψυχοσύνθεση των ηρώων αυτού του μυθιστορήματος και πείτε μας αν υπάρχει κάποιος ήρωας που ξεχωρίζετε ή που σας παίδεψε περισσότερο κατά τη διάρκεια της συγγραφικής διαδικασίας του έργου σας.
Αρκετά. Για μένα, το πιο δύσκολο κομμάτι της συγγραφής είναι οι χαρακτήρες. Το να φτιάξεις μια πλοκή είναι εύκολο, έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει αυτό που λέμε «πρωτότυπη» ιδέα μιας και όλα έχουν γραφτεί στη λογοτεχνία. Οι χαρακτήρες όμως είναι αυτοί που δίνουν μια πνοή ζωής στις σελίδες ενός βιβλίου. Και είναι αυτοί που στο τέλος χαράσσονται στη μνήμη σου. Ήθελα να δημιουργήσω ανθρώπους καθημερινούς, με τα προβλήματα τους, τα ελαττώματα και τις αρετές τους, τις υπερβολές τους, το παρελθόν τους, τους φόβους τους, όλα όσα μας κάνουν ανθρώπινους και όχι χάρτινες μαριονέτες. Ήθελα να δημιουργήσω ανθρώπους με τους οποίους ενδεχομένως να ταυτιστεί ο αναγνώστης, όπως και έχει γίνει με κάποιους που μου στέλνουν τις εντυπώσεις τους από το βιβλίο. Χρειάστηκε να μελετήσω πολλά άτομα γύρω μου, γιατί συγγραφέας σημαίνει να παρατηρείς. Τις κινήσεις των χεριών τους, τον τρόπο που μιλάνε, ακόμα και τα ρούχα που φοράνε, όλα αυτά βοήθησαν πολύ στη σκιαγράφηση. Ακόμα και το να κρυφακούς κάποιες συζητήσεις βοηθάνε πολύ στο γράψιμο διαλόγων. Σίγουρα ο ήρωας που ξεχωρίζω περισσότερο είναι η Αλεξάντρα και ήταν και ο χαρακτήρας που με παίδεψε ιδιαίτερα. Το να γράφεις από την πλευρά μιας γυναίκας είναι γενικά μεγάλη πρόκληση.
6 Το έργο σας, είναι ένα βιβλίο μυστηρίου που όμως συνδυάζει το κοινωνικό μα και το οικογενειακό δράμα. Τι θα θέλατε να κρατήσουν οι αναγνώστες σας από το σύνολο αυτού του αναγνωστικού ταξιδιού.
Ότι δεν είναι μια απλή αστυνομική ιστορία όπου μαθαίνουμε τον δολοφόνο και πάμε παρακάτω. Είναι μια ιστορία για τη φιλία, τους οικογενειακούς δεσμούς, για τα παιδικά μας τραύματα που μας ακολουθούν σε όλη μας της ζωή. Είναι μια ιστορία για τη δύναμη της συγχώρεσης, για την εξιλέωση, για τις επιλογές μας που μας καθορίζουν. Πάνω από όλα, είναι μια ιστορία για το ταξίδι αυτής της γυναίκας, της Αλεξάντρας, στον δρόμο για την ευτυχία. Αυτό που θα ήθελα να κρατήσουν πιο πολύ οι αναγνώστες μου είναι ότι δεν πρέπει να είμαστε κολλημένοι στο παρελθόν αλλά πάντα να κοιτάμε μπροστά, όσο δύσκολο κι αν είναι. Πρέπει να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας και να φροντίσουμε να κάνουμε τη ζωή μας όσο πιο όμορφη γίνεται. 7 Πρώτο σας έργο, μια crime ιστορία. Όλο και περισσότερο νέοι Έλληνες συγγραφείς παραδίδουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό crime μυθιστορήματα. Πιστεύετε ότι το ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα μπορεί να αποκτήσει την αίγλη του αστυνομικού μυθιστορήματος των βόρειων χωρών στο παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα; Θα μπορούσε να ταξιδέψει η ελληνική αστυνομική λογοτεχνία σε όλο τον κόσμο;
Πιστεύω ότι, όπως και στα υπόλοιπα λογοτεχνικά είδη, έτσι και στο αστυνομικό έχουμε πολύ αξιόλογες περιπτώσεις που θα μπορούσαν να αποκτήσουν μια θέση στο εξωτερικό. Είναι δύσκολο, βέβαια, αλλά όχι και ακατόρθωτο. Αν δεν το προσπαθήσουμε, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Η άποψή μου όμως είναι ότι καμιά φορά προσπαθούμε να μιμηθούμε ξένους συγγραφείς, και ιδιαίτερα τους Σκανδιναβούς που είναι της μόδας, με αποτέλεσμα να χάνεται η ελληνική ταυτότητα. Και όταν λέω ελληνική ταυτότητα δεν εννοώ απαραίτητα να εκτυλίσσεται η ιστορία στην Ελλάδα, γιατί και εγώ έχω τοποθετήσει την ιστορία μου στο εξωτερικό. Η ταυτότητα βρίσκεται στη γραφή μας, στους χαρακτήρες, στον τρόπο που καταλαβαίνουμε τον κόσμο, στα μηνύματα που θέλουμε να περάσουμε, στην όλη ατμόσφαιρα του βιβλίου. Κάποιος που θα σταθεί στον πάγκο του Waterstones για παράδειγμα και θα διχαστεί ανάμεσα στο δικό μας και ενός άλλου συγγραφέα, θα πρέπει να υπάρχει κάτι που να τον κεντρίσει και να διαβάσει τον Έλληνα αντί για τον Γάλλο. Και αυτό σίγουρα δεν θα γίνει αν το βιβλίο μας είναι ίδιο με του Γάλλου.
8 Ποιοι συγγραφείς αυτής της λογοτεχνικής κατηγορίας σάς ενδιαφέρουν περισσότερο και πιθανώς έχουν επηρεάσει τη συγγραφική σας σκέψη;
Θα έλεγα ότι η επιρροή μου είναι ένας συνδυασμός συγγραφέων. Για παράδειγμα, από τον Jo Nesbo παίρνω την πλοκή και το σασπένς. Από την Patricia Highsmith παίρνω την ποιότητα της γραφής και την υπέροχη διεισδυτική ματιά που έχει στους χαρακτήρες της. Από την Agatha Christie παίρνω τον έξυπνο τρόπο που ενώνει τις κλωστές ώστε ακόμα και το πιο ασήμαντο αντικείμενο στη σελίδα 35 να εξηγεί την ύπαρξή του στη σελίδα 237.
9 Κλείνοντας, αφού σας ευχαριστήσουμε, θα θέλατε να μας πείτε για τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια καθώς και το εάν έχετε σκεφτεί να ασχοληθείτε με κάποιο άλλο μυθιστορηματικό είδος;
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και εγώ με τη σειρά μου. Τα μελλοντικά μου σχέδια αφορούν ένα δεύτερο αστυνομικό, που ήδη γράφω και που κατά κάποιον τρόπο συνδέεται με το «Υστερόγραφο φόνου». Μετά από αυτό σίγουρα θα στραφώ στο κοινωνικό μυθιστόρημα αλλά και στο ιστορικό μιας και έχω κάποια προσχέδια στην άκρη, ενώ θα ήθελα να δοκιμάσω τον εαυτό μου και στο fantasy. Παράλληλα δουλεύω και κάποια διηγήματα τα οποία ίσως μπουν σε μια συλλογή, ίσως όμως γίνουν και μια εκτενής νουβέλα. Το σίγουρο είναι ότι θέλω να πειραματιστώ και να εξελιχτώ ως συγγραφέας.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.