Το νέο βιβλίο της ΠΕΡΣΑΣ ΚΟΥΜΟΥΤΣΗ με τίτλο Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.


Βερολίνο 1938. Ο μοναχικός και αυτοεξόριστος της ζωής, ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Στασινόπουλος, γεμάτος αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια, αναρωτιέται «γιατί» να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Τι τον δένει πια μετά από τόσα χρόνια με τον τόπο του και τους ανθρώπους του; Μια επιστολή. Αυτή είναι το κίνητρο της επιστροφής. Είναι;
Σχεδόν παραµονές του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο Αλέξανδρος επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη μετά από πολλά χρόνια παραμονής του στο Βερολίνο. Εκεί όπου βίωσε την απώλεια της χαμένης και διαλυμένης οικογένειάς του εξαιτίας του θανάτου του γιου του και του χωρισμού του από την γυναίκα του, η οποία δεν κατάφερε να διαχειριστεί τον χαμό του παιδιού της. Εκεί όπου αναγκάστηκε λόγω της ανόδου του Ναζισμού, να κλείσει το αρχιτεκτονικό του γραφείο και να μείνει άνεργος. Εκεί όπου έζησε τη μεγάλη ήττα.


Και τώρα, πίσω στην Ελλάδα, ο καπνεργοστασιάρχης Παντελής και η Μαριάννα. Ο αδελφός του και το κορίτσι για το οποίο ένοιωσε τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς του. Τι θα σημάνει η επιστροφή του για όλους; Το παρελθόν, τα μυστικά, και ο ανταγωνισμός των αδελφών αναβιώνει. Η αναμέτρηση και η σύγκρουση αναπόφευκτη. Μα ευθύνεται μόνο το παρελθόν; Η νεαρή Δάφνη, κόρη της Μαριάννας από τον πρώτο της γάμο εισβάλλει με ορμή κυριολεκτικά στη ζωή του. Με ποιο τρόπο; Τι θα επιφέρει η σχέση αυτή; Τι θα συμβεί όταν η γυμνή αλήθεια της Δάφνης αποκαλυφθεί; Θύτες και θύματα διασταυρώνονται ξανά στη ζωή.

«… Η σχέση γονιών και παιδιών είναι κατά βάθος σκοτεινή. Η τρυφερότητα που πηγάζει από τον πυρήνα της δεν είναι πάντα αστείρευτη, ούτε βέβαια δεδομένη. Έρχονται στιγμές που ο πυρήνας αυτός στεγνώνει ή σκληραίνει επικίνδυνα, ώσπου γίνεται απροσπέλαστος, κι όταν οι στιγμές αυτές παραταθούν, τότε έρχεται η αποξένωση…»

Οι αδελφικές σχέσεις, οι γονεϊκές σχέσεις, η πατρική και η μητρική φιγούρα στον ψυχισμό των παιδιών, η ανεργία, η δύναμη της εξουσίας που προσφέρει η υψηλή κοινωνική και οικονομική θέση στην κοινωνία, ο έρωτας, η αγάπη, η διαχείριση των προβλημάτων στη ζωή των ανθρώπων και οι αδυναμίες τους, τα ανυπέρβλητα εμπόδια – αυτά που μόνοι μας δημιουργούμε και αυτά που εμφανίζονται απροσδόκητα είναι κάποια από τα μηνύματα που συναντάς κατά την ανάγνωση του έργου.

Ποιο θα είναι το τέλος της περιπέτειας αυτής των ηρώων;

«Δεν συμμεριζόταν την επαναστατικότητα και τα φρονήματα της Δάφνης. Στην πραγματικότητα δεν πίστευε σε τίποτα. Από καιρό είχε παραιτηθεί απ’ όλα αυτά. Άραγε η αγάπη συνεπάγεται να παλεύεις για τα ιδανικά και τις πεποιθήσεις του άλλου; Να δίνεσαι στους δικούς του αγώνες; Από το μυαλό του πέρασε αστραπιαία η μορφή της Ελίζας, ίσως για πρώτη φορά αφότου η σχέση του με τη Δάφνη μεταμορφώθηκε σε κάτι παραπάνω από φιλία. Θυμήθηκε την όψη της. Θλιμμένη και αγέρωχη την ίδια στιγμή και αδιάλλακτη σε ό,τι αφορούσε τις πεποιθήσεις της, κάτι που συνετέλεσε σημαντικά στο τέλος της σχέσης τους. Όμως η Δάφνη; Γιατί δεν αντιλαμβανόταν τη δική του ανάγκη για μια ήσυχη και ισορροπημένη ζωή, μακριά από τα διλήμματα; Είχε κουραστεί. Τα είχε ζήσει όλα αυτά και τώρα όλα επαναλαμβάνονταν εξαρχής σαν μια παλιά κατάρα.

Θεσσαλονίκη, παραμονές του Β’ Παγκόσμιου πολέμου: Ο Αλέξανδρος επιστρέφει στη γενέτειρά του ύστερα από χρόνια παραμονής στο Βερολίνο καταβεβλημένος από τη ματαίωση των προσωπικών και επαγγελματικών του φιλοδοξιών. Η επιστροφή του θα σημαδευτεί από τη σύγκρουση και την αναμέτρησή του με τον αδελφό του και το κοινό τους παρελθόν. Πάθη, ανταγωνισμοί, ένοχα μυστικά θα έρθουν όλα στο φως καθώς οι ήρωες αυτού του ιστορικού μυθιστορήματος καλούνται να αντιδράσουν και να πάρουν θέση σ’ έναν κόσμο που αλλάζει δραματικά.
Οι θύμησες προκαλούν πόνο και ενοχές, ακόμα και για σφάλματα που έχουμε διαπράξει παρά τη θέλησή μας ή εξαιτίας της πλάνης μας, των συνθηκών, ίσως πάλι του εγωκεντρισμού, ή ακόμα περισσότερο της υπερβατικής μας αγάπης για την ίδια τη ζωή.»
facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave