To 2017 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ψυχογιός το έργο του Βαγγέλη Μπέκα με τίτλο «Το Μαύρο Φυλαχτό», μυθιστόρημα το οποίο απέσπασε θετικές κριτικές και γνώρισε αμέριστη αποδοχή από το αναγνωστικό κοινό. Τρία χρόνια μετά και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβρη του 2020 κυκλοφόρησε το νέο του έργο και πάλι από τις Εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο «Ο Γιός μας».

 

Η ιστορία το βιβλίου διαδραματίζεται σε ένα χωριό κοντά στα σύνορα κυρίως αλλά και ένας μέρος του στη Θεσσαλονίκη. Η ζωή κυλά ήρεμα στο χωριό και τίποτα δεν δείχνει ικανό να ταράξει την ησυχία που επικρατεί. Ξαφνικά τα γεγονότα συνταράζουν την τοπική κοινωνία. Η εξαφάνιση του επτάχρονου Γεωργάκη όταν το παιδί βρισκόταν μαζί με τον πατέρα του στο κυνήγι σηματοδοτεί τις εξελίξεις δημιουργώντας εφιάλτες στους κατοίκους. Η αναζήτηση ξεκινά στην οποία πρωτοστατεί, όπως είναι φυσικό, ο Νίκος, ο πατέρας του μικρού. Ο εφιάλτης ζωντανεύει. Αυτό όμως που παραξενεύει είναι η συμπεριφορά της γυναίκας του, μια συμπεριφορά ακατανόητη. Ενώ ανησυχεί δεν αντιδρά όπως ο Νίκος. Από την άλλη ο αδελφός του Νίκου δεν έχει κλείσει τους λογαριασμούς του με τον υπόκοσμο.


Τα ερωτήματα που αναφύονται είναι πολλά και ζητούν απαντήσεις.
Πού είναι ο μικρός Γιωργάκης; Θα μπορούσε απλώς να έχει κάπου κρυφτεί;
Οι άντρες του χωριού ξεκινούν να ψάχνουν με εντολή του Προέδρου του χωριού. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί και μεγάλοι. Το δάσος, οι σκοτεινές χαράδρες μπορεί να έγιναν παγίδα για το παιδί. Μπορεί και κάποιο άγριο ζώο να το έχει αρπάξει. Μπορεί όμως να έχει υπάρξει θύμα απαγωγής από κάποιον, άλλωστε στο διπλανό χωριό ζουν οι «άλλοι». Οι Μουσουλμάνοι. Ένα συρματόπλεγμα χωρίζει τα σύνορα τους. Εκεί και ο Ισμαήλ και οι δικοί του άνθρωποι, ο πατέρας του, η αδελφή του, ο πιστός του ακόλουθος, που κυβερνά το χωριό. Εκεί ζει κι ένας τζιχαντιστής ο οποίος μόλις ήρθε από την Συρία. Κι ενώ οι έρευνες συνεχίζονται και η αγωνία όλων κορυφώνεται μια πυκνή, παράξενη ομίχλη καλύπτει την περιοχή και σταδιακά την αποκόβει από τον υπόλοιπο κόσμο. Και τότε καλά κρυμμένα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια.


Οι μέρες περνάνε, οι έρευνες της αστυνομίας συνεχίζονται αλλά το παιδί δεν έχει βρεθεί και ο Νίκος κοντεύοντας να τρελαθεί συνεχίζει να ψάχνει. Ψάχνει και στο χτες και το σήμερα να βρει σημάδια ή στοιχεία που πιθανόν να σχετίζονται με το συμβάν.
Τι έχει συμβεί στο παιδί; Ατύχημα ή φόνος; Απαγωγή ή αρπαγή με μια νέα μορφή παιδομαζώματος;
Ο Μπέκας χαρτογραφεί αδρά την ψυχοσύνθεση των ηρώων του σκιαγραφώντας άρτια τη συμπεριφορά τους. Η αγωνία, η καταιγιστική ροή, οι έντονες εικόνες και το επιβλητικό σκηνικό περιγράφονται με ενδελέχεια και δημιουργούν την απαραίτητη υποβλητική ατμόσφαιρα της ιστορίας. Ο συγγραφέας όμως δεν στέκεται μόνο σ’ αυτό. Υπογράφει ένα πολυσύνθετο, βαθιά υπαρξιακό μυθιστόρημα που αναφέρεται στις σχέσεις των γειτονικών χωρών, στις σχέσεις των διαφορετικών θρησκειών, στο «Εμείς και οι άλλοι», στις ανθρώπινες σχέσεις, στη διαφορετικότητα που τις προσδιορίζει, στον σεβασμό που απαιτείται για την κατανόησή τους.


Το μυθιστόρημα είναι γραμμένο σε τριτοπρόσωπη αφήγηση και μόνο η φωνή του πατέρα ακούγεται πρωτοπρόσωπα. Χωρισμένο σε ενότητες με μικρά κεφάλαια που βοηθούν στη δημιουργία της αναγνωστικής έντασης όσο και ο τρόπος της γραφής που είναι μια κοφτή, σχεδόν ασθματική γραφή. Οι αποκαλύψεις δίνονται στον αναγνώστη σταδιακά μέχρι το απροσδόκητο και απρόβλεπτο τέλος του έργου. Ένα σκοτεινό κοινωνικό μυθιστόρημα μυστηρίου με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ που θίγει ζητήματα που προβληματίζουν και με μια ιδιαίτερη δομή που βοηθάει την κινηματογραφική πλοκή είναι ένα έργο απαιτητικό και αξιοδιάβαστο.