https://www.goodreads.com/review/show/1676797005

Με στεναχώρησε λίγο, με άφησε με ένα παράπονο. Θα μου πεις “Απώλειες” το λένε, τι περιμένεις, να το διαβάζεις και να γελάς; Όχι, εντάξει, έτσι είναι, δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι προσπάθησαν να με ξεγελάσουν…
Οι ζωές της Ειρήνης, της Χριστίνας και της Σοφίας περνάνε μπροστά στα μάτια μας. Τα γεγονότα που παίξανε σημαντικό ρόλο στη ζωή τους και διαμόρφωσαν την προσωπικότητά τους δίνονται με όμορφο και σαφή τρόπο. Ευχάριστες καταστάσεις εναλλάσσονται με πολύ δύσκολες, δυσβάσταχτες θα έλεγα, ο θάνατος δυστυχώς χτυπάει πολλές φορές και όμως οι γυναίκες της ιστορίας μας βρίσκουν το κουράγιο να σταθούν στα πόδια τους και να συνεχίσουν να ζουν, όσο και να πόνεσαν. Από κοντά παρακολουθούμε και τη ζωή ατόμων του στενού τους κύκλου (οικογενειακού και φιλικού) όπου όπως και στην κοινωνία μας εμφανίζονται διάφοροι χαρακτήρες. Υπάρχουν άνθρωποι που σπανίζουν (αν υπάρχουν) στις μέρες μας, που αγαπούν αληθινά και κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν τα αγαπημένα τους άτομα. Υπάρχουν και οι “κακοί” της ιστορίας που λόγω ψυχικής νόσου ή άλλης αιτίας επιθυμούν να καταστρέψουν τον συνάνθρωπο, και θύματα αυτών πέφτουν οι ηρωίδες της ιστορίας.
Το βιβλίο είναι σε γενικές γραμμές απλά γραμμένο, με την έννοια του ότι δεν χρειάστηκε να διαβάσω δεύτερη φορά προτάσεις. Και αν με ρωτάτε: ακριβώς έτσι μου αρέσει να είναι τα κοινωνικά μυθιστορήματα, να ξεκουράζουν τον εγκέφαλο, να μη σε ζορίζουν στην ανάγνωση αλλά αφού το κλείσεις να σου αφήνουν συναισθήματα. Αυτό το βιβλίο σίγουρα τα κατάφερε και στους δύο τομείς.
Στα θετικά του βιβλίου βάζω την πλοκή και την ιστορία, δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία που να τολμούν να καταπιαστούν με το θέμα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης/ σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και τις επιπτώσεις αυτών, και μπράβο στη συγγραφέα που το τόλμησε και μάλιστα κατάφερε να το κάνει με γλυκό τρόπο. Μην παρεξηγηθώ: υπάρχουν βίαιες σκηνές (για να γίνω πιο σαφής σου δημιουργεί εικόνες στο μυαλό που δεν θα ευχόσουν ούτε στον εχθρό σου, αλλά εγώ έχω ισχυρή φαντασία, εσείς μπορεί να μην επηρεαστείτε τόσο…).
Επίσης υπάρχουν σκηνές δοσμένες τόσο καθαρά, δημιουργήθηκε η εικόνα κατευθείαν μπροστά μου και η συγγραφέας για να το καταφέρει αυτό δεν χρειάστηκε ούτε να πλατειάσει ούτε τίποτα, με δυο λέξεις έγινε…
Υπάρχουν όμως και σκηνές που θα ήθελα λίγη περισσότερη ανάλυση συναισθημάτων, σε βασικά σημεία της πλοκής δεν κατάφερα να ταυτιστώ ή να αισθανθώ όπως έπρεπε… Επίσης οι συμπτώσεις ήταν πολλές, το μεγαλύτερο μέρος της πλοκής ήταν βασισμένο σε συμπτώσεις.
Γενικά μου άρεσε, διαβάστε το, εκτός από την προφανή θλίψη που μου άφησε λόγω των απωλειών έχω και ένα μικρό χαμόγελο: παντού μέσα στο βιβλίο είναι διάχυτη η αγάπη που στις δύσκολες στιγμές σε βοηθά να σταθείς στα πόδια σου και να παλέψεις για να βρεις τη θέληση για ζωή.

apol

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave