Γράφει η Βιργινία Αυγερινού

Από τις εκδόσεις Πατάκη, κυκλοφόρησε το βιβλίο της Λάουρα Ιμάι Μεσσίνα με τίτλο «ΟΣΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ».
Η συγκινητική ιστορία της Γιούι, μιας γυναίκας που έχασε τα πάντα στο τσουνάμι της 11ης Μαρτίου 2011 φτάνει για να εμπιστευτεί στον άνεμο όλα όσα της γκρέμισαν τη ζωή. Μια ελεγεία για το πένθος αλλά και την ελπίδα για τη ζωή που μπορεί να αρχίσει ξανά έστω και μετά από μια μεγάλη απώλεια.


«Για τη Γιούι, εδώ και κάμποσα χρόνια η ευτυχία γεννιόταν από εκείνο το μαύρο, βαρύ αντικείμενο, που είχε τοποθετημένα επάνω του, σε κύκλο, τα νούμερα από το 1 ως το 0. Με το αυτί κολλημένο στο ακουστικό, χανόταν στη θέα του κήπου, σ’ εκείνο τον απόμακρο λόφο της βορειο-ανατολικής Ιαπωνίας. Από το άνοιγμα ανάμεσα στις πλαγιές διέκρινε μέχρι και τη θάλασσα, μάντευε τη συγκεχυμένη μυρωδιά του αλατιού. Εκεί η Γιούι ονειρευόταν πως μιλούσε με την κόρη της, που είχε παραμείνει για πάντα τριών χρονών, και με τη μητέρα της, που την κρατούσε αγκαλιά ως το τέλος.»


Μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη, την φιλία, την απώλεια και το πένθος, στηριγμένη σε μια ευρηματική ιδέα για έναν τηλεφωνικό θάλαμο, χωρίς σύνδεση, στη μέση ενός κήπου. Κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι πηγαίνουν εκεί και σηκώνουν το ακουστικό για να συνομιλήσουν με όσους ανθρώπους αγαπούν αλλά τους έχουν χάσει.
Το θέμα των σχέσεων, της αγάπης και του έρωτα και κυρίως το οικουμενικό θέμα της ζωής και του θανάτου. Την διαδικασία της θλίψης και του πένθους μέχρι το θάρρος της συνέχισης της ζωής, της αναγέννησης, ακόμα και μια πιθανή μελλοντική ευτυχία . Και όλα αυτά μέσα από ένα μαγικό τηλέφωνο, το τηλέφωνο του ανέμου. Ένα τηλέφωνο που ο άνεμος κουβαλάει τις φωνές αγαπημένων προσώπων, εκείνων που ζουν πια στην απέναντι όχθη, στην μετά θάνατον ζωή.
Ένα δυνατό και καλογραμμένο μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί από όλους.

«Όλοι έχουμε να πούμε κάτι σε αυτούς που δεν είναι πια εδώ… Στη βραχώδη πλαγιά του Όρους της Φάλαινας (Κουτζίρα-γιάμα), στην Ιαπωνία, υπάρχει ένας τεράστιος κήπος, με το όνομα Μπελ Γκάρντια. Στη μέση του κήπου είναι εγκατεστημένος ένας τηλεφωνικός θάλαμος και μέσα σ’ αυτόν ένα τηλέφωνο, χωρίς τηλεφωνική σύνδεση. Το τηλέφωνο αυτό μεταφέρει τις φωνές μέσω του ανέμου. Κάθε χρόνο συρρέουν εκεί χιλιάδες άνθρωποι για να σηκώσουν το ακουστικό και να συνομιλήσουν με τους δικούς τους ανθρώπους που δεν είναι πια στη γη… Μια μέρα, μέσα σε μια τρομακτική καταιγίδα, καταφθάνει μια γυναίκα. Ονομάζεται Γιούι, είναι τριάντα χρονών και μία ημερομηνία χωρίζει αυτό που ήταν κάποτε από αυτό που είναι τώρα: η 11η Μαρτίου 2011. Εκείνη τη μέρα το τσουνάμι αφάνισε το χωριό της, κατάπιε τη μητέρα και την κόρη της, στερώντας της τη χαρά της ζωής. Μαθαίνοντας τυχαία για την ύπαρξη αυτού του εξωπραγματικού τόπου, η Γιούι πηγαίνει να τον επισκεφθεί και στο Μπελ Γκάρντια γνωρίζει τον Τακέσι, έναν γιατρό που ζει στο Τόκιο και έχει μια τετράχρονη κόρη, βουβή από τη μέρα που πέθανε η μητέρα της. Το Όσα εμπιστευόμαστε στον άνεμο είναι ένα βιβλίο για έναν τόπο αληθινό, πηγή έμπνευσης για μια ιστορία που δύσκολα θα ξεχάσει κανείς, για όλα τα επίπεδα του πόνου, για τη γλυκιά ελαφρότητα της αγάπης, για την ανάγκη μας να κρατήσουμε μέσα στην καρδιά μας αυτούς που έφυγαν.»

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave