«Θέλω να αδειάσω, ει δυνατόν, όλη τη σκουριά που αφήνει μέσα μου η συνήθεια, η εξάρτηση, η αναγκαστική επαφή με το μη απολύτως επιθυμητό. Μακριά δηλαδή από τον φόρο υποτέλειας στα μονοσήμαντα, στα μονοδιάστατα πράγματα, που επιβάλλει η άλλη, η επιθετική καθημερινότητα” Γ.Βέης
Όποιος φοβάται πως τα όνειρά του δεν θα πραγματοποιηθούν, δεν έχει παρά να μην κάνει όνειρα. Μ. Λουντέμης

Η μόρφωση είναι σωτηρία. Ε.Τζέϊκου

Όσο κοιτάζεις την άβυσσο, έλεγε ο Νίτσε, τόσο η άβυσσος μπαίνει μέσα σου…
Μήπως αυτό έχει ήδη συμβεί; Μήπως οικειώνεται κανείς με την απαίσια και απεχθή μορφή του τέρατος και κινδυνεύει να γίνει ο ίδιος τέρας; Μήπως η ζωή μας έχει γίνει κόλαση;
Μήπως έχουν χαθεί η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στον Άλλον, η εξεγερτικότητα που ο καθείς κουβαλά μέσα του, ο πολιτισμός, η αισθητική; Μήπως εθιστήκαμε στην ραθυμία, την απάθεια και την κακογουστιά, άρα στη δουλεία; Μήπως τελικά χάσαμε την ελευθερία μας;

Ο Μηνάς Στραβοπόδης κοιτάζει κατάματα την φρικτή σημερινή πραγματικότητα στις Βρυξέλες, στην Ελλάδα και σε όλο τον Κόσμο και την περιγράφει με ζωντάνια και γλαφυρότητα, με ακρίβεια, διορατικότητα και διεισδυτικότητα.
Οι περιγραφές του είναι τόσο ζωντανές που όταν τις διαβάζεις έχεις την αίσθηση πως βλέπεις κάποιο κινηματογραφικό θρίλερ. Οι αναλύσεις του κοινωνικές, ιδεολογικές και πολιτικές, περιέχουν πλήθος πληροφοριών αλλά και φανερώνουν έναν καλλιεργημένο άνθρωπο, κριτική σκέψη, πολέμιο της κοινωνικής αδικίας, που ξέρει να αξιολογεί και να πηγαίνει σε βάθος αναδεικνύοντας κάθε φορά το κύριο.
Ώρες ατελείωτες θα μπορούσες να στέκεσαι απέναντί του και απλώς να τον ακούς να αφηγείται ή να τον διαβάζεις. Ιστορίες; Ναι, ιστορίες, Από αυτές που δεν έχεις απλώς ακούσει. Από αυτές που έχεις φτιάξει ο ίδιος, που έχεις βιώσει, δημιουργήσει. Ιστορικές στιγμές που ήσουν εκεί και εν μέρει καθόρισες.

Ο συγγραφέας ξετυλίγει το όραμά του για την ανθρωπότητα. Έχει ένα όραμα και μια Ιδέα για τον Άνθρωπο, ένα όραμα για την Επανάσταση, ένα όραμα για τον Κόσμο. Η επανάσταση θα είναι διμέτωπη προσωπική και κοινωνική μαζί, αν δεν γίνει εσωτερική επανάσταση στο κάθε άτομο, τότε δεν θα μπορέσει να γίνει η εξωτερική. Ο Άνθρωπος πρέπει να περάσει από την διεκπεραίωση στη δημιουργία. Να σταματήσει να ακολουθεί πιστά συνήθειες. Επανάσταση είναι να σπας, να συντρίβεις την συνήθεια του ανθρώπου.
Ο συγγραφέας πιστεύει ότι η ανυπακοή γίνεται η μέθοδος προάσπισης της ελευθερίας συνείδησης και των ατομικών δικαιωμάτων και προαναγγέλλει μια μορφή παθητικής αντίστασης και επανάστασης, που θα χαρακτήριζε τη συμπεριφορά ξεχωριστών διανοουμένων απέναντι στις πιέσεις της μαζικής κοινωνίας και αυταρχισμού τον εικοστό πρώτο αιώνα.

Το δίλημμα του 21ου αιώνα είναι: Επιβίωση ή Άνθρωπος. Ο συγγραφέας επιλέγει το δεύτερο.
Ο συγγραφέας παλεύει μεταξύ πραγματικότητας και ουτοπίας.
Η ουσία της ζωής βρίσκεται στη δημιουργία μονοπατιών στα πιο δύσβατα και ανηφορικά μέρη.
Πιστεύει ο συγγραφέας στην Ιδέα, στην Επανάσταση, στην Ελευθερία, στον Έρωτα, στην Φύση, στο Χρόνο, στον Πολιτισμό, στην Ευτυχία, στην Αλληλεγγύη, στην Συνεργασία, στην Κοινωνική Δικαιοσύνη, στην Ισότητα, στη Δημοκρατία, στην Ελπίδα.
Το αδύνατο γίνεται δυνατό…
Το φως κερδίζει την μάχη με το σκοτάδι…
Ο ήλιος μπορεί να ανατείλει από τη Δύση…


Ο συγγραφέας έγραψε την ιστορία του σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την ωμή κρατική βία, το κράτος που εκκολάπτει το αυγό του φιδιού την ακροδεξιά πολιτική βία, τη νέα βαρβαρότητα, τη βία της λιτότητας και της κρίσης, τον άκρατο βερμπαλισμό, την εγωπάθεια, το μίσος, τον ρατσισμό, την καταπίεση, τον αυταρχισμό, τον φόβο, την άνοδο του φασισμού, την συνωμοσιολογία, την αδράνεια, την απάθεια, την παθητικότητα της κοινωνίας, το νέο φασισμό, τα ακροδεξιά αίσχη, την άκρα δεξιά, το ανθρωποφάγο καπιταλιστικό σύστημα…

O συγγραφέας συνομιλεί νοερά με ένα γεράκο που είναι το δαιμόνιο του Σωκράτη, αυτό το δαιμόνιο που φωλιάζει μέσα στην ψυχή του και με τον Δάντη Αλιγκέρι.

Το βιβλίο του Μηνά Στραβοπόδη είναι η δική του Θεία Κωμωδία, όπως η Θεία Κωμωδία του Δάντη Αλιγκέρη. Στο Δάντη τα τρία μέρη είναι: Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος. Του Στραβοπόδη τα τρία μέρη είναι: Προσωπική Κόλαση, Καθαρτήριο, Κοινωνική Κόλαση.
Ο Δάντης του λέει ότι: Η Προσωπική κόλαση ήταν ο αγώνας για να βρει τον εαυτό του για να βρει την Ιδέα του. Ήταν με άλλα λόγια η εσωτερική επανάσταση. Ύστερα είναι το Καθαρτήριο. Το δικό του Καθαρτήριο, ήταν ο εγκλεισμός στο ψυχιατρείο. Ήταν το μεταβατικό του στάδιο. Ήταν το στάδιο που σηματοδότησε την ολοκλήρωση της προσωπικής του επανάστασης και προετοίμασε το έδαφος για το τρίτο στάδιο. Το Καθαρτήριο καθάρισε το μυαλό του από φόβους και αμφιβολίες για το ποιος είναι ο πραγματικός του σκοπός. Είναι το σώμα αυτό που επιτρέπει στην ψυχή να μετουσιώσει τις σκέψεις της σε έργα. Έτσι πέρασε και το δεύτερο στάδιο το οποίο τον έχει κάνει πανέτοιμο να αντέξει και το τρίτο.


Η Κοινωνική Κόλαση ή αλλιώς η Κοινωνική Επανάσταση είναι το τελευταίο στάδιο. Ο Παράδεισος του ανθρώπου της εποχής μας είναι η Κοινωνική Κόλαση και ξέρεις γιατί: Γιατί ο άνθρωπος της σημερινής εποχής δεν φτάνει ποτέ στο σημείο να αναγνωρίσει την Κοινωνική Κόλαση. Αυτό είναι προνόμιο μόνο αυτών που πραγματικά ενδιαφέρονται και πηγαίνουν τη σκέψη τους πιο βαθιά από αυτό που φαίνεται, πηγαίνουν και ανακαλύπτουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Η ανταμοιβή σου λοιπόν, ο Παράδεισός σου, είναι η Κοινωνική Κόλαση μα τουλάχιστον είναι αληθινή, δεν είναι μια εξιδανικευμένη ουτοπία.
Προχώρα! Συνέχισε αυτό που κάνεις! Φτάσε το μέχρι την άκρη! Θα τα καταφέρεις! Απλά μείνε αυτό που είσαι! Παρά τις δυσκολίες παρά τις όποιες συνθήκες μην αλλάξεις. Θα τα καταφέρεις!
Ο Δάντης του λέει: Aυτό που πρέπει να κάνεις είναι να περάσεις από την παθητική στην ενεργητική επανάσταση. Πρέπει να επέλθει η αλλαγή. Η αλλαγή θα αργήσει, μα εσύ πρέπει να ξεκινήσεις. Σκοπός σου τώρα είναι να κάνεις την αληθινή Κοινωνική Κόλαση για τους λίγους, που είναι ταυτόχρονα ψεύτικος Κοινωνικός Παράδεισος για τους πολλούς, να την κάνεις αληθινό Κοινωνικό Παράδεισο για όλους.


Ξέρεις πότε η Κοινωνική Κόλαση για τους λίγους θα αλλάξει; Η αληθινή Κοινωνική Κόλαση, υπάρχει διότι είναι ελάχιστοι αυτοί στην κοινωνία είναι η μικρή μειοψηφία αυτή που, εν τέλει, μορφώνεται πραγματικά. Ακριβώς αυτό που είναι για την κοινωνική μειοψηφία σήμερα αληθινή Κοινωνική Κόλαση, καθώς η γνώση έχει σηκώσει το μανδύα του ψέματος και έχει φανερωθεί η γύμνια της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα ο ψεύτικος Κοινωνικός Παράδεισος για τους πολλούς. Ξέρεις γιατί; Διότι οι περισσότεροι δεν έχουν λάβει τη σωστή παιδεία. Είναι οι άνθρωποι ημιμαθείς που νομίζουν όμως ότι δεν είναι ημιμαθείς και είναι αυτοί που είναι τελείως αμαθείς. Το «εγώ» τους, είναι πιο σημαντικό και δε δίνουν χρόνο στην κοινωνία. Περιορίζονται στον μικρόκοσμό τους στα μικρά ασήμαντα προβλήματα της καθημερινότητάς τους, και αγνοούν παντελώς τα κρίσιμα, τα σημαντικά, τα μεγάλα, και δεν ενδιαφέρονται και ποτέ να τα μάθουν. Επειδή εσύ σηκώνεις τον μανδύα και βλέπεις τα πραγματικά προβλήματα και προσπαθείς να τα λύσεις, η ανταμοιβή σου είναι η αληθινή Κοινωνική Κόλαση, την ίδια ώρα που οι περισσότεροι βολεύονται με τον μανδύα αυτόν και ζούνε στον ψεύτικο Κοινωνικό Παράδεισό τους.
Πρέπει να αλλάξει αυτό! Ήρθε η ώρα να αλλάξει. Εσύ θα το ξεκινήσεις! Έτσι θα ολοκληρωθεί η Ιδέα σου…
Ιδανικός σκοπός είναι ο άνθρωπος να προσπαθεί να συνάψει μόνιμες, σταθερές ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες θα οδηγούν σε μια σταθερή κοινωνία, η οποία δεν θα έχει ως πρόσημο την επιβίωση, αλλά το ευ ζην.
Η λύση είναι μια λύση που θα έρθει σταδιακά με τον καιρό και βρίσκεται στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η θεραπεία βρίσκεται στα παιδιά και στην εκπαίδευση……
Να αλλάξετε τα σχολικά βιβλία της ιστορίας, όπου πλέον θα μαθαίνουν αντικειμενικά τα παιδιά την ιστορία της χώρας τους αλλά και των άλλων χωρών και θα ήθελα επίσης να αλλάξετε και τα βιβλία των θρησκευτικών και αντί για τον προσηλυτισμό να εστιάσουν στη γνώση όλων των θρησκειών του κόσμου.
Θα ήθελα μια όμορφη, αγαπημένη καθημερινότητα και έναν πιο δίκαιο κόσμο χωρίς μισαλλοδοξία…

Αυτή είναι η ιστορία του συγγραφέα. Το βιβλίο αυτό, τελικά, είναι ο σπόρος της αλλαγής. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή.
Τα αιτήματα; Τα αιτήματα είναι δίκαια. Το πρώτο αφορά στην προσωπική ζωή του καθενός και αφορά στο ότι η ευτυχία βρίσκεται στην καθημερινότητα .Στόχος είναι οι άνθρωποι να αναζητούν τα μεγάλα, να αναζητούν τα σημαντικά στα καθημερινά πράγματα (ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα ηλιοβασίλεμα, μια βόλτα στην ακροθαλασσιά κ.α.).
Το δεύτερο αίτημα αφορά στην κοινωνία. Μια δίκαιη κοινωνία. Οι κρατικοί μηχανισμοί να σταματήσουν να σπέρνουν στις παιδικές ψυχές το μίσος για τον άλλον. Να σταματήσουν να σπέρνουν τη μισαλλοδοξία, το μίσος για την άλλη εθνότητα, ράτσα, θρησκεία, ιδεολογία. Αντ΄ αυτού να προάγουν την κριτική σκέψη.
Φυσικά θα υπάρχουν συγκρούσεις, σταθμοί, πισωγυρίσματα, επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις, συνέχεια και ασυνέχειες. Το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για μια πορεία μη βίας στην προώθηση των ατομικών και κοινωνικών στόχων. Συνεχή, διαρκή προσπάθεια, συλλογική και προσωπική, για ένα μέλλον όλο και πιο κοινωνικά δίκαιο, όλο και πιο ελεύθερο.
Αυτή η προσπάθεια δεν έχει «τέλος» δεν υπήρξανε και ούτε θα υπάρξουν «δεδομένοι παράδεισοι».
Ελπίδα του συγγραφέα και όλων μας είναι ότι το αύριο θα είναι καλύτερο από το χθες.

Αν μέσα σ’ αυτό το σημερινό χάος που κυματίζουν σαν κουρέλια τα συναισθήματά μας κι οι ασυναρτησίες μας ξεχωρίσετε μια φωνή, είναι η φωνή του Μηνά Στραβοπόδη: «Είναι η δική του φωνή που βουίζει στο πλήθος σαν ήλιος, που αγκαλιάζει τον κόσμο σαν ήλιος, που σπαθίζει τις πίκρες σαν ήλιος, που μας δείχνει σαν ήλιος λαμπρός τις χαμένες αλήθειες, τα σπασμένα φτερά.»

Μια αφήγηση που μεταδίδει τη δύναμη της ελπίδας, της αγάπης, της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.
Η ιστορία του εικοσιπεντάχρονου Μηνά Στραβοπόδη είναι καθηλωτική και ιδιαίτερα επίκαιρη αυτή την περίοδο που παλεύουμε να κατανοήσουμε τις προκλήσεις της εποχής μας.
Διαβάστε το.

Ο Μηνάς Στραβοπόδης γεννήθηκε το 1997 στη Ζάκυνθο. Είναι απόφοιτος Διεθνών Σχέσεων & Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πειραιώς, ενώ είναι και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στις Σπουδές Πολέμου του King’s College London. Είναι Διεθνολόγος και Πολιτικός Αναλυτής. Έχει εργασθεί σε ερευνητικά κέντρα και ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, καθώς επίσης και ως ασκούμενος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο «Επαναστάτης της Αβύσσου» αποτελεί το πρώτο του μυθιστόρημα.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave