«Άλλωστε στη ζωή βλέπεις μόνο όσα θέλεις, τα άλλα τα παραμερίζεις και κάποτε τα ξεχνάς».
Στη νουβέλα του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη «Η Λιτανεία» ξεδιπλώνεται μια ιστορία που μοιάζει τόσο πολύ το χθες με το σήμερα που ο αναγνώστης αναγνωρίζει την επαναλαμβανόμενη -δυστυχώς- αλληλουχία των γεγονότων που βιώνει ο τόπος μας.
Στη μικρή επαρχιακή πόλη της Άρτας του 20ου αιώνα οι κάτοικοι μετά το τέλος της τουρκοκρατίας προσπαθούν να ανασυνταχθούν και να κάνουν ό,τι καλύτερο για τον τόπο τους, με όσα μέσα διαθέτουν. Οι επικείμενες εκλογές, του έτους 1910, είναι μια καλή ευκαιρία να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Οι πολιτικοί όμως το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μοιράζουν υποσχέσεις.
«Όλοι αυτοί με τις ψεύτικες υποσχέσεις τους με έκαναν να μην έχω εμπιστοσύνη σε κανένα πολιτικό. Αν δεν βγουν στο προσκήνιο νέοι άνθρωποι πώς περιμένεις να αλλάξει ο τόπος; Η όποια αλλαγή, να το ξέρεις, θα έρθει από το λαό και μόνο. Αυτός θα δώσει τη λύση, αυτός που πεινά και κάθε μέρα εξαθλιώνεται περισσότερο».
Εκατό και πλέον χρόνια μετά, οι πλημμύρες από τη βροχή , του έτους 2015, φέρνουν σε αδιέξοδο τους κατοίκους της πόλης, καθώς οι ζημιές από το πλημμυρισμένο φράγμα και η καταστροφή ενός μέρους του πέτρινου γεφυριού της Πλάκας, τους έχουν φέρει σε απόγνωση.
Πώς μπλέκονται οι δύο αυτές εποχές που ο συγγραφέας επέλεξε να εντάξει στην ιστορία του; Με ένα αριστοτεχνικό τρόπο μέσα από την τριτοπρόσωπη αφήγηση μαθαίνουμε μέσα σε λίγες σελίδες την ιστορία της Άρτας αλλά και των απλών καθημερινών ανθρώπων, τα πάθη και τις ανησυχίες τους. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση έρχεται να καλύψει τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, με έναν τρόπο ευθύ και ένα λόγο αντικειμενικό.
Τι φταίει και η ιστορία επαναλαμβάνεται;
«Όλοι φταίμε. Η ΔΕΗ, οι κυβερνήσεις, οι πολιτικοί, παλιοί και νέοι, αλλά και εμείς οι ίδιοι οι κάτοικοι. Ας προσέχαμε! Σε αυτή τη χώρα κανείς ποτέ δε φταίει ο ίδιος. Πάντα ο διπλανός. Κανείς δεν αναλαμβάνει ευθύνη, φερόμαστε ανώριμα, σαν παιδιά. Διότι εμείς πήραμε καλά-καλά τις επιχορηγήσεις, δεν τις αξιοποιήσαμε όπως έπρεπε, φάγαμε τα λεφτά και βρεθήκαμε στον άσσο. Τώρα φταίνε οι ξένοι. Αν όμως φταίνε σε κάτι αυτοί είναι που μας διέφθειραν με εύκολο χρήμα, κάνοντάς μας να νομίζουμε ότι είμαστε πλούσιοι. Θέλαμε μεταξωτά βρακιά για τους μεταξωτούς μας κώλους. Καθένας πλέον πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του. Να δει τα λάθη του για να μπορέσει να προχωρήσει».
Η άφιξη του δημοσιογράφου Δημήτρη στην Άρτα για να καλύψει το ρεπορτάζ για την εφημερίδα του θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον έρωτα στο πρόσωπο της Ανθής. Ποιο είναι το κοινό στοιχείο που συνδέει τη Λένα και τον παράνομο έρωτά της για τον Πάνο με την Ανθή του σήμερα και τη γνωριμία της με το Δημήτρη; Και ποιος ο ρόλος του παπα-Βαγγέλη;
Μια πολύ όμορφη ιστορία αγάπης ανάμεσα στους δύο νέους του σήμερα, το πάθος τους για την ανάδειξη της αλήθειας και της καταγραφής των πραγματικών προβλημάτων της περιοχής μας χαρίζει ένα μικρό αλλά ολοκληρωμένο οδοιπορικό στην πανέμορφη Άρτα, στα ιστορικά της μνημεία, στην κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμά της.
Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης έχει τον τρόπο να μεταφέρει στον αναγνώστη αυτό ακριβώς, την ουσία μιας ιστορίας χωρίς περιττές περιγραφές, με την εναλλαγή των δύο ιστοριών του χθες και του σήμερα και την αποκάλυψη στο τέλος του πώς βρέθηκαν όλα αυτά τα στοιχεία που κάποιος φρόντισε να καταγράψει για να αποκαλύψει την αλήθεια και να δώσει στους αναγνώστες μια νουβέλα ευκολοδιάβαστη και ιδιαίτερα αξιόλογη.
Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να μάθουμε το παρελθόν αυτού του τόπου αν δεν υπήρχαν άνθρωποι που άφησαν στους μεταγενέστερους τη γνώση και τον τρόπο να προχωράνε και να αποφεύγουν τα ίδια λάθη; Άλλο αν -δυστυχώς και πάλι- τα ίδια λάθη και η ιστορία επαναλαμβάνονται και αφήνουν την αίσθηση σε όλους μας ότι «αυτό το έργο το έχω ξαναδεί!»
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης κατάγεται από τη Λέσβο και γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε τις επιστήμες της Παιδαγωγικής και της Θεολογίας. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο. Από το 2002 ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας.
Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και έχει δημοσιεύσει αρκετά διηγήματα, δοκίμια, ποιήματα, κριτικές βιβλίων και συνεντεύξεις με συγγραφείς σε διάφορα βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα Γερμανικά και Ισπανικά.
Ο συγγραφέας έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων του Δημήτριος Πολιορκητής, Σταθμός Ζωή, Μια απρόσμενη συνάντηση Αϊνστάιν- Καραθεοδωρή τις νουβέλες Η παράσταση, Κάποτε στην Άρτα, τα μυθιστορήματα Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, Η λιτανεία και την ποιητική συλλογή Το ημερολόγιο μιας μικρής απουσίας.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.