Ένας νέος Έλληνας αποφασίζει να πάει να πολεμήσει στο πλευρό των Σύριων ενάντια στους Τζιχαντιστές του ISIS του ισλαμικού κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε.
Η πρόσκληση που έφτασε στο δικό του σπιτικό ,αναζητούσε εθελοντές με στρατιωτική εμπειρία , διατεθειμένοι να πεθάνουν για ένα σκοπό που γι΄ άλλους είχε πρόσωπο θεϊκό και γι΄ άλλους ανθρώπινο , ο Κωνσταντίνος τον βρήκε και τον στρατολόγησε.


Ο Έλληνας άφησε μια καριέρα πάνω στο άνθος της. Από τη στιγμή που ο Κωνσταντίνος του μίλησε για εκείνο το μικρό κομμάτι γης που παρέμενε ελεύθερο, μέσα σε μια χώρα σκλαβωμένη ,που υπέφερε από πολλαπλούς ταυτόχρονα πολέμους ,ήξερε ότι δεν μπορούσε να κάνει οτιδήποτε άλλο τη ζωή του απ΄ το να παρατήσει όσα έφτιαξε και να συνδράμει. Οι ελάχιστοι χριστιανοί που μένουν όρθιοι μέσα στον όλεθρο κι οι ανθρωπιστές που στάθηκαν στο πλάι τους ήταν , για αυτόν , μια ανεξήγητη έλξη.
Κατάφερε να περάσει τον κλοιό με τις μαύρες σημαίες ,τα διάσπαρτα πολυβολεία ,τα οχήματα περιπολίας και τους σκοπούς των ισλαμιστών. Το τζιπάκι που τον παρέλαβε απ΄τα σύνορα Συρίας και Τουρκίας θα τους πάει σε εκείνο το χωριό, το Κόρφακ, το περικυκλωμένο από την άγονη γη , ανάμεσα στα υψίπεδα ,τα κακοτράχαλα και δύσβατα μονοπάτια και το αεράκι της Ανατολής, εκείνο που με τη θέρμη του περιτύλιγε τις καρδιές των ανθρώπων.
Ποτέ Τζιχαντιστής δεν πάτησε το πόδι του στο χωριό αυτό .
Οι ισλαμιστές έχουν κυκλώσει τη γύρω περιοχή και το μόνο χωριό που είναι ελεύθερο είναι το Κόρφακ. Όσοι από τους άνδρες των γύρω χωριών δεν αποδέχθηκαν την τυφλή υποταγή στο Ισλάμ εκτελέστηκαν επιτόπου, ενώ γυναίκας και παιδιά είτε αναγκάστηκαν να αλλαξοπιστήσουν, είτε δια της βίας υποχρεώθηκαν σε πράξεις αθέλητες. Απλοί πολίτες καταναγκάζονται σε υποχρεωτική στρατολόγηση, για να πολεμήσουν ως μαχητές του Αλλάχ ή να σταλούν σε τυφλές επιθέσεις αυτοκτονίας σε γειτονικά κράτη.


Όταν συγκεντρωθούν όλοι οι πολέμαρχοι που φυλάνε τα τέσσερα μέτωπα του Κόρφακ (στο βορινό ο Σύριος Παναγιώτης και ο Σέρβος Ανδρέας, στο δυτικό οι Ιρακινοί Θεόφιλος κι ο Άγγελος, στο νότιο ο Πολωνός Αλέξανδρος και ο ντόπιος Ηλίας , στο ανατολικό ο Αλι) και ο περιβόητος αρχηγός ,που ήταν γυναίκα, η Άννα, του μόνου ελεύθερου τμήματος γης σε μια υποδουλωμένη επαρχία ,θα περάσουν τον αφηγητή απ΄ τη διαδικασία της μύησης .
Μια διαδικασία της μύησης στο στρατό του Κόρφακ, ένας ξένος στο μεταίχμιο χριστιανοσύνης κι Ανατολή . Αφού γίνει η μύηση θα αναλάβει μαζί με τον Αλί στο ανατολικό μέτωπο.
Οι κάτοικοι στο Κόρφακ είναι λίγοι,οι εθελοντές ελάχιστοι, γιατροί και νοσοκόμοι παλεύουν για να σώσουν ζωές χωρίς τα απαραίτητα φάρμακα και τον απαιτούμενο εξοπλισμό, η σίτισή τους στενεύει ολοένα και περισσότερο οι παλαιοί πολεμιστές ,καταβάλλονται ολοένα και περισσότερο απ΄τις κακουχίες και τις στερήσεις.
Οι κοινές παράμετροι που συνδέουν τους εθελοντές και τους εναπομείναντες κατοίκους του χωριού είναι δύο : ο χριστιανισμός κι ο ανθρωπισμός.
Επειδή οι επιστολές βοήθειας ,που έστειλαν στα Ηνωμένα Έθνη, έμειναν αναπάντητες , οι κάτοικοι σε λαϊκή συνέλευση, αποφασίζουν να γίνουν κράτος συντεταγμένο και να φτιάξουν δικό τους Σύνταγμα. Η είσοδος μιας κρατικής οντότητας σε μια κοινότητα με δική της αυτοοργάνωση.
Και έτσι θα αναδυθεί ένα νέο κράτος.


Οι περισσότεροι κάτοικοι στο Κόρφακ δεν παύουν να είναι Σύριοι πολίτες ακόμα και αν έφτιαξαν δικό τους κράτος.
Μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου του Έλληνα εθελοντή , συντίθεται ένα ολόκληρο Χρονικό , με σκέψεις για την Πολιτεία, τη Δικαιοσύνη ,την Ηθική, τον Έρωτα , την Πίστη , την Ηγεσία και τις συνέπειές τους.
Όταν οι διεθνείς δυνάμεις μαζί με την συριακή πολιτοφυλακή ,τον ιρακινό στρατό και τις δυνάμεις των Κούρδων ,πραγματοποιούν βομβαρδισμούς και μαζικές επιχειρήσεις εκκαθάρισης, οι τζιχαντιστές αφήνουν πίσω στα μέρη απ΄όπου αποχωρούν , φρίκη .Ολόκληρα χωριά αφανίστηκαν , σπίτια διαλύθηκαν ,άνθρωποι θανατώθηκαν εν ψυχρώ ή οδηγήθηκαν σκλάβοι σε άλλα χώματα που ελέγχει ακόμα το χαλιφάτο.
Η γύρω περιοχή από το Κόρφακ είναι τώρα σχεδόν ελεύθερη. Οπότε δημιουργούνται αρκετά απελευθερωμένα περάσματα ,για να διέλθουν οι κάτοικοι του βασανισμένου χωριού. Σίγουρα θα επιστρέψουν οι τζιχαντιστές. Μα, το Κόρφακ… το Κόρφακ πρέπει να μείνει πίσω .Ένας τόπος που σίγουρα θα πέσει στην οργή και στο μένος των ισλαμιστών. Αυτό που δεν μπόρεσαν σε τόσες άνισες μάχες να επιτύχουν, θα το κατορθώσουν αμαχητί, με πιθανότερο αποτέλεσμα τον πλήρη αφανισμό του.
Θα πρέπει με την βοήθεια της συριακής ποιλιτικοφυλακής να εγκαταλείψουν το Κόρφακ .Η απόφαση έπρεπε να δεσμεύει όλους. Όλοι μαζί να μείνουνε για να πεθάνουνε ή όλοι μαζί να φύγουνε κι όπου τους έβγαζε η ευχή του Θεού, με την ελπίδα η ειρήνη Του να τους χαρίσει χώματα αλλιώτικα για να στήσουνε τα νέα τους σπίτια .Το νέο Κόρφακ.
Το τέλος του πολέμου που τόσο προσμένανε είναι εδώ. Ναι, θα χρειαστεί ν΄αφήσουν τον τόπο που όλοι μαζί , γεννημένοι εκεί ή ορκισμένοι αργότερα να τον υπηρετήσουν , ονομάσανε πατρίδα. Ο τόπος θα μείνει πίσω. Τον αγαπάνε αυτόν τον τόπο. Αλλά δεν είναι παρά αυτό, ένας τόπος. Γεμάτος αναμνήσεις ,αναπολήσεις ανθρώπων , ένα ένδοξο παρελθόν. Οι άνθρωποι, όμως, που συναποτελούνε αυτήν την μοναδική κοινότητα που ονομάζεται Κόρφακ, θα συνεχίσουνε να ζούνε , κατά πως έχουν μάθει.Σε όποιο μέρος της γης κι αν καταλήξουνε ,θα φτιάξουνε μια κοινωνία ανθρώπων, ενωμένη. Κάθε γωνιά της γης που θα πατήσουν τα πόδια του πολιτισμού τους, θα σταθεί άξια να γίνει μια νέα πατρίδα.
Θα πάρουνε οι κάτοικοι του Κόρφακ, τον δρόμο του φευγιού και της προσφυγιάς ;
Πώς θα επιβιώσουνε μοναχοί τους αυτοί οι άνθρωποι σε ξένους τόπους ;
Τι θα αποφασίσουνε να κάνουνε οι κάτοικοι του Κόρφακ;
Ένα έργο εξαιρετικής αφηγηματικής, με δυνατή πλοκή και ανατροπές ,που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη.
Το 2021 ήταν μια χρονιά με πολλές και καλές εκδόσεις, με καταξιωμένους συγγραφείς να παραδίδουν σημαντικά έργα, που διαβάστηκαν ,συζητήθηκαν ,αλλά και με νεότερους ,όπως ο εικοσιεξάχρονος Πασχάλης Πασχαλίδης, να αναδύονται και να διεκδικούν την προσοχή μας.
Διαβάστε το «Χρονικό της Ανατολής».


Ο Πασχάλης Πασχαλίδης γεννήθηκε το 1995 στη Θεσσαλονίκη, όπου μεγάλωσε, ζει κι εργάζεται. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. και του Π.Μ.Σ. Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης. Σήμερα, εκπονεί διδακτορική διατριβή στον τομέα του Συνταγματικού Δικαίου και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ενώ παράλληλα σπουδάζει Φιλοσοφία και Παιδαγωγική. «Το Χρονικό της Ανατολής » είναι το πρώτο του βιβλίο.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave