«Όταν είπε η Ζέλμα πώς τη νύχτα είχε δει οκάπι στον ύπνο της, αμέσως σκεφτήκαμε ότι κάποιος απ΄ όλους μας θα πέθαινε , και μάλιστα μέσα στις επόμενες είκοσι τέσσερις ώρες. Ήμασταν σίγουροι. Και πράγματι έτσι έγινε .Σχεδόν έτσι .Κάποιος πέθανε, σε είκοσι εννέα ώρες…
…Τρεις φορές στη ζωή της είχε ονειρευτεί οκάπι η Ζέλμα. Και τις τρεις φορές κάποιος είχε πεθάνει μετά για αυτό κι ήμασταν τόσο σίγουροι ότι το όνειρο με το οκάπι και ο θάνατος συνδέονται οπωσδήποτε μεταξύ τους…»
Το οκάπι είναι παράξενο ζώο, πολύ πιο παράξενο από το θάνατο, η προσωποποίηση του αντικανονικού και του αφύσικου, με τα ασπρόμαυρα σαν της ζέβρας πόδια του τα καπούλια του τάπιρου το καφεκόκκινο κορμί του που θυμίζει καμηλοπάρδαλη, τα ελαφίσια μάτια του και τα ποντικίσια αφτιά του.
Μπορεί κάποιος να προβλέψει το θάνατο; Μπορεί ένα όνειρο να τον προαναγγείλει; Είναι δυνατόν μια ολόκληρη κοινότητα να επηρεάζεται από κάποιον που ισχυρίζεται πώς κατέχει μια τέτοια δύναμη;
Κι όμως αυτή είναι η δύναμη της Ζέλμας ,της γιαγιάς της νεαρής Λουίζε,της βασικής ηρωίδας του έργου.
Τι κάνει κανείς όταν γνωρίζει την τελευταία μέρα της ζωής του; Τρεις φορές ένα σπάνιο ζώο εμφανίστηκε στα όνειρα της Ζέλμα και κάποιος συγχωριανός της πέθανε. Τώρα που το ονειρεύτηκε ξανά, θα συμβεί πάλι το ίδιο;
Η Λουίζε, η εγγονή της Ζέλμα, βλέπει τους ανθρώπους γύρω της να αλλάζουν συμπεριφορά: θαμμένα μυστικά αποκαλύπτονται και αποφάσεις επισπεύδονται. Σε κρίσιμες στιγμές της ζωής της το όνειρο της γιαγιάς θα ωθήσει και τη Λουίζε σε σημαντικές αποφάσεις.
Η Ζέλμα ζει με το γιο της και τη δεκάχρονη εγγονή της, τη Λουίζε, σε ένα απομονωμένο χωριουδάκι της Γερμανίας. Τη Ζέλμα που λατρεύει τα σοκολατάκια μον σερί, όπως και τις σαπουνόπερες.
Τη Ζέλμα και τον Οπτικό που την αγαπάει, τον αλκοολικό Παλμ, τη μόνιμα λυπημένη Μαρλίζ, την προληπτική Έλσμπεντ, τον αξιαγάπητο Μάρτιν, τον βιβλιοπώλη Ρέντερ και τον πιο άσχημο σκύλο επί της γης, τον Αλάσκα, που μοιάζει να ζει διαδοχικές ζωές και το ελάφι που εμφανίζεται από το δάσος κι εξαφανίζεται μόνο αν κλείσεις δυνατά την γκαραζόπορτα, τον Φρέντερικ, εκείνο τον βουδιστή μοναχό ,που αλληλογραφεί με τη Λουίζε, στην ενήλικη πλέον ζωή της.
Το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία της μικρής Λουίζε, εγγονής της Ζέλμα, την οποία παρακολουθούμε να μεγαλώνει, να χάνει ανθρώπους και να βρίσκει ανθρώπους, μένοντας πάντα στο χωριό, ανάμεσα σε μια σειρά από αλλόκοτους χαρακτήρες.
Η Λουίζα πια είναι είκοσι δύο χρονών. Ο καλύτερος φίλος της ο Μάρτιν σκοτώθηκε. Ακούμπησε στην πόρτα ενός βαγονιού μέσα στο τρένο, κι η πόρτα δεν ήταν καλά κλεισμένη. Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από τότε. Κάθε φορά που η γιαγιά της βλέπει στο όνειρο της οκάπι ,κάποιος πεθαίνει. Ο μπαμπάς της πιστεύει πώς μόνο Μακριά μπορεί κανείς να είναι αυτός που είναι στ΄ αλήθεια, γι΄ αυτό και ταξιδεύει συνέχεια .Η μαμά της έχει ανθοπωλείο, και δεσμό με τον ιδιοκτήτη ενός παγωτατζίδικου που τον λένε Αλμπέρτο. Ο Οπτικός, που διαβάζει στις εσωτερικές φωνές του αγαπάει τη γιαγιά Ζέλμα. Δεν της το λέει. Η Λουίζα είναι μαθητευόμενη σ΄ ένα βιβλιοπωλείο. Η Λουίζα αγαπάει τον βουδιστή μοναχό Φρέντερικ που είναι από την Έσση αλλά ζει σε ένα βουδιστικό μοναστήρι στην Ιαπωνία.
Όλοι στο χωριό παραξενεύονται πώς συνδυάζεται ο καυτός πόθος και ο τρελός έρωτας του μοναχού με τη γαλήνια αταραξία.
Το «Όνειρο της Ζέλμα» είναι ένα έξυπνο και ευαίσθητο έργο, στο χώρο του μαγικού ρεαλισμού. Ένα αλλόκοτο γερμανικό παραμύθι στους λόφους του Βέστερβαλντ, στη δεξιά όχθη του Ρήνου. Είναι ένα μαγικό μυθιστόρημα, πασπαλισμένο με την χρυσόσκονη των παραμυθιών, γεμάτο αποφθέγματα ζωής που θέλεις να υπογραμμίσεις, να αντιγράψεις, να αποστηθίσεις και να αφηγηθείς.
Βαθιά συγκινητικό, ασυνήθιστο, γοητευτικό μας μεταφέρει στον μαγικό κόσμο των προκαταλήψεων και δεισιδαιμονιών, των κρυφών συναισθημάτων και της τρέλας, των μικρών και μεγάλων αδυναμιών των απλών ανθρώπων.
Είναι ένα υπέροχο, αλλόκοτο, συγκινητικό, γλυκό, αστείο, τρυφερό παραμύθι ενηλικίωσης γεμάτο συμβολισμούς, που μιλά για τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα, την απώλεια αλλά και την νέα ευκαιρία που υπόσχεται κάθε ήλιος που προβάλει την αυγή.
Πόσο δεδομένο θεωρούμε αλήθεια το αγαθό της ζωής και ποιες αλήθειες θα ήμασταν πρόθυμοι να φέρουμε στο φως, αν ξέραμε πως αυτή είναι ίσως η τελευταία μας μέρα στη γη; Αυτό το βιβλίο είναι ένα πραγματικό βάλσαμο για την ψυχή, ένα βιβλίο που ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα και καλό θα είναι να μην αναβάλλουμε για αύριο αυτό που μπορούμε να κάνουμε σήμερα.
Το «Όνειρο της Ζέλμα» είναι ένα μυθιστόρημα ευχάριστο, που μοιάζει με παραμύθι, αλλά όπως όλα τα παραμύθια , χτίζεται πάνω σε μεγάλες αλήθειες της ζωής. Και πρέπει να διαβαστεί σαν παραμύθι, με τον τρόπον που διαβάζουμε τις ιστορίες στα μικρά παιδιά, για να τις καταλαβαίνουν και να τις απολαμβάνουν.
Η συγγραφέας περιγράφει μεγάλες τραγωδίες στη ζωή του χωριού, τη μοναξιά και το υπαρξιακό κενό, όπως επίσης και πολλές ανέλπιστες χαρές, και όλα αυτά περνούν από το φίλτρο ενός πολύ ιδιαίτερου χιούμορ.
Ένα βιβλίο σαν τονωτικό για δύσκολους καιρούς πασπαλισμένο με μαγεία…
Πούλησε περισσότερα από 600.000 αντίτυπα στη Γερμανία και γοητεύει τους αναγνώστες όπου μεταφράζεται.
Διαβάστε το.
H Μαριάνα Λέκι (Mariana Leky) γεννήθηκε τo 1973 στην Κολωνία και σήμερα ζει στο Βερολίνο. Σπούδασε δημοσιογραφία και δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Χίλντεσχαϊμ. Το 2017 που εκδόθηκε στη Γερμανία “Το Όνειρο της Ζέλμα” (πρωτότυπος τίτλος “Τι μπορείς να δεις από εδώ”) αναδείχθηκε το αγαπημένο βιβλίο της χρονιάς των Γερμανών βιβλιοπωλών και έγινε μπεστ σέλερ. Είναι το πέμπτο βιβλίο της Λέκι κι έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Η Λέκι έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία: το Allegra Prize (2000), το Lower Saxony Literary advancement award και το Advancement Prize για νέους καλλιτέχνες της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, αλλά και με υποτροφίες και χορηγίες για νέους δημιουργούς.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.