Ο Ηλίας Παυλιδάκης με αυτό το πρώτο του βιβλίο γίνεται ο Έλληνας Χόρχε Μπουκάϊ!
Το βιβλίο αυτό μιλά για τη σχέση δύο ανθρώπων, ενός παιδιού δεκαεπτά ετών, του Νίκου, που ξεκινά τη ζωή του κι ενός ηλικιωμένου που ολοκληρώνει τη δική του. Ένας παππούς, μια γιαγιά και ο εγγονός τους. Στην ουσία αναφέρεται σε αυτό που η μια γενιά κληροδοτεί στην επόμενή της. Αυτή η κληρονομιά μέσα σε αυτό εδώ το βιβλίο έχει τη μορφή κάποιων ιστοριών και κάποιων παραμυθιών που στόλισαν την καθημερινότητα των τριών ηρώων. Στόχος αυτών των ιστοριών είναι να υποστηρίξουν κάποιες βασικές αξίες και αρχές, κυρίως να βοηθήσουν να διατηρηθεί η σχέση που συνδέει το παλιό με το νέο. Θα βοηθήσουν να βρει ο νέος ένα καλό παράδειγμα για τη ζωή του. Με άλλα λόγια η μνήμη ή, αν προτιμάτε, η εμπειρία είναι το κουκούτσι σε αυτό το βιβλίο.
Σε αυτό το αριστουργηματικό βιβλίο μαθαίνουμε να φτιάξουμε αρχές και συνήθειες, οι οποίες θα είναι πιστοί σύμμαχοί μας στην πραγματοποίηση των ονείρων μας, τι σημαίνει να δίνεις βοήθεια και να χαρίζεις αγάπη σε όσους υποφέρουν. Με την αγάπη πρέπει να βρούμε τι αγαπάμε. Να κάνουμε ό,τι αγαπάμε και μας κάνει χαρούμενους και ευτυχισμένους. Συμπαράσταση σε όσους πονάνε. Ένα παιδί μπορεί να αλλάξει όλο τον κόσμο. Ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν πρέπει να την αφήσουμε να φύγει έτσι. Ό,τι και να κάνουμε στη ζωή πρέπει να το πιστεύουμε. Αν δεν το πιστεύουμε εμείς, κανείς άλλος δεν θα το πιστέψει για εμάς. Η ζωή είναι έτσι ακριβώς όπως τη βλέπουμε. Αν την βλέπουμε δύσκολη, θα είναι δύσκολη, αν την βλέπουμε εύκολη, θα είναι ένα όμορφο ταξίδι. Τα μάτια μας αλλάζουν τον κόσμο μας, μα η καρδιά μας τα βλέπει όλα ίδια. Ούτε το χρήμα, ούτε η δόξα μας κάνουν ευτυχισμένους. Θα πρέπει να είμαστε τίμιοι, έντιμοι και δίκαιοι. Να έχουμε τιμή. Να είμαστε απλοί. Να έχουμε θάρρος, επιμονή και υπομονή. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Πώς θα μπορούσε να είναι ο κόσμος χωρίς διαμάχες; Όταν η πίστη συνδέεται με την ελπίδα, αποκτά μια τεράστια δυναμική, που βοηθάει να νικήσουμε τους φόβους μας. Εμείς οι άνθρωποι πολλές φορές είμαστε τόσο χαμένοι στη σκέψη μας, που δε βλέπουμε τα πιο σημαντικά πράγματα που βρίσκονται γύρω μας, τα θεωρούμαι δεδομένα. Άμα τα χάσουμε, τότε μόνο τα εκτιμούμε. Οι άνθρωποι έχουν μια έμφυτη τάση δυσπιστίας απέναντι στα απλά πράγματα της ζωής και αν κάποιος το ανακαλύψει ότι κρύψαμε την ευτυχία μέσα στην καρδιά μας και το πούμε στους άλλους, κανείς δε θα μας πιστέψει. Πρέπει να συνδεόμαστε με το περιβάλλον για να μπορέσουμε να συνδέσουμε το συναίσθημα με τη λογική. Το πιο σημαντικό είναι να μπορείς να ζεις το σήμερα με τα όνειρα του αύριο και με τα μαθήματα που αποκόμισες από το χθες. Κι ακόμα μαθαίνουμε για τη γοητεία των φανταστικών ταξιδιών, τη δύναμη των ονείρων. Ο δρόμος της ευτυχίας μας είναι ο δρόμος των ονείρων μας. Τα όνειρα δεν κοστολογούνται. Και στο τέλος καταφέρνουμε να αντιμετωπίσουμε και την μεγάλη απώλεια, απλώς την καταργούμε…
Για να νικήσουμε τους φόβους μας, λέει τελικά ο παππούς, φτιάχνουμε κάποιες αρχές, τις οποίες πρέπει να κουβαλάμε σε όλη μας τη ζωή. Αυτές οι αρχές μοιάζουν με τα άστρα που μας δείχνουν τον δρόμο των ονείρων μας. Τα άστρα που συμβουλεύονταν οι ναυτικοί για να βρίσκουν τον δρόμο τους στα ταξίδια τους την παλιά εποχή. Πρέπει να ανακαλύπτουμε πόσο μεγάλα είναι αυτά τα 7 άστρα μας. Δηλαδή τα άστρα της υγείας, της πίστης, της αγάπης, της επιμονής, της εντιμότητας, της προσφοράς της διασκέδασης.
Συμβολικές απεικονίσεις του κύκλου της ζωής, των ονείρων κάθε ατόμου, της αγάπης που συνδέει.
Λίγα λόγια
«Η αγάπη είναι περίεργο συναίσθημα.
Μπορεί και να καταστρέψει όταν δεν έχει καταφέρει
ο άνθρωπος να νικήσει τους φόβους του.
Υπάρχει και ένα τρίτο είδος επιμονής.
Είναι αυτό που δίνει στον άλλο την αίσθηση
ότι δεν έχει άλλη επιλογή τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Ότι εσύ θα δώσεις και τη ζωή σου για να βγεις νικητής.
Έτσι είναι η ζωή. Όταν κάνεις αυτό που σου αρέσει
και το ταξίδι φτάσει στο τέλος του
και γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω,
θα αντιληφθείς ότι απ’ όπου πέρασες
δημιούργησες όμορφα πράγματα.
Αυτό είναι το συναίσθημα που πρέπει να αναζητάς.
Να μπορείς να κοιτάζεις πίσω σου
και να νιώθεις περήφανος για ό,τι έκανες
και για ό,τι άφησες.»
Εμείς δημιουργούμε τα όνειρά μας
Για μια καλύτερη ζωή
Για έναν καλύτερο κόσμο.
Πρόκειται για Αριστούργημα. Διαβάστε το.
O Ηλίας Παυλιδάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1983 και ζει στο Κάτω Βαρσαμόνερο του νομού Ρεθύμνου. Δε γνωρίζει καλή γραμματική και ορθογραφία λόγω της δυσλεξίας του. Έχει εργαστεί ως αυτοκινητιστής, ναυαγοσώστης, πωλητής κοσμημάτων, αλλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανένα από αυτά τα επαγγέλματα, γιατί όλα τα έκανε με αγάπη και το καθένα του δίδαξε κάτι διαφορετικό.
Τα «7 Άστρα» είναι το πρώτο του βιβλίο.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.