Συγγραφέας του βιβλίου «Γόνιμες μέρες» Εκδόσεις «ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ»
«Οι γόνιμες μέρες» είναι μια ιστορία με έντονη πλοκή, που εκτυλίσσεται σε τρεις χρόνους και ξεκινά με έναν άντρα ο οποίος βρίσκεται αναίσθητος δίπλα σε έναν νεκρό. Στο μυθιστόρημά της η Τζούλια Γκανάσου προσεγγίζει τη δύσκολη έννοια ενός θαμμένου στο υποσυνείδητο γεγονότος και την ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος όταν ξυπνά από κώμα. Αυτό το θαμμένο γεγονός του παρελθόντος του κεντρικού ήρωα κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο μέχρι το τέλος. Δίπλα του πολλά πρόσωπα, το καθένα από τα οποία θα παίξει το δικό του καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «Όλοι θα παίξουν ρόλο τόσο στην ψυχολογία του ήρωα, όσο και στην πλοκή. Όλοι θα επηρεάσουν την έκβαση των γεγονότων με άξονα το καίριο υπαρξιακό δίλημμα το οποίο τίθεται στη μέση του βιβλίου: τι είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις ώστε να αναστηθείς; Ένα υπαρξιακό δίλημμα στο οποίο μάλλον όλοι οι αναγνώστες καλούμαστε μέσα από τις «Γόνιμες μέρες» να απαντήσουμε.
Ίσως θα ήταν πολύ χρήσιμο, πριν ξεκινήσουμε τη συνομιλία μας να μας εξηγήσετε την επιλογή του τίτλου. Είναι οι «Γόνιμες μέρες» μία κατάσταση που θα συναντήσουμε στη νουβέλα σας;
Στο βιβλίο, ένας άντρας βρίσκεται αναίσθητος δίπλα σε έναν νεκρό. Θεωρείται ύποπτος. Του χορηγείται φάρμακο ώστε να ξυπνήσει, να θυμηθεί και να δώσει κατάθεση. Ξαφνικά, αποκτά πρόσβαση στην εποχή πριν από τα πέντε του χρόνια, πριν απ’ τη μνήμη, στην αχαρτογράφητη ζώνη της ύπαρξης. Εκεί ανακαλύπτει μυστικά που του αλλάζουν εντελώς τη ζωή. Ταυτόχρονα, ανακαλεί τα γεγονότα που τον οδήγησαν στην κωματώδη κατάσταση. Την ίδια ώρα, ακούει τους δικούς του να ομολογούν όσα έπρεπε να αγνοεί. Πρόκειται για ένα κυνήγι θησαυρού στα πρώτα χρόνια της ζωής, για ένα ταξίδι αυτογνωσίας, για μια πορεία εξερεύνησης και εν τέλει, επιβίωσης. Πρόκειται για μέρες, λοιπόν, όπου ο άνθρωπος αναμετράται με τη θύμηση, τον χρόνο, το σώμα. Μέρες όπου ο φόβος, η αγάπη, η ματαίωση συγκατοικούν τολμηρά. Μέρες όπου ξαναγράφεται η προσωπική (και όχι μόνο) ιστορία. Μέρες όπου, από τις χαραμάδες, «φυτρώνουν» νέα ξεκινήματα κι από τα χαλάσματα ξεπηδάει η ελπίδα. Γόνιμες μέρες.
Ήρωάς σας, λοιπόν, ένας άντρας που βρίσκεται αναίσθητος δίπλα σε έναν νεκρό. Έχει σημασία να μας πείτε ποιος είναι αυτός ο άντρας, πού και πότε εκτυλίσσεται η ιστορία σας και φυσικά την ταυτότητα του νεκρού.
Ο ήρωας είναι ένας φύλακας σε αρχαιολογικό χώρο. Ταυτόχρονα, είναι μέλος μιας σπείρας λαθρεμπόρων, συστήνεται ως «δημιουργός αντιπερισπασμού». Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια μεγαλούπολη, χωρίς να κατονομάζεται ακριβώς ο τόπος, ο χρόνος, ούτε οι άνθρωποι. Η ταυτότητα του νεκρού αποτελεί μυστήριο.
Το σκηνικό γύρω από τον τραυματισμό του, το αίμα στα χέρια που επιπλέον κρατούν και το στιλέτο του φονικού τον καθιστά ύποπτο. Ωστόσο, η ιστορία σας έχει κάποια πρόσωπα της νυχτερινής ανομίας που αφήνουν περιθώρια να σκεφτούμε πως τα πράγματα δεν είναι όπως δείχνουν. Δώστε μας μια γεύση από την πλοκή.
Η πλοκή του βιβλίου εκτυλίσσεται σε τρεις χρόνους. Σε πρώτο επίπεδο, βλέπουμε τον ήρωα να ανασυνθέτει, κομμάτι – κομμάτι, την ιστορία που τον οδήγησε στην κατάσταση του κώματος. Σε δεύτερο επίπεδο, από την στιγμή που αποκτά πρόσβαση στην εποχή πριν από τα πέντε του χρόνια, ο ήρωας ανακαλύπτει μυστικά που αλλάζουν εντελώς τη ζωή του και επηρεάζουν τις αποφάσεις του. Σε τρίτο επίπεδο, όσα συμβαίνουν γύρω του στο νοσοκομείο δημιουργούν μια νέα συνθήκη η οποία θα καθορίσει εάν ο ήρωας θα καταφέρει να ανακάμψει, αν θα καταδικαστεί ή θα σωθεί.
Αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη είναι πως όχι μόνο έχει πλήρη συνείδηση των όσων συμβαίνουν γύρω του αλλά ενώ κανείς δεν το γνωρίζει εκείνος ακούει τα πάντα. Ποια πρόσωπα θα βρεθούν στον θάλαμο του νοσοκομείου που νοσηλεύεται;
Στον θάλαμο όπου νοσηλεύεται ο ήρωας θα βρεθούν η γυναίκα του, ο γιος και η κόρη του, οι γιατροί του, ένας αστυνομικός της Ασφάλειας, η νοσοκόμα που τον φροντίζει, μια άγνωστη που τον απειλεί, οι γνώριμοι από το καφενείο, μια παρδαλή φιλενάδα της γυναίκας του, ο αδελφός του, τα εγγόνια του. Όλοι θα παίξουν ρόλο τόσο στην ψυχολογία του ήρωα, όσο και στην πλοκή. Όλοι θα επηρεάσουν την έκβαση των γεγονότων με άξονα το καίριο υπαρξιακό δίλημμα το οποίο τίθεται στη μέση του βιβλίου: τι είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις ώστε να αναστηθείς;
Και, βέβαια, δεν έχει τόση σημασία ποια είναι αυτά τα πρόσωπα, όσο οι συζητήσεις που κάνουν. Ποια είναι τα συναισθήματα του πρωταγωνιστή σας εκείνες τις δύσκολες στιγμές που πρέπει να αναμετρηθεί με αλήθειες; Ή μήπως και με ψέματα;
Ο ήρωας αναμετράται διαρκώς με αλήθειες και ψέματα ή με μισές αλήθειες και μισά ψέματα, με ειρωνείες της τύχης και επιλογές, με την ιστορία του και την Ιστορία, με τις πλάνες, τις ελπίδες και τις αυταπάτες, με την εξουσία του σώματος και τη φθορά, με την ανάγκη των σχέσεων, τη δυσκολία και την ομορφιά τους, με το ένστικτο και τη δύναμη που ωθεί στη διεκδίκηση της επιβίωσης.
Καθώς προχωρούμε στην πλοκή αυτό που διαπιστώνουμε είναι πως ο πρωταγωνιστής σας γνωρίζει τον άγνωστο εαυτό του. Θα τρομάξει όταν το ταξίδι στη μνήμη που απωθούσε εδώ και χρόνια φθάσει στο τέλος του;
Θα βιώσει όλα τα συναισθήματα: ενθουσιασμό, αγωνία, χαρά, φόβο, ματαίωση, προσμονή, λύτρωση!
Πριν η μνήμη ολοκληρώσει το ταξίδι της θα προσεγγίσει τα παιδικά χρόνια του ήρωά σας. Και εκεί, μάλλον, βρίσκεται αυτό που θέλετε να μας πείτε μέσα από τη νουβέλα σας…
Ο ήρωας, εκτός των άλλων, θα έρθει αντιμέτωπος με τον μητρικό λόγο. Πιστεύω ότι ο λόγος που αρθρώνει η μητέρα τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης του παιδιού, το καθορίζει εφ’ όρου ζωής, του δίνει φτερά ή το παραλύει. Εξαιτίας των δυσκολιών που αντιμετώπισα, θέλησα να γράψω ένα βιβλίο το οποίο να παρηγορεί σαν μητρικός λόγος, να παρακινεί σαν μητρικός λόγος, να μας κάνει να λαχταράμε ξανά τη ζωή.
Τα παιδικά μας χρόνια τα «κουβαλάμε» και στην ενήλικη ζωή μέσα από τις φανερές αλλά κυρίως τις κρυφές μορφές τραύματος που έχει βιώσει ο καθένας μας. Πόσο όμως επηρεάζουν τη συμπεριφορά και την αντιμετώπιση των συναισθημάτων μας; Τι μαθαίνουμε από τον πρωταγωνιστή της ιστορίας σας;
Δεν είναι τόσο τι μαθαίνουμε από τον ήρωα αλλά τι βιώνουμε συμπορευόμενοι μαζί του… Σε ποια συμπεράσματα φτάνει μέσα από την πλοκή και πόσο αυτά μας αφορούν… Ποια ιστορία θα κατασκευάσει για να σωθεί και πού αυτό μας παραπέμπει, πόσο μας ξεγυμνώνει και μας αγγίζει, με ποιες απώλειες συμφιλιώνεται και τι είναι διατεθειμένος να θυσιάσει προκειμένου να επιστρέψει ξανά στη ζωή. Ή όπως ομολογεί ο ήρωας: «Ξεκινάμε… Ναι, πάμε. Όχι από τη μήτρα αλλά από όπου βρίσκεται ο καθένας μισός.
Πόσο εύκολο ήταν για να αντιμετωπίσετε το παρόν που όμως είναι συνέπεια ενός θαμμένου στο υποσυνείδητο παρελθόντος; Ήταν μια λογοτεχνική προσέγγιση απλά ή αναζητήσατε και την επιστημονική εξήγηση των όσων αφηγείστε;
Υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία για τις εμπειρίες πριν από τη μνήμη και το κατά πόσο μας επηρεάζουν εφ’ όρου ζωής. Υπάρχει, επίσης, πλούσια βιβλιογραφία όσον αφορά στην κωματώδη κατάσταση και τι μπορεί να συμβαίνει όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται εκεί. Υπάρχει υπερπλούσια βιβλιογραφία για τα χαρτογραφημένα κομμάτια του εγκεφάλου και τις αχαρτογράφητες ζώνες, γεγονός το οποίο μας επιτρέπει (συγγραφικά) να «παίξουμε», να πειραματιστούμε, να εξερευνήσουμε, να «ανοιχτούμε» σε δρόμους δύσβατους ή και αδιάβατους.
Έχει πολύ ενδιαφέρον για μας τους αναγνώστες να φθάσουμε στην κορύφωση της πλοκής, όταν δηλαδή ο ασθενής και υπ’ αριθμόν ένα ύποπτος ξυπνήσει από το κώμα. Σε ποιο βαθμό μας έχετε προετοιμάσει για τον επίλογο;
Κάθε φορά που έφτανα εγώ στον επίλογο, έκλαιγα. Όχι με διάθεση πίκρας αλλά με μια αίσθηση κάθαρσης. Με κυρίευε μια έντονη ορμή για ζωή. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο σχολιάζουν το ίδιο. Νομίζω ότι ο γρήγορος ρυθμός, η πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η εμβάθυνση στα πιο μύχια κομμάτια του ήρωα και το γεγονός ότι αναδύεται μέσα από τα χαλάσματα, δημιουργούν μια συμπόρευση μαζί του ώστε όταν ανακαλύπτει και αποκαλύπτει τα πάντα, ο αναγνώστης συν-πάσχει και συν-κινείται με έναν απόλυτα πηγαίο τρόπο.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένας άντρας βρίσκεται αναίσθητος δίπλα σε έναν νεκρό. Χαρακτηρίζεται ως ύποπτος.
Του χορηγείται φάρμακο ώστε να βγει από το κώμα και να δώσει κατάθεση.
Θυμάται την τελευταία αίσθηση προτού κλείσει τα μάτια: γινωμένο πορτοκάλι, γλυκό.
Θυμάται έναν άντρα αιμόφυρτο και έναν σκελετό βλοσυρό.
Ξαφνικά, αποκτά πρόσβαση στην εποχή πριν από τα πέντε του χρόνια, πριν απ’ τη μνήμη, στην αχαρτογράφητη ζώνη της ύπαρξης. Κυριαρχεί μια γυναίκα της οποίας αναζητά τη μορφή, ένα μυστικό που του κλέβει, τελικά, τη φωνή.
Την ίδια ώρα, ακούει τους δικούς του να ομολογούν όσα έπρεπε να αγνοεί.
Ένα κυνήγι θησαυρού στα πρώτα χρόνια της ζωής, μια αφήγηση από και προς το σώμα, μια πορεία ανασύστασης μετά από πτώση σε γκρεμό, ένα παζλ που ξορκίζει την απώλεια κι ο πόθος του νέου προορισμού με αφορμή την επιβίωση, το όνειρο και πάντα, την ελπίδα.
Βιογραφικό
Η Τζούλια Γκανάσου σπούδασε Πληροφορική στο Οικονομικό Παν/μιο Αθηνών και στο Παν/μιο του Λονδίνου, Λογοτεχνία (ως υπότροφος) στο Παν/μιο της Σορβόννης και στο Παν/μιο του Εδιμβούργου και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ε.Α.Π.. Βιοπορίζεται από την πληροφορική. Κείμενά της δημοσιεύονται σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά.
Έχει εκδόσει τα βιβλία:
«Σε μαύρα πλήκτρα» (Μυθιστόρημα, Εκδ. Γκοβόστη 2006 & συλλογική έκδοση Παν/μιο του Εδιμβούργου «Παγκοσμιουπόλεις» 2007).
«Ομφάλιος λώρος» (Μυθιστόρημα, Εκδ. Γκοβόστη 2011 – 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Dasein, 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών Αθήνας, 9ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών Γλασκώβης).
«Ως το τέλος» (Νουβέλα, Εκδ. Γκοβόστη 2013 – υποψήφιο για το «Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2013» Λογοτ. Περιοδικό «Κλεψύδρα» & για το «Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2014»).
«Γονυπετείς» (Νουβέλα, Εκδ. Γκοβόστη 2017, Γ’ Έκδοση – «Βραβείο Αφηγήματος Μεσόγειος 2018» Παν/μιο του Έξιτερ & «Βραβείο Διηγήματος» Βραβεία Βιβλίου Public 2018).
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.