ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
Ευφάνταστη μυθοπλασία, εκρηκτικοί χαρακτήρες, σφιχτοδεμένη αφήγηση και καταιγιστικός ρυθμός στην αφήγηση – ρυθμός με παλμό, ένταση και νεύρο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου πονήματος που κρατούν τον αναγνώστη «αιχμάλωτο» της υπόθεσης και τον αναγκάζουν να γυρίζει τις σελίδες με κομμένη την ανάσα συνεπαρμένος από τη μεστή και κινηματογραφική αφήγηση. Και δεν είναι εύκολο τούτο το εγχείρημα μέσα σε 650 σελίδες. Τα πάντα συμβαίνουν σαν να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια
Ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, που γεννάει έντονα συναισθήματα στον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας σελίδες του, με τις τραγικές περιγραφές της πείνας, της εξαθλίωσης και των συνεπειών του πολέμου που περιγράφει. Η θέληση για ζωή, οι συγκυρίες που συμβαίνουν κι αλλάζουν με τρόπο καταλυτικό το μέλλον που προδιαγράφεται μέσα από ανώδυνες εκείνη τη στιγμή γνωριμίες, με τίποτα δεν μπορούν να συνομολογήσουν το τι θα επακολουθήσει. Πρόσωπα και καταστάσεις μπλέκουν σε
Με φόντο τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ιστορία της Ελλάδας από το 1939 ως το 1959 και τον απόηχο που αυτά είχαν στη ζωή των απλών, λαϊκών ανθρώπων της ελληνικής επαρχίας, η Σόφη Θεοδωρίδου στήνει ένα εξαίρετο ηθογραφικό και ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα. Μια καλοκαιρινή μέρα του 1939 η δεκαπεντάχρονη Κασσιανή εκδιώκεται από την οικογενειακή της εστία με έναν ιδιαίτερα βάναυσο τρόπο, σαν σκουπίδι, σαν απόβλητο, αφού έχει υποστεί τον ανελέητο ξυλοδαρμό
Πότε φτάνει αλήθεια η στιγμή που στηνόμαστε μπροστά στον καθρέφτη και κοιτάζουμε στα μάτια τον άγνωστο που βλέπουμε απέναντί μας; Πότε φτάνει η στιγμή που αυτομαστιγωνόμαστε προκειμένου να αναδυθεί πεντακάθαρος μετά ένας παλιός, ξεχασμένος, διαφορετικός χαρακτήρας που αγνοούσαμε την ύπαρξή του; Υπάρχει η δυνατότητα να ανακαλύψουμε -όσο ζούμε- τα λάθη που κάναμε, να παραδεχτούμε το δικό μας φταίξιμο στην πορεία που πήραμε, να μάθουμε να συγχωρούμε όσους πιστεύαμε ότι μας
Κι όμως αλλάζει η ζωή! Αλλάζει αρκεί να μην παραιτηθείς. Αρκεί να μην περιμένεις όλα η ζωή να σ’ τα κάνει και φυσικά να μην περιφρονήσεις την ακατάλυτη δύναμή της. Πρέπει να βρεις τη σωστή αναλογία, την κατάλληλη πορεία, το σωστό δρομολόγιο για να βγεις στον προορισμό σου… Πόσο έντονα συναισθήματα έχει τη δύναμη να γεννά η ανάγνωση ενός βιβλίου! Όσο βυθίζεσαι στην πλοκή της ιστορίας, τόσο περισσότερο
«Είναι που ο χρόνος κυλάει αμείλικτα και μας παρασέρνει στο τέλος, χαρίζοντας ενδιάμεσα χαρές και λύπες, αυτές που έχει ήδη μοιράσει η μοίρα σε καθέναν από εμάς, μα δίχως να μας αποκαλύψει την αλληλουχία που έχει γραφτεί μ’ εκείνο το αόρατο στα μάτια μας μελάνι που αδυνατούμε να διαβάσουμε, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο άγνωστο το αύριο, πολύτιμη την ελπίδα κι απαραίτητη την προσπάθεια». Πολλοί έχουν ασχοληθεί με την
«Αν θέλεις πραγματικά η τράπουλά σου να είναι μαγική, τότε θα πρέπει να περιμένεις. Γιατί μην ξεχνάς ότι η μαγεία είναι η ίδια η ζωή!» Διαβάζοντας ένα βιβλίο που αναφέρεται στη μαγεία, πολλοί θα αναρωτηθούν αν υπάρχει κάτι αδιευκρίνιστο, κάτι που να έχει τη δύναμη να παραμείνει μυστικό μα συγχρόνως να ορίζει τον τρόπο και το δρόμο που θα πάρουν τα πράγματα στη ζωή. Η μαγεία είναι η ίδια η
«Ο άνθρωπος που στέκεται αναποφάσιστος ανάμεσα στο γέλιο και στο κλάμα βρίσκεται, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, στο πιο ψηλό σημείο της θλίψης του». Ο χορός των ψευδαισθήσεων που στήνει γύρω μας η ζωή και που εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε να ακολουθήσουμε τα βήματα που μας μαθαίνει, είναι η αποτύπωση της σημερινής κοινωνίας. Ίσως βέβαια να συμφωνήσουμε όλοι, πως αν ο κόσμος μας ήταν φτιαγμένος από αλήθεια να ήταν ακόμη πιο
Η λαχτάρα για έρωτα, η δίψα για ελευθερία, η ανάγκη για πίστη και ο αγώνας για υψηλά ιδανικά μπλέκονται σε έναν ατέρμονο κύκλο ζωής και θανάτου με την ελπίδα να μένει αλώβητη και επιτακτική. «Με αυτά τα λόγια του είχε εμπιστευτεί την προδοσία του. Ήθελε να συνεργαστεί με τον εχθρό, για να γλιτώσει το τομάρι του – ίσως και των υπολοίπων. Τι αξία όμως έχει μια ζωή ατιμασμένη;» Ένα ιστορικό
«Πώς διαγράφονται οι κουρασμένες σκιές, το στίγμα της απουσίας, η γεύση της ερημιάς;» «Πώς αντιμετωπίζεις τη συνειδητοποίηση του ανύπαρκτου και της πλάνης; Πώς διακινδυνεύεις να κάνεις έστω ένα βήμα προς το μέλλον, όταν τα πόδια σου ακουμπούν πάνω στο κενό που στήριζε τη ζωή σου μέχρι σήμερα;» Αυτά είναι μερικά μόνο από τα αμείλικτα ερωτήματα που απάντηση δεν βρίσκουν στο εξαιρετικό μυθιστόρημα «Σαν ψίθυρος στην έρημο» της Μαριάννας Τσαντίλη! Και
