Συγγραφέας του βιβλίου «Νυφικό σε χρώμα Κονιάκ» – Εκδόσεις «ΝΗΡΟΝ»
Μέσα από ένα ιδιαίτερο συγγραφικό παιχνίδι, στο οποίο έχει δώσει ρόλους και σε πρόσωπα από το προηγούμενο βιβλίο της, η Αγάπη Ντόκα, καλεί τους αναγνώστες να πλάσουμε εμείς οι ίδιοι το πρόσωπό της γυναίκας του εξωφύλλου καθώς θα ανακαλύπτουμε σελίδα – σελίδα την όμορφη και διδακτική της ιστορία. Μια ιστορία που μας φέρνει πιο κοντά στους τρανς και μας βοηθά να κατανοήσουμε πως η διαφορετικότητα καθορίζεται από τη φύση και δεν είναι επιλογή. Όπως λέει στο Vivlio-life, δεν ήταν καθόλου εύκολο το συγγραφικό της εγχείρημα. «Υπήρχαν λεπτές αόρατες γραμμές που όφειλα να τις διακρίνω και να μην τις περάσω, να σεβαστώ την ιδιαιτερότητα της κάθε κατάστασης και να κατανοήσω όσο το δυνατόν περισσότερο την ψυχή τους».
Αυτό που κάνει ξεχωριστό το μυθιστόρημά σας, είναι, πως τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται! Όπως το «Κονιάκ», το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μπαρ. Οπότε αναλύστε τις λέξεις που συνθέτουν τον τίτλο.
Ο τίτλος προκύπτει μέσα από την ιστορία κι αυτό θα το αντιληφθεί ο αναγνώστης καθώς θα γυρνάει τις σελίδες. Σκοπός μου ήταν να συνδέσω δύο χαρακτηριστικά -το νυφικό και το Κονιάκ- που αφορούν στην επαγγελματική ζωή της πρωταγωνίστριας. Είναι η αφορμή ώστε το νυφικό να γίνει όνειρο ζωής και το Κονιάκ να την φέρει πιο κοντά σ’ αυτό το όνειρο.
Τα χαρακτηριστικά της ξανθιάς γυναίκας του όμορφου εξωφύλλου σας τα έχει κάποια από τις ηρωίδες σας;
Η γυναίκα στο εξώφυλλο είναι η πρωταγωνίστρια. Είναι η εικόνα που είδα μέσα μου από την πρώτη στιγμή γι’ αυτήν. Το πρόσωπό της θα το πλάσετε εσείς καθώς θ’ αποκαλύπτεται η ιστορία της. Και θα είναι πολύ όμορφη. Η γυναίκα, όχι η ιστορία. Αυτή, θα είναι -πιστεύω- διδακτική.
Μπέλλα. Διψάει για χρήμα και πάντοτε παίρνει αυτό που βάζει στο μάτι και θα μας απασχολήσει αρκετά. Αναρωτιέμαι, όμως, αν τελικά θέλετε να τη συμπαθήσουμε ή να την αντιπαθήσουμε.
Σε κάθε φανταστική ιστορία υπάρχει ένας αντιπαθητικός χαρακτήρας, όπως συμβαίνει και στην πραγματική διάσταση της ζωής. Η Μπέλλα είναι ο τύπος της γυναίκας που έχει μάθει να τα παίρνει όλα, χωρίς ντροπή. Είναι αυτή που κάνει εντύπωση στους άντρες με την εξωτερική της εμφάνιση, αυτή που ζηλεύουν οι γυναίκες για τον αέρα που αποπνέει, αυτή που πατάει επί πτωμάτων για να ικανοποιήσει το εγώ της. Η Μπέλλα θα πάρει στο τέλος το δικό της μάθημα, επειδή η ζωή έχει το δικό της σχέδιο και επιστρέφει στον καθένα αυτό που του αναλογεί.
«Αριστείδης. Έξυπνος, ευέλικτος, διορατικός και καταφερτζής. Γούσταρε την Μπέλλα αλλά είχε κρυφή αδυναμία στη φίλη της την Αρετή!» Μιλήστε μας γι’ αυτό το ερωτικό τρίγωνο.
Ο Αριστείδης, η Μπέλλα και η Αρετή συναντιούνται για πρώτη φορά μέσα στο Κονιάκ. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, αλλά η μοίρα θέλει να τους κάνει να γνωριστούν. Αυτός που κρατάει το κλειδί, είναι ο Αριστείδης. Αυτός αποφασίζει για το πού θ’ απλώσει τα δίχτυα του. Όμως καταλαβαίνει πως έπιασε το χταπόδι ενώ ήθελε τη ζαργάνα. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα, η Μπέλλα και η Αρετή γίνονται φίλες, με τη μία εξ αυτών να ξέρει πως είναι το τρίτο πρόσωπο.
Τα ερωτικά τρίγωνα είναι μία άσκηση νεύρων. Ο ένας ή οι δύο εκ των τριών, δεν γνωρίζουν την κατάσταση μέσα στην οποία κινούνται. Τα συναισθήματα δοκιμάζονται και όταν οι παράλληλες σχέσεις αποκαλύπτονται, οδηγούν σε πράξεις που ποτέ κανείς δεν θα φανταζόταν ότι θα έκανε.
Η μεγάλη έκπληξη σ’ αυτό το μυθιστόρημα είναι, καθώς προχωράμε την ανάγνωση, η Αρετή σας. Είναι ένας χαρακτήρας που έπλασε η μυθοπλασία ή γνωρίσατε κάπου κάποτε ένα τέτοιο πρόσωπο;
Ο χαρακτήρας της Αρετής ξεκίνησε ως μυθοπλασία. Εν καιρώ, η τύχη μ’ έφερε κοντά σ’ ένα πρόσωπο σαν την Αρετή. Έτσι μπόρεσα να κατανοήσω καλύτερα την ηρωίδα που είχα στο μυαλό μου, ώστε να μην είναι χάρτινη αλλά αληθινή.
Ήταν ο έρωτας, η τρέλα και η ανάσα του Αριστείδη, που όμως δε γνώριζε πως ήταν καταδικασμένη να είναι σπάνια, γράφετε. Και εδώ πρέπει να μας μιλήσετε γι’ αυτή τη συγγραφική… σπανιότητα.
Όταν ξεκίνησα τα Σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής με την Σοφία Νικολαΐδου, είχαμε ως άσκηση τη δημιουργία ενός ήρωα. Ήθελα έναν ήρωα διαφορετικό. Κάποιον που να μπορεί να κουβαλάει πάνω του κάτι μοναδικό – όπως η Χαρά στο προηγούμενο βιβλίο μου. Καθώς αναλογιζόμουν ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό, η σκέψη μου πήγε σε μια μερίδα ανθρώπων που βάλλεται συνεχώς, που δέχεται επιθέσεις σωματικές και λεκτικές, που ένα κομμάτι της κοινωνίας αρνείται όχι απλώς να το αποδεχτεί, αλλά ούτε καν να το δεχτεί. Κι αποφάσισα πως αυτός ο ήρωας μου χρειαζόταν, γι’ αυτόν τον ήρωα θα έγραφα, μ’ αυτόν τον ήρωα θα περνούσα τα μηνύματα που ήθελα. Με κυριότερο μήνυμα πως, όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε, όλοι είμαστε Άνθρωποι.
Μέσα από το βιβλίο σας ο αναγνώστης έρχεται πιο κοντά στους τρανς. Σ’ εκείνους και εκείνες που αντιλαμβάνονται το φύλο τους διαφορετικά από το φύλο που τους προσδιορίστηκε κατά τη γέννηση. Ήταν εύκολο αυτό το συγγραφικό εγχείρημα;
Καθόλου εύκολο. Υπήρχαν λεπτές αόρατες γραμμές που όφειλα να τις διακρίνω και να μην τις περάσω, να σεβαστώ την ιδιαιτερότητα της κάθε κατάστασης και να κατανοήσω όσο το δυνατόν περισσότερο την ψυχή τους. Θα μπορούσα πολύ εύκολα να ξεφύγω σε κάποιο σημείο και να φανεί σαν κατηγορώ, σαν εμπαιγμός, σαν υποτίμηση αυτών των ανθρώπων. Όταν καταπιάνεσαι μ’ ένα θέμα που διχάζει τον κόσμο, παίρνεις ένα μεγάλο ρίσκο όχι μόνο για το πώς θα φανεί η ιστορία σου, αλλά και το πώς θα σταθούν οι άνθρωποι απέναντί σου. Αυτό που προσπάθησα, ήταν να δείξω πως η διαφορετικότητα καθορίζεται από τη φύση και δεν είναι επιλογή. Κι αυτό να φέρει τους αναγνώστες δίπλα σε μένα και δίπλα στο διαφορετικό.
Αισθανθήκατε την ανάγκη να αναζητήσετε πληροφορίες από εξειδικευμένους επιστήμονες για να αποδώσετε με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του επινοημένου χαρακτήρα;
Τις ειδικές πληροφορίες τις αναζήτησα σε γιατρό, ενώ συγχρόνως έκανα έρευνα στο διαδίκτυο και διάβασα βιβλία. Σημαντικότατη όμως βοήθεια, μού έδωσε η Κατερίνα, η γυναίκα-Αρετή που γνώρισα προσωπικά και μου έλυσε απορίες για θέματα πολύ λεπτά. Άλλωστε στόχος μου ήταν η ανθρώπινη ιστορία και όχι το ιατρικό κομμάτι.
«Χαλάλι ο πόνος που πέρασα, χρόνια περίμενε ο νέος μου εαυτός για να βγει στο φως· η νέα μου εικόνα, αυτή που πλέον έβλεπα στον καθρέφτη, διόρθωσε εκείνο το μικρό λαθάκι που με είχε τόσο ταλαιπωρήσει». Πόσο έτοιμη πιστεύετε πως ήταν η ελληνική οικογένεια να ακούσει αυτή την πρόταση από το παιδί της; Τι μαθαίνουμε από την ιστορία σας;
Το θέμα της διαφορετικότητας και κυρίως των τρανς, ταλαιπωρεί ακόμη μεγάλο κομμάτι της ελληνικής νοοτροπίας. Θεωρείται αμαρτία και ανηθικότητα κι έτσι περνάει από γενιά σε γενιά. Πιστεύω πως ακόμη υπάρχει προκατάληψη απέναντί τους, κυρίως στις κλειστές κοινωνίες, εκεί που οι άνθρωποι χλευάζουν το κάθε τι που δεν μπορούν να κατανοήσουν και δεν έχουν την διάθεση να ενημερωθούν. Στις μεγάλες πόλεις τα πράγματα είναι διαφορετικά και οι περισσότεροι δέχονται τα τρανς άτομα. Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που στέκονται με μίσος απέναντί τους και φτάνουν σε ακραίες συμπεριφορές και αντιδράσεις.
Αυτό που θα επιθυμούσα να δει ο αναγνώστης μέσα από την ιστορία μου, είναι πως το διαφορετικό δεν σημαίνει κατακριτέο. Να καταλάβει πως δεν ορίζουμε εμείς την φύση μας. Να συνειδητοποιήσει πως όλοι είμαστε Άνθρωποι με σώμα, μυαλό και καρδιά. Ναι μεν ο έρωτας μπορεί να συμβεί στον καθένα, αλλά η αγάπη είναι μια δύναμη που δεν επιλέγει πού θα εγκατασταθεί, αλλά υπάρχει ως ενέργεια κινώντας όλο το Σύμπαν.
Κάποιοι ήρωες ξεπήδησαν από τις σελίδες του «Καταδικασμένη να είμαι σπάνια» και βρέθηκαν στο «Νυφικό σε χρώμα Κονιάκ». Ποιοι είναι;
Είναι η Καταδικασμένη πρωταγωνίστρια Χαρά, ο σύζυγός της ο Τάκης, οι φίλες της Χαράς: Τζίνα, Μάρα και Βέτα, και ο Πέτρος, η σχέση της Τζίνας.
Η σκέψη μου όταν ξεκίνησα να γράφω το Νυφικό, ήταν να συμπεριλάβω κάποια άτομα από την Καταδικασμένη και αυτό να επεκταθεί και σε επόμενο βιβλίο μου. Σκοπός μου είναι να δείξω αυτό που λέμε: «Βρε, πόσο μικρός είναι ο κόσμος τελικά;» και πώς μπορούν οι άνθρωποι από το πουθενά να βγουν μέχρι και συγγενείς. Ή πώς μπορεί να βγει στην επιφάνεια ένα καλά -κατά την άποψή τους- κρυμμένο κομμάτι της ζωής τους.
Οι ήρωες αυτοί συνεχίζουν με τον ρόλο που τους δώσατε στην προηγούμενη συγγραφική σας δουλειά ή τους συναντάμε με κάποια άλλη πλευρά της προσωπικότητάς τους;
Συνεχίζουν να είναι αυτοί που ήταν και παίζουν μικρά ρολάκια. Σε επόμενο βιβλίο, υπάρχει πρωταγωνιστικός ρόλος για έναν από τους μικρούς κι ‘αδιάφορους’ ήρωες της Καταδικασμένης, που αναφέρεται και στο Νυφικό. Εκεί θα συναντήσουμε μια άλλη κρυφή πλευρά του.
Η σχέση σας με το χιούμορ, μας είναι γνωστή, τόσο μέσα από τις αναρτήσεις σας όσο και από το γεγονός πως σας έχουμε στο μυαλό ως συγγραφέα «Καταδικασμένη να είστε σπάνια». Από πού πηγάζει όλη αυτή η θετική ενέργεια;
Από την αισιοδοξία μου. Από τη λογική μου. Από την φιλοσοφημένη στάση που κρατάω για τη ζωή. Από την πεποίθηση πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται.
Μέσα σε κάθε δυσκολία που περνάω -και τα τελευταία δυόμιση χρόνια ήταν πολύ βαριά για μένα-, βλέπω ένα μάθημα. Το παίρνω και προχωράω. Το νόημα είναι να σε ρίχνει κάτω η ζωή κι εσύ να λες: «Θα σηκωθώ! Θα βάλω οινόπνευμα στις πληγές, θα τσούξουν, θα τσιρίξω από τον πόνο, μα θα τις μπαντάρω με δέκα τσιρότα και θα πάω πάλι τη βόλτα μου! Για κάποιο λόγο ακόμη ζω!»
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας –που ίσως λίγοι γνωρίζουν– είναι πως μπορείτε να εντοπίσετε σ’ ένα βιβλίο ακόμη και το πιο καλά καμουφλαρισμένο λάθος, που μπορεί να ξεφύγει από τον συγγραφέα, ακόμη και από τον πιο έμπειρο επιμελητή. Πώς το καταφέρνετε;
Λάθη (και δεν εννοώ τα ορθογραφικά) κάνουμε όλοι όσοι γράφουμε, καθώς χωνόμαστε και χανόμαστε μέσα στην ιστορία και την ζούμε μαζί με τους ήρωες. Συμβαίνει κάποιες φορές, να υπάρχει μια τόσο δυνατή περιγραφή, που μια μικρή λεπτομέρεια να τη σκαπουλάρει και από τον διορθωτή-επιμελητή, καθώς τον παρασέρνει με την ορμή της.
Ο δικός μου τρόπος διαβάσματος είναι να έχω πάντα δίπλα μου μολύβι και χαρτί. Σημειώνω ήρωες, ημερομηνίες και σχέσεις των ηρώων, ώστε να μπορώ να παρακολουθώ την εξέλιξη. Παρατηρώ κάθε πληροφορία που δίνεται κι αυτή εγγράφεται μέσα στο μυαλό μου. Όταν λοιπόν συναντιέμαι με το λάθος, ανατρέχει το μυαλό σ’ αυτή την εγγραφή. Νομίζω πως είναι απλά θέμα συγκέντρωσης, όχι κάτι ιδιαίτερο. Κάτι που μπορεί ο καθένας να το κάνει. Αν, παραδείγματος χάριν, παρακολουθούμε μια ταινία που αναφέρεται στο 1821, δεν θα μας κάνει εντύπωση το ηλεκτρονικό ρολόι που μπορεί να φοράει ένας ηθοποιός;
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η Αρετή είναι μια γυναίκα συνηθισμένη και ταυτόχρονα διαφορετική. Η Μπέλλα, φίλη της Αρετής, διψάει για χρήμα και κοινωνική καταξίωση. Ο Αριστείδης, ο Μπάμπης, η Ματούλα, η Χριστίνα, η Άννα και ο Σπύρος είναι οι κορνίζες στα κάδρα της ζωής των δύο γυναικών.
Ποιο είναι το μυστικό που κρατούσε με νύχια και με δόντια μέχρι τώρα η Αρετή; Πώς έχει επηρεάσει όλη της τη ζωή; Γιατί τώρα που αποκαλύπτεται, ανατρέπει τις ζωές όλων;
Μια ιστορία για σχέσεις συγγενικές, φιλικές, ερωτικές, που δείχνουν πως η αλήθεια είναι πάντα το κλειδί προς την ελευθερία και πως τα νυφικά δεν χρειάζεται να είναι πάντοτε λευκά.
Βιογραφικό
Ο πελαργός με προσγείωσε τη μέρα των Χριστουγέννων του 1963 στη Θεσσαλονίκη. Στην πόλη που γράφεται με δύο σίγμα και προφέρεται με πολλά λάμδα, που όλα είναι χαλαρά και πίνουμε φραπέ με το καλαμάκι, εδώ μεγάλωσα, πήγα Νηπιαγωγείο-Δημοτικό-Γυμνάσιο-Λύκειο, έμαθα Αγγλικά-Γαλλικά-Ιταλικά, παντρεύτηκα και απέκτησα δυο κόρες και εγγόνια. Δούλεψα ως ντίλερ σε τάπερ και καλλυντικά, βοηθός μηχανογράφησης σε εκπαιδευτικό οργανισμό, ταμίας, προϊσταμένη, υπεύθυνη καταστήματος και γραμματέας σε δικηγορικό γραφείο. Παρακολούθησα Σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής κατά σειρά με τους: Γιώργο Σανιδά, Δημήτρη Δρένο, Σοφία Νικολαΐδου, Γιώργο Σκαμπαρδώνη, Ανδρέα Καρακίτσιο και Γιάννη Σκαραγκά.
Είμαι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (ΕΛΒΕ).
Είμαι συνεργάτης της ομάδας του Fb «Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών».
Πήρα μέρος με τα κείμενά μου «Στην κρίση μη μ’ αγαπάς» και «Να το αποφεύγεις το ηλιοβασίλεμα» στο συλλογικό βιβλίο «Αχτίδες στο σκοτάδι» (Εκδ. Ανάτυπο, 2016).
Έλαβα Έπαινο για το διήγημά μου «Χίλιες και μία νύχτες» στον διαγωνισμό Λογοτεχνικές πένες 2016 που συνδιοργάνωσαν οι εκδόσεις Γράφημα και το GoodBooksweb.com.
Το διήγημά μου «Το θλιμμένο παλικαράκι» έλαβε Τιμητική Διάκριση Συμμετοχής από την ΕΛΒΕ σε μια συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος για το Λογοτεχνικό Αναλόγιο 2017.
Το διήγημά μου «Α, ρε μαλάκα…» κατέλαβε την 2η θέση στον 5ο Διαγωνισμό Ελεύθερης Γραφής που συνδιοργάνωσαν οι εκδόσεις Γράφημα και τα koalakia.blogspot.com (2017).
Τον Νοέμβριο του 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο «Καταδικασμένη να είμαι σπάνια», Εκδ. Θερμαϊκός.
Αυτή είναι η δεύτερή μου ιστορία.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.