Συγγραφέας του βιβλίου «Η χρυσαλλίδα» – Εκδόσεις «Καστανιώτη»
Η Ηλιάνα είναι μια λαμπερή γυναίκα. Με το χάρισμα της ενόρασης που κληρονόμησε, τη βρίσκουμε να ζει μαζί με το γιό της σ΄ ένα παραδοσιακό οικισμό, σε πλήρη αρμονία με τον εαυτό της, τη φύση και τα ζώα. Η Ζοέλ Λαπινό, μας βάζει στη δύσκολη καθημερινότητα της μονογεϊκής της οικογένειας. Και το κάνει μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ξεκινά κάθε κεφάλαιό της με ένα απόφθεγμα… «Η Χρυσαλλίδα» είναι μια ιστορία που αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το γεγονός ότι τα πιο περίεργα σημεία του βιβλίου έχουν συμβεί πραγματικά. Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας «όταν αναζήτησα πληροφορίες για τη διορατικότητα, μου στάλθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος ο οποίος έβαλε κυριολεκτικά σάρκα στο μυθιστόρημά μου με τις εμπειρίες του. Ο τόπος που περιγράφω είναι επίσης υπαρκτός, οι μύθοι του χωριού, η περίεργη ενέργεια που πλανιέται…».
Ηρωίδα σας η Ηλιάνα. Ζει μόνη με το παιδί της στον παραδοσιακό οικισμό Λαμουρά της Κρήτης. Τα παιδιά δειλιάζουν να παίξουν μαζί του επειδή οι γονείς τους αποκαλούν τη μάνα του μάγισσα. Μάγισσα όμως δεν ήταν… Μιλήστε μας για την πρωταγωνίστριά σας.
Η ηρωίδα μου, η Ηλιάνα, είναι ένα πολύ φωτεινό άτομο. Γεννήθηκε στην Αθήνα με το ταλέντο υψηλής ενόρασης που το κληρονόμησε από τη γιαγιά της. Πρακτικά τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι όταν συναντά κάποιον, αισθάνεται αμέσως την ενέργειά του, τον πόνο του (σωματικό ή ψυχικό) και ακούει τους ψίθυρους της ψυχής του. Να διευκρινίσω πως τέτοια άτομα υπάρχουν, δεν αποτελεί συγγραφική φαντασία! Βασίστηκα στις μαρτυρίες ενός τέτοιου προικισμένου ανθρώπου τον Jean-Claude Milaguet που μου εκμυστηρεύτηκε τις καλές πλευρές, αλλά και την κατάρα το να είσαι τόσο διορατικός. Διότι, όπως το φαντάζεστε, είναι πολύ βαρύ να κουβαλάς όλον τον πόνο της ανθρωπότητας πάνω στην πλάτη σου! Αυτά τα άτομα είναι συνήθως θεραπευτές και σώζουν ζωές.
Η Ηλιάνα, λόγω του χαρίσματός της, είναι βαθιά πνευματικό άτομο, ως εκ τούτου καλλιεργεί τη χαρά της ζωής και την θετικότητα μέσα της. Είναι μια πολύ λαμπερή γυναίκα που ακτινοβολεί από αγάπη και δοτικότητα. Ζει σε πλήρη αρμονία με τον εαυτό της, την φύση και τα ζώα. Έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ψυχολογική και ψυχική θεραπεία των επισκεπτών της και η φήμη της έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας. Επιτελεί έτσι ένα τεράστιο έργο βάζοντας το ταλέντο της στην διάθεση των ανθρώπων. Διατηρεί ένα μαγαζάκι με “μαγικά” μπισκότα σ’ ένα χωριό της Κρήτης όπου μακριά από το θόρυβο της πόλης μπορεί να ακούσει τις σκέψεις των θαμώνων της και να διαβάζει την πηγή των προβλημάτων τους. Αθόρυβα και ήρεμα, τους βοηθά τότε να κατανοήσουν τι είναι αυτό που μπλοκάρει τη ζωή τους, ποιοι φόβοι την καταστρέφουν. Με τη συζήτηση έπειτα, η Ηλιάνα τους απελευθερώνει απ’ αυτά τα φαντάσματα του παρελθόντος κι ύστερα προτείνει λύσεις και τρόπους ίασης.
Η κάθε ιστορία των επισκεπτών της μου δίνει εμένα την ευκαιρία ν’ αναφερθώ στα μεγάλα τραύματα που ταλανίζουν και καταστρέφουν τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας, όπως τα παιδικά κατάλοιπα ψυχικών πληγών, η λεκτική βία στα ζευγάρια, η ομοφοβία, τα θύματα χειρισμού, ο αλκοολισμός, η ερωτική προδοσία και άλλα πολλά.
Η Ηλιάνα, λοιπόν κληρονόμησε το σπάνιο χάρισμα της ενόρασης. Πόσο τη βοήθησε και πόσο τη δυσκόλεψε στην ούτως ή άλλως δύσκολη ζωή της;
Φυσικά τέτοια άτομα σαν την Ηλιάνα που είναι υπερευαίσθητα και με έμφυτη ενσυναίσθηση, τα θεωρούν πολλοί θύματα, μέχρι και αφελείς, συνεπώς εκμεταλλεύονται την καλοσύνη τους και κλέβουν την καλή τους ενέργεια. Συνεπώς η Ηλιάνα έχει ζήσει σκληρές εμπειρίες. Προδόθηκε οικτρά, πόνεσε, την έχουν εκμεταλλευτεί πολλοί άνθρωποι στο παρελθόν και οι άνδρες της ζωής της αποδείχτηκαν βαμπίρ που τρέφονταν με την θετικότητά της μέχρι εξόντωσης. Στον δυτικό κόσμο, αυτές οι “μεταφυσικές” ικανότητες απαξιώνονται παντελώς. Στο χωριό, την φωνάζουν μάγισσα και την αντιμετωπίζουν με καχυποψία Τους φοβίζει που μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις τους και οι κάτοικοι προσπαθούν να την διώξουν με κάθε τρόπο. Ενώ αντίθετα, στην Ανατολή, τα ταλέντα της αναγνωρίζονται ως θείο δώρο και όλοι της έδειξαν εκεί τον απόλυτο σεβασμό. Σ’ ένα ταξίδι στην Ινδία, στα νιάτα της, το πρώτο πράγμα που της δίδαξαν οι δάσκαλοί της ήταν πώς να προστατεύεται από τους σκοτεινούς ανθρώπους, έπειτα διεύρυναν και άλλο τα ταλέντα της.
Υάκινθος. Αγαπούσε τα κουλουράκια που έφτιαχνε η μητέρα του και τη φύση. Μιλούσε λίγο αλλά ζωγράφιζε πολύ. Πάντα τον ακολουθούσαν εγκαταλειμμένα σκυλιά και γάτες. Πόσο όμορφο μήνυμα μέσα από το μυθιστόρημά σας! Το εισπράττουν οι αναγνώστες; Τι μηνύματα παίρνετε;
Ο Υάκινθος είναι ένα πολύ μοναχικό παιδί. Δεν τον κάνουν παρέα τα άλλα παιδιά επειδή δεν ζει σε παραδοσιακή οικογένεια, δεν έχει πατέρα δηλαδή και επιπλέον η μητέρα του θεωρείται μάγισσα. Αντικατέστησε τους φίλους όμως με την τέχνη και τα ζωάκια. Προσωπικά για μένα είναι αυτονόητη η παρουσία των σκυλιών και των γατιών στην καθημερινότητά μου —η ίδια έχω μαζέψει δύο εγκαταλελειμμένα σκυλιά που έσωσα από την κακοποίηση και την πείνα, και πέντε γάτες επίσης. Και πολύ ήθελα να περάσω ένα μήνυμα αγάπης προς τους διαφορετικούς ανθρώπους όσο και προς τα ζώα. Η κακία και η κακοποίηση γενικά με θλίβουν βαθιά και μ’ εξοργίζουν. Ωστόσο είστε η πρώτη που αναφέρεστε σ’ αυτό το ευαίσθητο θέμα και μπράβο σας! Σημαίνει πως τρέφετε αγάπη γι’ αυτά! Δυστυχώς δεν έχω σαφή εικόνα του πόσο επηρέασε τους αναγνώστες μου. Περισσότερο μου μιλούν για την τεράστια βοήθεια και τη δύναμη ψυχής που αντλούν από τις διάφορες ιστορίες των επισκεπτών της Ηλιάνας. Ξέρω επίσης ότι πολλοί θεραπευτές το συνιστούν στους θεραπευόμενούς τους! Η αλήθεια είναι ότι μελέτησα πάρα πολύ την κάθε θεματολογία, όλα είναι βασισμένα στην θετική ψυχολογία και γι’ αυτό ρίχνουν στάλες φωτός σ’ αυτούς που νιώθουν χαμένοι ψυχικά. Σήμερα ποιος δεν χρειάζεται φως με την τρέλα της εποχής μας! Αλλά και ποιος δεν χρειάζεται την αγνή αγάπη ενός ζώου;
Δεν είναι μόνο το μήνυμα της ζωοφιλίας που εισπράττουμε ως αναγνώστες. Είναι και όλα όσα προκύπτουν καθώς μας βάζετε στην καθημερινότητα μιας μονογονεϊκής οικογένειας. Ήταν εύκολο να προσεγγίσετε την ψυχή ενός παιδιού που θέλει να μάθει γιατί ο πατέρας του δεν είναι στο σπίτι;
Όχι. Δεν δυσκολεύτηκα να περιγράψω τα συναισθήματα ενός παιδιού που αναζητά απεγνωσμένα τον πατέρα του, διότι το έζησα πριν από πολλά χρόνια με τα παιδιά μου. Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει μεγαλώνω μόνη τα παιδιά μου. Τι σημαίνει η παντελής απουσία του αρσενικού πρότυπου και το κενό που νιώθουν τα παιδιά αυτά.
Επέλεξα συνειδητά μια μονογονεϊκή οικογένεια επειδή είναι δυστυχώς όλο και πιο συχνή πλέον κατάσταση. Με όλες τις δυσκολίες που επιφέρει. Πολλές γυναίκες ζουν στα όρια της φτώχειας με τα παιδιά τους γιατί οι πατεράδες τούς εγκαταλείπουν και δεν πληρώνουν καν διατροφή. Η κοινωνική κατάσταση της χώρας μας με ανησυχεί αρκετά από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση. Γι’ αυτό αναφέρομαι επίσης σ’ έναν άνθρωπο που, χάνοντας τη δουλειά του, κατέληξε να ζει στο πεζοδρόμιο σ’ ένα βίαιο και απάνθρωπο κόσμο. Τέτοιες καταστάσεις δεν θα έπρεπε να επιτρέπονται στην εποχή μας. Πού πήγε η ανθρωπιά του Έλληνα;
Μάνα και γιος έχουν μια γλυκιά και ιδιαιτέρως νόστιμη επιχείρηση, που αγαπιέται από τους κατοίκους του Λαμουρά. Μιλήστε μας για τα μπισκότα της Ηλιάνας και τη σχέση της με τους πελάτες της.
Α, τα μπισκότα της Ηλιάνας! Όλοι, μα όλοι, μου ζητάνε τη συνταγή τους! Περιέχουν βοτάνια και λουλούδια της Κρήτης που ενεργούν πάνω στον ψυχισμό όσο και στο σώμα και βοηθούν τους επισκέπτες της Ηλιάνας να γαληνέψουν άμεσα, να δυναμώσουν ή ν’ ανοίξουν την καρδιά τους στην αγάπη. Όλες οι ιδιότητες του ρόδου, της λεβάντας, του βασιλικού κτλ που αναφέρω βασίζονται σε μελέτες. Με βοήθησε σε αυτό η γνωστή στην Κρήτη Μαριάννα Φούντη που ασχολείται χρόνια με τα κρητικά βοτάνια στο χωριό Μαρουλά (που είναι το πραγματικό όνομα του χωριού που περιγράφω) σ’ ένα πολύ όμορφο και προσεγμένο χώρο. Μόλις είδα το μαγαζάκι της σ’ ένα παραδοσιακό αναπαλαιωμένο σπίτι, της ζήτησα την άδεια να το χρησιμοποιήσω για τις περιγραφές του βιβλίου μου! Υπάρχει επίσης ένα βασικό συστατικό που κάνει τα μπισκότα μαγικά, αλλά αυτό δεν θα το αποκαλύψω τώρα, θα το βρείτε διαβάζοντας την “Χρυσαλλίδα”!
Ο Υάκινθος ζητά από τη μητέρα του να ενεργοποιήσει το χάρισμά της για να βρει τον πατέρα του. Θα δούμε στην ανάγνωση τι θα συμβεί. Μπορεί, όμως, ένα μικρό παιδί να καταλάβει πως «Ο λόγος είναι λόγος. Ιερός κι απαράβατος», όπως ο όρκος που έδωσε η μητέρα του;
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ναι, μπορεί να το καταλάβει, διότι είναι ένα πολύ ώριμο παιδί καταρχάς και κυρίως μεγαλώνει μ’ ένα τελείως διαφορετικό τρόπο. Ζει κοντά σε μια μάνα που του δίδαξε ν΄ αγαπά και να εκτιμά τον εαυτό του, ανεξαρτήτως της συμπεριφοράς των άλλων, πράγμα πολύ σπουδαίο! Το παιδί αυτό πιστεύει στον εαυτό του και στις δυνάμεις του. Του δίδαξε επίσης τον σεβασμό κάποιων αρχών. Η μία απ’ αυτές είναι ότι δεν αθετούμε το λόγο μας για το δικό μας συμφέρον. Η άλλη είναι ότι παρά τα χαρίσματά της, οφείλει η ίδια να σεβαστεί την εχεμύθεια στη δουλειά της, αλλά και το δικαίωμα στους ανθρώπους που την περιβάλλουν να διατηρούν το προσωπικό τους κομμάτι, αλλιώς θα ήταν η ζωή τους κόλαση. Επίσης του διδάσκει ένα σημαντικό μάθημα: ότι εάν ζητάμε κάτι από το σύμπαν, που πραγματικά το θέλουμε, μας στέλνεται. Του διδάσκει λοιπόν μια υπεύθυνη στάση ζωής. Ότι ο καθένας δηλαδή μπορεί και οφείλει να δημιουργήσει με τις σκέψεις του το παρόν του και το μέλλον του.
Αυτό που περιμένει ο αναγνώστης διαβάζοντας το οπισθόφυλλο είναι να δει στην πλοκή, τι συνδέει την ονειροπόλα ηρωίδα σας με τα χρυσά μάτια με ένα πετυχημένο Έλληνα που ζει ευτυχισμένα στη Νέα Υόρκη κι ένα Αθηναίο πρώην βιολιστή που χάνει τα πάντα. Αλήθεια, πόσο θα επηρεαστεί η ζωή της από αυτούς τους δυο άνδρες;
Ε, αυτό δεν μπορώ να σας το πω! Αλλιώς θα χαθεί το μυστήριο του μυθιστορήματος! Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η ζωή έχει απίστευτους και απρόβλεπτους τρόπους να μας ενώνει και να μας διδάσκει!
Κάθε κεφάλαιό σας ξεκινάει με ένα απόφθεγμα. Έχουν όλα σχέση με το κείμενο που ακολουθεί;
Ναι, μου αρέσει πολύ να παίζω με την σοφία που κατασταλάζει με την κάθε εμπειρία μας! Έχουν γίνει σήμα κατατεθέν μου αυτά τα αποφθέγματα και μάλιστα πολλοί αναγνώστες μου τα καταγράφουν για να διαλογιστούν!
«Ό,τι ονειρεύεσαι με πάθος κάποια στιγμή θα σου δοθεί», είναι ένα από τα αποφθέγματα των πρώτων σελίδων. Ίσως θα συμβεί με τους ήρωές σας… Ως άνθρωπος και γυναίκα το πιστεύετε;
Ω ναι! Όποιος ασχολείται με την πνευματικότητα, το αντιλαμβάνεται πολύ γρήγορα, καθώς η ίδια η ζωή του είναι σπαρμένη από “συμπτώσεις” που μας άπλωσε η ζωή από το πουθενά ώστε να κάνουμε κάποια όνειρά μας πραγματικά. Άσχετα εάν βγήκαν εκ των υστέρων αρνητικά! Ό,τι εκπέμπει κανείς και ό,τι επιθυμεί, το έλκει. Στο επίπεδο της εξέλιξής του. Αυτό που ζήτησες, θα σου σταλεί, αλλά ταυτοχρόνως αυτό που χρειάζεσαι να μάθεις για τον εαυτό σου θα σου σταλεί. Στα 20 σου π.χ. ζητάς αόριστα έναν έρωτα. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός ο έρωτας θα είναι ο κατάλληλος για να ευτυχήσεις. Θα είναι σίγουρα ο κατάλληλος για να σου καθρεφτίσει τα όμορφά σου στοιχεία, όσο και τις σκοτεινές σου ζώνες. Το θέμα είναι τι θα κάνεις εσύ με αυτές τις εμπειρίες, ώστε να προσελκύσεις όλο και πιο θετικές εμπειρίες. Όσο περισσότερο έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου, τόσο ομορφότερα πράγματα σου έρχονται.
Γράφετε στον πρόλογό σας πως είσαι ευλογημένος αν ο δρόμος σου διασταυρωθεί έστω για λίγο με το δρόμο φωτεινών ανθρώπων που ακτινοβολούν από αγάπη όπως η Ηλιάνα σας; Ο δικός σας δρόμος σας έβγαλε στο κατόπι μιας τέτοιας προσωπικότητας;
Φυσικά, αλλιώς δεν θα ήξερα πόσο μεγάλη ευλογία είναι να τους συναντάς! Δεν θα γνώριζα πόσο μπροστά και ψηλά σε πάνε αυτοί οι προικισμένοι άνθρωποι. Απλά. Χωρίς φανφάρες. Αλλάζουν την οπτική σου γωνιά, σε κάνουν πολύ καλύτερο άνθρωπο. Είναι τόσο φωτεινοί που θέλεις να ακτινοβολείς όπως αυτοί. Τον έναν τον θεωρώ μέντορά μου. Είναι ο Jean-Claude για τον οποίο μίλησα προηγουμένως και η άλλη είναι η πολύ καλή φίλη μου η Anja που με μύησε στο Ρέικι και όχι μόνο… Τους ευγνωμονώ για τις πολύτιμες διδαχές τους και για το φως που ενστάλαξαν μέσα μου.
Το μυθιστόρημά σας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Πώς έφθασε σ’ εσάς αυτή η ιδιαίτερη ιστορία;
Είναι μια ιστορία που την είχα φανταστεί πριν από αρκετά χρόνια. Γεννήθηκε από μια δική μου ευχή που είχα κάνει πάμπολλες φορές στις πιο σκοτεινές μου ώρες. Ήθελα πάρα πολύ τότε να υπήρχε μια Ηλιάνα που να με είχε ακούσει και καταλάβει και να μου είχε αφαιρέσει λίγο πόνο. Να μην ένιωθα τόσο μόνη και απεγνωσμένη. (Δυστυχώς διαπίστωσα και διαπιστώνω ακόμα ότι πολλοί ψυχολόγοι δεν δίνουν την κατάλληλη προσοχή και ενσυναίσθηση στους πονεμένους ανθρώπους που έρχονται για βοήθεια). Ουσιαστικά η Ηλιάνα κατέβηκε καθαρά από το νου μου. Δεν ήξερα ωστόσο πώς να διαχειριστώ το θέμα αυτό λογοτεχνικά. Είναι πολύπλευρο, πολυεπίπεδο, μπορούσε να θεωρηθεί εύκολα μη πραγματικό και ονειροπαρμένο. Ενώ ήθελα να είναι βαθύ, βασισμένο στην ψυχολογία και την αυθεντική πνευματικότητα. (Καμιά σχέση με θρησκεία, το υπογραμμίζω!) Νιώθω πάντα την ανάγκη να ακουμπάω την φαντασία μου πάνω σε αληθινά γεγονότα…
Το αστείο είναι ότι όταν αναζήτησα πληροφορίες για τη διορατικότητα, μου στάλθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος ο οποίος έβαλε κυριολεκτικά σάρκα στο μυθιστόρημά μου με τις εμπειρίες του. Ο τόπος που περιγράφω είναι επίσης υπαρκτός, οι μύθοι του χωριού, η περίεργη ενέργεια που πλανιέται. Μου τα εμπιστεύτηκε η Μαριάννα Φούντη. Μπορώ να σας πω πως τα πιο περίεργα σημεία του βιβλίου έχουν συμβεί πραγματικά! Πολλές υπο-ιστορίες επίσης είναι αληθινές.
«Γιατί είμαστε όλοι χρυσαλίδες έτοιμες να πετάξουν», γράφετε και στο «είμαστε όλοι» βάζετε – προφανώς – κι εμάς τους αναγνώστες. Μιλήστε μας για τη σκέψη σας αυτή.
Λόγω των παιδικών μας εμπειριών, κουβαλάμε όλοι ένα σωρό φόβους, κόμπλεξ, ανασφάλειες που μας τρέφουν αρνητικά μέσα στο περιοριστικό κουκούλι τους. Δεν πιστεύουμε αρκετά στον εαυτό μας, δεν το αγαπάμε καν πολλές φορές. Η ζωή λοιπόν μας ταρακουνά με διάφορους τρόπους —δύσκολες καταστάσεις, δύσκολους ανθρώπους, αντιξοότητες— που μας υποχρεώνουν να αντιμετωπίσουμε τα κρυφά μας τέρατα. Μερικές φορές, χρειάζονται μια και δυο και τρεις αρνητικές εμπειρίες προκειμένου να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε τι κρύβεται κάτω από αυτές τις φοβίες. Σιγά σιγά όμως, όπως η κάμπια, που βγαίνει στο φως και μετατρέπεται σε όμορφη πεταλούδα, ανακαλύπτουμε τις απίστευτες δυνάμεις μας, πετάμε από πάνω μας τις πληγές μας και επέρχεται η συγχώρεση. Βγαίνει τότε η φωτεινή μας πλευρά, η αγάπη, η αυτοπεποίθηση, η αυτοεκτίμηση, κατανοούμε τι πραγματικά ήρθαμε να κάνουμε στη γη… Είμαστε πλέον έτοιμοι να πετάξουμε ελεύθεροι. Όλοι, μα όλοι μπορούν να βγουν από τις χειρότερες καταστάσεις. Είμαι ζωντανό παράδειγμα! Δεν είναι πάντα εύκολο, παίρνει χρόνο, το ξέρω, αλλά αξίζει τον κόπο, σας το εγγυώμαι!
Τολμάτε και γράφετε εδώ και χρόνια σε μια γλώσσα που δεν είναι μητρική σας. Εντυπωσιακό, πραγματικά! Πώς ήταν σαν εμπειρία όταν γράψατε το πρώτο σας βιβλίο;
Ήταν πολύ κοπιαστική εμπειρία (και είναι ακόμη!) και κυρίως τρομακτική! Μου δημιουργούσε πολλή ανασφάλεια, αλλά είμαι πεισματάρα και μου αρέσουν τα δύσκολα στοιχήματα! Για να ολοκληρώσω ένα βιβλίο, μου χρειάζεται σίγουρα ακόμη σήμερα το διπλάσιο χρόνο από έναν συγγραφέα που γράφει στην μητρική του γλώσσα. Γράφω με τα λεξικά και την γραμματική αγκαλιά, πασχίζω πραγματικά για να βρω τις κατάλληλες λέξεις! Δεν μου αρέσουν οι τετριμμένες, αναζητώ τις πιο ηχητικές και ποιητικές. Πιστέψτε με, είναι πραγματικός άθλος! Αλλά όπως κάθε άθλος, διευρύνει τις δυνατότητές σου.
Σας υπέρ ευχαριστώ για τις όμορφες και καίριες ερωτήσεις!
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένας πετυχημένος Έλληνας ζει ευτυχισμένα στη Νέα Υόρκη, αλλά η μοίρα τον φέρνει αντιμέτωπο με το παρελθόν και τις ενοχές του. Ένας Αθηναίος πρώην βιολιστής χάνει τα πάντα, ακόμα και το παιδί του. Μια ονειροπόλα γυναίκα με χρυσά μάτια, προικισμένη μ’ ένα σπάνιο χάρισμα, αποσύρεται σ’ ένα χωριό της Κρήτης, όπου μεγαλώνει μόνη τον γιο της. Τι συνδέει αυτούς τους τρεις ήρωες; Πώς το παρελθόν τσαλακώνει τη ζωή τους; Τι συμβαίνει σ’ αυτό το χωριό και συρρέουν εκεί επισκέπτες από κάθε μεριά της γης; Ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Ιστορίες ανθρώπων που γνώρισαν τη βία, την αδιαλλαξία, την ενοχή, τον ναρκισσισμό, τον χειρισμό. Στη Χρυσαλλίδα η Ζοέλ Λοπινό προσεγγίζει τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, προτείνοντας μονοπάτια πέρα από τα συνήθη ώστε να ξαναπάρει τον έλεγχο της ζωής του. Γιατί δεν μας αξίζει να μείνουμε για πάντα σκλάβοι τού χθες. Γιατί είμαστε όλοι χρυσαλλίδες έτοιμες να πετάξουν. Γιατί ο απώτερος σκοπός του καθενός μας είναι απλά η ελευθερία του νου και η αγάπη.
Βιογραφικό
Γαλλίδα με ελληνικές ρίζες από την πλευρά της μητέρας της, η Ζοέλ Λοπινό επέλεξε να ζει και να κάνει καριέρα στην Ελλάδα τολμώντας να γράφει σε μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική της. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ, όπου γεννήθηκε και έζησε. Αφιερώθηκε για είκοσι χρόνια στη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας σε δικά της ινστιτούτα στην Αθήνα. Από το 1996 αφιερώθηκε αποκλειστικά στη συγγραφή μυθιστορημάτων και παραμυθιών. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και μαχητική στα θέματα του ρατσισμού, της ισότητας των δύο φύλων, της κακοποίησης παιδιών και γυναικών.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.