Μυστικό, ελεύθερος, τέρατα, δράκος, είναι μερικά από τα κεφάλαια του βιβλίου του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη.
Η γέννησή του, τα πρώτα του βήματα, η βία, η αδιαφορία, η αρρώστια, η μάνα, ο πατέρας και στο τέλος τι; η εγκατάλειψη.

Ο συγγραφέας με κοφτές λέξεις και μικρές προτάσεις κατάφερε και μου μετέδωσε τον ψυχισμό του Αντώνη σε όλες τις έντονες στιγμές της ζωής του.
Ένα αγόρι με ξεχωριστές ικανότητες ξεδιπλώνει μέσα στο μυαλό του όλη τη ζωή του. Από το πρώτο κλάμα μέχρι και τον εγκλεισμό του σε ένα από αυτά τα ιδρύματα που το μόνο που κάνουν είναι να “σκοτώνουν” και να “συνθλίβουν” ακόμη περισσότερο τον ψυχισμό αυτών των παιδιών.

Το μικρό, λοιπόν, αγόρι, με διάφορες λέξεις, μου έδωσε να καταλάβω ότι δεν τον αγαπάει και δεν τον θέλει κανείς. Εκφράζει με ορθάνοιχτα τα δύο του μάτια ένα μεγάλο ΓΙΑΤΊ; ώσπου στο τέλος, βάζοντας σε μια σειρά τις σκέψεις του, χωρίς καθόλου κόπο, καταλήγει στο μόνο συναίσθημα που δεν πρέπει να νιώθει ένα παιδί. Το μίσος!
Δυστυχώς, η αλήθεια σε όλο της το μεγαλείο. Λύπη, πόνος, δάκρυ κάποια από τα πολλά που ένιωσα σαν άνθρωπος. Και αναρωτιέμαι :τι άνθρωπος είμαι; διαφορετικός; διαφέρω από τη μάνα του κι από όλους αυτούς τους σταλμένους μέσα στα ιδρύματα;

Ένα μοναδικό βιβλίο ή καλύτερα, όχι βιβλίο, αλλά μια κατάθεση ψυχής όλων αυτών των παιδιών που κακοποιήθηκαν και εγκαταλείφθηκαν μέσα σε άδεια δωμάτια, κενά, χωρίς αγάπη λόγω των ξεχωριστών ικανοτήτων τους.
Μια κραυγή σε μια κοινωνία που ολοένα γίνεται δολοφόνος.
Σ ευχαριστώ πολύ Αντώνη!

Περιγραφή
Η ιστορία αυτή είναι αλήθεια… περίπου αλήθεια.

Ο Αντώνης είναι ένα παιδί που πίστεψε ότι ο κόσμος είναι αυτό που νιώθει. Χωρίς να ξέρει τη γραφή, ο ίδιος αφηγείται τις πρώτες του ιστορίες με τους ανθρώπους. Άλλες φορές ζώντας την πραγματικότητα και άλλες μπερδεύοντας την αλήθεια με τα όνειρα… και τους εφιάλτες.

Ο κόσμος του, όμως, αλλάζει ένα βράδυ που κοιτάζει τους πλανήτες. Ξαφνικά, βρίσκεται σε ένα χώρο όπου άγνωστα παιδιά με σάλια και πόδια – ρόδες τον περικυκλώνουν. Η μαμά παίρνει μία άλλη μορφή και το ίδρυμα γίνεται το νέο σπίτι.

«Σήμερα το βράδυ, έκλεισα τα μάτια μου και σταύρωσα τα χέρια. Μου είπαν ότι μπορώ να σου μιλάω κι εσύ να με ακούς. Ένα ήθελα να ξέρεις. Σε μισώ».

Η συλλογή Δεν με ξέρεις του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη, αποτελείται από 45 μικροδιηγήματα που εσωκλείουν τον τραυματισμένο παιδικό κόσμο ο οποίος άλλοτε σοκάρει κι άλλοτε προβληματίζει.

Ο Παναγιώτης Μπαρμπαγιάννης είναι αριστούχος απόφοιτος του τμήματος Εργοθεραπείας και της Παιδαγωγικής Θεάτρου και Θεατρικού Παιχνιδιού «Λάκης Κουρετζής». Έχει παρακολουθήσει το Studio Συγγραφής του Εθνικού Θεάτρου, ενώ θεατρικά του έργα έχουν παρουσιαστεί σε Αθηναϊκές σκηνές. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ πλέον συνεργάζεται με το eidikospaidagogos.gr και το Aegean College στο Τμήμα Εργοθεραπείας και στο πιστοποιημένο πρόγραμμα «Θεατρικό Παιχνίδι και Ειδική Αγωγή». Το 2016 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν το θεατρικό του έργο Θεριά, στην κοινή έκδοση Delete με την Βάνα Πεφάνη.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave