Η αναγνώστρια Όλγα Ζήνδρα γράφει τις σκέψεις της για τις “Απώλειες” της Ιουλίας Ιωάννου

Κυρία Ιωάννου. Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πολύ όμορφη ιδιόχειρη αφιέρωση. Μόλις πριν 5 λεπτά διάβασα και την τελευταία σελίδα του βιβλίου σας. Φανταστείτε πως πίεσα τον εαυτό μου, να σταματήσει να κλαίει … ψέματα. Αυτή την στιγμή πάλι ξανάρχισα και δεν μπορώ να σταματήσω…

Το βιβλίο σας με άγγιξε βαθιά. Από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα με τις ευχαριστίες σας. Κατά κάποιον περίεργο τρόπο, ταυτίζομαι με τις ηρωίδες σας. Από προσωπικά βιώματα “ακουμπώ” την ψυχοσύνθεση της Σοφίας χωρίς ευτυχώς να μην αποκτήσω παιδιά, μιας και ο Θεός με ευλόγησε. Και από την άλλη διαβάζοντας την σημείωσή σας, ταυτίζομαι μαζί σας. Και εμένα με έχουν σημαδέψει οι θάνατοι, αρχίζοντας από την πολύ τρυφερή ηλικία των έξι μου χρόνων χάνοντας την μικρότερη αδελφή μου. Ακολούθησε αργότερα ο πατέρας μου και πριν λίγους μήνες η πολυαγαπημένη μου μητέρα.

Η πένα σας μου έκανε εντύπωση από τις πρώτες σελίδες. Περίμενα κάθε βράδυ να έρθει η ώρα να σας διαβάσω… συγχαρητήρια καλή μου. Το ενδιαφέρον μου, το κρατήσατε αμείωτο. Ένας πολύ καλός μου φίλος ψυχολόγος μου συνέστησε να γράφω και εγώ κάθε μέρα μου σε μορφή ημερολογίου για να μην την ξεχάσω και μου είπε πως κάποτε θα το διαβάσουν τα παιδιά μου και θα με κατανοήσουν καλύτερα. Κρατώ μετά από προσπάθεια τα καλά και ζω με όσα με πίκραναν στο βάθος του μυαλού μου.

Σας ευχαριστώ θερμά που κάνατε τον κόπο να διαβάσετε το μήνυμα μου. Και πάλι τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για την πένα σας. Ανυπομονώ να διαβάσω και το πρώτο σας βιβλίο. Να είστε καλά !

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Save