Με αφετηρία δυο νέα παιδιά από το Πακιστάν που άφησαν τη χώρα τους και βρήκαν καταφύγιο στην Αμερική, θα γίνουμε συνοδοιπόροι τους, θα μάθουμε τα μυστικά και τα όνειρά τους, θα χαρούμε με τις επιτυχίες τους αλλά επιπλέον θα δυσανασχετήσουμε με τις λάθος αποφάσεις που θα κρίνουν τη ζωή τους.
Ο Σαλ, έχει έφεση στη λογοτεχνία. Είναι από 6 ετών φίλος της Νουρ, πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, μεγαλώνουν μαζί και ξαφνικά ένα απρόσμενο γεγονός βάζει φρένο στη δίοδο επικοινωνίας τους. Η μητέρα του Σαλ, Μίσμπα, κρατά μόνη της ένα γραφικό μοτέλ, πάσχει από σοβαρή νεφροπάθεια και λόγω των οικονομικών προβλημάτων που διαθέτει η οικογένεια, η ασθενής δεν ακολουθεί τη θεραπεία της. Ένα επιπλέον αγκάθι για την οικογένεια του Σαλ, είναι ο αλκοολικός πατέρας του που δείχνει να έχει παραιτηθεί από όλους και όλα.
Η Νουρ, έχασε τους δικούς της σε μικρή ηλικία και ανέλαβε την κηδεμονία της ένας θείος, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία της θυμίζει ότι παράτησε τα πάντα για να αφοσιωθεί σε εκείνη, γεμίζοντας της ενοχές. Λατρεύει τα θεωρητικά μαθήματα και θέλει να σπουδάσει ιατρική, κρυφό όνειρο μιας και ο κηδεμόνας της που έχει στην κατοχή του μια κάβα, θεωρεί δεδομένο ότι η Νουρ θα συνεχίσει και μετά την αποφοίτησή της να εργάζεται στην κάβα, ξεπληρώνοντας το χρέος της.
Τόσο τα δύο παιδιά όσο και η στάση ζωής της Μίσμπα, θα μας παραδειγματίσουν, θα μας αφυπνίσουν και θα μας δείξουν χωρίς φτιασίδια ένα πρόσωπο της ζωής των μεταναστών, αλλά και των ανθρώπων εκείνων που πιστεύουν ακράδαντα σε όνειρα αλλά και ιδανικά.
…η μισή συγχώρεση έρχεται όταν ζητάς συγγνώμη…
Ένα παλιό ασημένιο ποδήλατο, ένας δυνατός σεισμός, οι δύσκολες στιγμές στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου, μια αμά που της αρέσει να βάζει τον κόσμο της σε τάξη, η επιρρεπής σε ουσίες αλλά δυναμική Άσλι και ο ψυχρός και κακότροπος Ριάζ που επιδιώκει να διαφεντεύει τη ζωή της Νουρ, είναι κομμάτια του χτες αλλά και του σήμερα που αφήνουν στον αναγνώστη μια γλυκόπικρη «επίγευση».
Η Νουρ λατρεύει τη Μίσμπα αλλά και η Μίσμπα θεωρεί τη Νουρ παιδί της. Η μία φροντίζει την άλλη και η σχέση τους είναι άρρηκτα δεμένη που κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μπει ανάμεσά τους.
Οι 7 αιτήσεις σε πανεπιστήμια και οι σταδιακές απορρίψεις που ακολουθούν, οι οικονομικές δυσκολίες που συνεχώς πληθαίνουν, τα πέντε δευτερόλεπτα εισπνοή και τα επτά δευτερόλεπτα εκπνοή, το σοβαρό ζήτημα του αλκοολισμού και η κρυφή από όλους εργασία ως «βαποράκι», είναι λίγα από τα όσα απασχολούν τους δύο νέους της ιστορίας μας αλλά βαρύγδουπης σημασίας.
…τα μεγάλα πάθη γίνονται τέρατα στα σκοτάδια του μυαλού· αλλά αν τα μοιραστείς με φίλους αγαπημένους, παραμένουν ανθρώπινα και γίνονται υποφερτά…
Μια περίεργή ηλεκτροπληξία, η ενεργοποίηση ενός συναγερμού φωτιάς σε σχολική αίθουσα, μια γροθιά στο πρόσωπο της κομπλεξικής και ρατσίστριας Τζέιμι και η διήμερη αποβολή από την οποία συνοδεύεται, ένας ιατρικός φάκελος που αγνοεί ο κάτοχός του, το πέταγμα ενός χαρταετού και το όνειρο της ιατρικής που αρχίζει να απομακρύνεται, φορτίζουν τον αναγνώστη με ποικίλα συναισθήματα, ενόσω αδημονεί για τις εξελίξεις και την έκβαση της συνέχειας.
Ο ήρωας που νιώθει άβολα όταν τον αγγίζουν, ο αστυνομικός που σταματά το αυτοκίνητο για υπέρβαση του ορίου ταχύτητας, η Χατζίνα που θα εμφανιστεί ως από μηχανής θεός και θα υπερασπιστεί την αλήθεια σε μια δικαστική αίθουσα και η Άσλι που την ημέρα της αποφοίτησης δείχνει το μεγαλείο ψυχής της, αναμοχλεύονται με την μουσουλμανική πίστη, με μια ιστορία για λογοτεχνικό διαγωνισμό αλλά και με μία διπλή δίκη στην οποία όλα ανατρέπονται και κορυφώνουν την αγωνία μας, όχι άδικα.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Sabaa Tahir, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
…όταν νιώθουμε χαμένοι, ο Θεός είναι σαν το νερό, βρίσκει το άγνωστο μονοπάτι, ακόμα κι αν εμείς δεν το βλέπουμε…
Διάβασα ένα δυνατό βιβλίο, ξέχειλο από τύψεις, ευγνωμοσύνη, θυμό, οργή, εθισμούς, προσευχή, αγάπη, θλίψη, φόβο και απελπισία. Γνώρισα ένα συνονθύλευμα χαρακτήρων που ο καθένας τους κάτι μου πρόσφερε. Συγκινήθηκα με την αποστολή βιβλίων στη φυλακή ενός άγνωστου αποστολέα και πραγματικά λύγισα με το συναρπαστικό τέλος που επέλεξε η συγγραφέας, πλάι σε έναν τάφο κοιμητηρίου.
Τα κομμάτια του παζλ μπήκαν στη θέση τους και το αποτέλεσμα είναι συναρπαστικό. Το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί, έχει πολλά να δώσει και σίγουρα κλείνοντάς το, ο αναγνώστης είναι σε θέση να αποκομίσει πολλά!
Η Sabaa Tahir μεγάλωσε στην Έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνια, στο μοτέλ δεκαοχτώ δωματίων της οικογένειάς της. Εκεί, αξιοποιούσε τον χρόνο της ρουφώντας μυθιστορήματα fantasy, λεηλατώντας τις συλλογές κόμικς του αδελφού της και παίζοντας –ανεπιτυχώς– κιθάρα και πιάνο.
Ξεκίνησε να γράφει τη No 1 NYT best seller σειρά βιβλίων An Ember in the Ashes ενώ εργαζόταν τις νύχτες ως συντάκτρια σε εφημερίδα. Tο πρώτο βιβλίο της σειράς θεωρήθηκε από το Time ένα από τα 100 καλύτερα young adult βιβλία όλων των εποχών. Το τελευταίο της μυθιστόρημα, Όλη μου η Οργή, κέρδισε το National Book Award στην κατηγορία Young People’s Literature, έγινε αμέσως best seller στους New York Times και κέρδισε οκτώ starred reviews.
Ακολουθήστε τη συγγραφέα: SabaaTahir.com, Instagram @SabaaTahir, TikTok @SabaaTahirAuthor.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
Λαχόρη, Πακιστάν. Τότε.
Η Μισμπά, ένα ονειροπόλο κορίτσι που αγαπά τις ιστορίες, μόλις έχει παντρευτεί τον Ταουφίκ. Μια τραγωδία τους φέρνει στις ΗΠΑ, όπου ανοίγουν ένα μοτέλ για να κάνουν μια νέα αρχή.
Τζούνιπερ, Καλιφόρνια. Σήμερα.
Ο Σαλ και η Νουρ είναι κάτι παραπάνω από φίλοι, είναι οικογένεια. Μεγαλωμένοι ως παρείσακτοι στη μικρή πόλη του Τζούνιπερ της Καλιφόρνια, καταλαβαίνουν απόλυτα ο ένας τον άλλον. Ώσπου μια σύγκρουση θα σπάσει τον δεσμό μεταξύ τους.
Ο θυμός δεν είναι η κατάλληλη λέξη. Οργή. Αυτό είναι το συναίσθημα που μου τρώει τα σωθικά.
Οι δύο έφηβοι θα δοκιμάσουν τα όρια της φιλίας και του εαυτού τους. Ο Σαλ θα αναλάβει το οικογενειακό μοτέλ, καθώς η υγεία της μητέρας του φθίνει και ο πατέρας του υποφέρει από αλκοολισμό. Η Νουρ, ορφανή από γονείς, αναγκάζεται να δουλέψει στην κάβα του θείου της, ενώ παράλληλα στέλνει κρυφά αιτήσεις σε πανεπιστήμια. Σε μια ισλαμοφοβική κοινωνία, οι δύο έφηβοι πλέκουν μια συγκλονιστική ιστορία για τη δύναμη των ανθρώπων.
Το Όλη μου η Οργή συνιστά μια κοφτερή σαν μαχαίρι αφήγηση με ολοκληρωτική επίδραση, που θα μείνει στη σκέψη των αναγνωστών για καιρό αφότου έχουν τελειώσει και την τελευταία σελίδα.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.