ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

➖”Η λεοπάρδαλη τρέφεται με τις βούλες της“, λέει μία παροιμία της αφρικανικής φυλής των Ζουλού, η οποία έχει υποφέρει τα πάνδεινα και γνωρίζει καλά ότι ο καθένας επιβιώνει χρησιμοποιώντας τα δικά του ταλέντα.

Την πολύπαθη ζωή των έγχρωμων κατοίκων της Νοτίου Αφρικής ενάντια στο αδυσώπητο απαρχάϊντ, καθώς και εκείνη της Μοζαμβίκης με τις κινητοποιήσεις για την ανατροπή της Πορτογαλικής αποικιοκρατίας έχει επιλέξει κατά βάση η συγγραφέας για το νέο της πόνημα. Ο χρονικός ορίζοντας αρχίζει το 1936 στις νοτιοανατολικές ακτές της Αφρικανικής Ηπείρου και κλείνει το 1974 μετά τη μεταπολίτευση στη νήσο Λήμνο στην Ελλάδα.

Η πολυπληθής φυλή των Ζουλού, που στην γλώσσα τους σημαίνει “ουρανός”, δεν ορίζει τον δικό της ανεξάρτητο ουρανό. Παγιδευμένοι οι ντόπιοι σε μία απάνθρωπη συνθήκη, είναι δεμένοι σ’έναν κρίκο από το καθεστώς που έχει καλλιεργήσει την ιδέα ότι οι μαύροι θα πρέπει να παραμείνουν για πάντα υποτακτικοί των λευκών. Με τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, απόρροια των φυλετικών διακρίσεων, ο φόβος φωλιάζει στις ψυχές τους και, ανυπεράσπιστοι, αντικρίζουν κατά πρόσωπο τη μοίρα τους που προσδιορίζεται από τις κοινωνικές ανισότητες.

Οι φωνές για δικαιώματα στην ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος και θρησκείας, ενώνονται με άλλες φωνές και δυναμώνουν διεκδικώντας προνόμια με εξεγέρσεις που καταλήγουν όμως αναπόφευκτα σε σφαγές.

➖”Οι αλλαγές θέλουν καιρό για να ριζώσουν στις συνειδήσεις“.

Η Ιφιγένεια Τέκου προσεγγίζει μεθοδευμένα τον χωροχρόνο της πραγματικής ιστορίας και πλαισιώνει τη μυθοπλασία. Επιλεγμένα ρητά, στίχοι και στοχασμοί πνευματικών ανθρώπων λειτουργούν ως ετικέτες στην αρχή κάθε κεφαλαίου και δίνουν τον ρυθμό στο κείμενο.

➖”Κανένας ήλιος δεν δύει χωρίς την ιστορία του“.

Δύο γυναίκες είναι οι βασικές ηρωΐδες και η ιστορία της μίας έπεται της άλλης. Η Μπάι χάνει νωρίς τη μητέρα της και κλείνεται στον εαυτό της. Η μοναξιά την κάνει να επινοήσει μία ανύπαρκτη φίλη για νοερή συντροφιά, της δίνει το όνομα “Νοματέμπα”, που στα ζουλού σημαίνει “Ελπίδα” και αναπτύσσει μία φανταστική σχέση με την αόρατη φίλη της. Αυτή γίνεται η πραγματική της ελπίδα, το alter ego της, ο ισχυρός άλλος της εαυτός με τη δυνατότερη φωνή και τη μεγαλύτερη δύναμη ψυχής.

➖”Μερικές φορές είναι καλύτερα να ζωντανεύεις μέσα σου ανύπαρκτους ανθρώπους και να πεθαίνεις μέσα σου αυτούς που σε πληγώνουν“.

Όταν ο πατέρας της ξανά παντρεύεται και η μητριά της επιδιώκει να απαλλαγεί από εκείνη παντρεύοντας την με τον προβληματικό γιο μιας πλούσιας Βρετανίδας, η Μπάι αποφασίζει να δραπετεύσει στο άγνωστο.

Η απογοήτευση της είναι μεγάλη όταν η τροπή που παίρνουν τα πράγματα απέχει πολύ από κάθε ονειρική προσδοκία.

Η ζωή της κόρης της κάνει αδιάλειπτα τους ίδιους κύκλους, αλλά σε διαφορετικούς τόπους, το ίδιο όμως βασανισμένους. Συναντά ανθρώπους που τους καλοδέχεται κοντά της σαν στενούς συγγενείς, αν και δεν τους ενώνουν δεσμοί αίματος, όπως ακριβώς έκανε και η ίδια η μητέρα της.

Με την τριτοπρόσωπη αφήγηση περιγράφεται η Οδύσσεια της πρωταγωνίστριας, η τραγική της κατάληξη και η περιπέτεια της μιγάδας κόρης της σε έναν άλλο, νέο κύκλο ζωής που ανοίγεται μοιραία για την “Σχεδόν Λευκή“. Επιπλέον δίνεται η ευκαιρία στον αναγνώστη να γίνει γνωστή η διαβίωση των Ελλήνων μεταναστών στις περιοχές αυτές, τόσο μακριά από τη Μητέρα Πατρίδα.

➖”Γιατί πάντα υπάρχει φως,

Αρκεί να είμαστε γενναίοι αρκετά για να το δούμε,

Αρκεί να είμαστε γενναίοι αρκετά φως να γίνουμε“.

(Αμαντα Γκόρμαν,”Ο λόφος που ανεβαίνουμε”, Εκδόσεις Ψυχογιός, 2021)

Η Ιφιγένειά Τέκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.

Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πήρε μεταπτυχιακό τίτλο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων.

Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα της:

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΩΣ

Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ

ΔΕΞΙ ΚΙΤΡΙΝΟ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ

ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΠΛΕ ΣΕΡΒΙΤΣΙΟ

Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ

καθώς και το βιβλίο για εφήβους:YOLO – Ζεις μονάχα μία φορά.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave