Ένα από τα βιβλία που με συντρόφευσε το παράξενο πραγματικά Καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν το μυθιστόρημα της Μάρως Δούκα με τίτλο ΠΥΛΗ ΕΙΣΟΔΟΥ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ (1η έκδοση Οκτώβρης 2019). Μου αρέσει η πολιτική ματιά που ρίχνει η πολυβραβευμένη και καταξιωμένη συγγραφέας στα γεγονότα και γι’ αυτό φροντίζω να προμηθεύομαι κάθε νέο βιβλίο της.

ΠΥΛΗ ΕΙΣΟΔΟΥ: σελίδες 333, καλαίσθητο εξώφυλλο με δύο έργα του Κλοντ Μονέ, αφιέρωση: έπειτα από σαράντα χρόνια στον Νίκο και πάλι, ο χρήστης Λακάν Λακάν στην αρχή και στο τέλος, η ηρωίδα Αφεντούλα (κυρίας Αφεντούλας ανάβαση, παράβαση, κατάβαση). Είναι αλήθεια πως η Αφεντούλα Καλημέρη με συγκίνησε, την ακολούθησα, την έζησα και προβληματίστηκα μαζί της. Καλημέρη στο πατρικό, ετών 69, χήρα, σύζυγος Αιμίλιου Μπακάλογλου, με τον οποίο απέκτησε τρεις κόρες: την Ασπασία που παντρεύτηκε το Στάθη, την Αργυρούλα που παντρεύτηκε το Στέφανο κι έκαναν τα εγγόνια της τον Βασιλάκη και τη Φαίδρα και τη Χαρούλα που αλλάζει εραστές, αλλά γάμος πουθενά. Η Αφεντούλα αγαπά τα παιδιά και τα εγγόνια της, αλλά δε θέλει να τους γίνεται βάρος. Ζει στην Αθήνα μόνη της, έχει φίλους – φίλες και τελευταία έχει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το φέισμπουκ. «Σημασία έχει ότι εκ του ασφαλούς πάντα απέκτησα τη ζωτική, αλλά και βλαβερή συνήθεια να χώνομαι μέσα από το προφίλ ενός πολύ γνωστού καλλιτέχνη (τη δική μου, όπως αποκαλούσα τον πρώτο καιρό πύλη εισόδου) στον τοίχο διαφόρων και να περνώ τις δύσκολες μεταμεσονύχτιες ώρες», λέει η ίδια στη σελίδα 156-7, δικαιολογώντας έτσι τον τίτλο του κοινωνικού και όχι μόνο μυθιστορήματος.


Η Αίθρα Βλαντή, η Λίτσα, η Φόνη και ο Ανέστης, ο Αντώνης, η Κλαίρη και ο Χρήστος, η Καίτη Καλή, η Λουίζα Σίγμα, η Σεβαστή Μαρίνου, η γιαγιά Ελισάβετ, ο Παύλος, η Ρένα, ο Θησέας και άλλοι είναι μερικά από τα πρόσωπα που το καθένα έχει κάποιο ρόλο στη ζωή της, με ονόματα πραγματικά ή διαδικτυακά. Είναι η γυναίκα που πελαγοδρομεί, που περιφέρεται, που κοιμάται, που γερνάει, που επιμένει, που ζηλεύει, που λιάζεται, που νοσταλγεί, που παρακαλεί, που βολοδέρνει. Μέσα από ένα διαρκή μονόλογο ξετυλίγει το κουβάρι της ταραγμένης ζωής της, σκέφτεται το γήρας και το θάνατο και αγωνιά για το μέλλον των παιδιών της. Τι ευρηματικότητα αλήθεια σε αυτό το βιβλίο, ο τρόπος που δίνεται η ζωή της! Και πόσο καλά χρησιμοποιεί όρους από το φέισμπουκ, που καθορίζουν πλέον τη μέρα της: αίτημα φιλίας, αποδοχή – απόρριψη, τοίχος, προφίλ, χρήστης, κλικάρω, δημοσίευση, κοινοποίηση, ανάρτηση, ποστάρω, ομάδα, φατσούλες, αυτοκόλλητα, λάικς, ουάου, πρόσωπα που ίσως γνωρίζω, φίλοι κλπ ! Αρχικά, ο χρήστης Λακάν Λακάν δημοσιεύει 30 Ιανουαρίου 2017 και προβληματίζεται αν θα μπει αμέσως στο θέμα και πώς θα παρουσιάσει την ηρωίδα του. Η τελευταία του δημοσίευση στις 15 Αυγούστου 2017 είναι αν θα βγει αμέσως από το θέμα και ποια θα είναι η τύχη της ηρωίδας του. Αυτό κι αν είναι ευρηματικό!
Η καταπληκτική Μάρω Δούκα σε ερώτηση από πότε γράφει απάντησε «αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω από τότε που έχω την ανάγκη να συνομιλήσω με τον κόσμο». Τη θεωρώ μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης λογοτεχνίας και πιστεύω πως έχει πολλά ακόμη να δώσει στον κόσμο, παρακολουθώντας τις όποιες εξελίξεις του.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave