Έτσι ξαφνικά… άρχισα να γράφω τις σκέψεις μου για τα βιβλία που διάβαζα με αφορμή τη «ΣΤΗΛΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ» στη σελίδα “agrinio-life”.

Κάπως έτσι, ξαφνικά δηλαδή, εισέβαλλε στη ζωή μου η συγγραφέας του βιβλίου Ιουλία Ιωάννου.
Η γνωριμία μας μετρά λίγους μήνες. Δεν τη γνωρίζω προσωπικά, όμως από τη διαδικτυακή επαφή που απέκτησα μαζί της καταθέτω πως είναι ένας άνθρωπος έξω καρδιά, γεμάτος καλοσύνη, μπρίο και δοτικότητα. Όλ’ αυτά τα χαρακτηριστικά της, τη βάλανε στην καρδιά μου.
Κι όταν ανακοίνωσε πως περιμένει να κυκλοφορήσει το πρώτο της βιβλίο, η αγωνία και η προσμονή που ένιωθα ήταν σα να ήτανε δικό μου τόλμημα.
Λίγο πριν πάρει σάρκα και οστά το όνειρό της μας αποκάλυψε, μέσω της σελίδας “agrinio-life” που διαχειρίζεται, το εξώφυλλο του βιβλίου. Τα απαλά χρώματα η κυρία – χωρίς πρόσωπο – με το δαντελένιο νυφικό και το τριανταφυλλένιο κόκκινο μπουκέτο αποπνέουν ρομαντισμό και σε κάνουν να εικάσεις ότι πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία αγάπης. Ή μήπως όχι; Είναι τα σκορπισμένα ροδοπέταλα ένδειξη ότι το περιεχόμενο του κειμένου δεν είναι τόσο ρόδινο όσο αρχικά διαφαίνεται;
Αυτές ήταν οι σκέψεις μου μέχρι την έκδοση του βιβλίου στις 27/5, που συμπτωματικά είναι η γενέθλιος ημέρα της συγγραφέως. Σημαδιακή ημερομηνία!!
Πριν από δέκα περίπου μέρες το κράτησα κι εγώ στα χέρια μου και ξεκίνησα την ανάγνωση με λαχτάρα. (όσο το πρόσμενα δεν κατάφερα να διαβάσω άλλο βιβλίο παρά την προσπάθεια).
Γνωρίζοντας τη συγγραφέα, με τον τρόπο που ανέφερα παραπάνω και θέλοντας να είμαι αντικειμενική και διόλου αποκαλυπτική θα συνοψίσω τις σκέψεις μου σε λίγες φράσεις:

Η Έλενα, που έχει τον πρώτο ρόλο στην ιστορία, μας αφηγείται τη ζωή της. Από το χωριό της Δυτικής Ελλάδος που πρωτοαντίκρισε τον ήλιο, στις διάφορες πόλεις και πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών μέχρι τη μαγευτική Κέρκυρα. 30 χρόνια γεμάτα από αγάπη, έρωτα, πόνο, αλλαγές, ανακατατάξεις και ανατροπές και όλα σε υπερθετικό βαθμό (πολλή αγάπη, πολλές αλλαγές κλπ.). Οι εξελίξεις και η τροπή που παίρνει η ζωή της Έλενας χωρίς καν να το καταλάβει κανείς, με έκαναν κάποιες φορές να διαβάζω ξανά και ξανά τις ίδιες σελίδες.
Δε σας κρύβω πως ο λόγος της συγγραφέως και η πλοκή με κέρδισαν. Η εξέλιξη της ιστορίας κρατάει το ενδιαφέρον αναλλοίωτο. Συνήθως διαβάζω γρήγορα ένα βιβλίο προκειμένου να δω την έκβαση της υπόθεσης. Αυτή τη φορά γυρνούσα αργά τις σελίδες διότι προτιμούσα να «χορτάσω» κάθε περιγραφή είτε ήταν τοπίου ή πόλης είτε ήταν ανατρεπτικού γεγονότος.
Μου άρεσε η αίσθηση που είχα ότι η συγγραφέας έχει προσωπική αντίληψη των όσων περιγράφει (δεν γνωρίζω αν τα έχει επισκεφθεί).

Στα θετικά του βιβλίου για μένα ήταν ο επίλογος, ο οποίος μας δίνει ένα στίγμα από τη ζωή των πρωταγωνιστών μετά το πέρας της αφήγησης και το σημείωμα της συγγραφέως με τίτλο «Πώς ξεκίνησαν όλα» όπου ανάμεσα στους άλλους δεν ξεχνά να αναφέρει τους διαδικτυακούς φίλους του “agrinio-life”.
Το μόνο αρνητικό, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι η φωτογραφία της συγγραφέως στην οποία φαίνεται αμήχανη και θεωρώ ότι την αδικεί. Πταίσμα βέβαια, μπροστά στο άρτια δομημένο κείμενο και τη γλαφυρή περιγραφή του πρώτου συγγραφικού της εγχειρήματος.
Κλείνοντας το «Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα» αποφάσισα να μην «το βάζω εύκολα κάτω» στις δυσκολίες που αντιμετωπίζω καθημερινά, όπως έκανε η Έλενα αφού «Μετά την καταιγίδα βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο».

Διαβάστε το!!! Πιστεύω ότι αξίζει το χρόνο σας.
Σας το συστήνω, με κρύο ή ζέστη, μέσα ή έξω, αυτό είναι ένα βιβλίο για τον καθένα!!!

κ. Ιωάννου: Αν το πρώτο σας βιβλίο ήταν τόσο καλό τι να περιμένουμε στο επόμενο;

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave