Εκδόσεις Βακχικόν 2023 σελ.268-Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς

«… Ακούσαμε το τραγούδι της θάλασσας και δεν μπορούμε πια να κοιμηθούμε… μετέωρο, κατάφωτο, ασίγαστο το τραγούδι της θάλασσας. ΄Εξω απ΄ τα παράθυρα το γαληνό κιθάρισμα του μπάτη…Φτιάξαμε τον αυλό μας με τα κόκκαλα που πέταξε χτες βράδυ, μπρος στην αυλή μας, η φουρτούνα τραγουδώντας. Άκουσε το τραγούδι μας μητέρα, το τραγούδι του νέου ταξιδιού… Η θάλασσα δεν κλαίει. Τ ρ α γ ο υ δ ά ε ι!» Γ.Ρίτσος {Το εμβατήριο του ωκεανού}

Εκείνος, από τον φράχτη αγνάντεψε μακριά κι έσυρε το σκαρί του στα ρηχά, σφίγγοντας στις νεανικές παλάμες του… της αλός το νεύμα… ως «επιθυμητός αλλοδαπός».

Πονεμένες ψυχές που ακολουθήσαντες τους υδάτινους δρόμους ακολουθώντας της αλός το νεύμα!
Αλς, θάλασσα, πέλαγος, γέφυρα των λαών.

Εκείνος παλικάρι, φόρτωσε στον σάκο τα όνειρά του και συνταξιδιώτης με τον Φίλο, απίθωσε την ψυχή του στην Ευφοροχώρα ως «επιθυμητός αλλοδαπός». Η σύζυγός του, Εκείνη, εστιάζει το είναι της στην αρμονική συμβίωση αλλοδαπών – γηγενών σε επίπεδο εκπαίδευσης και κοινωνίας μέσα από μια διαπολιτισμική προσέγγιση.

Τα δυο ζευγάρια, Εκείνος και Εκείνη, Φίλος και Φίλη, όλοι τους με διαφορετικές καταβολές, μεγαλώνουν τις οικογένειές τους, προτάσσοντας τη δική τους αντίληψη για την κοινωνική συμβίωση. Τα παιδιά τους, ο Αριστείδης, νομικός, και η Αλς, γιατρός, ερωτεύονται, αλλά η ζωή τούς παγιδεύει και επιλέγουν διαφορετική πορεία.

Μέσα από ετερόκλιτες συμπεριφορές, αναδεικνύεται έντονα η ανάγκη αρμονικής συνύπαρξης ατόμων με σεβασμό στα διαφορετικά κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα. Πρωταγωνιστής του έργου, ο “ξένος”, ο φερτός.
Η σχέση με τον Άλλον γίνεται ιδιαίτερα ρευστή, χρηστική, επιδερμική, ένα παιχνίδι επένδυσης στην εικόνα και το «φαίνεσθαι» απέναντι στο «είναι», μια κοινωνική δυστοπία η οποία δεν μπορεί να διασφαλίσει τη στήριξη ενός εύθραυστου ψυχισμού απέναντι στην απουσία ελπίδας, στο κενό, στο έλλειμμα νοήματος, στον λυσσαλέο αγώνα για την επιβίωση μέσω βίαιων εκφορτίσεων.
Οι ήρωες τοποθετούνται στα τελευταία πενήντα χρόνια, χωρίς να δίνεται έμφαση στο χρονικό περίγραμμα, αφού το θέμα είναι διαχρονικό και διατοπικό, καθώς οι ροές ακόντων και εκόντων μετακινούμενων έχουν και σήμερα εδραιωθεί. Το ιστορικό πρόσημο υφέρπει, μιας και ο Φίλος γίνεται στόχος του Παρελθόντος.

Ανάθεμα στην ξενιτιά! Καταραμένη.
Ξένος εγώ, ξένα και τα παιδιά μου στην ξενιτιά!
Όλοι επισκέπτες στη γη μας είμαστε! Και εσύ και εγώ και ο πατέρας μου και ο γείτονας και ο συγχωριανός είμαστε επισκέπτες, είμαστε όμως αυτός ο τόπος, ο τόπος μας. Αυτός ο τόπος που τον μοιραζόμαστε όλοι, που μας φιλοξενεί τώρα όλους, για αυτό όλοι τον σεβόμαστε και τον αξιοποιούμε.
Όλοι έχουμε κάποια σοφία. Ξένοι είμαστε όλοι στη ζωή! Όλοι εμείς εδώ. Από ανατολή σε δύση κι από βορρά σε νότο. Ξένοι είμαστε, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο. Αυτός ο τόπος θα ανθίσει, όταν δραπετεύσουμε από το στενό κλουβί του ΕΓΩ μας και ζήσουμε αρμονικά, ισότιμα ο ένας δίπλα στον ΑΛΛΟΝ…
Με συγκίνησε ο τρόπος γραφής της Κωνσταντίας Σκανδάλου-Κορδολαίμη, που στηρίζεται στην άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας, αλλά και σ’ ένα πλούτο συναισθημάτων και ψυχικών διεργασιών που ζωντανεύουν τις λέξεις, το χαρτί, τα πρόσωπα, τις εικόνες, τα γεγονότα.

Η Κωνσταντία Σκανδάλου-Κορδολαίμη γεννήθηκε το 1959 στα Αμπέλια Αγρινίου και μεγάλωσε στο Αγρίνιο, όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές της. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού και επί σειρά ετών διετέλεσε διευθύντρια Γυμνασίου και Λυκείου.
Ευαισθητοποιημένη σε θέματα παιδαγωγικής φύσης αλλά και στα κοινωνικά προβλήματα, συμμετέχει ενεργά σε δραστηριότητες πολιτιστικού κυρίως περιεχομένου. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Αρχαιολογικής Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρείας Θεστιέων. Συμμετείχε σε επιστημονικές επιτροπές για τη διοργάνωση συνεδρίων και σε επιστημονικές ομάδες για την επιμέλεια των πρακτικών τους. Με ενδιαφέρον και αγάπη για το βιβλίο, πολλάκις παρουσίασε στο κοινό λογοτεχνικά έργα γνωστών δημιουργών αλλά και πρακτικά συνεδρίων στα οποία συμμετείχε με εισηγήσεις επιστημονικού περιεχομένου.
Το 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο Γυμνάσιο Αγίου Βλασίου Αιτωλοακαρνανίας, 1963 – 2007. Λεύκωμα – Αναμνήσεις (αυτοέκδοση). Το «Της αλός νεύμα» είναι το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που εκδίδει.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave