Το βιβλίο που θα σας παρουσιάσω σήμερα, είναι λίγο διαφορετικό από τα υπόλοιπα μέχρι τώρα. Ο Νορβηγός συγγραφέας Έρλεντ Λόε, σκαρφίζεται έναν ήρωα που διαθέτει τα περισσότερα εφόδια ενός «πετυχημένου» για το κοινωνικό γίγνεσθαι, ανθρώπου. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά, έχει εργασία και μια καθόλα φυσιολογική ζωή στο Όσλο.

Το γεγονός που θα τον κλονίσει ανατρέποντάς του όλη τη ζωή, είναι ο θάνατος του πατέρα του, όπου αντιλαμβάνεται ότι δεν κατάφερε να τον γνωρίσει και ένα ακόμα απρόσμενο περιστατικό, η ξαφνική πτώση από το ποδήλατό του στο δάσος, η οποία συνδέθηκε με μια μικρή ίσως διάσειση.

Ο Ντόπλερ, ήρωας του βιβλίου μας, μετακομίζει με μια σκηνή στο δάσος, αναγνωρίζει τον ιδανικό φίλο στο πρόσωπο μιας άλκης και αρνούμενος την μέχρι πρότινος ζωή του, ξεκινά ένα μοναχικό ταξίδι απαλλαγμένο από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, την εξάρτηση από το χρήμα και τα τοξικά σχόλια του κόσμου.

Πρόκειται λέτε για μια απομόνωση για να βιώσει το πένθος του πρόσφατου χαμού του πατέρα του ή μια έξυπνη τιμωρία προς τον εαυτό του;

Με άκρως χιουμοριστικό τρόπο, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου θα διασκεδάσουμε με τις περιπέτειές του στο δάσος, τις κωμικοτραγικές αντιδράσεις ενός κλέφτη που ο ίδιος τον παροτρύνει να κλέψει το σπίτι του, την αρρωστημένη επιρροή στο μυαλό των ανθρώπων της πολύωρης έκθεσης μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης, αλλά και των ενοχικών εμμονών που τείνουν να φαντάζουν ως η μόνη μας διέξοδος.

Θίγει το σοβαρό ζήτημα του πολέμου και μέσα από μια ιστορία αγάπης, απενοχοποιεί τους απλούς στρατιώτες που αναγκάστηκαν να αποτελέσουν κρίκο της αλυσίδας των πολέμιων, ακόμη και χωρίς τη θέλησή τους.

Μας παρουσιάζει τον αλλοτινό τρόπο ζωής του, όπου αν και βρίσκεται περιτριγυρισμένος από φίλους και οικογένεια, δεν νιώθει λιγότερο μόνος, μας προτρέπει να κυνηγήσουμε το νόημα της δικής μας ζωής και να αγαπάμε, να προστατεύουμε και να σεβόμαστε ακράδαντα το κάθε στοιχείο της φύσης.

Γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για κάποιους ανθρώπους που πρόσφατα γνώρισε και ερήμην του, τους βοηθάει να συνειδητοποιήσουν την τρέχουσα κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

Θα επιλέξει και με επίγνωση θα συνεχίσει να υποστηρίζει τα νέα του δεδομένα και θα απομονωθεί στα βάθη των δασών που προβάλλονται μπροστά του, με συντροφιά τον γιό του και την άλκη που πλέον έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του.

Η φράση που απομονώνω να μοιραστώ μαζί σας και ευελπιστώ να αποτελέσει εφαλτήριο ώστε να γίνουμε όλοι μας πιο υπεύθυνοι, είναι…

Η γη δεν ανήκει στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι ανήκουν στη γη.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λέμβος.

Ευχαριστώ θερμά τις εκδόσεις Λέμβος για την ευγενική χορηγία του βιβλίου.