Δεν είμαι καλή στο να γράφω, ωστόσο είμαι καλή στο να διαβάζω, έχω διαβάσει αρκετά βιβλία και θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω ένα απο τα καλύτερα βιβλία (αν όχι το καλύτερο) που έχω διαβάσει!

Θα σας παρουσιάσω ένα από τα βιβλία που απόλαυσα πολύ, που με έκαναν να νιώσω αγάπη, μίσος, χαρά, λύπη, θυμό, αισιοδοξία, απογοήτευση και φυσικά αγωνία… Βασανιστική αγωνία μέχρι και την τελευταία σελίδα για το αν επιτέλους η ζωή θα φερθεί καλά σε ένα ζευγάρι καρδιές που αγαπήθηκαν πολύ… ένα βιβλίο που με ταξίδεψε από την Μικρασιατική καταστροφή μέχρι την άνοδο της βιομηχανίας στην Αμερική… ένα βιβλίο που “με έκλεψε” δυο μέρες από την πραγματικότητα, αλλά δυστυχώς με άφησε μόνο να βλέπω και όχι να επέμβω εκεί που θέλω…

Έχετε πιάσει ποτέ στα χέρια σας φύλλα καπνού; Στην αρχή είναι πράσινα, ζωντανά και κολλώδη, έπειτα γίνονται καφέ και στο τέλος χρυσά και θρυμματίζονται… και το μόνο που μένει είναι το άρωμα… ένα άρωμα που δεν το ξεχνάς ποτέ…

Κάπως έτσι λοιπόν είναι και η αγάπη του Νικόλα και της Αρετής… ΣΑΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ Δυο παιδιά από εντελώς διαφορετικούς κόσμους γνωρίζονται στην Καβάλα της παραγωγής του καπνού και αγαπιούνται πολύ… μεγαλώνουν, και η αγάπη τους δε σβήνει… θα ζήσουν αυτό που αξίζουν όμως; Εκεί όπου οι τρίτοι τους εμποδίζουν να ζήσουν όλα αυτά που τους ανήκουν, η μοίρα με ποιανού το μέρος θα είναι;
Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει. Κάθε του σελίδα δείχνει την σπουδαία δουλειά που χρειάστηκε για την δημιουργία του από την Λία Ζώτου και τον Θοδώρη Καραγεωργίου.

lia zotou vivlio

 

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave