Τι άφησε αυτός ο αιώνας του πάθους; Δύο γερασμένα χέρια που αγγίζουν το ένα το άλλο κι έναν ψίθυρο – που ίσως ήταν μια κραυγή μεταμφιεσμένη σε ψίθυρο. Κι όμως, υπήρχε μια εποχή που, πράγματι, ο κόσμος ήταν δικός τους και όλα τριγύρω στροβιλίζονταν μέσα σε αυτό το συναίσθημα που τους είχε αιχμαλωτίσει.


«Ω, φυσικά και θα τον γνώριζα, παιδί μου». «Μπορεί να τον γνώριζα στην Αθήνα, μπορεί στο Βόρειο Πόλο, μπορεί στις ζούγκλες του Αμαζονίου, μπορεί και στο Φεγγάρι. Κάπως θα γινόταν και θα συναντιόμασταν. Δεν μπορείς να μείνεις μακριά από τον άνθρωπο που είναι το πεπρωμένο σου».

Πώς να μην αισθανθείς δέος μπροστά σε τούτα τα λόγια; Πώς να μην αναρωτηθείς τελικά, πόση δύναμη έκρυβαν μέσα τους εκείνοι οι άνθρωποι; Και δεν είναι μόνο Εκείνος κι Εκείνη, ο Γεώργιος Παπανδρέου και η Κυβέλη. Είναι και όλοι οι αφανείς ήρωες που τους πλαισιώνουν. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, που ο καθένας κουβαλάει στην ψυχή του τα δικά του ατοπήματα, τα δικά του λάθη και πάθη.
Όταν ο Άνεμος πλησιάσει πολύ τη Φλόγα, μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά. Όταν απομακρυνθεί πολύ θα αφήσει πίσω μόνο στάχτες. Κι όμως. Πάντα υπήρχε μια ισορροπία που διατηρούσε άσβεστη τη Φλόγα για χρόνια ολόκληρα.


Η Όλγα με τα σμαραγδένια μάτια.
Ο Φώντας.
Ο Μιχάλης και η Φωνεινή.
Ο Αλέξανδρος Κροντηράς.
Η Βαλεντίνη.
Και πάντα Εκείνος κι Εκείνη.


Σε μια παράλληλη αφήγηση που διαρκεί τρεις μέρες, περιλαμβάνει όμως σχεδόν έναν ολόκληρο αιώνα. Έναν αιώνα που δοκιμάστηκε με πολέμους, με Εμφύλιο διχασμό, με δικτατορίες. Κι όμως, το αντίδοτο ήταν η Τέχνη. Πάντα ήταν η Τέχνη.
Σε μια εποχή που οι άνθρωποι δεν είχαν τη δύναμη να υψώσουν το ανάστημά τους, μια γυναίκα βρήκε όχι μόνο το θάρρος να υψώσει το δικό της, μα και να ζήσει όσα ποθούσε η καρδιά της, να αγαπήσει και να αγαπηθεί με πάθος. Όχι μόνο από το κοινό που τη λάτρευε. Μα και από έναν άντρα που σήμαινε τα πάντα για κείνη. Έναν άντρα που έγραψε τη δική του ιστορία στην Ελλάδα. Που έμεινε στην Ιστορία.


Και πλάι τους όλοι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της Τέχνης. Ο Χορν, η Κοτοπούλη, η Μελίνα, ο Βασιλικός και τόσοι ακόμη Έλληνες και ξένοι πρωταγωνιστές, της έβδομης τέχνης. Μα και σπουδαίες προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής. Και ο Αλέκος Παναγούλης που έγινε σύμβολο. Και χιλιάδες απλοί άνθρωποι που αψήφησαν το φόβο και ενώθηκαν για να ακουστούν στα πέρατα της Γης.


Ναι, κάθε άντρας, όσο πετυχημένος κι αν είναι, χρειάζεται μια γυναίκα για να τον εμπνέει. Και κάθε γυναίκα, όσο πετυχημένη κι αν είναι, νιώθει την ανάγκη να γίνει ο βράχος του άντρα που αγαπάει.


Το Φλόγα και Άνεμος του Στέφανου Δάνδολου δεν είναι απλά η τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Είναι ένα σπαρακτικό μυθιστόρημα για τον έρωτα, την αληθινή αγάπη, το φόβο, το θάρρος, τη ζήλια, την απώλεια, τη συντριβή, την αποδοχή, το θάνατο, την ελευθερία.


Το πάθος είναι πόλεμος. Σε ρημάζει. Οι υποψίες είναι πιο επώδυνες από την απόδειξη.

Μπορεί μια γυναίκα που είχε όλο τον κόσμο απλωμένο στα πόδια της να γίνει έρμαιο του ανέμου που έφερε ένας και μόνο άντρας στην καρδιά της;
Το καλοκαίρι του 1920 καταφτάνει στη Χίο η Κυβέλη Αδριανού, η μεγάλη δόξα του ελληνικού θεάτρου. Γενικός Διοικητής του νησιού είναι ένας γοητευτικός νεαρός, ονόματι Γεώργιος Παπανδρέου. Εκείνη είναι παντρεμένη. Το ίδιο κι αυτός. Η εμβληματική πρωταγωνίστρια και ο πολιτικός που θα αναδειχθεί τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας ζουν για χρόνια έναν θυελλώδη παράνομο έρωτα, ώσπου ενώνονται με τα δεσμά του γάμου και γίνονται ένα από τα μυθικά ζευγάρια του εικοστού αιώνα. Όμως οι παράφορες αγάπες είναι πάντα σπαρμένες με αγκάθια.
Το φθινόπωρο του 1968, η Κυβέλη είναι μια ραγισμένη ύπαρξη, ο «Γέρος της Δημοκρατίας», κείτεται στο φέρετρό του και η Ελλάδα ασφυκτιά μέσα στο σκοτάδι της δικτατορίας. Την ίδια ώρα, η μοίρα τους συνδέεται με μια ομάδα ανθρώπων που αναζητούν τη δική τους λύτρωση, πρόσωπα ανώνυμα αλλά και πρόσωπα της Ιστορίας… Άραγε μπορείς να διεκδικήσεις ένα θαύμα όταν όλα τα σημάδια είναι εναντίον σου;


Το ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ είναι η τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Μέσα από ανέκδοτες επιστολές, αρχειακό υλικό και μαρτυρίες, ο Στέφανος Δάνδολος φέρνει στο φως τη ζωή της θρυλικής Κυβέλης και την ταραχώδη σχέση της με τον Γεώργιο Παπανδρέου, ζωντανεύει αθέατες πτυχές του θεάτρου και της πολιτικής, ενώ παράλληλα, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, χτίζει ένα επικό μυθιστόρημα για τον έρωτα, τον θάνατο και την ελευθερία.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave