Συγγραφέας του βιβλίου «Το Ακρωτήρι των Κοραλλιών» – Εκδόσεις «Ωκεανίδα».

Η εκδίκηση ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα θέματα βιβλίων και ταινιών. Στις ηρωίδες του βιβλίου της Σόνιας Σαουλίδου, δεν είναι αυτό το βασικό συναίσθημα που τις κατευθύνει. Ο αναγνώστης όμως είναι εκείνος που θα νιώσει περισσότερο την ανάγκη για εκδίκηση, λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας, και μας αποκαλύπτει πως στο τέλος του βιβλίου εμφανίζεται ένας ακόμη ήρωας που θα δημιουργήσει πανικό όταν εμπλακεί στα δίχτυα της εκδίκησης. Παρακολουθώντας τη ζωή των πρωταγωνιστών θα βρεθούμε σε μια μικρή αλλά πανέμορφη πόλη της Φλόριντα αλλά και στην πιο μικρή χώρα της Βόρειας Ευρώπης, τη Λιθουανία. Μυστήριο, ανατροπές, και σκηνές που κόβουν την ανάσα. Ένα μυθιστόρημα που σε κρατά σε μόνιμη εγρήγορση. Από την πρώτη στιγμή ο αναγνώστης γίνεται μέρος ενός αστυνομικού θρίλερ που θα φέρει στην επιφάνεια ένα πολύ καλά κρυμμένο μυστικό, το οποίο θα ταράξει τα νερά του πιο ήσυχου, ίσως, τόπου της γης.

Η ιστορία σας διαδραματίζεται στο Κέιπ Κόραλ. Διαβάζοντας το βιογραφικό σας, βλέπουμε πως ζήσατε εκεί πέντε χρόνια. Ας ξεκινήσουμε έτσι τη συνέντευξή μας και ας γνωρίσουμε μέσα από τα δικά σας μάτια αυτή τη μικρή πόλη της νοτιοδυτικής Φλόριντα που θα μας ταξιδέψετε.
Είναι μία τεχνητή πόλη με ατελείωτα κανάλια και πολλούς αλιγάτορες. Το Κέιπ Κόραλ είναι πνιγμένο στο πράσινο, δάση παντού. Μία πόλη με ευγενικούς κατοίκους, πραγματικά πολύ ευγενικούς. Οι άνθρωποι χαμογελάνε κάθε μέρα και ιδιαίτερα εύκολα κάνουν κομπλιμέντο ο ένας στον άλλο έτσι απλά από καλή διάθεση. ‘Τι όμορφο άρωμα φοράτε’ ‘Ωραία μπλούζα. Λατρεύω το χρώμα’ Αυτά τα ακούς συνήθως από ευτυχισμένους ηλικιωμένους που ουσιαστικά εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους στην ίδια τη ζωή. Με 150.000 μόνιμους κατοίκους θεωρείται μια μικρή πόλη για τα δεδομένα της Αμερικής ωστόσο δεν είναι η #1 πιο ασφαλής πόλη. Κατεβαίνουν από το βορρά μεταναστευτικά κύματα και η πόλη θα αλλάξει με το χρόνο. Όσοι διάβασαν το βιβλίο μου είπαν ότι ένιωσαν σαν να γνώρισαν την πόλη, σαν να την έζησαν. Είναι ένα πολύ έντονο στοιχείο του βιβλίου το μέρος. Ο αναγνώστης νιώθει ότι ζει εκεί μέσα από λεπτομέρειες σε περιγραφές.

Το εξώφυλλο του βιβλίου σας κοσμεί μια ανάγλυφη εντυπωσιακή πεταλούδα στα χρώματα του κόκκινου και του μαύρου. Με μια δεύτερη, πιο προσεκτική ματιά, διαπιστώνω πως από το κόκκινο στάζουν κηλίδες αίματος! Είναι ο τρόπος που επιλέξατε για να μας προετοιμάσετε για μια αγωνιώδη ανάγνωση;

Ναι. Νομίζω ότι το εξώφυλλο πρέπει να περνάει στον αναγνώστη το είδος του βιβλίου.

Ένας μικρός παράδεισος, λοιπόν, που απ’ ό,τι διαβάζω στο οπισθόφυλλο θα ζήσει τον εφιάλτη με τη δολοφονία τριών γυναικών. Πόσο θα ταράξει αυτή η ιστορία τα ήσυχα νερά των γραφικών καναλιών της μικρής πόλης;
Τόσο όσο το έχουν ανάγκη. Και το έχουν ανάγκη. Μπορεί να ακούγεται παράξενο αλλά έτσι είναι το θαυμαστό (!) ανθρώπινο είδος. Αυτό όμως που έχει σημασία στην ιστορία μας είναι πως δύο γυναίκες πιστεύουν ότι γνωρίζουν το δολοφόνο. Η μία υποψιάζεται τον άντρα της και η άλλη την ερωμένη του πρώην συζύγου της. Αυτές οι δύο μαζί με μία τρίτη γυναίκα που όμως ζει μακριά -στη Λιθουανία – και γράφει γράμματα στο χαμένο της παιδί, ουσιαστικά θα καταφέρουν να φτάσουν στη λύση. Την τελική κίνηση θα κάνει η αστυνομία αλλά όλη τη δουλειά ουσιαστικά την έκαναν οι γυναίκες από προσωπική τους ανάγκη.

Την ταυτότητα του δολοφόνου την κρατάτε κρυφή μέχρι το τέλος, κορυφώνοντας έτσι την αγωνία του αναγνώστη. Είναι αναμενόμενη η εξέλιξη ή θα εκπλαγούμε όταν οι μάσκες θα πέσουν;
Δεν είναι αναμενόμενη με τίποτα. Ωστόσο δεν είναι και παράλογη. Δεν ξεγέλασα τον αναγνώστη.

Το μυστικό, πάντως, που κρύβεται πίσω από τον εφιάλτη των δολοφονιών θα προσεγγίσουν μέσα από διαφορετικές διαδρομές τρεις γυναίκες. Ποια χαρακτηριστικά δώσατε στη Σοφία, την Ανίκε και την Πατρίτσια;
Η Σοφία είναι δυναμική. Η Πατρίσια είναι ενοχική. Η Ανίκε είναι τρυφερή.

Τι είναι αυτό που συνδέει τις ηρωίδες σας;
Ένα μυστικό καλά κρυμμένο. Τόσο καλά κρυμμένο που δεν γνωρίζουν πως είναι αυτό που ψάχνουν και οι τρεις. Το μυστικό τις μπερδεύει, τις αποπροσανατολίζει όμως τελικά θα φτάσουν στην πόρτα του… κι όταν τη χτυπήσουν αρχίζει το καλό…

Ο αναγνώστης εύκολα διακρίνει τα έντονα συναισθήματά τους. Προδοσία, απώλεια, θλίψη. Ωστόσο η εκδίκηση είναι αυτή που μέχρι το τέλος θα κρατήσει αμείωτη την αγωνία μας. Μιλήστε μας γι’ αυτό.
Η εκδίκηση ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα θέματα βιβλίων και ταινιών. Στις ηρωίδες μου θα έλεγα ότι δεν είναι αυτό το βασικό συναίσθημα που τις κατευθύνει. Ο αναγνώστης είναι εκείνος που περισσότερο θα νιώσει την ανάγκη για εκδίκηση και θα ικανοποιηθεί στο τέλος. Βέβαια υπάρχει ένας χαρακτήρας που περιμένει να εκδικηθεί. Αυτός εμφανίζεται προς το τέλος και γίνεται ένας πανικός.

Καθώς αυτές οι τρεις γυναίκες είναι εκείνες που δίνουν τη λύση στο μυστήριο και θα οδηγήσουν, τελικά, στην αποκάλυψη του δολοφόνου, ο αναγνώστης παρακολουθεί μέσα από τα καταιγιστικά γεγονότα και την εξέλιξη των ανθρώπινων σχέσεων με προβληματισμούς και ανησυχίες. Πιστεύετε πως ο αναγνώστης θα πάρει θέση; Θα συμπαθήσει ή θα αντιπαθήσει λιγότερο ή περισσότερο κάποια από αυτές τις γυναίκες;
Νομίζω πως η επιτυχία ενός βιβλίου είναι ακριβώς αυτό. Να το ζήσει ο αναγνώστης και να πάρει θέση. Ο αναγνώστης δεν είναι απλός θεατής. Ο αναγνώστης είναι και σκηνοθέτης και ρόλος.

Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη θα παίξουν οι επιστολές της Ανίκε Κλέιζα. Η απόφαση να χρησιμοποιήσετε πρώτο πρόσωπο σ’ αυτές τις επιστολές πιστεύετε πως σας φέρνει πιο κοντά στους αναγνώστες σας;
Πιστεύω πως κάνει πιο άμεσο το συναίσθημα της ηρωίδας προς τον αναγνώστη.

Αν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που διακρίνει τα γράμματα της Ανίκε είναι η θλίψη. Γιατί αποφασίσατε να δώσετε τόσο χώρο σ’ αυτό το συναίσθημα;
Δε θα μπορούσε η Ανίκε να είναι χαρούμενη με αυτό που της συνέβη. Πολλές φορές πληγωνόμαστε στη ζωή. Είναι μια πραγματικότητα. Η ιστορία μπορεί να είναι μυθοπλασία όμως είναι απόλυτα ρεαλιστική.

Οι επιστολές δεν έχουν παραλήπτη. Θέλετε να μας πείτε γιατί;
Γιατί δε γνωρίζει πού βρίσκεται ο γιος της. Ο κόσμος τον θεωρούσε νεκρό μιας και ποτέ δεν βρέθηκε ή δεν εντοπίστηκε το πτώμα. Εκείνη όμως επιμένει πως το παιδί της ζει. Ίσως τώρα να φαντάζεστε πως αυτός είναι ο δολοφόνος. Δεν είναι τόσο απλό… Πολλές φορές θα αλλάξετε γνώμη. Θα υποψιαστείτε πολλά πρόσωπα.

Συνέβη ποτέ στο Κέιπ Κόραλ κάτι ανάλογο που σας ενέπνευσε για τη δυνατή ιστορία σας; Αν όχι πείτε μας την πηγή έμπνευσή σας.
Στο Κέιπ Κόραλ δε συνέβη κάτι ανάλογο. Για να είμαι ειλικρινής δεν υπάρχει συγκεκριμένο γεγονός που με ενέπνευσε. Ωστόσο μόνο ένας καλός ψυχολόγος μπορεί να βρει από ποια σημεία της ψυχής πηγάζουν αυτές οι ιστορίες και ποιες προσωπικές καταστάσεις ή εικόνες τις δημιούργησαν. Εγώ φυσικά γνωρίζω για τον εαυτό μου. Οι ιστορίες υπάρχουν μέσα μας και γεννιούνται όταν έρθει η σωστή στιγμή.

Αν επιχειρούσαμε να βάλουμε μια ταυτότητα στο μυθιστόρημά σας θεωρείτε πως «αστυνομικό θρίλερ» είναι αυτό που ταιριάζει περισσότερο;
Ναι είναι ένα αστυνομικό θρίλερ με έντονα κοινωνικά στοιχεία.

Σε ποια από τις τρεις ηρωίδες σας δώσατε χαρακτηριστικά της δικής σας προσωπικότητας;
Ίσως λίγα στη Σοφία. Και η Ανίκε όμως έχει κάτι από εμένα. Ωστόσο δεν είμαι καμία από τις δύο.

«Σε θυμάμαι όπως σε γνώρισα. Έτσι είναι καλύτερα». Νομίζω πως αυτή η έκφραση που επιλέξατε για το κλείσιμο αντιπροσωπεύει λίγο πολύ όλους εμάς που διαβάσαμε το βιβλίο σας. Αντιπροσωπεύει και εσάς;
Δεν είναι τυχαίο που το έκλεισα έτσι. Η Ανίκε είναι η απάντησή μου εκεί που πρέπει. Μερικές φορές κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο απογοητευτικοί, ανίσχυροι και άψυχοι που καλύτερα να τους θυμάσαι όπως τους πρωτογνώρισες. Στο ρόλο τους. Ό,τι άλλο είναι απλά θλιβερό και όπως η Ανίκε έτσι κι εγώ προχωράω χωρίς να σέρνω κεσεδάκια και κουρέλια.

Εργαστήκατε ως τηλεπαρουσιάστρια και συνεργαστήκατε με πολλά περιοδικά ως δημοσιογράφος. Αυτή η τελευταία ιδιότητα κάνει πιο εύκολη τη συγγραφή ενός βιβλίου μυστηρίου και ανατροπών;
Χαχα! Δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
Πραγματικά στην τηλεόραση υπάρχουν πισώπλατα μαχαιρώματα. Τελικά τώρα καταλαβαίνω πώς κατέληξα να γράφω θρίλερ! Για να απαντήσω όμως στο ερώτημά σας, όχι δεν έχουν καμία σχέση. Με βοηθούν τα βιβλία που διαβάζω και οι σειρές που έχω δει με πραγματικές ιστορίες εξαφανίσεων.

Και μετά το «Ακρωτήρι των Κοραλλιών»; Σκέφτεστε να συνεχίσετε να βαδίζετε στο μονοπάτι της μυθοπλασίας;
Ποτέ δεν με ευχαρίστησε κάτι περισσότερο. Ποτέ δεν με ένοιαξε κάτι τόσο στα επαγγελματικά μου. Ευχαριστώ την Ωκεανίδα, γιατί αυτός ο εκδοτικός οίκος με το μεγάλο όνομα μου απελευθέρωσε το δρόμο από τις αμφιβολίες. Να έχουμε υγεία για να έχουμε και την ευκαιρία να κάνουμε όλοι αυτό που πραγματικά αγαπάμε.

Λίγα λόγια για το βιβλίο


ΜΑΙΟΣ 2017 – ΒΑΜΠΑΛΝΙΝΚΑΣ, ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
Η Ανίκε Κλέιζα δίνει τη μάχη της με τον χρόνο γράφοντας γράμματα σ’ εκείνον που απουσιάζει κι ο ντετέκτιβ Στάουσκας της υπόσχεται πως πριν η ελπίδα εκπνεύσει, εκείνος θα έχει καταφέρει να διελευκάνει το μυστήριο των είκοσι χρόνων. Δολοφονία ή εγκατάλειψη;
ΜΑΙΟΣ 2017 – ΚΕΙΠ ΚΟΡΑΛ, ΝΔ ΦΛΟΡΙΝΤΑ
Ο κύριος Φρανκ Ντέλακρε βγάζει τον σκύλο του τον Όλαφ την καθιερωμένη πρωινή βόλτα. Εκεί, στο δάσος της Πάιν Άιλαντ, μέσα στην πυκνή ομίχλη, το πεντάχρονο μπασέ χάουντ θα οδηγήσει το τυφλό αφεντικό του στο πτώμα μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Η μικρή πόλη του Κέιπ Κόραλ με τις λευκές αμμουδιές, τα εντυπωσιακά φοινικόπτερα και την πυκνή τροπική βλάστηση μετατρέπεται σε κόλαση. Τρεις νεκρές γυναίκες και ένας μανιακός δολοφόνος που αφήνει την υπογραφή του: ακέφαλες μαριονέτες, ντυμένες στα λευκά.
Η Σοφία, η Ανίκε και η Πατρίσια ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές για να φτάσουν στο ίδιο μυστικό, ανακαλύπτοντας πού κρύβεται ο θίασος του κακού. Ένα παιχνίδι εξολόθρευσης αρχίζει κι ενώ τα πιόνια έχουν στηθεί για τη μάχη, το παρελθόν θα ανατρέψει τα πάντα. Κάποιος περίμενε χρόνια για να εκδικηθεί.

Βιογραφικό

Η Σόνια Σαουλίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Επικοινωνίας στο SRUστην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Το 1997 παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στο Εργαστήρι Δραματικής Τέχνης του Θεάτρου Παράθλαση. Εργάστηκε αρχικά στη Θεσσαλονίκη και αμέσως μετά για μια δεκαετία στην Αθήνα ως τηλεπαρουσιάστρια και ραδιοφωνική παραγωγός. Επίσης συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά ως δημοσιογράφος. Έζησε για πέντε χρόνια στο Κέιπ Κόραλ της Φλόριντα και τώρα κατοικεί στη γενέτειρά της, τη Θεσσαλονίκη.