Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τέσσερα χρόνια που έχει τελειώσει. Βρισκόμαστε στα 1949 στην ηττημένη και διχασμένη Γερμανία και συγκεκριμένα στην πόλη του Μονάχου. Το Μόναχο ήταν η πραγματική καρδιά του ναζισμού. Η περιοχή ανήκει στους Αμερικάνους ένα από τους νικητές του Πολέμου. Ερείπια παντού. Στην πόλη επικρατεί χάος.
Στον πόλεμο έντιμοι, νομοταγείς Γερμανοί οικογενειάρχες ήταν ικανοί για τις πιο θηριώδεις πράξεις δολοφονίας και βαρβαρότητας, στα στρατόπεδα εργασίας και στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Μαζικές εξολοθρεύσεις και ιατρικά πειράματα σε Εβραίους, τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους, Ρώσους, Ουκρανούς, κομμουνιστές. Είχαν δολοφονηθεί έξι εκατομμύρια Εβραίοι στη Γερμανία.


Υπάρχουν δύο φυλακές των Αμερικανών με εγκληματίες πολέμου, η μεγαλύτερη είναι η Λάντσμπεργ με 1.200 ερυθροχίτωνες έγκλειστους και η Σπαντάου στο Βερολίνο. Αρκετοί εγκληματίες πολέμου από τις δίκες του Νταχάου και της Νυρεμβέργης είχαν απαγχονιστεί στις φυλακές αυτές. Πολύ περισσότεροι εγκληματίες πολέμου με την βοήθεια της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, του Πάπα, του Ερυθρού Σταυρού, του Βατικανού, της CIA και της Συντροφικότητας ή του Ιστού το σκάνε για την Αργεντινή και τη Βραζιλία. Υπάρχουν και εβραϊκές ομάδες εκτελέσεων των ναζί εγκληματιών πολέμου, όπως η Νακάμ ή εκδίκηση, η Μπριχά, η ΟΔΗΣΣΟ, η Χαγκανά και ο κυνηγός των ναζί Σιμόν Βίζενταλ. Όλοι οι φυλακισμένοι ναζί τώρα περιμένουν από τη Γερμανική Κυβέρνηση να ξεκινήσει η αμνηστία.
Ο Μπέρνι Γκούντερ πριν τον πόλεμο ήταν επιθεωρητής στην Κρίπο στο Άλεξ του Βερολίνου στα Ες Ες, στο Γραφείο Εγκλημάτων Πολέμου και αξιωματικός της αντικατασκοπίας. Τώρα το 1949 ασκεί στο Μόναχο το επάγγελμα του ιδιωτικού ντετέκτιβ. Ζει μόνος του, η γυναίκα του Κίρστεν, που νοσηλευόταν με κατάθλιψη, πέθανε από γρίπη, έτσι του είπαν οι γιατροί.


Ο Μπέρνι Γκούντερ είναι ένας ντετέκτιβ με ανυπέρβλητη ευφυΐα, σαγηνευτικός και μυστηριώδης, με ιπποτικούς τρόπους και ευγενή αισθήματα ,σκληρός τιμωρός, απεχθάνεται να καταφεύγει στη βία, αν χρειαστεί όμως… δεν του αρέσει να εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους, υπερασπίζεται την δικαιοσύνη και τον ηθικό νόμο της κοινωνίας.
Ο Γκούντερ ψάχνει για έναν εγκληματία πολέμου τον Φρίντιχ Βάρτσοκ. Ο Φρίντριχ Βάρτσοκ ήταν αξιωματικός των Ες Ες, δίπλα στον Διοικητή του στρατοπέδου καταναγκαστικής εργασία Λέμπεργκ-Γιανόφσκα, Βιλχάους. Εκεί σκοτώθηκαν τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι. Τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι δολοφονήθηκαν βάναυσα εν ψυχρώ από σαδιστές που γελούσαν. Και ο Βάρτσοκ ήταν ένας από αυτούς. Ο Βάρτσοκ ήταν ένα γουρούνι, ένας σαδιστής δολοφόνος. Ένας ψυχοπαθής δολοφόνος. Ο Φρίντριχ Βάρτσοκ το έσκασε στη Γερμανία, όπου έμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου. Ήταν φυγάς. Βρισκόταν σε κρησφύγετο. Το 1946 επικοινώνησε με τη γυναίκα του, τη Μπρίτα Βάρτσοκ, και ζήτησε χρήματα για να μπορέσει να φύγει μακριά. Η Μπρίτα τον είδε για λίγο καιρό. Δεν ζούσανε μαζί πλέον ως σύζυγοι. Ήδη από το τέλος του πολέμου. Έκανε φρικτά πράγματα στον πόλεμο αλλά η γυναίκα του επειδή ήταν ρωμαιοκαθολική δεν μπορούσε να πάρει διαζύγιο. Από τότε μέχρι το 1949 ο Βάρτσοκ εξαφανίστηκε από το Μόναχο και δεν τον ξαναείδε.


Ζητούσε λοιπόν η Μπρίτα από τον ντετέκτιβ Γκούντερ να μάθει αν ζει ή πέθανε. Αυτό το αναθέτει στον Γκούντερ δίνοντας μεγάλη αμοιβή. Τώρα είχε γνωρίσει κάποιον δικηγόρο και ήθελε να ξαναπαντρευτεί. Δεν μπορούσε να ξαναπαντρευτεί σε ρωμαιοκαθολική εκκλησία χωρίς να υπάρχουν στοιχεία για τον θάνατο του Φρίντιχ. Και σκέφτηκε, αφού ο Γκούντερ ήταν και αυτός στα Ες Ες, ίσως είχε περισσότερες πιθανότητες να ανακαλύψει αν ζει ή πέθανε. Αν είναι στη Νότια Αμερική. Αν είναι νεκρός η Μπρίτα θα ξαναπαντρευτεί, αν είναι ζωντανός ο Βάρτσοκ, αποφάσισε με τον αρραβωνιαστικό της, να ενημερώσουν τους Βρετανούς να τον συλλάβουν και να εκδοθεί ο Βάρτσοκ στη Ρωσική Ζώνη. Στην Πολωνία. Διότι στην Πολωνία ήταν το στρατόπεδο Λέμπεργκ-Γιανόφσκα που έκανε τα εγκλήματα ο Φρίντιχ. Αν κρινόταν ένοχος σε δικαστήριο της Βαρσοβίας θα αντιμετώπιζε τη μεγίστη ποινή που προβλέπει ο πολωνικός νόμος…


Ο Γκούντερ αντιλαμβάνεται ότι η Μπρίτα είναι μια αδίστακτη γυναίκα. Δέχεται την πρότασή της και αρχίζει τις έρευνες. Με τη βοήθεια του ρωμαιοκαθολικού πατέρα Γκοτόβινα, ανακαλύπτει ότι η εβραϊκή οργάνωση Νακάμ είχε σκοτώσει τον Βάρτσοκ, πριν προλάβει να φύγει για την Αργεντινή. Η αποστολή του τελείωσε. Όμως ανακαλύπτει ότι η πελάτισσά του η Μπρίτα Βάρτσοκ του είπε και αρκετά ψέματα. Πόσα έμειναν κρυφά. Με την Μπρίτα Βάρτσοκ δεν ήταν καθόλου σίγουρος αν η υπόθεση είχε κλείσει ή όχι. Ίσως η Μπρίτα του είχε ρίξει στάχτη στα μάτια. Και είχε δίκαιο.
Η αναζήτηση του εξαφανισμένου συζύγου και οι ερωτήσεις του Γκούντερ για την μυστική οργάνωση Συντροφικότητα του κόστισαν αρκετά. Μια βραδιά τον πιάνουν τρία άτομα, που ανήκουν στην ΟΔΗΣΣΟ ή στην CIA, τον σπάνε στο ξύλο και με ένα σφυρί και καλέμι του κόβουν το μικρό δάχτυλο του αριστερού του χεριού και τον πετάνε αναίσθητο έξω από ένα νοσοκομείο, όπου περιποιείται τα τραύματά του ο δρ. Χένκελ. Ο δρ. Χένκελ για να αναρρώσει, γιατί ο Γκούντερ έπαθε και πνευμονία, τον έστειλε στην πόλη των Άλπεων, το Γκάρμις-Πάρτενκιρχεν. Εκεί θα γνωρίσει τον ανάπηρο γιατρό Έρικ Γκρουν, την αποκλειστική νοσοκόμα Ενγκελπερτίνα Τσένερ και τον Αμερικανό ταγματάρχη Τζέικομπς. Στο μέρος αυτό ο δρ. Χένκελ έκανε πειράματα για τη θεραπεία της ελονοσίας, με την βοήθεια των Αμερικανών. Τα πειράματα για την ελονοσία, γίνονταν σε… φυλακισμένους Γερμανούς εγκληματίες πολέμου. Υποτίθεται πως το έργο αυτό ήταν απόρρητο.


Επειδή ο Γκούντερ μοιάζει καταπληκτικά με τον Έρικ Γκρουν, του ζητάει μια διευκόλυνση. Να πάει στη Βιέννη, όπου είχε πεθάνει η μητέρα του και με πλαστό διαβατήριο να κληρονομήσει, από τον δικηγόρο της οικογένειας, μια σημαντική περιουσία, γιατί ο Γκρουν σαν ανάπηρος δεν μπορούσε να πάει. Ήταν μια τρελή και παρακινδυνευμένη ιδέα.
Τα χρήματα αυτά θα τα έδινε μετά ο Έρικ για τις έρευνες για το εμβόλιο της ελονοσίας. Ο Γκρουν του έβαλε δύο όρους: πρώτον να πληρωθεί για αυτή την διευκόλυνση και δεύτερο να βρει μια κοπέλα, την Βέρα Μέσμαν, στη Βιέννη που είχε αφήσει έγκυο πριν τον πόλεμο και την εγκατέλειψε και να τις δώσει κάποια από αυτά τα χρήματα της κληρονομιάς.
Ο Γκούνερ αρνείται αλλά μπροστά στην επιμονή του Έρικ, του Χένκελ και του Τζέικομπ και για να φύγει μακριά από την αγκαλιά της Ενγκελπερτίνας αποφασίζει να πάει στη Βιέννη, στην καινούργια αυτή αποστολή.


Σαν ένας ηλίθιος ντετέκτιβ δεν εξέτασε μήπως όλα αυτά ήταν μια καλοστημένη παγίδα…
Καταλαβαίνει ότι έμπλεξε πολύ άσχημα όταν στη Βιέννη θα πάρει τα χρήματα, θα δεχτεί ένα εκβιασμό από τον μπάτλερ της οικογένειας Γκρουν, θα βρει δύο γυναίκες στραγγαλισμένες: την Βέρα Μέσμαν και την… Μπρίτα Βάρτσοκ και θα τον κυνηγούν η Αυστριακή αστυνομία, οι εβραϊκές συμμορίες εκδίκησης, η αντικατασκοπία, η Διεθνής Περίπολος, η ΟΔΗΣΣΟ και η CIA.
Ο Μπέρνι Γκούντερ είναι στην παγωμένη Βιέννη, περπατά βιαστικά στους σκοτεινούς δρόμους, κυνηγημένος και χωρίς να έχει πού να πάει, χωρίς φίλους ή γνωστούς, ζορισμένος, απεγνωσμένος και παγωμένος. Αλλά τουλάχιστον είχε χρήματα. Είχε πολλά χρήματα, της κληρονομιάς του Έρικ. Έπρεπε να βρει κάπου να περάσει τη νύχτα, όχι σε ξενοδοχεία ή μοτέλ, γιατί όλα θα τα ψάχνανε.
Τον είχαν παγιδεύσει ώστε να είναι ο κύριος ύποπτος για δύο δολοφονίες. Την παγίδα και την πλεκτάνη ίσως την είχαν στήσει ο Έρικ, ο Χένκελ και ο Τζέικομπς.
Πώς τον κορόιδεψαν έτσι όλοι;
Πώς τον είχαν κάνει έμπιστό τους;
Πώς η Μπρίτα Βάρτσοκ τον είχε στείλει να κυνηγάει χίμαιρες;
Πώς θα φύγει τώρα από την σφηκοφωλιά της Βιέννης;
Ποιος θα τον βοηθήσει να βγει από τη Βιέννη;
Τι ήταν η Αξιόν Τ4 ;
Τι ήταν το Sporovax;
Τι ήταν το πρόγραμμα Ευθανασίας;
Πού ήταν χρήσιμος ο ύμνος «Πόσο σπουδαίος είσαι»;
Τι ήταν τα δικαστήρια καγκουρό;
Γιατί ο πάπας ενθάρρυνε την βοήθεια, που δινόταν σε φυγάδες εγκληματίες πολέμου των ναζί;
Γιατί όλοι οι εγκληματίες πολέμου Ες Ες φυγαδεύονταν στην Αργεντινή;
Γιατί στην Γερμανία οι απαντήσεις συχνά αποδεικνύονταν μεγαλύτερες από τις περίεργες ερωτήσεις;
Θα σκοτώναν λάθος άνθρωπο;
Θα υπάρξει τιμωρία;


Ο Γκρουν και ο Χένκελ είχαν κάνει ιατρικά πειράματα για την ελονοσία σε χιλιάδες εβραίους στο Νταχάου και στο Λέμπεργ-Γιανόφσκα.
Γερμανοί αιχμάλωτοι πολέμου είχαν χρησιμοποιηθεί για ιατρικά πειράματα για την ελονοσία από τον δρ. Χένκελ, όπως και Αμερικανοί κατάδικοι στην Αμερική υπό την προστασία της CIA.
Το πιο πολιτισμένο έθνος στη γη πώς μπορούσε να κάνει τέτοια αποτρόπαια πράγματα στο όνομα της ιατρικής επιστήμης;
Τα ανθρώπινα όντα ήταν ικανά για απεριόριστο βαθμό απανθρωπιάς.
Τίποτα καλό δεν βγαίνει από το να μετανιώνουμε. Δεν έχει καν νόημα. Τα μικρά παιδιά μετανιώνουν…
Πλούσιο σε δράση, μυστήριο, ανατροπές, βία, μυστικές ομάδες εκδίκησης, εγκληματίες πολέμου, αδίστακτες γυναίκες, διεφθαρμένοι άνθρωποι, παρανομίες, ψευδείς ηθικές επιταγές, αποτρόπαια εγκλήματα, ιατρικά πειράματα σε κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ένα συναρπαστικό και ολοκληρωμένο αστυνομικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην τεταμένη ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Διαβάστε το.


Ο Philip Kerr γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1956. Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, όπου μεταξύ άλλων εντρύφησε στο γερμανικό δίκαιο και στη γερμανική φιλοσοφία διαβάζοντας σχετικά κείμενα στο πρωτότυπο. Όπως λέει ο ίδιος: «Η πιο ενδιαφέρουσα νομική φιλοσοφία είναι η γερμανική, οπότε το λογικό ήταν να πάω στη Γερμανία, όπως και έκανα, και ειδικά στο Βερολίνο, το οποίο επισκέφθηκα αρκετές φορές». Η μελέτη αυτή του έδωσε το ερέθισμα να ασχοληθεί περαιτέρω με την ιστορία της Γερμανίας στον εικοστό αιώνα, εστιάζοντας στην ιστορία του ναζισμού. Μετά το πέρας των σπουδών του εργάστηκε ως κειμενογράφος σε πολλές διαφημιστικές εταιρίες, μεταξύ αυτών και στη Saatchi and Saatchi. Στο διάστημα αυτό γεννήθηκε στο μυαλό του η ιδέα να γράψει ένα μυθιστόρημα με ήρωα έναν Βερολινέζο αστυνομικό το 1936. Η ιδέα του υλοποιήθηκε το 1989, με την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος, με τίτλο Οι Βιολέτες του Μάρτη. Πρόκειται για το βιβλίο με το οποίο παρουσίασε στο κοινό τον Μπέρνι Γκούντερ, τον κυνικό και ταυτόχρονα μελαγχολικό επιθεωρητή, που ζει την άνοδο και την πτώση του ναζισμού. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Ο χλομός εγκληματίας (1990) και Γερμανικό ρέκβιεμ (1991), με φόντο το μεσοπολεμικό και μεταπολεμικό Βερολίνο αντίστοιχα. Το 1993 τα τρία μυθιστορήματα συγκεντρώθηκαν από την Penguin Press σε έναν τόμο με τον γενικό τίτλο Berlin Noir, που θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας. Στα ελληνικά εκδόθηκαν για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Κέδρος το 2002-2003, στη σειρά αστυνομικής λογοτεχνίας Μαύρο Βελούδο. Το 2012 κυκλοφόρησαν σε επίτομη έκδοση με τον τίτλο Η τριλογία του Βερολίνου.
Από την κυκλοφορία του Γερμανικού ρέκβιεμ ως την επιστροφή του Μπέρνι Γκούντερ με Tο ένα από το άλλο μεσολάβησαν δεκαέξι χρόνια, διάστημα στο οποίο ο Philip Kerr έγραψε πολλά άλλα βιβλία, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν τα Φιλοσοφικά εγκλήματα (Κέδρος, 2015). Έγραψε επίσης σημαντικά βιβλία για παιδιά, μεταξύ των οποίων τα: Η πιο τρομακτική ιστορία όλων των εποχών και Φρίντριχ, ένας σπουδαίος ντετέκτιβ (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος). Ακολούθησαν κι άλλα μυθιστορήματα με ήρωα τον Μπέρνι Γκούντερ, τα περισσότερα από τα οποία έχουν ήδη κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κέδρος: Μοιραία Πράγα, Άνθρωπος χωρίς ανάσα, Φλόγα που σιγοκαίει, Η γυναίκα από το Ζάγκρεμπ, Αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται, Η άλλη πλευρά της σιωπής, Φοβού τους Δαναούς, Πρωσικό μπλε και Μητρόπολη.
Ο Philip Kerr διοχέτευσε το πάθος του για το ποδόσφαιρο σε μια άλλη σειρά μυθιστορημάτων, αυτή τη φορά με ήρωα τον προπονητή-ντετέκτιβ Σκοτ Μάνσον. Τα βιβλία αυτά – Ξαφνικός θάνατος (2016), Το χέρι του Θεού (2016) και Ψεύτικο εννιάρι (2017) – κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Κέδρος.
Τιμήθηκε με τα βραβεία RBA International Prize for Crime Writing και British Crime Writers’ Association’s Ellis Peters Historic Crime Award. Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος με τις εφημερίδες Sunday Times, Evening Standard και New Statesman.
Ήταν παντρεμένος με τη συγγραφέα Jane Thynne και πατέρας τριών παιδιών.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών, στις 23 Μαρτίου 2018.