ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ – ΝΤΑΝΟΥ

Τον Ιούνιο του 2023 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “βακχικόν” ένα ακόμη βιβλίο της Βιβής Κοψιδά – Βρεττού με τίτλο “Η ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΗ ΚΑΡΕΚΛΑ”, που παρουσιάστηκε τον Αύγουστο του 2023 στο κηποθέατρο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ της Λευκάδας με μεγάλη επιτυχία. Πρόκειται για την έκτη ποιητική συλλογή της διδάκτορος και προέδρου του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας, πολυγραφότατης φιλολόγου Βιβής Κοψιδά – Βρεττού, που εντυπωσίασε με τον τίτλο, την πρωτοτυπία γραφής και την ιδιαιτερότητα λόγου, τη δομή και την επιμελημένη έκδοση των εκδόσεων “βακχικόν” (πίνακας εξωφύλλου Frana). Το βιβλίο αφιερώνεται “του Σπύρου δικαιωματικά”, ενώ πριν το περιεχόμενο παρατίθεται η φράση του Paul Claudel “τίποτα δεν εξηγείς ποιητή κι όμως με σένα όλα μπορούν να εξηγηθούν”, που προδιαθέτει τον αναγνώστη για το μήνυμα που επιδιώκει να περάσει η δημιουργός.

Στον πρόλογο με τίτλο Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ γίνεται μια προσπάθεια να ερμηνευτεί η λέξη ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΟΣ και πώς η ποιήτρια κατέληξε σ’ αυτή. Έρχονται μπροστά μας οι δυο μεγάλοι ποιητές ο Σολωμός και ο Σικελιανός, η ερωτική ποιήτρια Σαπφώ, τονίζεται η επίδραση του περιβάλλοντος της Λευκάδας και των Επτανήσων γενικότερα στον ψυχισμό και τα οράματα των κατοίκων. Νύχτες με φεγγάρι ή όχι, ανησυχίες, η σουρεαλιστική καρέκλα, η Λογοτεχνία και η Φιλολογία, ο υπολογιστής και οι λέξεις και να σου γεννιέται το έργο, πεζό – ποίημα σε τρία επεισόδια “ένα ποίημα σε τρεις εικόνες, καμωμένο με βασικά υλικά από τη φιλολογία, παράξενο ποίημα, παράξενη φιλολογία, παράξενη κριτική της κριτικής”, άποψη ειδικού που δεν αναφέρεται το όνομά του στον πρόλογο, ο οποίος τελειώνει με την προτροπή της Βιβής “συνεχίστε μέχρι τέλους και σας υπόσχομαι ότι θα βγείτε από τις σελίδες με ακόμα περισσότερα ερωτήματα…”.

Στην Α’ ΦΑΣΗ: Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ έχουμε τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης εποχής: νέες συνήθειες, στόχοι, προσδοκίες. Η εμπορία (κέρδος) επικρατεί του πνεύματος, τα social media έχουν κυριαρχήσει, χάθηκε το μέτρο και η Ανθρωπιά, εμφανής η απουσία σκέψης, ο καθρέφτης μαρτυράει τη μεταλλαγμένη μας μορφή – φύση – ανθρωπότητα. “θαμπό φως πέφτει στη σκηνή. Απροσδιόριστη στιγμή. Της μέρας ή / της νύχτας…/ τα κήτη λαίμαργα τρέχουν προς την πηγή του”.

Στη Β’ ΦΑΣΗ: ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ το γενικό γίνεται πιο συγκεκριμένο, οι μέρες και οι νύχτες εναλλάσσονται, το φεγγάρι βασιλεύει, κυριαρχεί η σιωπή, η γάτα περιφέρεται, η κάτοχος της καρέκλας εκεί σε ετοιμότητα, η καρέκλα στο δωμάτιο “όχι σπάνια ηλεκτρική / πολύ συχνά μελαγχολική / πάντοτε αγχώδης / νευρική / ακατάστατη / ταπεινή / ανήσυχή / οργισμένη / εξεγερμένη / μια καρέκλα- τα πολλά πρόσωπα του Μορφέα”. Οι σκέψεις αποτυπώνονται στον υπολογιστή, οι μέρες περνούν, οι νύχτες θυμίζουν τη φράση του Μπόρχες “κάθε ζωή διαμορφώνεται / από μια μοναδική στιγμή. Ποια είν’ αυτή; Η στιγμή που συνειδητοποιεί / μια για πάντα ποιος είναι”. Κάποιοι λένε στην κάτοχο της καρέκλας πως πέθανε, όμως ποτέ δεν πρέπει να ξεχάσει την παραπάνω φράση, γιατί υπάρχει η ελπίδα, η τύχη, το χιούμορ και φυσικά η καρέκλα “η ηλεκτρισμένη / η άφθαρτη / η ανήσυχη / η πονεμένη / η ευτυχισμένη / η ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΗ” που δεν πρέπει να την προδώσει.

Στη Γ’ ΦΑΣΗ: ΟΙ ΕΓΓΥΗΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ τα πράγματα αλλάζουν, έρχεται ο Άξιος, ο Ποιητής δεν πεθαίνει, η καρέκλα προσφέρεται στον Ποιητή, ορθώνεται, δέχεται την Αλήθεια, “ τα Κήτη υποχωρούν. Συστέλλονται ενώπιόν του. Ανεγείρουν την κεφαλή και αμέσως κύπτουν./ Ενώπιόν του. Οι Εγγυητές, ο Καθήμενος. Ένας χορός που βρήκε / -επιτέλους- τη θέση και το ρόλο του στο Έργο. / Κι αρχίζει θερμό, ασυγκράτητο χειροκρότημα. Όπως στις παραστάσεις / που έχουν αίσιον τέλος”.

Διαβάζοντας το έργο, είχα μια αγωνία και έντονη ανησυχία για τον άνθρωπο του σήμερα, με τα προβλήματα και τη μοναξιά που αντιμετωπίζει. Όσο όμως προχωρούσα στη β’ φάση, τα συναισθήματά μου κορυφώνονταν, ώσπου έφτασα στο αισιόδοξο μήνυμα της γ’ φάσης. Επήλθε η κάθαρση με άλλα λόγια, η δικαίωση! Κανείς Δημιουργός δεν πεθαίνει, στο πέρασμα του χρόνου έρχεται μια στιγμή που τον κάνει να ξεχωρίζει για ό,τι με κόπο και πολλή προσπάθεια δημιούργησε! Όσο για την ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΗ ΚΑΡΕΚΛΑ, κάθε άλλο παρά σουρεαλιστική αποδείχτηκε… να είναι καλοτάξιδη στο μαγικό κόσμο της Ποίησης.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave