Ιδιωτική Έκδοση Αγρίνιο 2020 – Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς

Με την εμπεριστατωμένη αυτή μελέτη, η συνταξιούχος Φιλόλογος Φρίντα Κολοβού-Μήτσιου, αποτέλεσμα μεταπτυχιακής εργασίας, επιχειρεί μια κοινωνιολογική προσέγγιση της λειτουργίας της παροιμίας.
Η συγγραφέας με τρόπο επιστημονικό, αλλά με λόγο ευχάριστο και γοητευτικό για τον απλό αναγνώστη, αποδεικνύει ότι το γέλιο, που πηγάζει αυθόρμητα από τις αστείες και τολμηρές παροιμίες του λαού μας, μαζί με την αγαλλιαστική ευφορία, που προκαλεί, διδάσκει επίσης αλήθειες σπουδαίες που ωφελούν τη συνοχή της κοινωνίας και την ηθική στάση της απέναντι στη ζωή με όλες τις εκφάνσεις της.


Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια απλή συλλογή παροιμιών. Είναι μια κατάδυση στον πλούτο αυτής της άδολης πηγής της Λαογραφίας μας και οι παροιμίες είναι καταγραφή της κοινωνικής πραγματικότητας, δεν έχουν σχέση με την ιδιοτέλεια της πορνογραφίας, αλλά με ευτράπελο, αθυρόστομο, φιλοπαίγμονα και εξαιρετικά τολμηρό συχνά τρόπο απευθύνονται ως αποσταγμένη σοφία στον λαό, αποκαλύπτουν σημαντικές αλήθειες και στοχάζονται σοβαρά. Η ευτράπελη και αθυρόστομη παροιμία με όποιον κυνικό, βέβηλο ή παράδοξο τρόπο κι αν εκφράζεται, τελικά είναι βαθιά διδακτική και παραινετική.


Κεντρικός σκοπός αυτού του βιβλίου είναι το στοιχείο της φιλοπαιγμοσύνης και της ευτραπελίας στις αστείες παροιμίες.
Η μελέτη αυτή αποτελείται από εννέα Μέρη.
Στο Α Μέρος δίδονται πληροφορίες για το πλαίσιο των παροιμιών, τα ειδικά γνωρίσματα της παροιμίας, τη μορφή τους, πώς προήλθε ο όρος παροιμία, τις πηγές του παροιμιακού λόγου, τα κοινωνικά γνωρίσματα των παροιμιών, τη σχέση τους με τη λογοτεχνία και το περιεχόμενό τους.
Στο Β Μέρος περιέχει τις αστείες παροιμίες, το αστείο και η ανθρώπινη παρουσία, ο χριστιανισμός και η ευτραπελία, προσδιορισμός της πηγής του γέλιου, οι συνθήκες που ευνοούν το γέλιο και το αστείο στη σύγχρονη κοινωνία.
Στο Γ Μέρος περιλαμβάνει τους σκοπούς των αστείων παροιμιών.
Στο Δ Μέρος απαντά στο ερώτημα: με ποιους τρόπους εκφράζονται οι αστείες παροιμίες ως λεκτικά σύνολα;
Στο Ε Μέρος φτάνουμε στο αθυρόστομο και βωμολοχικό στοιχείο των ελληνικών παροιμιών.
Το ΣΤ Μέρος απαντά: γιατί έγιναν τόσο αγαπητές οι παροιμίες με το φιλοπαίγνον και ευτράπελο περιεχόμενο;
Το επόμενο Μέρος ερευνά την σχέση της αθυρόστομης παροιμίας με την πορνογραφία.
Και στα δύο τελευταία Μέρη γίνεται μια προσωπική προσέγγιση στην ευτράπελη παροιμία και παρουσιάζονται οι ευτράπελες παροιμίες ,που δεν χρησιμοποιήθηκαν.


Το βιβλίο αυτό απευθύνεται όχι σε ειδικούς, αλλά στους εραστές του λόγου και της παράδοσης. Αναγνώστες απαλλαγμένοι από τον πουριτανισμό και σοβαροφάνεια, θα απολαύσουν αυτή την αγαλλίαση που φέρνει το γέλιο και θα στοχαστούν πάνω στα νοήματα της ζωής με τον αβίαστο και γοητευτικό τρόπο της παροιμίας.
Διαβάστε το.

Η Φρίντα Μήτσιου γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Το πατρικό της επώνυμο είναι Κολοβού. Σπούδασε κλασσική Φιλολογία στο Α.Π. Θεσσαλονίκης, Παιδαγωγικά – Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε στη Δημόσια Εκπαίδευση για 25 χρόνια. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα). Πεζά της έχουν δημοσιευθεί, κατά καιρούς, σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Συνεργάστηκε με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου. Έχει εκδώσει και ΄δύο ακόμη βιβλία, “ο Γαμήλιος Εσπερινός” από τις εκδόσεις Περίπλους και “η Τρυφερή Επανάσταση” από τις εκδόσεις Πνοή.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave