Τη Βικτώρια Χίσλοπ τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε με το μυθιστόρημά της ΤΟ ΝΗΣΙ και φυσικά την τηλεοπτική μεταφορά του, η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία. Η αγάπη της για την Ελλάδα είναι παντού στα βιβλία της και για το λόγο αυτό έχει αποκτήσει επίσημα την ελληνική ιθαγένεια, ενώ πρόσφατα αναγορεύτηκε Επίτιμη Διδάκτωρ των Γραμμάτων από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ στη Θεσσαλονίκη.
Το νέο της μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο «Μια νύχτα του Αυγούστου» είναι στην ουσία η συνέχεια του βιβλίου της «Το νησί», το οποίο επανακυκλοφόρησε επίσης από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Στις 25 Αυγούστου του 1957 δύο γεγονότα σημάδεψαν τους κατοίκους της Πλάκας στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης. Το ένα ήταν η επιστροφή των θεραπευμένων λεπρών από τη Σπιναλόγκα και το γλέντι που είχε στηθεί προς τιμήν τους. Το δεύτερο είναι η εν ψυχρώ δολοφονία της Άννας Πετράκη από το σύζυγό της Ανδρέα Βανδουλάκη.
Και τις δύο οικογένειες τις γνωρίσαμε στο πρώτο μυθιστόρημα, ενώ τώρα στην ουσία μαθαίνουμε τι απέγιναν οι πρωταγωνιστές του δράματος που εκτυλίχθηκε εκείνη τη νύχτα.


Ο Μανόλης, πρώτος ξάδελφος του Ανδρέα και εραστής της Άννας, παρακολουθεί τη δολοφονία κρυμμένος, ενώ την ίδια νύχτα εξαφανίζεται για πάντα από το νησί και κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε.
Ο συζυγοκτόνος Ανδρέας, αν και προσπάθησε να κρυφτεί, γρήγορα ανακαλύπτεται και προφυλακίζεται. Η ζωή του όλη καταστρέφεται, οι άνθρωποι που τον αγαπούσαν απομακρύνονται, οι γονείς του αισθάνονται ότι τους ντρόπιασε και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση μαζί του.
Η Μαρία, αδελφή της Άννας και πρόσφατα θεραπευμένη από τη λέπρα, θρηνεί μαζί με τον πατέρα της το χαμό της, αλλά κυρίως ενδιαφέρεται για τη δίχρονη Σοφία την ανιψιά της, την οποία στη συνέχεια υιοθετεί, μαζί με το σύζυγό της, καθώς η ίδια δεν μπορεί να κάνει παιδί.


Η συγγραφέας δίνει πληροφορίες σχετικά με τα συναισθήματα των ηρώων της, τις κρυφές τους σκέψεις, τους δαίμονες που τους ακολουθούν και βήμα βήμα ανακαλύπτουμε κι εμείς τη συνέχεια της ζωής τους, έχοντας πάντα στη σκέψη μας τους εξαιρετικούς ηθοποιούς που ζωντάνεψαν τους ρόλους στη σειρά και στήνοντας μαζί με τη συγγραφέα το σκηνικό της καθημερινότητάς τους.
Οι αναφορές στον Μανόλη είναι πολλές, καθώς επέλεξε να ζήσει στον Πειραιά, κοντά στην Αγαθή, την οποία ο αναγνώστης θα λατρέψει για το μπρίο και την καλοσύνη της, το έντονο ταπεραμέντο που τη διακρίνει. Οι αναφορές στη σκληρή δουλειά που γινόταν εκείνη την εποχή στα ναυπηγεία είναι τόσο ρεαλιστικές, που γίνονται εύκολα ζωντανές σκηνές μπροστά στα μάτια μας, με τον ιδρώτα να κυλάει στα δυνατά κορμιά των αντρών που επισκευάζουν τα πλοία, αλλά και στη νυχτερινή τους διασκέδαση στις ταβέρνες και τα καπηλειά του Πειραιά, αφήνοντας μια έντονη νοσταλγία για τις τόσο όμορφες και δυστυχώς, περασμένες εικόνες μιας καθημερινότητας που σφράγισε τις δεκαετίες εκείνες.


Ο μόνος άνθρωπος που έχει μια αραιή αλληλογραφία με τον Μανόλη είναι ο Αντώνης, παιδικός φίλος της Άννας και κρυφά ερωτευμένος μαζί της, έχοντας μια μόνιμη αντιζηλία και αντιπάθεια για τον Αντρέα, τον μεγαλοκτηματία που του την έκλεψε μέσα από τα χέρια, όπως πίστευε. Όσο ανεβαίνει κοινωνικά και πλουτίζει, τόσο χαίρεται για την κατάντια του πάλαι ποτέ αντίζηλού του, ο οποίος σαπίζει στη φυλακή. Αν και πάντα υποπτευόταν ότι η Άννα διατηρούσε σχέσεις με τον Μανόλη, και ίσως ήταν εκείνος ο λόγος της δολοφονίας της, ποτέ δεν τον αντιπάθησε, τον θεωρεί τον μοναδικό του φίλο.
Ειδική μνεία χρειάζεται για τον χαρακτήρα της Μαρίας, η οποία αρχίζει να επισκέπτεται τον Ανδρέα στη φυλακή, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζει, και όσο τα χρόνια περνούν τόσο περισσότερο αισθάνεται την ανάγκη να σταθεί σε αυτό τον άνθρωπο που όλοι έχουν εγκαταλείψει. Η μεγάλη της καρδιά μπορεί να συγχωρέσει ακόμη και τον δολοφόνο της αδελφής της, ενώ είναι πάντα πρόθυμη να προσφέρει σε όποιον χρειάζεται την ανάγκη της.


Με ήρεμες περιγραφές, ανάλυση και ψυχογράφηση όλων των ηρώων, η Βικτώρια Χίσλοπ κερδίζει τον αναγνώστη με τη ροή των γεγονότων που αποκαλύπτει, ενώ δίνει απαντήσεις σε όλα τα ανοιχτά ζητήματα που αφέθηκαν στη φαντασία των αναγνωστών της. Κυρίως όμως αναδεικνύει τόσο παραστατικά τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των φυλακισμένων, την μεταμόρφωση του Ανδρέα εκεί υπό αυτές τις συνθήκες, τη δύναμη της συγχώρεσης και την αγαλλίαση που αυτή προσφέρει στον άνθρωπο που έχει ανοιχτή την καρδιά του ώστε να αφήσει πίσω του τα κακώς γενόμενα και να προχωρήσει μπροστά.
Ένα είναι σίγουρο, ο αναγνώστης θα απολαύσει αυτό το ταξίδι στις περασμένες δεκαετίες μέσα από τη μεστή αφήγηση της συγγραφέα που έχει κερδίσει τις καρδιές των Ελλήνων που την ακολουθούν πιστά σε όλα της τα έργα και αισθάνονται περήφανοι που κάνει γνωστή τη χώρα μας σε όλο τον κόσμο.

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
25 Αυγούστου 1957: Η αποικία λεπρών στη Σπιναλόγκα κλείνει και ακολουθεί ένα γλέντι για την περίσταση στην Πλάκα, στο χωριό ακριβώς απέναντι. Οι υγιείς συναντούν τους πρόσφατα θεραπευμένους και όλοι μαζί τρώνε, χορεύουν και γιορτάζουν αυτή τη σπουδαία στιγμή απελευθέρωσης από τον φόβο και την αρρώστια.
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Όλα παγώνουν, ωστόσο, όταν ακούγονται δυο πυροβολισμοί. Η Άννα πέφτει νεκρή. Και το κλείσιμο της αποικίας θα μείνει συνδεδεμένο για πάντα με την τραγωδία.
ΔΥΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΙΡΑ
Το ζήτημα είναι πώς θα συνεχίσουν να ζουν αυτοί που έμειναν πίσω. Η αδελφή της η Μαρία, ο σύζυγος της Άννας ο Αντρέας, ο εραστής της ο Μανόλης… Πώς θα αντιμετωπίσουν το στίγμα και το σκάνδαλο. Πώς θα χτίσουν ένα μέλλον πάνω στα ερείπια του παρελθόντος.

Κάθε σελίδα αναδίδει την αγάπη της Χίσλοπ για την Ελλάδα.
Daily Mail