Η Πάτρα, κόρη της πεισματάρας και Πατρινιάς Νίκης (καταλάβατε υποθέτω, από πού προέρχεται το όνομα της μικρής…) δασκάλα στο επάγγελμα και του συντηρητικού Ηλία καπετάνιου, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, είναι το κεντρικό πρόσωπο που νεανικού αυτού βιβλίου, γραμμένου με χιουμοριστική χροιά.
Αυθόρμητη, πολυλογού και με καλή σχεδόν πάντα διάθεση, η Πάτρα μεγαλώνει σε ένα όμορφο οικογενειακό περιβάλλον, παρόλη την απουσία του πατέρα λόγω επαγγέλματος. Μαζί της θα διαβάσουμε για το «έθιμο» του ονόματος της βάπτισης, για το σάκχαρο ή ζάχαρο, τις παιδικές αναμνήσεις που μένουν ανεξίτηλες μέσα μας, για τους φιλήσυχους γείτονες κα Μαρίκα και κο Αριστείδη, για τον Κάσπερ που καταστρέφει παντόφλες, τη φίλη της Μαρία που μοιράζονται χρόνια τώρα το ίδιο θρανίο, την ανέμελη ζωή στο χωριό των παππούδων του Θύμιου, τις αγροτικές δουλειές στον κάμπο, αλλά και τα έθιμα που γιορτάζουμε το Πάσχα, μέσα από τη ματιά ενός 10χρονου δραστήριου και πανέξυπνου κοριτσιού.


Η ζωή της αλλάζει με την εμφάνιση της πανέμορφης Αρμένισσας Νταντούρ και του αδερφού της Χοβάν ενός συμπαθητικού παιδιού με αναπηρία, όταν η ίδια θα επιδιώξει να έρθει σε επαφή μαζί τους, να τους αγκαλιάσει και να τους προσφέρει λίγη από την ανεμελιά της, παραβλέποντας διαφορές στις οποίες εύκολα θα στέκονταν οι μεγάλοι.
Τα πολλά δώρα του μπαμπά κάθε φορά που γυρίζει από πολύμηνο ταξίδι, η εθιμοτυπική επίσκεψη στο ορφανοτροφείο με δώρα και γλυκά και η ευεργετική συναναστροφή της Πάτρας με τους γονείς των γονιών της, άλλοτε θα μας συγκινούν και άλλοτε θα μας διασκεδάζουν.


Πρόκειται για ένα βιβλίο που πραγματεύεται πολλά, παρόλο το μικρό του μέγεθος σε σελίδες και ρίχνει άπλετο φως σε θέματα όπως ο ρατσισμός, τα ταμπού και οι φυλετικές διακρίσεις, τα οποία έρχονται αντιμέτωπα με την αγνή και ανιδιοτελή αγάπης της Πάτρας, που κατακλύζει και διαλύει όλα τα κακά στο πέρασμά της και απώτερο σκοπό του έχει να μας παραδειγματίσει, να μας αφυπνίσει και να μας παροτρύνει να αγκαλιάσουμε και εμείς με τη σειρά μας τον συνάνθρωπο με τις τυχόν ιδιαιτερότητές του.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Κατερίνας Γαγανέλη, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
…αν δε βγούμε έξω στον ήλιο, πως θα καταλάβουμε ότι έχει ξημερώσει…

Ένα τρυφερό βιβλίο για μικρούς αλλά και για μεγάλους, με γάργαρη γραφή, με χιούμορ, με παιδικές ανησυχίες και ευτράπελα που σίγουρα θα σας κερδίσει από τις πρώτες του κιόλας σελίδες. Αν και στην αρχή θεωρείς ότι αναφέρεται ηλικιακά στα παιδιά, γρήγορα αλλάζεις σκέψη και απολαμβάνεις την ανάγνωση μέσα από τη ματιά ενός παιδιού, το οποίο με τη σκέψη και τις πράξεις του δίνει μια άλλη πνοή σε θέματα που αφορούν όλους μας.
Τέλος, το κομμάτι με τα δικαιώματα του μικρού αναγνώστη στην αρχή του βιβλίου από τον συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλο, με ξάφνιασε ευχάριστα και σίγουρα θα ήταν μια εύστοχη πινελιά που θα μου άρεσε να δω και σε άλλα βιβλία.

Η Κατερίνα Γαγανέλη γεννήθηκε στις Σέρρες και έζησε στη γενέτειρά της μέχρι την προσχολική ηλικία.
Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Αθήνα. Μεγάλωσε σ’ ένα σπίτι με πέντε ενοίκους και πολλή αγάπη. Από μικρή ένιωθε να την πλημμυρίζουν συναισθήματα για κάθε τι σημαντικό που συνέβαινε γύρω της και στο περιβάλλον της και θυμάται να θέλει να τα κρατήσει ζωντανά. Έγραφε παντού, σε χαρτοπετσέτα, στο χέρι της, στο μενού ενός εστιατορίου, κυριολεκτικά παντού.
Σήμερα ζει στα Χανιά και προσφέρει τις υπηρεσίες της στην πατρίδα ως εν ενεργεία Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.
Τον ελεύθερο της χρόνο «κλέβει» ότι καλύτερο έχουν να της δώσουν οι φίλοι της και τα κάνει λέξεις αποτυπωμένες στο χαρτί. Με αυτό τον τρόπο, όπως της αρέσει να λέει “περνούν όσα ζήσαμε –όπως και οι λατρεμένοι φίλοι μου– στην αιωνιότητα”.
Η πρώτη της εμφάνιση στο χώρο της συγγραφής έγινε με το παιδικό μυθιστόρημα “Με λένε Πάτρα”. Εκδόθηκε το 2021 και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΟΜΝΗΝΟΣ.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κομνηνός.

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.

facebookShare on Facebook
TwitterTweet
FollowFollow us
PinterestSave