Το άγχος του αποχωρισμού, είναι κάτι που βασανίζει μικρούς και μεγάλους. Αποτελεί μια στενόχωρη κατάσταση που χρειάζεται δύναμη για να ξεπεράσεις. Ο αποχωρισμός στην αρχή πολλές φορές πονάει, μα με την κατάλληλη προσέγγιση μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Ίσως τώρα αναρωτιέστε, γιατί τα γράφω όλα αυτά και έχετε δίκιο. Τα γράφω για να σας εισάγω στο παραμύθι που έχω επιλέξει να σας παρουσιάσω σήμερα. Πρόκειται για ένα εύστοχο παραμύθι που στόχο του έχει να μας γνωρίσει τον αποχωρισμό και να μας διδάξει με όμορφο τρόπο πώς μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε.
Στην ιστορία λοιπόν, θα μας απασχολήσουν ο Εδώ και ο Εκεί. Ο Εδώ είναι ένα αγόρι που βρήκε τυχαία ένα αβγό μέσα από το οποίο γεννήθηκε ένα αποδημητικό πουλάκι και έγινε αχώριστος φίλος του. Ο Εδώ του έδωσε όνομα, του έμαθε να πετάει, το φρόντιζε με στοργή, το αγαπούσε και οι δυο τους δέθηκαν τόσο πολύ που όταν ήρθε η ώρα του αποχωρισμού, η καρδιά του Εκεί, ένιωσε πόνο.
Μελαγχόλησε, στενοχωρήθηκε, λυπήθηκε και δεν ήθελε να φύγει μακριά από τον Εδώ.
Όμως ο τελευταίος, με υπομονή και περίσσεια αγάπη, τον έμαθε ότι κάποιες φορές ο αποχωρισμός είναι αναγκαίος και αναπόφευκτος και ότι πάντα οι φίλοι ζουν κοντά μας, μέσα μας, στο μέρος της καρδιάς.
Τον καθησύχασε ότι θα τον περιμένει να ανταμώσουν ξανά και να ζήσουν από την αρχή όμορφες στιγμές, να χαράξουν γλυκές αναμνήσεις και πλέον να αντιμετωπίζουν τον αποχωρισμό σαν ένα απαραίτητο στάδιο στη φιλία τους.
Πολλές φορές στη ζωή μας θα τύχει να αποχωριστούμε πρόσκαιρα ανθρώπους που αγαπάμε. Πρόκειται για μια συνθήκη που πρέπει να επεξεργαζόμαστε στο μυαλό μας για να είμαστε έτοιμοι όταν συμβεί να την αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία, υπομονή και θετική σκέψη.
Πράγματι, οι άνθρωποι που αγαπάμε, ζουν μέσα μας σε έναν ξεχωριστό χώρο που τους έχουμε παραχωρήσει και που πάντα θα τους ανήκει. Όλοι πρέπει να ανοίγουν τα φτερά τους, να ακολουθούν τον δρόμο τους και τα όνειρά τους, χωρίς να νιώθουν τύψεις για εκείνους που αφήνουν πίσω τους. Πάντα μα πάντα αν το θέλουμε, θα δημιουργούμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να ανταμώνουμε και να ζούμε όμορφες κοινές στιγμές.
Τόσο η συγγραφέας Πελαγία Μπότση, όσο και ο εικονογράφος Γεράσιμος Γαλιατσάτος, δημιούργησαν ένα έξυπνο παραμύθι, γεμάτο αγάπη και συναισθήματα που αξίζει να διαβάσουμε, να μοιραστούμε με τα παιδιά μας και να ακολουθήσουμε τη συμβουλή τους, όταν και όποτε μας χρειαστεί.
Η Πελαγία Μπότση είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων και διδάσκει θεατρικό παιχνίδι. Έχει αποφοιτήσει από τη Δραματική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει πλήθος θεατρικών παραστάσεων και μουσικοθεατρικών εκδηλώσεων. Έχει βραβευτεί σε πανελλήνιους και διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορούν τα παιδικά βιβλία της Νηρίς-Νηρίς (2014) και Φέρνουμε την άνοιξη (2016).
O Γεράσιμος Γαλιατσάτος γεννήθηκε το 1976 στην Ελβετία. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα). Έχει εικονογραφήσει το παραμύθι Νηρίς-Νηρίς σε κείμενο της Πελαγίας Μπότση (εκδόσεις Βακχικόν 2014). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, όπου και διατηρεί το mosaico fine art studio παρέα με τη σύντροφό του.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις βακχικόν.
Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, θα βρείτε εδώ.
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.