Κριτική για το βιβλίο: Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς της Μ.Λ Στέντμαν από την Δέσποινα Δημητριάδου
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
“Την ημέρα που έγινε το θαύμα, η Ίζαμπελ ήταν γονατισμένη στην άκρη του γκρεμού, φροντίζοντας τον μικρό καινούργιο σταυρό από ξεβρασμένο ξύλο. Ένα παχύ σύννεφο σερνόταν σαν σαλιγκάρι στον απριλιάτικο ουρανό που ανοιγόταν πάνω από το νησί κατοπτρίζοντας τον ωκεανό. Η Ίζαμπελ ράντισε με νερό και πάτησε το χώμα γύρω από το δεντρολίβανο που είχε μόλις φυτέψει.“
Με αυτές τις λέξεις ξεκινάει η πρώτη παράγραφος του συναρπαστικού μυθιστορήματος “Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς” της αυστραλέζας Μ.Λ. Στέντμαν που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Ο αναγνώστης μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου όταν επιστρέψει σε αυτή την εναρκτήρια παράγραφο θα μπορέσει να καταλάβει και την συγκλονιστική της δύναμη.
Πρόσφατα ξαναδιάβασα “Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς“, με αφορμή την ολοκλήρωση της πολυαναμενόμενης κινηματογραφικής μεταφοράς του βιβλίου, στην ομότιτλη ταινία από τον Derek Cianfrance και την εταιρεία Dreamworks. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ενσαρκώνουν οι Michael Fassbender και Αlicia Vikander. Με ανυπομονησία αναμένω την έναρξη της προβολής της στις κινηματογραφικές αίθουσες και στη χώρα μας. Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία για να μεταφέρω την εμπειρία μου από το αξέχαστο αναγνωστικό ταξίδι που είχα μαζί με τους ήρωες αυτής της δραματικής και καθηλωτικής ιστορίας με τις πολλαπλές και αναπάντεχες εναλλαγές της αλλά και τα ηθικά διλήμματα.
Η υπόθεση του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται στον απομονωμένο φάρο, το Τζέινους Ροκ που είναι το πιο απομακρυσμένο σημείο της Αυστραλίας και απέχει από τη δυτική ακτή της χώρας περίπου μισή μέρα με τη βάρκα. Φαροφύλακας εκεί, είναι ο Τομ Σέρμπουρν, ένας κλειστός άνθρωπος που κουβαλάει ως επιζήσαντας, όλη τη φρίκη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Μαζί με την νεαρή σύζυγό του, γνωρίζει επιτέλους την απόλυτη ευτυχία του έρωτα με μόνο μαύρο σύννεφο την συνειδητοποίηση ότι δεν θα μπορέσουν τελικά να αποκτήσουν τα παιδιά που τόσο επιθυμούσαν. Ένα απριλιάτικο πρωινό στο απομονωμένο τους νησί όπου ζουν την ειδυλλιακή καθημερινότητά τους απομονωμένοι από τον έξω κόσμο, εξοκέλλει μια βάρκα με δύο επιβάτες. Έναν νεκρό άντρα και -σαν από θαύμα- ένα μωρό που κλαίει απαρηγόρητο…
Δυσκολεύτηκα πολύ να πιστέψω ότι αυτό ήταν το παρθενικό μυθιστόρημα της Στέντμαν. Το αφηγηματικό της ταλέντο είναι εξαιρετικά εθιστικό. ‘Ενα πραγματικά συγκινητικό μέχρι το τέλος μυθιστόρημα για ανθρώπους με καλές προθέσεις που οδηγούνται σε τραγικές αποφάσεις. Μια ιστορία στην οποία αποθεώνεται η σαρωτική δύναμη της αγάπης, θίγονται θέματα γύρω από την μητρότητα, την πίστη και τη συγχώρεση. Ρούφηξα στην κυριολεξία κάθε λέξη και εικόνα του βιβλίου που με κέρδισε με την πρώτη ματιά: από το εξώφυλλο. Ένας φάρος επιβλητικός, που στέκεται ακλόνητος στα ταραγμένα νερά της θάλασσας ακριβώς όπως και οι ήρωες του βιβλίου. Είναι μετά βεβαιότητας ένα μυθιστόρημα που πολύ δύσκολα κάποιος θα μπορέσει να του αντισταθεί όταν ξεκινήσει να το διαβάζει και που σίγουρα δεν θα καταφέρει να αφήσει πίσω του για πολύ καιρό μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του.
Μεταφράστηκε σε περισσότερες από 35 γλώσσες και πρωτο-κυκλοφόρησε στα ελληνικά το Νοέμβρη του 2014. Έχει ήδη κερδίσει κοινό και κριτικούς. Σημειώνει περισσότερες από 1.000.000 πωλήσεις στην Αμερική και έχει αποσπάσει πλήθος βραβείων όπως τα: Historical Writers Association Goldsboro Crown, Australia Book Industry, ABA Nielsen Booksellers Choice, Goodreads Best Historical Novel.
To trailer της ταινίας μπορείτε να το δείτε: www.imdb.com/title/tt2547584/ αλλά για να είμαστε ειλικρινείς …αν δεν διαβάσεις το βιβλίο δεν ξέρεις τι χάνεις!
ΦΟΒΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ !ΤΗΝ ΣΥΝΙΣΤΩ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!!