Ο Λύκος και το Δελφίνι είναι δύο ψυχές, δύο καρδιές, δυο μυαλά, που καταδικάστηκαν από το πεπρωμένο τους, το οποίο έγινε αναπόφευκτο, να ζουν τόσο κοντά, ακριβώς όσο και μακριά. Σε κάθε ηλιοβασίλεμα, το δελφίνι πλησιάζει την ακτή και τότε στους πρόποδες του βουνού, που καταλήγει στην ακτή εμφανίζεται ο Λύκος. Μοναχικός. Δεν έχει ανάγκη να ξοδεύει την ενέργεια του αλλού γιατί γνωρίζει πως η καρδιά του είναι εκεί, σε κάθε ηλιοβασίλεμα, στην ακτή αυτή. Το δελφίνι θα είναι εκεί κάθε δειλινό να εκφράσει τα συναισθήματά του. Χορεύει και χορογραφεί στο νερό για τον Λύκο του. Αυτός απολαμβάνει τις στιγμές, είναι δικές του. Σε αυτήν την αιώνια ακολουθία των φυσικών φαινομένων, σε όλες τις ηλικίες καρτερούν την μεταμόρφωση που θα τους επιτρέψει να γίνουν ένα. Το μακρινό τέλος. Δεν έχουν αποφασίσει αν επιθυμούν ένα μακρινό τέλος ή αν θέλουν να πορευτούν σαν δεμένες, νοητικά, υπάρξεις στο άπειρο. Μέχρι τότε θα ενώνονται, θα χωρίζουν και τα πουλιά θα μεταφέρουν τα μηνύματά τους…

  1. Ο Βίκτωρας κατόπιν εντολής μιας Ελληνικής αντιστασιακής οργάνωσης (στρατολογείται από τον Νίκο και τον Δον) παρουσιάστηκε σε ένα εργαστήριο-μαγαζί στη Νέα Ορλεάνη των Η.Π.Α. όπου το αφεντικό-ένας πλούσιος επιχειρηματίας, έφτιαχνε συρματόσκοινα για κατάρτια σκαφών και έκανε επισκευές σε πανιά και καλύμματα αυτών και ζήτησε δουλειά. Γρήγορα έμαθε την δουλειά και απόκτησε την εμπιστοσύνη του αφεντικού του. Το αφεντικό του ζήτησε να πάει μαζί του σαν βοηθός για να μεταφέρουν ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος από το Μόντρεαλ στη Νέα Ορλεάνη. Από την Οργάνωση έμαθε ότι ο επιχειρηματίας με το σκάφος αυτό θα μετέφερε όπλα αγορασμένα από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και τα οποία θα πουλούσε σε διπλάσια τιμή στους καθεστωτικούς στην Ελλάδα.
    Η ιδέα να προσεγγιστεί το αφεντικό από κάποιον εντελώς άπειρο από αντίσταση, είχε δύο όψεις. Η μία, αυτή της αθώας και πρωτόγονης προσέγγισης, με απώτερο όφελος την αποφυγή διασποράς της υποψίας σε πολλές κατευθύνσεις και η άλλη, αυτή της απειρίας, με κίνδυνο να τιναχτούν όλα στον αέρα. Κάτι που θα κόστιζε ζωές.
    Η απόφαση της στρατολογίας του Βίκτωρα ήταν του Νίκου, όταν έμαθε ότι ο Βίκτωρας είχε επιστρέψει στην Λευκάδα, από τις σπουδές του στην υποκριτική και την σκηνοθεσία, προκειμένου να εργαστεί ως θεατρικός σκηνοθέτης και θεώρησε ο Νίκος ότι αυτός ήταν ο κατάλληλος για να πλησιάσει το αφεντικό, να εισχωρήσει στο περιβάλλον του και για αρκετό καιρό να είναι στην προστασία του και τελικά να τον εκτελέσει.
    Μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1973, η κατάσταση είναι για όλους οριακή. Μια αλληλουχία γεγονότων, θα τον κάνει περισσότερο αποφασιστικό.
    Αν με την Οργάνωση ο Βίκτωρας προσδιόρισε τον εαυτό του σε σχέση με τα πράγματα, με τη χοροθεατρική ομάδα είχε ήδη προσδιορίσει τα πράγματα σε σχέση με τον εαυτό του.

Την ίδια περίοδο, ο Βίκτωρας ετοιμάζει την παράσταση του καλοκαιριού του 1974 για το Ενετικό Κάστρο της Λευκάδας, με την καλλιτεχνική του ομάδα. Το σχέδιο όμως δεν θα κυλήσει, όπως ήταν προγραμματισμένο, με τις απώλειες να είναι έντονες σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Ο Βίκτωρας ξαναπαίρνει την εντολή από την Οργάνωση να πάει τώρα στη Βαρκελώνη. Εκεί θα γνωρίσει τον Joaquin, καθηγητή πανεπιστημίου και κινηματογράφου στο πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, ο οποίος ήταν ο αρχηγός και σημαντικό στέλεχος στην Ισπανική μυστική οργάνωση FAI. Αυτός και μερικοί Ισπανοί σύντροφοι, θα βοηθούσαν τον Βίκτωρα στην νέα αποστολή του.
Τον καλέσαν τον Βίκτωρα στη Βαρκελώνη γιατί εδώ είχε ένα στόχο από το παρελθόν…
Μια πολύ επικίνδυνη αποστολή…
Θα την φέρει εις πέρας;
Νέα Ορλεάνη, Λευκάδα, Βαρκελώνη. Αυτό ήταν το ταξίδι του. Τον πάει και το ακολουθεί. Σε αυτό το ταξίδι, ο Βίκτωρας θα γνωρίσει: στην θεατρική Ομάδα της Λευκάδας την Π και στην Βαρκελώνη την V (Violeta). Η ιστορία τελειώνει εδώ.
Πρόκειται για ένα νουάρ μυθιστόρημα σε ιστορικό και πολιτικό φόντο.


Ο Νίκος Σταματέλος γεννήθηκε στις 23-1-1979 στην Αθήνα. Aνδρώθηκε όμως στο νησί της Λευκάδας. Έχει Σπουδάσει: Λογιστική και Χρηματοοικονομική στο ΑΤΕΙ Πατρών (1998-2002), Σκηνοθεσία Θεάτρου (2016-2020) και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου (2020-2023) στη σχολή Tabula Rasa. Έχει παρακολουθήσει εκτενή σεμινάρια στο UBU TEATRO UNIVERSITARIO Albacete Spain, για το Ισπανικό θέατρο (Αυγ.-Δεκ 2002). Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια εργάζεται στον χώρο της ιστιοπλοΐας, ως skipper και manager σε εταιρία που κατασκευάζει πανιά για ιστιοπλοϊκά σκάφη για μισό σχεδόν αιώνα.

Παράλληλα δραστηριοποιείται ως σκηνοθέτης ανεξάρτητων θεατρικών και χορο-θεατρικών καλλιτεχνικών ομάδων, με κορυφαίες στιγμές τις παραστάσεις «Ο συναισθηματικός κύκλος της ζωής» τον Ιούλιο του 2012, «Ορφέας και Ευρυδίκη» τον Ιούλιο 2013, «Ματωμένος Γάμος» τον Ιούλιο του 2019 στο Κηποθέατρο Λευκάδας Άγγελος Σικελιανός, «Ερωτόκριτος» τον Αύγουστο του 2016 και 2018 στο Κάστρο της Λευκάδας, «Οι Δίκαιοι» του Αλμπέρτ Καμύ στο Κηποθέατρο Λευκάδας Άγγελος Σικελιανός τον Ιούλιο του 2022 και στο Φουαγιέ του υπό κατασκευή Θεάτρου της Λευκάδας τον Δεκέμβρη του 2022.