Το 2003 η Κατερίνα Γυφτάκη εμφανίστηκε στα εκδοτικά δρώμενα με το βιβλίο της «Μαγικές ιστορίες της φωτιάς» για νέους αναγνώστες ηλικίας από 8 έως 15 ετών. Έκτοτε εκδόθηκαν απευθυνόμενα στην ίδια σχεδόν ηλικιακή ομάδα, τα βιβλία της «Το χρυσό βεργί», «Αργκάνταελ» και «Ιστορίες του ανέμου».
Το 2017 οι εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη εκδίδουν την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια στο μυθιστόρημα ενηλίκων με τίτλο «Η χαμένη πολιτεία». Το βιβλίο απέσπασε θετικές κριτικές από το αναγνωστικό κοινό αφού το μυθιστόρημα συνδύαζε την αγωνία, το μυστήριο, την περιπέτεια και τις απρόβλεπτες εξελίξεις στην ζωή των ηρώων του.
Δύο χρόνια αργότερα, στις 18/3/2019 και πάλι οι εκδόσεις Σιδέρη εκδίδουν το νέο της έργο «Η Ειρήνη και ο ληστής». Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου την περίληψη του έργου που δικαιολογεί και το αντιπροσωπευτικό εξώφυλλο που έχει επιλεγεί.
«Αρκαδία 1911. Σε ένα ερημοκκλήσι στις χαράδρες των βουνών, η δεκαεννιάχρονη Ειρήνη, κρυμμένη πίσω από το παραπέτασμα του ιερού, γίνεται άθελά της μάρτυρας μιας αποκαλυπτικής συνομηλίας ανάμεσα σε έναν μοναχό και ένα ληστή.
Παραξενεμένη από το απρόσμενο ξέσπασμα του νεαρού ληστή, αλλά περισσότερο γοητευμένη από την ομορφιά του, αποφασίζει να ακολουθήσει τα ίχνη του, στη σκιά του Ταυγέτου. Για να το πετύχει αυτό, εμπλέκεται σε μια άγρια περιπέτεια γεμάτη κίνδυνο, πάθος, έρωτα αλλά και θάνατο.
Μια ιστορία, γεμάτη ανατροπές, που μας θυμίζει πως η μεγαλύτερη φιλοδοξία μιας γυναίκας είναι να εμπνεύσει έρωτα.
»


Το μυθιστόρημα, μια παράξενη, παλιάς κοπής ιστορία αγάπης ανάμεσα σε μια κοπέλα κι έναν άγριο και αιμοβόρο ληστή, είναι τοποθετημένο στην Αρκαδία, στην Καλαμάτα και την Μάνη και χρονικά καλύπτει κυρίως την περίοδο γύρω από το 1911 – 1912 και φτάνει έως το 1965 όπου και ο επίλογος και το τέλος του βιβλίου. Είναι Χωρισμένο σε 2 μέρη και τον επίλογο με συνολικά 47 κεφάλαια. Γραμμένο με απλή και κινηματογραφική γραφή με ζωντανές περιγραφές της Καλαμάτας του 1912. Η συγγραφέας φαίνεται να έχει μελετήσει καλά τόσο την περιοχή όσο και την εποχή εκείνη, το πώς ήταν ο κόσμος τότε καθώς και τις ληστρικές συμμορίες εκείνης της περιόδου, έχοντας στήσει ένα σκηνικό εποχής για τους καλοδουλεμένους ήρωες της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μέσα στο έργο υπάρχουν και στοιχεία παραδοσιακά όπως ο υπαρκτός Πύργος του Κιτρινιάρη που ακόμη στέκει στο Εξωχώρι της Μεσσηνιακής Μάνης, το κάστρο του Κελεφά κ.ά
«… Ειρήνη μου, φρόντισε να μη σκλαβώσουν ποτέ! Αν μια μέρα βρεθείς σε κλουβί, να ξέρεις πως σίγουρα θα υπάρξει κάποιος τρόπος να ξεφύγεις, να το σκάσεις, αρκεί να βάλεις τον νου σου να τον βρει. Ποτέ να μην αποδεχθείς την σκλαβιά. Η ελευθερία είναι το ομορφότερο πράγμα πάνω στη γη…»
Η θέση της γυναίκας σε ανδροκρατούμενα επαγγέλματα της εποχής εκείνης, η έλλειψη της μητρικής φροντίδας ,οι φιλοδοξίες, ο έρωτας και η αγάπη, ο φόβος, ο αγώνας ζωής, ο πόλεμος και η ελευθερία και άλλα ακόμα στοιχεία περνούν από τις σελίδες του βιβλίου.
[… « Τι φοβάσαι περισσότερο, τη ζωή ή τον θάνατο;»
« Παράξενη ερώτηση… Τον θάνατο φυσικά. Εσύ;»
« Και τα δύο» της απάντησε εκείνος. …]

Πώς ήταν τα παιδικά χρόνια της ηρωίδας; Η σχέση της με την γιαγιά της, αφού η απόρριψη της μητέρας της υπήρξε από την πρώτη στιγμή της γέννησης της; Ποια η σχέση της νεαρής Ειρήνης με τον ληστή; Ο Ηλίας και τα παλληκάρια του; Ποιος ο ρόλος του Πέτρου στην ζωή της Ειρήνης; Είναι ερωτήματα στα οποία βασίζεται το θέμα του βιβλίου.
Κλείνουμε την παρουσίαση του βιβλίου με τα λόγια του ποιητή Ουίλιαμ Μπλέικ που η συγγραφέας συμπεριέλαβε στο έργο της.
[«Κάθε αυγή, κάθε νύχτα, στη γλυκιά απόλαυση γεννιούνται κάποιοι…
Κάθε νύχτα, κάθε αυγή, κάποιοι γεννιούνται στο ατελείωτο σκοτάδι…
»]