«Σκοτεινή Αγάπη» Hoover Colleen, εκδόσεις Παπαδόπουλος, το βιβλίο που θα αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό και δικαίως. Η Τέιτ και ο Μάιλς, είναι οι κεντρικοί ήρωες της ιστορίας. Η Τέιτ φεύγει από το πατρικό της, για να εγκατασταθεί με τον αδελφό της στο Σαν Φρανσίσκο, μέχρι να βρει το δικό της σπίτι. Νοσηλεύτρια η ίδια, πιλότος ο αδελφός της. Εκεί, με το που φτάνει στο σπίτι, θα έχει την πρώτη
«Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον». Για τον Ιπποκράτη, είναι αδιανόητο να ξέρει την Ιατρική, εκείνος που δε διαχωρίζει τον άνθρωπο απο το αγρίμι κι ασυγχώρητο για τον επιστήμονα να καταπατήσει τον ιερό του όρκο και να εκδόσει ο ίδιος εισιτήριο δίχως επιστροφή στον πάσχοντα, ακόμη και αν το τέλος αυτού, είναι μια δρασκελιά μακριά. Πώς όμως να αναμετρηθείς με δυο μάτια αγαπημένα που έχουν θολώσει απο την
Ένα βιβλίο εντελώς διαφορετικό από τα προηγούμενα μας παρουσιάζει αυτή τη φορά η Γιώτα Γουβέλη – και αυτό είναι το γοητευτικό για τον συγγραφέα, να πειραματίζεται σε διαφορετικά συγγραφικά μονοπάτια αλλά και για τον αναγνώστη, να διαβάζει διαφορετικές θεματικές κάθε φορά από τον ίδιο συγγραφέα. Αυτή τη φορά, λοιπόν, η Γουβέλη στήνει μια οικογενειακή σάγκα, δηλαδή την ιστορία μιας οικογένειας ανά τα χρόνια και τους αιώνες. Κεντρικό άξονα όλου του
«Αυτό δεν συνέβαινε πάνω στη Γη, σε μια μεγάλη πόλη, μέσα σ’ ένα σπίτι όπου οι άνθρωποι κοιμούνταν ήρεμα, αλλά σ’ έναν κόσμο εφιαλτικό όπου οι κινήσεις, σαν να γίνονταν σε αργή κίνηση, επιμηκύνονταν, και όπου οι φωνές άχρωμες, έμοιαζαν με ηχώ» Το γοητευτικό και σκοτεινό μυθιστόρημα, Μπέττυ του Georges Simenon, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Άγρα, είναι ένα διεισδυτικό, καθαρά ψυχολογικό αφήγημα μιας ζωής υπό
Αλήθεια με ποια κριτήρια διαλέγουμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο; Κάποιες φορές επιλέγουμε συγγραφέα, είδος ή εκδοτικό οίκο, κάποιες άλλες μας “κλείνει το μάτι” ο τίτλος του, το εξώφυλλο ή η σύνοψη του οπισθόφυλλου, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που καταλήγει στα χέρια μας μετά από προτροπή άλλων αναγνωστών. Τι από τα παραπάνω βάρυνε περισσότερο αυτή τη φορά και με ώθησε στην ανάγνωση του Ρόδου της Αλεξάνδρειας; Μια πόλη ……….. ……………..εμβληματική, γοητευτική,
«Η Μαρίνα, κόρη Κρητικών μεταναστών, ζει στη Νέα Υόρκη. Σε τρυφερή ηλικία δέχεται σκληρά χτυπήματα από τη μοίρα, αλλά η άκρατη φιλοδοξία της να κατακτήσει τον θρόνο της επαγγελματικής επιτυχίας της δίνει το κουράγιο να συνεχίσει να αγωνίζεται. Για χρόνια απαρνιέται τις χαρές της ζωής προς χάριν της καριέρας της. Όταν φτάνει στην κορυφή, μια εγκληματική πράξη που την ενοχοποιεί γκρεμίζει τα πάντα γύρω της. Δολοπλοκίες, πάθη, επαγγελματική αντιζηλία και
http://stonasterismotouvivliou.blogspot.gr/2016/06/i.html Η Ιουλία Ιωάννου που την περσινή χρονιά γνωρίσαμε με ένα μυθιστόρημα γύρω απο τη μετανάστευση και την αναμέτρηση του πάθους με τη λογική, φέτος επανήλθε με ένα κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο αναμετράται με την έννοια της απώλειας!!! Πρόκειται για το ομώνυμο βιβλίο “Απώλειες” – ξανά από τις εκδόσεις Λιβάνη. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η Ειρήνη είναι ένα ανέμελο και δροσερό κορίτσι του χωριού, που δεν μπορεί να φανταστεί πόσες ανατροπές θα φέρει
«Μάλλον είχες αρχίσει να αλλάζεις εδώ και πολύ καιρό. Να γίνεσαι σιγά σιγά κάποια άλλη, εντελώς διαφορετική. Πώς να το καταλάβω, όταν κρυβόσουν τόσο προσεκτικά πίσω από το παιδί που νομίζαμε ότι ήσουν; Πώς θα μπορούσα να σε είχα κρατήσει ασφαλή;» Στο πρώτο συγγραφικό εγχείρημα της Jane Shemilt, που έχει τίτλο «Η κόρη» και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος, ο αναγνώστης, θα έχει σίγουρα την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια εφιαλτική
Έχουν δίκιο όσοι λένε πως η ανθρώπινη καρδιά μοιάζει με τα πρωτότοκα παιδιά. Όσες γέννες κι αν ακολουθήσουν μετά, η πρώτη πάντα θα έχει την εύνοια των γονιών και την ευθύνη της καθοδήγησης των υπολοίπων. Η καρδιά είναι το όργανο που δίνει την παρθενική γεύση της ζωής στα άμορφα κι αδέξια πλάσματα που επωάζουν οι μήτρες του σύμπαντος, κι αυτό που πεθαίνοντας τελευταίο, χαρίζει στην ίδια την ύπαρξη την αναγκαία
Πίστη είναι αυτό που η καρδιά μπορεί να αφουγκραστεί όταν τα αυτιά σου βουίζουν. Πίστη, αυτό που βλέπει η ψυχή όταν τα μάτια σου σε προδίδουν. Και ανταμοιβή είναι το σμίξιμο των αισθήσεων με αυτό που πιστεύεις. Υπάρχουν ανθρώπινες μοίρες στις οποίες ο Θεός μοιάζει απροσπέλαστος κι αινιγματικός σαν αρχαίο καβαλιστικό σύμβολο και ζωές ταλανισμένες, ίσα που τις αγγίζει το χέρι Του, όπως το οξυγόνο τις απάτητες αετοράχες. Υπάρχουν εκείνοι