ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
«…Κατευθυνόταν προς το μοναδικό φως που έβλεπε. Σαν άνοιγμα στο σκοτάδι, η λευκή λάμψη την τραβούσε όλο και πιο βαθιά μες στο δάσος. Συγχυσμένη και τρομαγμένη, έτρεχε με κομμένη την ανάσα, σκοντάφτοντας ανάμεσα στα δέντρα. Ο φόβος της για το σκοτάδι της έσφιγγε τον λαιμό σαν μέγγενη. Έτσι ένιωθε από μικρό παιδί, όταν τη διέταζαν να σβήσει το φως και να κοιμηθεί…» Τα « Ξεχασμένα κορίτσια» της Sara Blaedel, σε
«Να, πάρε τούτο εδώ. Άλλες είχαν σεντούκι με προίκες, κασελάκια με λίρες και κοσμήματα. Εγώ έχω μόνο αυτό. Περιέχει άλλου είδους θησαυρούς, αγάπη μου, τους θησαυρούς της καρδιάς μου. Όποτε θελήσεις να μάθεις… για τις ζωές μας εκεί πέρα, για την οικογένειά μας, για τις αγάπες μας. Όχι, δεν σου τα έχω πει αυτά, δεν μπορούσα να σου τα πω νωρίτερα, δεν με άφηνε η κόρη μου και είχε δίκιο.
Μια πανέξυπνη ιστορία είναι «Το χέρι που κινεί τα νήματα» της Τζίλιαν Φλιν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση της Γωγώς Αρβανίτη. Αν και μόλις 84 σελίδες, είναι ένα βιβλίο που τα έχει όλα, χιούμορ, μυστήριο, ατμόσφαιρα, ερωτηματικά και ανατροπές. Η γραφή της Φλιν, εξαιρετική, αφού καταφέρνει σε αυτές τις λίγες σελίδες, να ξεδιπλώσει τόσα πολλά. Μια ιστορία, εντελώς απρόβλεπτη, που κρατά τον αναγνώστη μέχρι τέλος. Ήρωες που μας αφήνουν
«Όχι, δεν πρέπει!», ψιθυρίζει πολλές φορές με σφιγμένα τα δόντια η συνείδηση. «Ντροπή κι ανηθικότης!», θα σιγοντάρει αμείλικτα άλλες τόσες κι η κοινωνία, όμως εκεί είναι που η καρδιά θα βροντοφωνάξει με όλες τις δυνάμεις της «Δοκίμασε!», σε ‘κείνον που θα τολμήσει το δυσκολότερο όλων: να ζήσει, σε αντίθεση με αυτούς που απλώς υπάρχουν, να συνειδητοποιήσει ότι η ζωή δεν είναι παρά μια ξένη γλώσσα που πολλοί προφέρουν λάθος, πως
Η ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ Σκέψεις της Ιουλίας Ιωάννου για το βιβλίο της Έλσης Τσουκαράκη «Η αυλή των ονείρων» εκδόσεις Ψυχογιός «Όπου μας βολεύει «θέλημα Θεού», όπου μας εξυπηρετεί το ρίχνουμε στη μοίρα, άλλοι πάλι πιστεύουν ότι ο καθένας δημιουργεί το ριζικό του». Πόσο εύκολα, ανατρεπτικά, αναπάντεχα, ολοκληρωτικά μπορεί να αλλάξει η ζωή μας από τη μια στιγμή στην άλλη; Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς δεν το αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινότητα που
Κριτική της Βιργινίας Αυγερινού για το βιβλίο “ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ“ της ΜΑΡΙΑΣ ΛΙΑΣΚΑ-ΜΑΥΡΑΚΗ εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ Μετά το κοινωνικοιστορικό μυθιστόρημα «Μη μου πεις το τέλος» και το ιστορικό μυθιστόρημα « Ο κύκλος με τη θάλασσα», η Μαρία Λιάσκα-Μαυράκη, επανέρχεται στα συγγραφικά δρώμενα, με το τρίτο της βιβλίο «Μέχρι να αλλάξει ο άνεμος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. «… Είναι εύθραυστο πράγμα ο έρωτας. Δεν φτάνει να τον βρεις, αλλά
Κριτική της Βιργινίας Αυγερινού για το βιβλίο “Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ” της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη «Όταν κάποιος είναι σημαντικός για εσένα, δεν έχει καμία σημασία το φύλο, η ηλικία, η ομορφιά, το χρώμα, το παρελθόν του. Σημασία έχουν όσα σε κάνει να αισθάνεσαι…» «Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ» είναι ο τίτλος του νέου συναρπαστικού μυθιστορήματος της Γεωργίας Κακαλοπούλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Μια υπόσχεση που δόθηκε, πριν από πολλά
Κριτική της Αναστασίας Δημητροπούλου για το βιβλίο “Μεταξένια αγάπη” των Λία Ζώτου & Θοδωρή Καραγεωργίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Λένε, και δίκιο έχουν, πως για να ορίσεις το μέλλον, πρέπει προηγουμένως να έχεις μελετήσει σε βάθος το παρελθόν. Να έχεις βρει τη λύση στους γρίφους του, όντας αποστασιοποιημένος πια, να ξέρεις πως τα φαντάσματά του δε δύνανται να σε τρομάξουν όπως άλλοτε, και πως τυχόν παλιοί λογαριασμοί με τη
Κριτική της Βιργινίας Αυγερινού για το βιβλίο “ΦΟΝΟΣ 5 ΑΣΤΕΡΩΝ” της Έλενας Ακρίτα – εκδόσεις Διόπτρα Πρωτότυπο και σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, με επίκεντρο μια οικογένεια, την οικογένεια Ασλάνογλου, κάτοχο 4 Ξενοδοχείων Β΄ κατηγορίας, σε ιαματικά θέρετρα, από γενιά σε γενιά και τελευταίο ιδιοκτήτη τον Γιάννο Ασλάνογλου. Ο Γιάννος, έχοντας σπουδάσει στην Αμερική, κατάφερε να δημιουργήσει μια αλυσίδα υπερπολυτελών Boutique Hotels σε όλη την χώρα, όπου σε συνάρτηση με τα all
Κριτική της Αναστασίας Δημητροπούλου για το βιβλίο «Ο Χάρι Πότερ και το καταραμένο παιδί» – εκδόσεις Ψυχογιός «Είναι οι επιλογές μας που δείχνουν ποιοί ακριβώς είμαστε, όχι οι ικανότητές μας» είχε πει κάποτε εκείνος που μπορούσε να προφέρει το όνομα του «Ξέρεις ποιού», τόσο άνετα, όσο το αγόρι που επέζησε. Εκείνος που το άφησε ένα βράδυ μαζί με την καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ και τον πελώριο Χάγκριντ, στο κατώφλι των θείων του
