Το ιστορικό μυθιστόρημα «Άγια Λευτεριά» είναι το τελευταίο μέρος της Τριλογίας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που ξεκίνησε με το «Άγιο Αίμα» και συνεχίστηκε με τι «Άγιες Ψυχές».


Διακόσια χρόνια διάβηκαν από τότε που αρματώθηκε ο λαός μας με του Ρήγα τους στίχους ,τα οράματα της φιλικής και τη φλογερή διακήρυξη του Υψηλάντη : «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Διακόσια χρόνια απ΄ τον ξεσηκωμό που γίνηκε δύναμη ,θρίαμβος και λευτεριά. Με δέος , περηφάνεια και βαθιά εθνική συνείδηση , καταπιάστηκε ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου να αναπλάσει συγγραφικά την ατμόσφαιρα του Εικοσιένα να την αποτυπώσει με λέξεις και να τη ζωντανέψει μ ΄αισθήματα όχι μονάχα με τα τρανά τα ηρωικά μα και με τα μικρά, τ΄ ανθρώπινα. Γιατί το Εικοσιένα παρεκτός από αγώνας της εθνικής μας ανεξαρτησίας ,ήταν σύγκαιρα κι αγώνας του κάθε ανθρώπου για αξιοπρέπεια. Ήταν το μεγαλείο ενός σκλαβωμένου λαού που κατάκτησε ολομόναχος τη λευτεριά του.
Όταν φτάνει η στιγμή του σηκωμού, η ώρα της επανάστασης ,οι γονατισμένοι πιάνουν τ΄ άρματα και ορθώνουν ψυχή και μπόι στον πανίσχυρο δυνάστη. Ο απλός λαός , μορφές και ψυχές της Επανάστασης, παλεύουν θεριεμένα για τ΄ άπιαστο όνειρο και δοκιμάζονται σκληρά απ΄ την ανθρώπινη μοίρα. Ζυμώνονται με τη φωτιά και το μπαρούτι, πολεμούν, αγαπούν, θρηνούν, πονούν. Μα, επιτέλους, ανασαίνουν λεύτερα.
Μετά το Σούλι και το Ζάλογγο, τα Ψαρά , τη Χίο, τ΄ Ανάπλι, το Άστρος η Τριπολιτσά και το Μεσολόγγι. Τόποι μαρτυρικοί, τόποι ιεροί, μα και τόποι αφάνταστου ηρωισμού.
Κει όπου οι σκλάβοι γίνονται άνθρωποι.
Κει όπου οι ραγιάδες γίνονται Έλληνες.
Πλάι όμως στο λαμπρό μεγαλείο του αγώνα , στέκει η σκοτεινιά της μνησικακίας και της ιδιοτέλειας που φέρνει εμφύλιο και αφελφοσκοτωμό.


Οι φανταστικοί ήρωες του συγγραφέα βιώνουν τα δικά τους δράματα , ενώ παράλληλα τα ιστορικά πρόσωπα παίρνουν μέρος σε τραγικά γεγονότα όπως η δίκη του Καραϊσκάκη και του Κολοκοτρώνη , η καταστροφή της Χίου και των Ψαρών και τελικά η ηρωική Έξοδος του Μεσολογγίου (τον Απρίλιο του 1826).
Μέσα σε αυτή την εθνική δίνη , απλοί άνθρωποι καλούνται να επιβιώσουν, να αναζητήσουν τους δικούς τους που έχουν χαθεί. Η Επανάσταση έχει αλλάξει ριζικά τις ζωές ή τους .Πόσο ακόμα θα τις επηρεάσουν οι δύο εμφύλιοι, του 1824-1825 που βρίσκονται προ των πυλών ;
Ο Νικόλας, η Δέσπω, η Λενίτσα, η Αργυρώ, ο Στέφανος, ο Γιωργάκης, η Μαλαμή, ο γερο-Καψάλης είναι μερικοί από αυτούς.
Άγιες ψυχές σε τούτο τον ματωμένο κόσμο, ανασαίνουν με βία κι αγωνίζονται με νύχια και δόντια να ανταμώσουν λευτεριά και λύτρωση.
Σε τούτο ή τον άλλο κόσμο…
Μέρες όπου ο φόβος, ο πόλεμος , η αγάπη συγκατοικούν τολμηρά.
Μέρες όπου ξαναγράφεται η προσωπική ( και όχι μόνο ) ιστορία.
Μέρες όπου, από τις χαραμάδες, «φυτρώνουν» νέα ξεκινήματα .
Κι από τα χαλάσματα ξεπηδάει η ελπίδα…


Η γλώσσα του συγγραφέα είναι εναλλάξ άμεση και λυρική με μια απτή αίσθηση, με μια «σάρκινη» έκφραση της ατμόσφαιρας και των ολοζώντανων χαρακτήρων. Είναι αξιοθαύμαστη με κάθε έννοια του όρου.
Αυτό που τραβά περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού είναι η δύναμη και η ποιότητα γραφής, της γλώσσας, των εικόνων, των συγκρούσεων, των καταστάσεων.
Ένα αξιόλογο έργο.
Μια αξεπέραστη Τριλογία του Εικοσιένα.
Η «Άγια Λευτεριά» του Θοδωρή Παπαθεοδώρου ανήκει στο κομμάτι της ιστορικής λογοτεχνίας, που με τον δικό του τρόπο αφήγησης φέρνει τον αναγνώστη μπροστά σε αλλεπάλληλες εκπλήξεις και ανατροπές , κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του.
Διαβάστε το.


Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ γεννήθηκε στα Δίκαια του Έβρου και κατοικεί στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει είκοσι δύο μυθιστορήματα ενηλίκων, μεταξύ των οποίων την Τετραλογία του Εμφυλίου Πολέμου και την Τριλογία του Μακεδονικού Αγώνα, πέντε μυθιστορήματα για παιδιά και δύο βιβλία για παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, ενώ έχει συμμετάσχει σε τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή σεναρίων και θεατρικών έργων. Το μυθιστόρημά του ΤΟ ΑΣΤΡΟΛΟΥΛΟΥΔΟ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Έργου Μνήμης 2003-2004 στο πλαίσιο του 20ού Πανελλήνιου Συμποσίου Ποίησης και Πεζογραφίας. Επίσης, το μυθιστόρημα ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2010, και το ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ υποψήφιο για το ίδιο βραβείο το 2012, όπου και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις ψήφους των αναγνωστών και των Λεσχών Ανάγνωσης.