Στο βιβλίο «Οι μνήμες ταξιδεύουν», η Αφροδίτη Σαββίδη, θα μας διηγηθεί μια αληθινή ιστορία, για ανθρώπους κατατρεγμένους που αναγκάστηκαν να αφήσουν τον τόπο τους και να αναζητήσουν μια νέα πατρίδα στην Ελλάδα, σε ένα ταξίδι που πέρα από τα λίγα υπάρχοντα που μπορούσαν να πάρουν μαζί τους, ταξίδεψαν τις μνήμες τους, μνήμες γεμάτες πόνο για όσα έμειναν πίσω και λαχτάρα για την αντάμωσή τους που εν τέλει δεν έγινε ποτέ.
Η οικογένεια Σαράφογλου, ζει στην Αττάλεια σε ένα πλούσιο σπίτι γεμάτο ευτυχία, όταν ο πατέρας απρόσμενα το 1916, θα φύγει από τη ζωή. Τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης θα αναλάβει ο μεγάλος γιος Σταύρος, έως ότου οι πρώτες αναταραχές στην Τουρκία αρχίζουν να δημιουργούν έντονα προβλήματα στους Έλληνες και όχι μόνο.


Μια εθνοκάθαρση, τα τάγματα εργασίας, η μεγάλη ιδέα των Νεότουρκων και ο φόβος που σπέρνει στο πέρασμά της, ο πλούτος που κρύβει στους κόλπους της η Ανατολή, η πνευμονία που θα χτυπήσει δις την πόρτα των Σαράφογλου και ο πόλεμος που θα ζητήσει το μετρικό του, θα επηρεάσει ανεπανόρθωτα τις ζωές τους, μέχρι την αποφράδα μέρα του Αυγούστου του 1922.
Η οικογένεια σκορπάει στους πέντε ανέμους. Από το παλιό αρχοντικό, η μάνα με μονάχα τρία από τα παιδιά της, θα βρεθεί στον Πειραιά, σε μια ετοιμόρροπη παράγκα που θα τους στεγάσει και θα τους κρατήσει ενωμένους να παλέψουν ο ένας για τον άλλον. Ο Σταύρος θα προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις να ορθοποδήσει και να φτιάξει από την αρχή τη ζωή της οικογένειας, έχοντας μέσα του το εμπορικό δαιμόνιο, πουλώντας βελόνες και κλωστές, χρωματίζοντας τη ζωή όλων με ένα θαμπό στην αρχή χαμόγελο, το οποίο σιγά – σιγά φωτίζει.


Στη ζωή του θα εισβάλλει η Σοφία, ενόσω η αδερφή του θα φτιάξει τη δική της οικογένεια και η μητέρα στήριγμα όλων θα σβήσει μια μέρα στον ύπνο της. Έχοντας πάνω από όλα την οικογένεια ο Σταύρος θα παραγκωνίζει συνεχώς τα δικά του θέλω, θα προστατεύει ανίψια και αδερφές όταν στις ζωές τους θα εισβάλει ακάλεστος ο πόλεμος του ’40, η εξαθλίωση, η φτώχεια, η πείνα, ο θάνατος, ο βομβαρδισμός του ’44 που θα τα ισοπεδώσει για ακόμη μια φορά όλα, ο διχασμός και τα πενιχρά μέσα για να επιβιώσουν, συνεχώς θα λιγοστεύουν.
Μια μακρινή συγγενής η Ειρήνη, θα φέρει τη διχόνοια ανάμεσά τους και η θεία δίκη θα κάνει το χρέος της όπως της πρέπει, δίνοντας τη σκυτάλη μια στη χαρά και μια στη λύπη. Ο Σταύρος θα ζήσει μια ζωή πολύκροτη, μεστή από στενοχώριες και λειψή σε χαρές, μιας και τα χρήματα ποτέ δεν φέρνουν την πολυπόθητη ευτυχία.


Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Αφροδίτης Σαββίδη, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας υπάρχει στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
όπως και να έχει, η ζωή είναι όμορφη. Και οι αναποδιές είναι εμπειρίες που δοκιμάζουν την αντοχή μας και μας ωριμάζουν. Μας ολοκληρώνουν, μας κάνουν σοφότερους

Ένα βιβλίο γεμάτο πόνο, δυστυχία, δάκρυα αλλά και δύναμη και ελπίδα. Ελπίδα για το αύριο, ελπίδα για την χαμένη πατρίδα που άφησαν πίσω τους οι κατατρεγμένοι άνθρωποι της Ανατολής, ελπίδα για να καταφέρουν να ορθοποδήσουν αλλά και κρυφή ελπίδα για τη στιγμή που θα επιστρέψουν και πάλι στα ιερά χώματα που γεννήθηκαν.
Συνάμα το βιβλίο παραδίδει μαθήματα δύναμης ψυχής, δύναμη έναντι στις κακουχίες, δύναμη έναντι στις ανείπωτες καταστροφές, δύναμη για ένα καλύτερο αύριο, διανθισμένο με χαμόγελα αισιοδοξίας και χαράς.

Αφροδίτη Σαββίδη: Γεννήθηκα και ζω στο Νέο Ηράκλειο Αττικής. Η αγάπη μου για τα παιδιά με ώθησε να σπουδάσω και να εργαστώ ως δασκάλα σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία. Είμαι παντρεμένη και μητέρα δύο υπέροχων κοριτσιών. Η συνταξιοδότησή μου σήμανε για μένα το τέλος μιας σημαντικής περιόδου και ταυτόχρονα την έναρξη μιας άλλης, εξίσου σπουδαίας, αφού αφιερώνω πλέον το χρόνο μου στη συγγραφή, κάνοντας έτσι το όνειρό μου πραγματικότητα. Αγαπώ, επίσης, την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων και τα ταξίδια, για την πνευματική και ψυχική ευεξία που μου χαρίζουν.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΞΗ.