Συγγραφέας του βιβλίου «Ραντεβού στου Μπο» – Εκδόσεις BELL
Θα αναρωτιέστε αν βγαίνοντας «Ραντεβού στου Μπο», υπάρχει περίπτωση να συναντήσετε το όμορφο ιγκουάνα του εξωφύλλου. Ε, λοιπόν, ναι, θα το συναντήσετε! Προσοχή όμως! Λάβετε σοβαρά υπόψη σας πως πρόκειται για αληθινό ανθρώπινο χαρακτήρα από το περιβάλλον της Κωνσταντίνας Μόσχου, «όπως και αρκετοί άλλοι ήρωες σε αυτό το βιβλίο, είναι άτομα από το περιβάλλον μου, συγγενείς, φίλοι, από τον εκδοτικό χώρο και πρόσωπα γνωστά. Άλλοτε είναι μεταμφιεσμένα με άλλο όνομα και στοιχεία του χαρακτήρα τους, άλλοτε με το πραγματικό ονοματεπώνυμό τους». Πάντως, όπως διευκρινίζει στο Vivlio-life η συγγραφέας το ιγκουάνα «Θα το βρούμε να τρυπώνει παντού, να μασουλάει τα πάντα, να ανακατεύει επίσης τα πάντα και να δυσκολεύει τη ζωή του ντετέκτιβ». Ποιος είναι ο ντεντέκτιβ; Μα, ο αγαπημένος της ήρωας Στάθης Παντελιάς, που δεν αφήνει ποτέ εκκρεμότητες.
- Ιδιωτικός ερευνητής Στάθης Παντελιάς. Τελικά, κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια…
Είναι ο αγαπημένος μου ήρωας σειράς βιβλίων, μια γέφυρα ανάμεσα στο παλιό και στο καινούργιο, κάποιος που μπορεί να ζήσει στη σημερινή εποχή χωρίς να έχει φορτωθεί το άγχος της. Τον Παντελιά τον απασχολούν θέματα της καθημερινότητας κι έχει έναν δικό του ηθικό κώδικα. Διαθέτει αρκετές ικανότητες, εκπαίδευση, ευφυΐα, στρατηγική, χιούμορ, κα μπορεί να λύσει δύσκολες υποθέσεις, γι’ αυτό κι έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του –συμβαίνει αυτό στον μέσο Έλληνα, μπορεί καλύτερα από τον καθένα. Το καλό είναι ότι ο αναγνώστης δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τίποτα, είναι βέβαιο ότι ο Παντελιάς στο τέλος θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα έρθει η κάθαρση. - Στη σελίδα του στο fb βλέπουμε τον γοητευτικό ήρωά σας (όσο μπορούμε βέβαια με τη μυστηριώδη φωτογραφία που επιλέξατε) με όμορφα λεπτά χαρακτηριστικά, μουστάκι και σκούρο πουκάμισο. Αυτή την εικόνα είχατε στο μυαλό σας όταν γράφατε;
Έτσι ακριβώς είναι ο αγαπητός μου Παντελιάς. Η ηλικία του κοντεύει τα σαράντα, είναι καλογυμνασμένος, ανδροπρεπής, ντύνεται κάζουαλ, φροντίζει τον εαυτό του (και το μουστάκι του), έχει μανία με τη καθαριότητα και την τάξη, τη μαστίχα και την πορτοκαλάδα, είναι ερωτεύσιμος αλλά όχι διαθέσιμος, σκληρός με τους κακούς, αλλά αλοιφή με τις γυναίκες. - Μπο. Πρόσωπο κλειδί τον χαρακτηρίζετε στο σημείωμά σας και σε παρένθεση διαβάζουμε (κάποιος που δε θέλει να μάθει ποιος είναι). Ας αναλύσουμε την παρένθεση, μιας και ο Μπο είναι το όνομα του κεντρικού σας τίτλου.
Ο Μπο του τίτλου, όπως και αρκετοί άλλοι ήρωες σε αυτό το βιβλίο, είναι άτομα από το περιβάλλον μου, συγγενείς, φίλοι, από τον εκδοτικό χώρο και πρόσωπα γνωστά. Άλλοτε είναι μεταμφιεσμένα με άλλο όνομα και στοιχεία του χαρακτήρα τους, άλλοτε με το πραγματικό ονοματεπώνυμό τους. Ο Μπο είναι πραγματικά αγνώριστος, ένα κλείσιμο του ματιού σε κάποιον από το περιβάλλον μου που δεν διαβάζει. Ίσως είναι τώρα η ευκαιρία του για να ξεκινήσει. Φυσικά, παίζω με αυτούς τους χαρακτήρες. Γνωρίζοντάς τους μπορούσα να διακωμωδήσω συμπεριφορές με πράξεις αντίθετες στα πιστεύω τους, είναι ρόλοι που έχω μοιράσει. - Το όμορφο ιγκουάνα του εξωφύλλου θα το βρούμε, άραγε, κάπου τρυπωμένο βγαίνοντας με τους ήρωές σας «Ραντεβού στου Μπο»;
Το συμπαθέστατο ιγκουάνα είναι κι αυτός ένας αληθινός ανθρώπινος χαρακτήρας από το περιβάλλον μου. Θα το βρούμε να τρυπώνει παντού, να μασουλάει τα πάντα, να ανακατεύει επίσης τα πάντα και να δυσκολεύει τη ζωή του ντετέκτιβ. Είναι το alterego της γυναίκας του Παντελιά, σαν να το έχει αφήσει στο πόδι της όταν λείπει εκείνη, και το ζωάκι να ρημάζει τα πάντα. Ίσως το μόνο που το απασχολεί είναι το κλείδωμα στο γραφείο του ντετέκτιβ, θα ήθελε λίγη ελευθερία. Αλλά αν την αποκτήσει, τότε θα έχουμε δράματα. - Στην πλοκή παρακολουθούμε τα βήματα μιας νταντάς που τα κονόμησε, βρισκόμαστε ανάμεσα σ’ ένα βρώμικο αθλητικό κύκλωμα και γινόμαστε μάρτυρες δυο φόνων. Σε ποιο κεφάλαιο προσθέσατε τη μεγαλύτερη βρωμιά της ελληνικής κοινωνίας;
Σε αρκετά κεφάλαια, τίθεται έμμεσα το ερώτημα πόσο εξαγοράσιμος μπορεί να είναι ο καθένας μας. Και όχι μόνο στα αθλητικά κυκλώματα, αλλά σε κάθε τομέα και ανθρώπινη σχέση. Μιλώντας όχι μόνο με μέσον το χρήμα που είναι το ισχυρότερο κίνητρο, γιατί υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δωροδοκηθεί κάποιος. Εξαρτάται τι είναι εκείνο που επιθυμεί περισσότερο. Χρήμα; Δόξα; Βόλεμα; Σεξ; Κοινωνικό περίγυρο; Αποδοχή; Γενικά, μπορεί να οδηγηθείς σε αρκετές σκέψεις, αν σταθείς σε κάποια σημεία του βιβλίου. Φαίνεται εύκολο και ανώδυνο, αλλά δεν είναι ουσιαστικά. - Μπορείτε να μας αποκαλύψετε ένα στοιχείο από το συνδετικό κρίκο ο οποίος ενώνει ήρωες και καταστάσεις;
Ο συνδετικός κρίκος είναι η ζήλεια που ενώνει τους δύο πελάτες του ντετέκτιβ. Και μέσα από αυτό το ανθρωποφάγο συναίσθημα γεννιούνται και άλλα ισχυρότερα που ξεκλειδώνουν την ιστορία ώστε να φτάσουμε τελικά στη λύση. Στην κυριολεξία, συμβαίνουν τόσα πολλά μέσα σε έξι μέρες που διαρκεί ο χρόνος πλοκής, ώστε αυτός ο καταιγισμός καταστάσεων να μην αφήνει τον αναγνώστη να ανακαλύψει εύκολα τι κρύβεται από πίσω. - Πρόσωπα που γνωρίσαμε σε προηγούμενα βιβλία σας, έδωσαν και πάλι ραντεβού, αυτή τη φορά στου Μπο. Ήταν επιδίωξή σας εξαρχής ή με το… έτσι θέλω ξεπετάχτηκαν στις σελίδες σας;
Ήταν από τον αρχικό σχεδιασμό της σειράς, να υπάρχουν κάποιοι βασικοί χαρακτήρες από το περίγυρο του ντετέκτιβ Παντελιά. Το κορίτσι του, η παράφωνη τραγουδίστρια Τζέσυ, ο παιδικός του φίλος και χύμα τύπος, ιατροδικαστής Πελοπίδας, ο καλλιτέχνης καφετζής Σωτήρης, ο αγέλαστος αστυνομικός Σιγανός, η σιδηρά κυρία Καστοριάδου κ.ά. Έτσι μπορούμε να παρακολουθούμε με άνεση πώς εξελίσσεται η ζωή του Παντελιά, εκτός βέβαια από το γεγονός ότι κάποιοι από τους παραπάνω του βάζουν τρικλοποδιές ή τον βοηθούν, έχοντας τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. - Μέσα από τα βιβλία σας αποκτάτε μια ιδιαίτερη σχέση, ένα όμορφο δέσιμο με τους ήρωές σας, το οποίο γίνεται αντιληπτό από τον αναγνώστη. Με τι συναισθήματα τους αποχωρίζεστε κάθε φορά που η ιστορία σας παίρνει το δρόμο της έκδοσης;
Τους αποχωρίζομαι με ανακούφιση, γιατί πάντοτε το να δώσεις ένα φυσιολογικό τέλος με την απαραίτητη λογική εξήγηση, προϋποθέτει έναν μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Ποτέ δεν ξέρεις αν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι, κι ας το είχες στο μυαλό σου από την αρχή όταν το σχεδίαζες. Τις περισσότερες φορές αλλάζω το τέλος, γιατί αυτό επιβάλλεται ακολουθώντας τη λογική σύνδεση των καταστάσεων. Φαίνεται σαν να έχουν ψυχή οι ήρωες και σου το ζητούν απαιτητικά. Τους κάνω τη χάρη λοιπόν και τους αποχαιρετώ ξέροντας ότι θα τους ξανασυναντήσω σύντομα. - Ποιον απ’ όλους τους ήρωές σας δε θα αποχωριζόσασταν ποτέ, εκτός βέβαια από τον ένα και μοναδικό ντεντέκτιβ που δεν αφήνει ποτέ εκκρεμότητες;
Μάλλον δεν θα έδιωχνα κανέναν από τους βασικούς χαρακτήρες. Είναι κομμάτι μου, και τους αγαπώ εξίσου. Δεν ξέρω και για τον ίδιο τον ντετέκτιβ πώς θα ήταν η ζωή του χωρίς αυτούς. Ίσως, αν θα αποχωριζόμουν κάποιον, θα ήταν ο αντιπαθητικός αστυνομικός διευθυντής Παπαμιχαήλ. Άλλωστε είναι επισφαλής η θέση του, μπορεί και να επιστρέψει κάποτε ο προκάτοχός του, που έχει πάει για εγχείριση στα… τελευταία τρία βιβλία! - Το χαρακτηριστικό και σε αυτό το βιβλίο είναι το χιούμορ με το οποίο ντύσατε της αστυνομική σας περιπέτεια. Πιστεύετε πως ο αναγνώστης, που σήμερα βομβαρδίζεται από δυσάρεστες έως τρομακτικές ειδήσεις, προτιμά μια αστεία εικόνα ή μια χιουμοριστική περιγραφή από ένα αιματοβαμμένο σκηνικό;
Πιστεύω πως οι τρομακτικές ειδήσεις, η βία στο social και στα παιχνίδια στον υπολογιστή, γεννούν τη βία στην πραγματική ζωή και στην τέχνη, άρα μάλλον αυτή είναι η σημερινή αναγνωστική τάση. Σίγουρα ζούμε στην εποχή των άκρων. Από τη μια είμαστε σφιγμένοι και νιώθουμε ότι το αστείο δεν έχει θέση σε μια κοινωνία με τόσα προβλήματα. Και από την άλλη, οι ίδιοι που έχουν θέσει το χιούμορ στο πυρ το εξώτερον, σπάνε πλάκα με το TikTok. Άβυσσος η ψυχή του αναγνώστη! Και του συγγραφέα επίσης! Μάλλον το φάρμακό μας για να μην τρελαθούμε είναι το χιούμορ, αλλά στις σωστές δόσεις. Με το overdose τον έχασες τον ασθενή. Το ίδιο ισχύει με όσα άσχημα μας βομβαρδίζουν, προφανώς τον έχασαν τον ασθενή, κι αν δεν έγινε ακόμα αυτό, θα συμβεί σύντομα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο ντετέκτιβ Στάθης Παντελιάς με το ζόρι προσπαθούσε να μη χασμουρηθεί μπροστά στην πελάτισσα. Ήταν μια τόσο κοινότοπη ιστορία ζήλιας. Αλλά το ευρώτουβλο δεν ήταν διόλου κοινότοπο, μια χαρά αναπαυόταν στο συρτάρι του.
Το ζήτημα ήταν ένα: πώς μια απλή νταντά τα κονόμησε, ώστε να μπορεί να τον πληρώνει τόσο αδρά; Ποια ήταν η σχέση της με τον εργοδότη της και γιατί αποπειράθηκε να τον σκοτώσει;
Ένα βρόμικο αθλητικό κύκλωμα και δύο φόνοι οδηγούν στο κακόφημο στέκι του Μπο, όπου άτομα κάθε λογής, από τον λεγόμενο “καλό κόσμο” και από τον υπόκοσμο, μπλέκονται σε μια παράξενη ιστορία τρελών απαιτήσεων. Ο Στάθης Παντελιάς ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι πρέπει να κάνει. Άλλωστε, είναι γνωστό πως δεν αφήνει ποτέ πίσω του εκκρεμότητες.
Βιογραφικό
Η Κωνσταντίνα Μόσχου γεννήθηκε στην Αθήνα και εργάστηκε ως συντάκτρια στον έντυπο ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, ως κειμενογράφος διαφημιστικών και συνεργάτιδα σε βιβλία έρευνας. Ασχολείται με τα περισσότερα είδη του γραπτού λόγου, έχοντας στο ενεργητικό της μυθιστορήματα, διηγήματα, παιδικά, ποιήματα, θεατρικά και δοκίμια. Από το 2008 έως σήμερα έχουν εκδοθεί οχτώ βιβλία της (Ο Θησαυρός του Ποσειδώνα, Η Πόλη της Υδράηρας, Όσο υπάρχει Ανατολή, Λέμον Πάι, Σταχτόνερο, Οι κυρίες με τα τιρκουάζ, Γεράκια στο κλουβί, και Ραντεβού στου Μπο) καθώς και τέσσερα συλλογικά (Αγάπησα τον Δολοφόνο μου, Όλα για τη Ζωή μου, Θρύλοι του Σύμπαντος IV και ο Ο Τόπος Πρόδωσε τον Ένοχο .
No comments!
There are no comments yet, but you can be first to comment this article.