Το όνομά του είναι Αντουάν. Το όνομά της είναι Αυτή. Εκείνος είναι κοινοβουλευτικός συνεργάτης, εκείνη είναι χάκερ. Και οι δύο επέλεξαν ν’ αφιερώσουν τη ζωή τους σε μια πολιτική στράτευση, επίσημη ή παράνομη. Το μυθιστόρημα ξεκινά τον χειμώνα του 2019. Ο Αντουάν δεν ξέρει τι να κάνει με τη δυσπιστία, ή και με το μίσος που διαπιστώνει απέναντι στους επαγγελματίες πολιτικούς, και με τις επιπτώσεις που αρχίζει να έχει και πάνω του η κατάσταση αυτή. Για να ξεφύγει από την τεταμένη ατμόσφαιρα, ονειρεύεται να γράψει ένα μυθιστόρημα για τον Ισπανικό Εμφύλιο. Η Αυτή έχει μόλις γίνει μάρτυρας της σύλληψης του συντρόφου της, ο οποίος κατηγορείται για πειρατεία σε βάρος μιας εταιρείας παρακολούθησης. Ξέρει ότι παρακολουθείται και η ίδια, ίσως ν’ απειλείται κιόλας. Ο Αντουάν και η Αυτή θα συναντηθούν γύρω από ένα ερώτημα: Πώς συνεχίζεις τη μάχη όταν ο εχθρός μοιάζει ανίκητος; Σ᾽ αυτό το σημαντικό και επίκαιρο μυθιστόρημα γύρω από την ιδέα της στράτευσης η Αλίς Ζενιτέρ σκηνοθετεί μια γενιά απέναντι σ’ έναν κόσμο βίαιο και ασθμαίνοντα, μια γενιά που προσπαθεί, με φτωχά μέσα αλλά και μεταδοτική επιμονή, ν’ αναδιατάξει το περίγραμμά του. Η συγγραφέας καταπιάνεται τολμηρά με τις υπερσύγχρονες υπάρξεις μας, τις οποίες μεταμορφώνει σε ισάριθμες εξιστορήσεις σχετικά με το τι σημαίνει σήμερα να κάνεις πολιτική.


Η Αλίς Ζενιτέρ, με πατέρα Αλγερινό και μητέρα Γαλλίδα, γεννήθηκε το 1986 στο Κλαμάρ της Γαλλίας. Απόφοιτος της Ecole Normale Superieure, εργάζεται ως σκηνοθέτις του θεάτρου. Δίδαξε θεατρικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris III και γαλλικά στη Βουδαπέστη. Η “Τέχνη της απώλειας” είναι το πέμπτο της βιβλίο. Τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο της εφημερίδας Le Monde, με το βραβείο Goncourt των μαθητών λυκείου, με το βραβείο αναγνωστών Landerneau και με το βραβείο των βιβλιοπωλών του Νανσύ-Le Point. Ήταν στις τελικές λίστες υποψηφιοτήτων για τα βραβεία Goncourt, Femina και Interallie. Έχει δημοσιεύσει επίσης τα βιβλία “Juste avant l’oubli” (Βραβείο Renaudot των μαθητών λυκείου), “Sombre Dimanche” (Βραβείο τής Closerie des Lilas, Βραβείο Livre Inter και Βραβείο Αναγνωστών του περιοδικού L’Express), “Jusque dans nos bras” και “Deux moins un egal zero”.