ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
O Γιώργος Κλεφτογιώργος γεννήθηκε στην Αμφιλοχία και μεγάλωσε στην Αθήνα. Εργάστηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ ασχολήθηκε με τη στιχουργική και συνεργάστηκε με κορυφαίους συνθέτες, διανύοντας σημαντική διαδρομή στην ελληνική δισκογραφία, με περισσότερα από τριακόσια τραγούδια. Το 2019 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Κράτησε κανένας για ταξί; μια ιστορία σύγχρονη που μιλά την πλαστή ευημερία των τελευταίων ετών που οδήγησαν στις συνέπειες της κρίσης. Φέτος
Ο Μίκης δεν είναι πια ανάμεσά μας… Η απώλεια είναι μεγάλη. Κι όσο θα περνάει ο χρόνος, οι συνέπειες της απώλειας αυτού του μεγάλου Έλληνα θα πολλαπλασιάζονται. Γιατί ο Μίκης μαζί με τον Μάνο δεν ήταν απλώς οι άνθρωποι που μας πήραν από το χέρι και μας πέρασαν απέναντι, μας έδωσαν ταυτότητα πολιτιστική.Το έργο που μας άφησε ο Μίκης, κυρίως τοι μουσικό, είναι τεράστιο και ανεξάντλητο. Ο Μίκης πίστευε ότι
Όταν διαβάζεις ένα βιβλίο -τις περισσότερες φορές- σου μένει στο τέλος μια γλυκιά ανάμνηση και τα πιο συναρπαστικά στοιχεία που σε άγγιξαν μπαίνοντας στο ρόλο των ηρώων. Όταν ο συγγραφέας πλάθει τους ήρωές του τους δίνει μορφή, χαρακτηριστικά, τους κάνει ελκυστικούς ή απωθητικούς, τους διαχειρίζεται όπως θέλει ο ίδιος. Όταν όμως διαβάζεις μια βιογραφία και ξεκινάς με το γεγονός ότι αυτό που διαβάζεις περιγράφει τη ζωή ενός ανθρώπου-ήρωα πραγματικού και όχι
Μία και μοναδική ιστορία.Η πιο παλιά ιστορία του κόσμου.Η ιστορία του ανθρώπινου πόνου.27 Οκτωβρίου. Μνήμη της Αγίας Πρόκλας συζύγου Πιλάτου.Μια γυναίκα που προσπάθησε να σώσει τον Χριστό.Μια γυναίκα, μια Ρωμαία αριστοκράτισσα, η δέσποινα των φτωχών, η Κλαυδία Πρόκλα, η γυναίκα του Γάϊου Πόντιου Πιλάτου, προσπάθησε να σώσει τον Χριστό και να μην σταυρωθεί…Έστειλε με την οικονόμο της, την Ραχήλ, ένα μήνυμα στον Πιλάτο, ένα μήνυμα με δεκαέξι λέξεις. Το έστειλε
Μια ιστορία φρικαλεότητας και θάρρους.Μια συγκινητική ιστορία ενός σκληρού αποχωρισμού. 1823 Xωριό Βουλισμένη του Λασιθίου Κρήτης.Μικρή παιδούλα ,η ωραία Βουλισμενιώτισσα, η Θεανώ, τριβόταν στα ράσα του παπα-Φώτη και κούρνιαζε στην αγκαλιά της μητέρας της. Και ήρθε η καταραμένη μέρα που οι Τούρκοι κατέσφαξαν φρικτά τους γονείς της , τους χωριανούς της και όλους τους γέροντες και τα γυναικόπαιδα της επαρχίας Μεραμπέλλου (Καινούργιο Χωριό, Βουλισμένη, Δατσίδα, Μίλατος),έξι χιλιάδες εγκλείστους , στη
Υπάρχει ένα χωριό, το λένε Ανεμώνη σε μια περιοχή ανάμεσα στη Στερεά Ελλάδα και τη Θεσσαλία. Στον κάμπο της υπήρχαν, την δεκαετία του ‘ 50, πολλές μα πολλές μυγδαλιές.Σε πολλές αληθινές οικογένειες της Ανεμώνης υπάρχει αγάπη, μακριά από τα μίση και τις διχόνοιες και τις εμφύλιες συρράξεις. Σε άλλα σπίτια γίνονται παραδοσιακοί τσακωμοί, εμφύλιες συρράξεις, για πολυπόθητες κληρονομιές, άψυχα σπίτια, μάταιες περιουσίες, άχρηστα τιμαλφή. Στην οικογένεια του Μάρκου και του
Πώς να μιλήσεις , αλήθεια, για τούτο τον τόπο, την μαρτυρική Ήπειρο; Ποιες ιστορίες να διηγηθείς; Πώς να κάνεις ανασύσταση μιας ολόκληρης περιοχής; Οι απλοί μαχητές και ο απλός λαός δεν είναι αυτός που φτιάχνει την ουσία της ιστορίας; Μήπως από όλους τους κινδύνους ένας από τους χειρότερους είναι αυτός της μνήμης; Διότι λαός χωρίς μνήμη οδηγείται, νομοτελειακώς, στην αυτοεξαφάνιση.Η Αθαμανική και Τζουμερκιώτικη χώρα του Πίνδου, τόπος βραχώδης, σκληρός, κακοτράχαλος,
Στην αρχή ήταν το χάος.Μετά έγινε η οικογένεια.Μια ελληνική τυπική οικογένεια. Μια ημιαστική, συντηρητική οικογένεια.Οικογενειακή γαλήνη, έρωτας και ευτυχία, σαν ρομαντική ξενέρωτη κομεντί σε τριάρι στην Καλλιθέα.Το όνομα αυτής: οικογένεια Κουράκου. Αυτοί είναι οι άνθρωποι στο σπίτι,στη δουλειά και στις συναναστροφές. Αυτός είναι ο μαγικός κόσμος που αποτελεί τον ευρύτερο οικογενειακό και κοινωνικό κύκλο του κάθε ζευγαριού: Η Αθηνά, ο Θανάσης και η κόρη τους η Ελένη, δύο γιαγιάδες (η
Η Φιλοσοφία μας ταρακουνάει. Δεν μας αφήνει σε ησυχία. Μας αφυπνίζει και μας διαφωτίζει. Γι΄ αυτό την έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη.Σήμερα, είναι πιο απαραίτητη, καθώς βρίσκεται στον αντίποδα του δογματισμού της εποχής. Στον αντίποδα των απανταχού ειδημόνων , όλων αυτών που έχουν καταλάβει και γνωρίζουν τα πάντα και μας το τονίζουν συνεχώς κι αδιαλείπτως. Ο Σωκράτης, πατέρας όλων των φιλοσόφων, επιμένει πως δεν είναι ειδήμονας σε τίποτα. Πηγαίνει σε δημόσιους
Η συγγραφέας του βιβλίου, Ισμήνη Ζαγοραίου, κατάφερε με τις δεκαπέντε ιστορίες της να σε αγκιστρώσει στις λέξεις της και να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς, παρά μόνο να συνεχίσεις την ανάγνωση σχεδόν απνευστί.Μας προσφέρει ένα πανέμορφο βιβλίο από το οποίο αναβλύζουν υπαρξιακά ερωτήματα και υπέροχη λογοτεχνία. Το άμεσο στιλ της, η μουσικότητα των προτάσεών της, η ευφυΐα της και ο εντελώς ανεπιτήδευτος τρόπος της θέτουν πολύ σημαντικά ζητήματα.Πόσο αποτιμάται η
