ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
«…Ξαπλωμένος στο κρεβάτι εκείνο το βράδυ, συνειδητοποίησε ότι αυτή την ημέρα είχε πάρει ένα πολύτιμο μάθημα, δηλαδή πόσο μοναδική και διεγερτική ήταν εκείνη η στιγμή που η ζωή μεταβαλλόταν σε θάνατο. Δεν θα ξεχνούσε ποτέ το συναίσθημα της παντοδυναμίας που είχε νιώσει. Έβγαλε προσεκτικά μια τούφα μαλλιά που είχε ξεριζώσει από το κεφάλι της Νόρα πάνω στην έξαψη της πάλης και την είχε φυλάξει στη μυστική κρύπτη ανάμεσα στο στρώμα
Από τη Βιργινία Αυγερινού «Πώς αντιλαμβάνονται οι συγγραφείς τον έρωτα και το καλοκαίρι; Είναι μόνο αυτό που καταγράφεται, ή κάτι πέρα απ’ τις λέξεις, κάτι που οδηγεί στην ψυχή;Ερωτευόμαστε τον άλλο ή κάτι φανταστικό; Αν το πλάσμα που ερωτευόμαστε είναι ένας καθρέφτης του εαυτού μας, τι συμβαίνει όταν οι αντανακλάσεις γίνονται κείμενο; Πώς καταγράφονται, αφού στη γραφή το αντικείμενο του πόθου δεν είναι πλάσμα υπαρκτό, σωματοποιημένο, αλλά μόνο λέξεις;Στον συλλογικό
Μια Περιπέτεια του Αστυνόμου Καπετάνου Είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι υπάρχουν τόσο ταλαντούχες πένες που ξεχωρίζουν στο είδος που έχουν διαλέξει, όπως ο Δημήτρης Σίμος στο αστυνομικό – ψυχολογικό θρίλερ. Μετά τη συμμετοχή του στην ομαδική – εξαιρετική «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» με τους Αθανασιάδη, Γιαννίση, Παπαδημητρίου, είχα ξεχωρίσει το ταλέντο του και τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής. Και μετά διάβασα το «ΣΩΣΕ ΜΕ», ένα εντυπωσιακό ψυχολογικό θρίλερ όπου επίσης με κέρδισε με την φαντασία
Για το vivlio-life, Βιργινία Αυγερινού Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του βιβλίου “ΩΚΕΑΝΟΣ” ο Μιχάλης Κατράκης επιστρέφει με το πέμπτο βιβλίο του, από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων. Πρόκειται για συλλογή διηγημάτων με τίτλο “ΥΛΙΚΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ” που προλογίζει ο Λεωνίδας Οικονομάκης. Ένας ανιχνευτής, Τερμιτοφωλιά, Οι παράνομοι του Γκρόζνι, Μόρια θανάτου, Λευκός δικέφαλος σε μαύρο φόντο, Made in Bangladesh, Μίστι Λαβ, 4.449 km, In Nomine Patris, Η καθαρίστρια. Δύσκολο αφηγηματικό είδος το
Το 2015 η Δήμητρα Φραγκούλη εμφανίστηκε στα εκδοτικά δρώμενα με το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Λακριμόσα: Δαμάζοντας το όνειρο» που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ωκεανός. Ένα κοινωνικό-αισθηματικό έργο που κινείται σε δύο χρόνους, στην Πάτρα του 1941 και του 1960, με ήρωες που καλούνται να πάρουν αποφάσεις ζωής, με κρυμμένα μυστικά που επηρεάζουν τις ζωές όλων τους. Καλοκαίρι 2021 η συγγραφέας επανέρχεται με το νέο της έργο με τίτλο
Μια φαινομενικά υπέροχη οικογένεια. Μια φαινομενικά υπέροχη μητέρα. Μια «μεγάλη» κοινωνικά οικογένεια. Και αυτό το κοινωνικό στάτους μαζί με την αγάπη για την οικογένεια, ήταν η αιτία που η συγγραφέας χρειάστηκε χρόνια για να μιλήσει για την παιδική σεξουαλική κακοποίηση του δίδυμου αδελφού της. Κι όμως. Αυτή η αυτοβιογραφική μυθοπλασία είναι η ιστορία του θανάτου της παιδικής ηλικίας, είναι η ιστορία μιας σχεδόν τέλειας οικογένειας μα και μιας ασφυκτικής ενοχής,
Ποτέ τα μυστικά δεν έμειναν κρυμμένα από τη στιγμή που κάποιος έμεινε πίσω για να τα θυμάται… Σε μια παράλληλη αφήγηση του παρόντος και του μακρινού 1983 ο αναγνώστης παρακολουθεί μια συγκλονιστική ιστορία που θα θυμάται για καιρό! Τι συνέβη εκείνο το μοιραίο βράδυ που ο πεντάχρονος Μπίλι εξαφανίζεται και κανένας δεν μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό ερώτημα του τι απέγινε; Όσο και αν έψαξαν, όσο και αν χτένισαν όλη
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ (1943-1945) [… Ο αξιωματικός των Ες Ες του είπε: « Εσύ, Εβραίε, θα πας στο Άουσβιτς, εκεί θα παρακαλάς να σε σκοτώσουν, τόσο άσχημα είναι»…] Τι κι αν έχουν περάσει τόσα χρόνια από το αποτρόπαιο ολοκαύτωμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; Τι κι αν έχουν κυκλοφορήσει αμέτρητα βιβλία για το Άουσβιτς; Ιστορικά ντοκουμέντα, μαρτυρίες επιζώντων, μυθιστοριογραφίες κάθε τι που διαδραματίζεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, πάντα θα
«Η σάρκα και το αίμα δεν δύναται να κληρονομήσει την εξουσία του Θεού. Και αυτό που σαπίζει δεν δύναται να κληρονομήσει την αιωνιότητα». (Καινή Διαθήκη, Επιστολή προς Κορινθίους Α΄) από το βιβλίο του Αχμέτ Ουμίτ «Η ΦΥΛΗ» εκδόσεις Πατάκη «Η ΦΥΛΗ», ΑΧΜΕΤ ΟΥΜΙΤ, ΠΑΤΑΚΗΣΈνας άνδρας δολοφονηµένος µ’ ένα µαχαίρι µε λαβή σε σχήµα σταυρού. Ένα Ευαγγέλιο µε λέξεις υπογραµµισµένες µε αίµα. Ένα ταξίδι από την Ιστανµπούλ στα βάθη της Ανατολίας.
“Σε έναν κύκλο κάθε σημείο είναι ταυτόχρονα και αρχή και τέλος““Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει πεσσούς. Το βασίλειο ανήκει σε αυτό το παιδί“, Ηράκλειτος ο σκοτεινός φιλόσοφος“Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις, είναι πολύ ομιλητικός και δεν χρειάζεται καν τις ερωτήσεις” Ευριπίδης, αρχαίος τραγικός “Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως“. Σοφοκλής. Αυτές οι ιδέες ήταν οι πρώτες σκέψεις που ήρθαν στο μυαλό μου διαβάζοντας
