ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ
Μια φαινομενικά υπέροχη οικογένεια. Μια φαινομενικά υπέροχη μητέρα. Μια «μεγάλη» κοινωνικά οικογένεια. Και αυτό το κοινωνικό στάτους μαζί με την αγάπη για την οικογένεια, ήταν η αιτία που η συγγραφέας χρειάστηκε χρόνια για να μιλήσει για την παιδική σεξουαλική κακοποίηση του δίδυμου αδελφού της. Κι όμως. Αυτή η αυτοβιογραφική μυθοπλασία είναι η ιστορία του θανάτου της παιδικής ηλικίας, είναι η ιστορία μιας σχεδόν τέλειας οικογένειας μα και μιας ασφυκτικής ενοχής,
Ποτέ τα μυστικά δεν έμειναν κρυμμένα από τη στιγμή που κάποιος έμεινε πίσω για να τα θυμάται… Σε μια παράλληλη αφήγηση του παρόντος και του μακρινού 1983 ο αναγνώστης παρακολουθεί μια συγκλονιστική ιστορία που θα θυμάται για καιρό! Τι συνέβη εκείνο το μοιραίο βράδυ που ο πεντάχρονος Μπίλι εξαφανίζεται και κανένας δεν μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό ερώτημα του τι απέγινε; Όσο και αν έψαξαν, όσο και αν χτένισαν όλη
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ (1943-1945) [… Ο αξιωματικός των Ες Ες του είπε: « Εσύ, Εβραίε, θα πας στο Άουσβιτς, εκεί θα παρακαλάς να σε σκοτώσουν, τόσο άσχημα είναι»…] Τι κι αν έχουν περάσει τόσα χρόνια από το αποτρόπαιο ολοκαύτωμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; Τι κι αν έχουν κυκλοφορήσει αμέτρητα βιβλία για το Άουσβιτς; Ιστορικά ντοκουμέντα, μαρτυρίες επιζώντων, μυθιστοριογραφίες κάθε τι που διαδραματίζεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, πάντα θα
«Η σάρκα και το αίμα δεν δύναται να κληρονομήσει την εξουσία του Θεού. Και αυτό που σαπίζει δεν δύναται να κληρονομήσει την αιωνιότητα». (Καινή Διαθήκη, Επιστολή προς Κορινθίους Α΄) από το βιβλίο του Αχμέτ Ουμίτ «Η ΦΥΛΗ» εκδόσεις Πατάκη «Η ΦΥΛΗ», ΑΧΜΕΤ ΟΥΜΙΤ, ΠΑΤΑΚΗΣΈνας άνδρας δολοφονηµένος µ’ ένα µαχαίρι µε λαβή σε σχήµα σταυρού. Ένα Ευαγγέλιο µε λέξεις υπογραµµισµένες µε αίµα. Ένα ταξίδι από την Ιστανµπούλ στα βάθη της Ανατολίας.
“Σε έναν κύκλο κάθε σημείο είναι ταυτόχρονα και αρχή και τέλος““Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει πεσσούς. Το βασίλειο ανήκει σε αυτό το παιδί“, Ηράκλειτος ο σκοτεινός φιλόσοφος“Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις, είναι πολύ ομιλητικός και δεν χρειάζεται καν τις ερωτήσεις” Ευριπίδης, αρχαίος τραγικός “Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως“. Σοφοκλής. Αυτές οι ιδέες ήταν οι πρώτες σκέψεις που ήρθαν στο μυαλό μου διαβάζοντας
Γράφει η Βιργινία Αυγερινού Ομολογουμένως η παιδική λογοτεχνία είναι ένα αρκετά δύσκολο είδος λογοτεχνίας, αφού η ευαίσθητη ηλικία του αναγνωστικού κοινού, στην οποία στοχεύει, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Τα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά θα πρέπει να ψυχαγωγούν, να αναπτύσσουν υγιείς προσωπικότητες, να εξάπτουν την φαντασία, να προωθούν την ελεύθερη σκέψη και τη δημιουργικότητα και να περιλαμβάνουν ιδέες και αρετές που θα δημιουργήσουν καθαρές συνειδήσεις. Ένα ακόμα δυσκολότερο είδος είναι η
«Η Μελίνα και το μέλι»Βασιλική ΤσουρήΕικονογράφηση: Μαριάννα Φραγκούλη Το δεύτερο βιβλίο στην κατηγορία παιδική λογοτεχνία της Βασιλικής Τσουρή και το 6ο της συνολικά κυκλοφόρησε σε μία πολυτελή και σκληρόδετη έκδοση 56 σελίδων από την Ελληνοεκδοτική.«Η Μελίνα και το μέλι», ένα ξεχωριστό παραμύθι για παιδιά άνω των 4 ετών. Το έργο είναι χωρισμένο σε 2 μέρη με το πρώτο να περιλαμβάνει την ιστορία της μικρής Μελίνας . Μέσα από ένα όνειρο,
“Μην πατάς ξυπόλητη” – Αστερόπη ΛαζαρίδουΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ Η Αστερόπη Λαζαρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο «Βήμα». Έχει ασχοληθεί με το πολιτιστικό και το κοινωνικό ρεπορτάζ. Παράλληλα, έχει ασχοληθεί με την υποκριτική, το τραγούδι και τη μεταγλώττιση και γράφει στίχους. Στα εκδοτικά δρώμενα εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον Μάιο όταν κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη το πρώτο της βιβλίο με
Εκδόσεις Καστανιώτη Για το vivlio-life.gr γράφει η Βιργινία Αυγερινού Ο Τηλέμαχος Μουδατσάκις κατάγεται από το Ηράκλειο, είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης με διεθνή παρουσία και καθηγητής Πρακτικής και Θεωρίας του Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έχει γράψει βιβλία για το θέατρο και μυθιστορήματα. Το 2007 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη το «Άμφια εταίρας» που ήταν υποψήφιο για το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 2008 ενώ το 2011 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Ο χειροτέχνης του αίματος».
«…Και οι ψυχές συνεχίζουν το αέναο δικό τους ταξίδι, τη δική τους αναζήτηση. Άλλες είναι πιο τυχερές και βρίσκουν το δρόμο τους εύκολα, χωρίς να ταλαιπωρούνται. Κι άλλες ψάχνουν για πάντα το σώμα εκείνο που θα τους φιλοξενήσει, το σκοπό για τον οποίο γεννήθηκαν… ως την αιωνιότητα και πέρα από αυτήν…» Η Ιουλία Ιωάννου πρωτοεμφανίστηκε στα εκδοτικά δρώμενα της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας το 2015 με το βιβλίο «Έτσι ξαφνικά έγιναν
