Το να έχεις την ικανότητα να ξεχωρίζεις από το σωρό είναι πολύ μεγάλη ανταμοιβή και ηθική ικανοποίηση. Όταν βλέπεις γύρω σου το χαμό και τον ξεπεσμό κάθε είδους αρχής, όταν βλέπεις όλοι να προσπαθούν να τα κάνουν όλα, να παίρνουν τη δουλειά του άλλου γιατί θεωρούν τον εαυτό τους ικανότερο από το διπλανό, σκεπτόμενοι ότι «αφού μπορεί αυτός γιατί δεν μπορώ κι εγώ»… είναι πολύ κακό.

Είναι καλό να προσπαθείς στη ζωή σου να μάθεις νέα πράγματα, να νιώσεις τη χαρά της δημιουργίας, να εκφράσεις τα όποια ταλέντα κρύβεις μέσα σου.

Όμως έχουμε μάθει να αντιγράφουμε -κάκιστα δυστυχώς- την επιτυχία του άλλου. Δεν είναι τυχαίο ότι -ειδικά στην πόλη μας- έχουμε περισσότερα καταστήματα αναψυχής από ό,τι σηκώνει ο πληθυσμός και οι εποχές που διανύουμε. Και φυσικά θα πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, ο τρόπος που επιλέγουν κάποιοι να διαφημίσουν, να προωθήσουν και να παρουσιάσουν τα καταστήματά τους. Θεωρούν ότι το να πουν ναι στον κάθε άσχετο που θα τους πει τη λέξη διαφήμιση κάνουν και σωστά τη δουλειά τους. Δεν ψάχνουν να δουν τι είναι αυτό το μέσο, πού απευθύνεται, σε τι κοινό, με ποιον άλλο θα είναι δίπλα, αν έχει απήχηση. Θεωρούν ότι «όπου παν οι πολλοί πάμε και μεις». Θεωρούν πως το να βάλεις μια καρτούλα της επιχείρησής σου όπου σου πουν, ότι ξεμπέρδεψες με το θέμα διαφήμιση. Το πιο σύνηθες πράγμα που ακούς είναι «εμένα με ξέρουν, δεν έχω ανάγκη από διαφήμιση».

Άσε δε που έγινε της μόδας και η διαφήμιση μέσω facebook! Όποιος έχει facebook, ξεμπέρδεψε με το θέμα διαφήμιση, θέλει κάτι να πει, το βάζει στο facebook και τελείωσε το ζήτημα. Καμία αισθητική, καμία προοπτική και διάθεση για αλλαγή. Θα μου πείτε «εδώ ο κόσμος καίγεται και εγώ μιλάω για τη διαφήμιση». Μα, για σκεφτείτε το λίγο. Αν ο καθένας από μας έκανε σιγά – σιγά τη διαφορά, όλα γύρω μας δεν θα ήταν διαφορετικά;

Θα ήθελα τόσα να πω αλλά δεν θέλω να γίνω ούτε κακιά, ούτε κουραστική, απλά με θλίβει όλο αυτό που βλέπω γύρω μου, στην πόλη μου.

Η ζωή στην πόλη έχει τόσα άλλα πράγματα και πρόσωπα που μπορείς να δεις, έχει η ίδια άλλο πρόσωπο, αρκεί να το ανακαλύψεις…

ιουλία ιωάννου