Συγγραφέας του βιβλίου «Ευτυχία θα πει…» – Εκδόσεις «Ψυχογιός»

Η ιδέα «έπεσε» ένα καλοκαίρι σε μια κουβέντα μεταξύ φίλων που σκέφτηκαν πώς θα μπορούσαν να ζήσουν όλοι μαζί όταν γεράσουν. Στο τέλος της κουβέντας η έμπνευση του επόμενου βιβλίου, ήδη δουλευόταν στο μυαλό της Μαρίας Τζιρίτα. Κάπως έτσι γεννήθηκε το μυθιστόρημα «Ευτυχία θα πει…» και οι ήρωές της, τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες, απέκτησαν ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, που προκαλούν τη συμπάθεια των αναγνωστών από την πρώτη κιόλας σελίδα, με τη συγγραφέα να έχει προσεγγίσει και αναλύσει ψυχολογικά πολύ καλά τους χαρακτήρες τους. Όπως λέει στο Vivlio-life, η γαλήνη κυριάρχησε ως συναίσθημα κατά τη διάρκεια της συγγραφής, αφού ένιωσε να φεύγει από μέσα της ο φόβος του γήρατος. Νομίζω πως το ίδιο θα νιώσουμε όλοι περνώντας το κατώφλι της «Βίλας Ευτυχία» για να συναντήσουμε τους επτά φίλους της και τη γιατρό τους…

Είναι, πράγματι, ευχάριστη έκπληξη για όλους εμάς που διαβάσαμε το μυθιστόρημά σας «Ευτυχία θα πει…», ο χώρος που επιλέξατε για να «δέσετε» τις ιστορίες των ηρώων σας. Θέλετε να μας μιλήσετε για την πηγή της έμπνευσής σας;


Η ιδέα για το βιβλίο αυτό προήλθε από μια κουβέντα που κάναμε με την παρέα φίλων παιδικών δυο καλοκαίρια πριν, σχετικά με το πού θέλουμε να βρεθούμε όταν γεράσουμε και πώς θα μπορούσαμε να ζούμε όλοι μαζί!

Υπάρχει κάπου στην Ελλάδα αυτός ο όμορφος χώρος στον οποίο μας ξεναγείτε με την τόσο ζωντανή περιγραφή σας;


Δεν υπάρχει αλλά ελπίζω ολόψυχα να υπάρξει στο μέλλον!

Πιστεύω πως ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με την εξής αντίθεση: Ενώ η λέξη ευτυχία από μόνη της γεννά ένα χαμόγελο στα χείλη, ο οίκος ευγηρίας, ο τόπος δηλαδή όπου γεννήθηκε το μυθιστόρημά σας, προκαλεί μια μελαγχολική διάθεση. Ποια από τα δυο συναισθήματα επικρατούν στις σελίδες σας;


Δεν πρόκειται για οίκο ευγηρίας κι όποιος διαβάσει το βιβλίο μόνο χαρούμενη και αισιόδοξη διάθεση κερδίζει! Ένα τέτοιο σπίτι πιστεύω όλοι το ονειρεύονται για τα γεράματα τους!

Τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες φιλοξενούνται, λοιπόν, στη Βίλα Ευτυχία. Γιατί όμως η ιστορία σας τους θέλει όλους άκληρους και πλούσιους; Γιατί σίγουρα δεν είναι όλοι οι οίκοι ευγηρίας πολυτελείς βίλες και όλοι γνωρίζουμε πως σε πολλούς υπάρχουν ξεχασμένες ψυχές που το δείπνο τους δεν είναι φαγκρί.


Ακριβώς γι’ αυτό που είπατε. Δεν ήθελα να δώσω το χρώμα των εγκαταλειμμένων ιδρυμάτων με τους ξεχασμένους ηλικιωμένους στο βιβλίο μου. Ήθελα να εστιάσω στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων που κάποτε τα είχαν όλα και για κάποια δικά τους λάθη πήρε η ζωή τους μια άσχημη τροπή. Το ότι δεν έχουν παιδιά το επέλεξα ακριβώς για να μην υπάρχει άλλη οικογένεια γι’ αυτούς, ώστε να δεθούν μεταξύ τους και με την ηρωίδα μου την γιατρό Μελίνα με μοναδικό τρόπο.

Όλοι τους έχουν γευτεί τη ζωή, έχουν βιώσει όχι μόνο μικρές και μεγάλες χαρές αλλά και λύπες και δεν αποφασίζουν να ζήσουν μόνο με τις αναμνήσεις των χρόνων της νεότητάς τους αλλά συνεχίζουν να είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας, αλλά κυρίως να ζουν κάθε λεπτό της ζωής τους. Αυτό ήταν το μήνυμα που θέλατε να μας περάσετε;


Από την αρχή του βιβλίου δεν ήταν έτσι, μέχρι το τέλος όμως οι ανατροπές και τα απρόοπτα που τυχαίνουν – ή και προκαλούνται – καταλήγουν λίγο πολύ στο μήνυμα που αναφέρετε.

Λέτε στην εισαγωγή σας «θα ήθελα πολύ να ταξιδέψω στον δικό τους κόσμο, που είναι γεμάτος σοφία και εμπειρία και να διδαχθώ απ’ αυτούς». Τώρα που το ταξίδι μαζί τους τελείωσε τι γεύση σας άφησε; Τι διδαχθήκατε από τη ζωή της Ευτυχίας, της Άννας, του Οδυσσέα, της Όλγας του Τέλη, του Γιώργου και της Μαρκέλλας;


Τα συναισθήματα που ένιωσα κυριαρχούνται κυρίως από γαλήνη. Είναι σαν να έφυγε από μέσα μου ο φόβος του γήρατος και της μοναξιάς που μπορεί να επιφέρει.

Η Μελίνα, αποφασίζει να μπει στον οίκο ευγηρίας με την ιδιότητα της γιατρού, «κυνηγημένη και η ίδια από τα φαντάσματα και τα μυστικά του δικού της παρελθόντος…». Μπορείτε να μας δώσετε μια γεύση από τα συγκλονιστικά που θα ανακαλύψει εκεί, όπως μας προετοιμάζετε πως θα συμβεί στο οπισθόφυλλο;


Φυσικά και όχι! Αυτά ακριβώς είναι που πρέπει να ανακαλύψει ο αναγνώστης μόνος του και να γευτεί την έκπληξη διαβάζοντας!

Δίνετε σε όλους πρωταγωνιστικό ρόλο και αυτό είναι εμφανές στην ανάγνωση. Ποιος, όμως, είναι ο χαρακτήρας τον οποίο προσεγγίσατε, ίσως, με μεγαλύτερη ευαισθησία;


Θα έλεγα αυτός της Άννας, με την οποία πιστεύω θα ταυτιστούν -δυστυχώς- πολλές αναγνώστριες.

Θέλετε να μας πείτε πόσο εύκολη ήταν η ψυχολογική ανάλυση των ηρώων σας, σ’ αυτό το ψυχογραφικό μυθιστόρημα;


Λόγω σπουδών και εμπειρίας δεν μπορώ να πω πως ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Εξάλλου κάθε μου βιβλίο χαρακτηρίζεται από την ψυχολογική ανάλυση και προσέγγιση των χαρακτήρων, είναι αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο να κάνω.

Είναι σίγουρο πως όλοι μας, είτε σε λίγα είτε σε πολλά χρόνια, κάποτε θα φτάσουμε στην ηλικία των πρωταγωνιστών σας και ίσως μερικοί από εμάς περάσουμε την πύλη κάποιου οίκου ευγηρίας. Περιγράφοντας την καθημερινότητα των ηρώων σας θα μπορούσατε να δείτε τον εαυτό σας εκεί κάπου ανάμεσά τους;


Σαφώς και τον βλέπω, όπως είπα και παραπάνω, έχουμε ήδη συμφωνήσει με τους φίλους και τις φίλες μου να νοικιάσουμε ένα μεγάλο σπίτι και να ζούμε εκεί όλοι μαζί!

Λέτε, τελικά, η «Ευτυχία…» σας, να μας κάνει όλους να δούμε με μια πιο καλή διάθεση την προοπτική πως κάποτε ίσως να βρεθούμε κι εμείς εκεί;


Το ελπίζω και το εύχομαι!

Η συγγραφέας των 330.000 αντιτύπων γράφει στο εξώφυλλο, κάτω ακριβώς από το όνομά σας. Σας αγχώνει αυτό το, πράγματι, εντυπωσιακό νούμερο;


Δεν με αγχώνει καθόλου, ίσα ίσα με γεμίζει χαρά και περηφάνια!

Με πόσους από τους αναγνώστες που αποτελούν μέρος αυτού του αριθμού έχετε προσωπική επικοινωνία;


Δεν μπορώ να πω συγκεκριμένο αριθμό, πάντως σίγουρα είναι πάρα πολλοί!

Πώς βιώνετε την εμπειρία να είστε από τις πλέον αγαπημένες ελληνίδες συγγραφείς;


Με κάνει να νιώθω ευτυχισμένη και ευγνώμων!

Ποιο πιστεύετε είναι το στοιχείο στην πολυετή συγγραφική σας πορεία που σας κάνει να ξεχωρίζετε;


Νομίζω το έντονο συναίσθημα που διακατέχει εμένα ως άνθρωπο και είναι εμφανές σε όλα μου τα βιβλία.

Σίγουρα μετά την όμορφη αυτή παρέα των ηλικιωμένων έχετε έτοιμη μια νέα συγγραφική δουλειά. Θέλετε να τη μοιραστείτε με τους φίλους του Vivlio-life;


Υπάρχει μια ιδέα στο μυαλό μου, μια νέα ιστορία που θα έχει να κάνει με την διαφορετικότητα. Προς το παρόν δεν μπορώ να αποκαλύψω τίποτε άλλο!

Ευτυχία θα πει… Αλήθεια, τι θα πει ευτυχία για σας κυρία Τζιρίτα;


Μα θα το ανακαλύψετε στην τελευταία σελίδα του βιβλίου μου!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Βίλα Ευτυχία φιλοξενεί επτά ηλικιωμένους ανθρώπους, τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες, πλούσιους και κάποτε διάσημους, οι οποίοι έχουν ένα κοινό στοιχείο: είναι όλοι τους άκληροι.

Όταν η νεαρή γιατρός Μελίνα Γκρέι περνά την πύλη της πολυτελούς βίλας, έχοντας αναλάβει τη θέση της παθολόγου, δεν μπορεί να φανταστεί πως αυτή η απόφαση θα αλλάξει ολόκληρη τη ζωή της. Κυνηγημένη και η ίδια από τα φαντάσματα και τα μυστικά του δικού της παρελθόντος, θεωρεί εξαιρετική την ευκαιρία που της δίνεται με αυτή τη θέση εργασίας, ώστε να κρυφτεί από όσα και όσους την καταδίωκαν. Μα μέσα σε όλα τα συγκλονιστικά που ανακαλύπτει στο σπίτι αυτό για τον εαυτό της, τους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή, για πρώτη φορά συνειδητοποιεί πως ευτυχία θα πει…

Η Μαρία Τζιρίτα, αγαπημένη συγγραφέας 330.000 χιλιάδων αναγνωστών, επιστρέφει με ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα που, μέσα από τις ιστορίες επτά διαφορετικών ανθρώπων στη δύση της ζωής τους, αποκαλύπτει τι πραγματικά σημαίνει ευτυχία…

Βιογραφικό

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Η Μαρία Τζιρίτα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει δική της στήλη στο ηλεκτρονικό περιοδικό Flowmagazine με τίτλο «Ταξίδι στην αυτογνωσία». Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν δώδεκα μυθιστορήματά της, σε 330.000 αντίτυπα μέχρι σήμερα.