Συγγραφέας του βιβλίου «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα» – Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη

Με μια τρυφερή προσέγγιση και σεβασμό προς το στήθος που νοσεί, η Μαργαρίτα Αρβανίτη μέσα από την ιστορία της πρωταγωνίστριάς της δίνει σ’ εμάς τις γυναίκες μαθήματα ζωής απέναντι στην απειλή του καρκίνου. Η ηρωίδα της με το συμβολικό όνομα Ελπίδα, ζητά από τις γυναίκες που ζουν με την απειλή του Ca μαστού «να μην το παρατήσουν» και από εκείνες που φοβούνται και λένε όχι στην πρόληψη να γνωρίζουν πως «ο φόβος του θανάτου δε σταματά τον θάνατο αλλά τη ζωή». Όπως λέει στο Vivlio-life η συγγραφέας, η ίδια η ομορφιά της ζωής μας δίνει άπειρους λόγους για να θέλουμε να ζήσουμε και από αυτούς πρέπει να αντλούμε δύναμη. Μετά το πρώτο ξάφνιασμα, τον τρόμο και το δέος απέναντι στον θάνατο, η Ελπίδα της συνειδητοποίησε πως δεν μπορεί ν’ αφήσει τον φόβο να τη βασανίζει και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου που αγγίζει ψυχές, φωνάζει σε όλες μας «Ξεπεράστε τον φόβο ζήστε το θαύμα»…!

Κυρία Αρβανίτη θέλετε να ξεκινήσουμε αυτήν τη συνέντευξη περιγράφοντας το εξώφυλλο του βιβλίου σας; Νομίζω πως είναι ένα εξώφυλλο που αγγίζει κάθε γυναίκα…
Το εξώφυλλο είναι πίνακας του διακεκριμένου ζωγράφου Αντώνη Απέργη, που υπήρξα και μαθήτριά του. Εστιάζει στην ομορφιά του στήθους της γυναίκας, στον πόνο με την παραμάνα έτσι όπως περνάει μέσα από το δέρμα – ΠΟΝΟΣ και το όνομα του πίνακα– η οποία όμως στηρίζει την ομορφιά της ζωής έτσι όπως βγαίνει από μέσα της ένα πανέμορφο τριαντάφυλλο που έχει όμως και “αγκάθια”, όπως συμβαίνει και στη πραγματική ζωή, όπου οι δυσκολίες πορεύονται παράλληλα με την ομορφιά της και δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε! Όλη η σύνθεση προτρέπει σε μια ανάταση προς τον ουρανό, στο «άνω – θρώσκω» = κοιτάζω ψηλά = άνθρωπος» όπως έχει προορισμό να πράττει ο άνθρωπος και ό,τι αυτό σημαίνει για τη ζωή του, σε αντίθεση με το «σκύβω» και με «παίρνουν από κάτω» τα δύσκολα της ζωής. Αυτό το μήνυμα επιθυμώ να περάσω με τη πρώτη ματιά στις αναγνώστριές μου, το οποίο στηρίζω ανάλογα και με το περιεχόμενο του βιβλίου, σε αρμονία με τον τίτλο «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα»!

Η ιστορία της πρωταγωνίστριάς σας δε διαφέρει από την ιστορία όλων εκείνων των γυναικών που ο καρκίνος τους χτυπά την πόρτα. Το όνομα Ελπίδα φαντάζομαι δεν είναι τυχαία επιλογή…
Οι ιστορίες των γυναικών που πλήττονται από Ca- μαστού δεν είναι όλες ίδιες. Διαφέρουν ανάλογα με τον βαθμό του σταδίου της κακοήθειας που εντοπίζεται, συνεπώς και του διαφορετικού τρόπου αντιμετώπισης του προβλήματος, που οδηγεί σε ανάλογο αποτέλεσμα. Το όνομα της ηρωίδας μου Ελπίδα είναι συμβολικό στην επιθυμία μου να παραπέμπει στο αντίστοιχο συναίσθημα που σημαίνει πίστη ότι όλα θα πάνε καλά! Όνομα που αντιπροσωπεύει την ελπίδα που γεννάει στον άνθρωπο η πρόληψη υγείας καθώς και την ελπίδα που πρέπει να γεννάει η κοινωνία στον άνθρωπο για καλή ζωή. Η ελπίδα όμως από μόνη της δεν φτάνει καθώς μπορεί να λειτουργήσει και σαν παγίδα αν κάποιος αφεθεί μόνο σε αυτήν. Η ελπίδα έχει ανάγκη από στήριξη γνώσεων, συμπεριφορών και στάσεων ζωής προκειμένου να μη «προδώσει» τον αγωνιζόμενο άνθρωπο στη προσπάθειά του, αντίθετα να μπορεί να τον εμψυχώνει στηρίζοντας αποτελεσματικά τα «βήματά» του προς το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το βιβλίο αυτό αγγίζει μια πολύ ευαίσθητη χορδή αλλά και ένα μεγάλο φόβο μας. Πώς το αποδώσατε; Πώς δομήσατε τον χαρακτήρα της Ελπίδας ώστε να μας πλησιάσει όλες; Να μιλήσει στην καρδιά μας;
Η Ελπίδα είναι «ανθρώπινη», μία γυναίκα ανάμεσά μας, με υποχρεώσεις και όνειρα για ευτυχισμένη ζωή. Όταν καλείται να αντιμετωπίσει την απειλή του Ca μαστού ξαφνιάζεται, τρομάζει, φοβάται, δεν κοιμάται, αρχίζει να ζει εφιαλτικά το ενδεχόμενο ο χρόνος της ζωής της να τελειώνει. Μετά το πρώτο ξάφνιασμα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να αφήσει τον φόβο να της βασανίζει τη ζωή! Στρέφεται για στήριξη στην επιστήμη της ιατρικής για την ενδεδειγμένη ιατροφαρμακευτική της αγωγή, στην απομυθοποίηση του φόβου του θανάτου με τη «φιλοσοφία» της ζωής όπως την επιδιώκει μπροστά στη συνειδητοποίηση της προσωρινότητάς της, στην αξία της κάθε στιγμής, σε επαναπροσδιορισμούς της διαχείρισης του πολύτιμου χρόνου για όσα ζει και ακόμα δεν τα ζει! Η ιστορία της ηρωίδας μου δεν ήθελα να θυμίζει άλλη μία παραίνεση τυπικής καμπάνιας πρόληψης, την αξία της οποίας δεν αμφισβητώ. Θέλησα να κάνω την υπέρβαση με μία πιο «τρυφερή» προσέγγιση του προβλήματος, να στρέφεται με σεβασμό προς το στήθος που νοσεί, να αναλογίζεται πως αυτό το στήθος έθρεψε τα νεογέννητά της με τον θηλασμό, τα προστάτεψε, δεν της αρρώστησαν ποτέ, και τώρα που το ίδιο κινδυνεύει να το παρατήσει; Οφείλει να είναι «παρούσα» σε όσα δύσκολα του συμβαίνουν και να το στηρίξει! Ανταπαντά δυναμικά στη πρόκληση, αρνείται να είναι μόνο «ασθενής», επιθυμεί να ανταποκριθεί επάξια στους ρόλους που καλείται να διεκπεραιώσει σαν ερωτευμένη σύζυγος, μητέρα, κόρη, σαν σκεπτόμενος άνθρωπος, εργαζόμενη και ενεργό μέλος της κοινωνίας, με δημιουργικές δραστηριότητες, στόχοι που της δίνουν άπειρους λόγους να θέλει να ζήσει! Αποφασίζει να μη κοινοποιήσει το πρόβλημά της στην οικογένεια, να μη δώσει πόνο στα παιδιά της στη σκέψη πως μπορεί να «χάσουν» τη μάνα τους, για να μπορέσουν αναπόσπαστα να ανταποκριθούν στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Προσπαθεί το πρόβλημά της να μη δρομολογήσει ένα «ντόμινο» πολλαπλών προβλημάτων στο σπίτι, διατηρεί με ψυχραιμία και αξιοπρέπεια τις ισορροπίες της οικογένειας και με ορμητήριο το ήρεμο οικογενειακό της περιβάλλον, με σύμμαχο και στήριγμα τον άνδρα της, δίπλα της τη κάθε στιγμή, ρίχνεται στην μάχη για ζωή! Θα νικήσει; Θα νικηθεί; Κατανοεί ότι στα πεδία των μαχών της κρίνονται οι απαντήσεις, από την ίδια και τις πράξεις της! Και, αν ήρθε ο φόβος με τη μορφή του καρκίνου μαστού το θαύμα της ζωής να της στερήσει, αποφασισμένη είναι να το διεκδικήσει! Να αναζητήσει την ευτυχία να μην αφήσει τη ζωή της να γίνει χαμένη ευκαιρία.

Όλες μας μπορεί να βρεθούμε στη θέση της. Τι μας συμβουλεύει, λοιπόν, η Ελπίδα μέσα από την ιστορία της; Τι θα έλεγε, η Ελπίδα σε μια γυναίκα που μόλις σήμερα το πρωί διαγνώσθηκε με καρκίνο του μαστού;
Η Ελπίδα» θα έλεγε τις ίδιες σκέψεις που έκανε και εκείνη… «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα» γιατί ζωή μέσα στον φόβο, ζωή δεν λογίζεται! Ο φόβος του θανάτου δεν σταματά τον θάνατο. Τη ζωή σταματά. Φθείρει την ποιότητά της και τη συνέχειά της! Κάθε γυναίκα που αγαπάει τον εαυτό της οφείλει να φροντίσει να ζήσει, παρά τα δύσκολα! Κάνε το και εσύ! Το οφείλεις στον εαυτό σου! Αναζήτησε την ίαση στα επιτεύγματα της ιατρικής, ακολούθησε με «ευλάβεια» την επιβεβλημένη ιατροφαρμακευτική σου αγωγή, ατσάλωσε τη πίστη σου ότι όλα θα πάνε καλά! Στήριξε την ψυχολογία σου, μη σε πάρει από «κάτω» το πρόβλημα! Στρέψε το βλέμμα σου ψηλά! Πάρε δύναμη από την ομορφιά της ζωής που σε «αγκαλιάζει» και σου δίνει άπειρους λόγους να θέλεις να ζήσεις… όπως η αγάπη, η οικογένεια, η δημιουργία! Πες το και πίστεψέ το «Εγώ γεννήθηκα να ευτυχήσω. Τη ζωή που μου έλαχε θα την τιμήσω κι όλα τα δύσκολα στα μέτρα της καρδιάς μου θα γυρίσω. Ανυποχώρητη αρνούμαι την παραίτηση! Θα ακολουθήσω της καρδιάς μου την απαίτηση. Θα ζήσω!» Πέρασε από τα λόγια στη πράξη! Αν δεν το κάνεις εσύ για τον εαυτό σου κανείς δεν θα το κάνει για σένα!

Πολλές γυναίκες πιστεύουν πως η μάχη με τον καρκίνο είναι άνιση. Κι έρχονται τα στατιστικά στοιχεία θνησιμότητας από τον καρκίνο του μαστού να μας μαυρίσουν ακόμη πιο πολύ την ψυχή. Τι προκύπτει από τη δική σας ερευνητική προσέγγιση στο θέμα;
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί στις γυναίκες την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο και δεύτερη μετά τις καρδιοπάθειες. Αυτό είναι το γεγονός. Κάθε μάχη έχει νικητές και θύματα.Το ζητούμενο είναι τι κάνουμε για όλο και λιγότερα θύματα. 1 στις 8 γυναίκες παγκοσμίως θα παρουσιάσει καρκίνο μαστού σε κάποια φάση της ζωής της. Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο με ψηφιακή μαστογραφία έχουν θνησιμότητα 4,7%, ενώ σε όσες δεν κάνουν μαστογραφία η θνησιμότητα ανέρχεται σε 56%. Τότε η επιβίωση ξεπερνά το 80% και βελτιώνεται συνεχώς με την έγκαιρη διάγνωση της ψηφιακής μαστογραφίας και την πρόοδο των θεραπευτικών μέσων που διαθέτει η ιατρική Επιστήμη. Τα στοιχεία αυτά αναφέρονται στις σελίδες του ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ και της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Το ποσοστό ευαισθητοποίησης απέναντι στους προληπτικούς ελέγχους μαστού στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό και πολύ μικρότερο των άλλων χωρών. Η ποιότητα της ζωής μας αντανακλά την ωριμότητά μας. Η ζωή μας είναι στα χέρια μας και σε μας ανήκει η ευθύνη να την οδηγήσουμε όσο πιο κοντά στα επιθυμητά της ψυχής για καλύτερη ζωή με υγεία και εκπληρωμένες επιθυμίες μέσα της!

Εκτός από τη μυθοπλασία χρησιμοποιείτε στο βιβλίο σας ιατρικά στοιχεία και δεδομένα; Ποια είναι αυτά;
Η Ελπίδα, στην προσπάθειά της να σώσει τη ζωή της φροντίζει να μη χάσει τη ψυχή της. Στο οδοιπορικό της ίασης τρέχουν με όρθια γράμματα τα γεγονότα του στήθους. Περιγράφονται εξετάσεις πορίσματα, επεμβάσεις, γνωματεύσεις, όλα τους πραγματικά ιατρικά στοιχεία ενσωματωμένα στην καθημερινότητα της ηρωίδας καθώς αποτελούν κομμάτι της ζωής της. Η γνωριμία των εξετάσεων, της ψηφιακής μαστογραφίας και των υπολοίπων θεραπευτικών μέσων με τις αναγνώστριες μπορεί να οδηγήσει στην απομυθοποίηση του φόβου που γεννάει η άγνοιά τους, ο οποίος γίνεται σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία ανασταλτικός παράγων της προσέλευσης των γυναικών στα εξεταστικά κέντρα μαστού. Παράλληλα, με πλαγιαστά γράμματα γίνονται αναδρομές σε αναμνήσεις, γεγονότα, πρόσωπα- πορτραίτα προγόνων, σκέψεων και στάσεων ζωής, αγάπης έρωτα, δημιουργίας, τα οποία σαν μικρά «δοκίμια» συστήνουν καρέ-καρέ την Ελπίδα τη ζωή της και τη φιλοσοφία της στο αναγνωστικό κοινό, όλα τους ανάσες ζωής στα οποία ανατρέχει στα δύσκολά της σαν στηρίγματα ζωής όλα τους επιστρατευμένα στον αγώνα που δίνει να κερδίσει η υγεία και η χαρά στη ζωή!

Προληπτική ιατρική. Ένα κεφάλαιο στο οποίο δίνετε ιδιαίτερη έμφαση. Πρέπει επιτέλους όλες οι γυναίκες να βάλουμε στη ζωή μας την πρόληψη. Πώς θα πείσει η Ελπίδα τις γυναίκες που τρέμουν στην ιδέα της εξέτασης αλλά πιο πολύ του πορίσματος;
Η Ελπίδα πείθει με το προσωπικό της παράδειγμα. Δεν χρειάζεται να πάθεις για να μάθεις, μας λέει! Διώξε τον φόβο, την άγνοια, ενημερώσου για καλύτερη ζωή όσο πιο κοντά στα ποθητά της καρδιάς! Αναζήτησε εγκαίρως την ίαση! Ένα θαύμα είναι η ζωή που αξίζει να το ζήσουμε και όπου δεν μας χαρίζεται έχουμε χρέος ιερό να το διεκδικήσουμε! Εκατομμύρια γυναίκες έχουν βιώσει ανάλογη εμπειρία! Μας καλούν να γίνουν παράδειγμα αποφυγής των λαθών τους και αποδοχής της «ευεργεσίας» της προληπτικής ιατρικής που επιτρέπει στην γυναίκα να πάρει τη ζωή της πίσω από την αρρώστια! Άλλο είναι να εντοπίζεις εγκαίρως τον καρκίνο στα αρχικά του στάδια 1ο – 2ο για νικηφόρα επέμβαση και ίαση, χωρίς πολλαπλές ακτινοβολίες, χωρίς χημειοθεραπείες, επί πλέον στηρικτικές θεραπείες κλπ. και άλλο στο 3ο – 4ο στάδιο που όλα είναι πιο δύσκολα. Και εκεί όμως η επιστήμη έχει δείξει ότι μάχες κερδίζονται! Πρόλαβε, πάλεψε για τη ζωή σου «σε μαρμαρένια αλώνια». Διεκδίκησέ την! Κάνε τα πάντα. Στα κέντρα πρόληψης, σε κέντα εξεταστικά σε κέντρα ίασης σώζονται ζωές! Μη χρονοτριβείς με άσκοπες αναβολές και αναστολές! Κάνε τα πάντα τότε που μπορείς, μη το καθυστερείς για τότε που δεν θα μπορείς να το αντιμετωπίσεις νικηφόρα!

Τι μηνύματα λαμβάνετε από τις ελληνίδες αναγνώστριες του βιβλίου σας; Επικοινώνησαν με κάποιο τρόπο γυναίκες που πείστηκαν και αποφάσισαν να κάνουν μαστογραφία μετά τη γνωριμία τους με την Ελπίδα;
Μου έχουν δώσει μεγάλη χαρά τα μηνύματα αναγνωστριών που με διαβεβαιώνουν ότι πλέον δεν θα αποφεύγουν τη μαστογραφία και ότι έμαθαν πολλά που δεν γνώριζαν. Χαίρομαι όταν αξιολογούν το βιβλίο πολύ θετικά! Με συγκινούν τα μηνύματα, όχι σαν προσωπική «προβολή», αλλά σαν διαπίστωση ότι το βιβλίο μπορεί και ζήσει τον προορισμό του, καθώς ενημερώνει, ανακουφίζει, γεννάει την ελπίδα, και επηρεάζει θετικά για την αναγκαιότητα της πρόληψης αλλά και της νικηφόρας αντιμετώπισής του προβλήματος. Λύνει ιατρικές απορίες αλλά το σπουδαιότερο ανακουφίζει εμψυχώνει ενδυναμώνει! Χαίρομαι όταν το προτείνουν όσοι το ξέρουν σε φίλες που το χρειάζονται. Η μεγαλύτερη επιτυχία του θα είναι έστω και αν δεν το μάθω ποτέ, αν καταφέρει να επηρεάσει στη πράξη καθοριστικά και να σώσει έστω και μία ζωή, γιατί θα έχει σώσει το 100% της ζωής έτσι όπως φανερώνεται μέσα σε ένα κορμί, μέσα σε μια ψυχή! Θα είναι το δικό μου λιθαράκι μέσα στη γενικότερη συλλογική προσπάθεια για όλο και λιγότερα θύματα Ca μαστού! Η υπέρτατη επιτυχία!

Σας άκουσα σε μία συνέντευξή σας να μιλάτε με την ίδια έμφαση για την υγεία αλλά και την εξυγίανση της κοινωνίας. Θέλετε να μας πείτε τι εννοείτε;
Δεν μπορεί να υπάρχει υγεία προσωπική χωρίς υγεία και εξυγίανση της κοινωνίας. Γιατί ό,τι κερδίζει ο άνθρωπος με πολύ κόπο σε υγεία, όπως συμβαίνει και με τον Ca μαστού, εξαρτάται από την κοινωνία αν θέλει και μπορεί να του στηρίξει την επιβίωσή και την ευτυχία του, γιατί εκείνη δίνει τα απαραίτητα κοινωνικά αγαθά στήριξης, όπως η εργασία η αγοραστική δύναμη, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η παιδεία, ελευθερία, ισονομία ισοπολιτεία, ειρήνη κλπ. «μεγέθη» και αξίες η έλλειψη των οποίων ματώνουν την ποιότητα της ζωής και στερούν τον πολίτη να ζήσει τον προορισμό του. Οπότε προκύπτει η ανάγκη της διπλής πρόληψης. Πρόληψη υγείας σώματος και ψυχής, πρόληψη και όσων «αρρωσταίνουν» την κοινωνία, γιατί η πρόληψη γενικά εντοπίζει έγκαιρα τον «εχθρό», αμφοτέρων των μερών, για νικηφόρα αντιμετώπισή τους. Και αν ήδη νοσεί η κοινωνία από παράγοντες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή να προλάβουμε, τουλάχιστον η γνώση τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας να μας οδηγεί σε συνετές επιλογές και συμπεριφορές αποφυγής, της συνενοχής! Πράγμα πολύ δύσκολο όταν σου κρύβουν τις αλήθειες σαν ανεπιθύμητες, τις οποίες εντοπίζω με τον δοκιμιακό μου λόγο και εστιάζω επάνω τους, για στήριξη της διεκδίκησης της θέσης και του σεβασμού που μας αναλογεί να έχουμε μέσα στον κοινωνικό ιστό.

Ας περάσουμε στην ποίηση, που κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σας. Μιλήστε μας για τις ποιητικές συλλογές σας.
Η ποίηση από γεννησιμιού της έχει προορισμό να στηρίζει τον άνθρωπο στην καθημερινότητά του και στα όνειρά του. Προορισμός που καλύπτει και την δική μου ανάγκη έκφρασης, καθώς πιστεύω ότι η ποίηση είναι… «Ίαση. Κοινωνικός προορισμός. Με συναίσθημα. Μαχητικός. Σαν μεγεθυντικός φακός στέκει στα δύσκολα και στα ωραία με λόγια εμπνευσμένα “θεϊκής ” πνοής, σαν βάλσαμο δοσμένα κατάθεση ψυχής. Έρχεται και συν-αρπάζει, τα ανεκπλήρωτα και ανείπωτα καθαγιάζει, τους καημούς καταλαγιάζει στο ιερό της κάθαρσης καθώς μας οδηγεί, ο δικός μας άνθρωπος ο Ποιητής. Δύναμη που τέρπει, επηρεάζει και έλκει, αν δεν συντρέχει αν όχι αρωγός για πιο όμορφη ζωή, προς τι ο «θαυμασμός» και λόγος ύπαρξης για συγγραφέα- ποιητή». Στα ποιήματά μου ασχολούμαι με την αγάπη, τον έρωτα στις εκπληρωμένες και ανεκπλήρωτες μορφές του, γιατί η αγάπη ομορφαίνει τη ζωή, μας δένει με τη ζωή, δίνει νόημα στη ζωή μας. Ασχολούμαι στα ποιήματά μου και με τη κοινωνία, τον αγώνα και την αγωνία του ανθρώπου να βρει τη θέση του στο κόσμο για ευτυχισμένη ζωή. Επιθυμώ ο λόγος μου να είναι άμεσα επικοινωνιακός, να αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων, να γεννάει δυνατά συναισθήματα και η καλύτερη στιγμή είναι η συνάντηση μου με τον αναγνώστη σε κοινή πορεία για εκεί όπου μας φανερώνεται η ζωή πιο φιλική και ζούμε το νόημά της. Οι συλλογές μου είναι:
«Ανεκπλήρωτοι έρωτες» (2013 ) Εκδόσεις ελληνική Πρωτοβουλία
«Του έρωτα και της ζωής» (2015) Εκδόσεις Μιχ.Σιδέρη
«ΑΝΑ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ» (2018) Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ
Έχω μεταφράσει και ποιήματα του τούρκου ποιητή Ορχάν ΒελίΚανίκ.
« Beni Bu Güzel Havalar Mahvetti» – «Εμένα αυτοί οι ωραίοι καιροί με εξόντωσαν»

Ποιήματά μου περιέχονται σε Ανθολογία των εκδόσεων ΟΣΤΡΙΑ

Το «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα», σας ενέπνευσε ώστε να γράψετε κάποιο ποίημα;
Το «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα» είναι μήνυμα που εμπεριέχει μία υπέροχη προτροπή ζωής, η οποία για να γίνει πράξη μέσα στη ζωή και να ζήσει τον προορισμό έχει ανάγκη από «τρόπους» περάσματος από τα λόγια στη πράξη. Πολλά από τα μηνύματα που στηρίζουν το θαύμα της ζωής στη πράξη με ενέπνευσαν να τα εκφράσω με ποιήματα που έγιναν και η αφορμή να γεννηθεί η ποιητική μου συλλογή ΑΝΑ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ, που ακολούθησε μετά την έκδοση του βιβλίου μου.

Λέτε πως «ζωή και θάνατος παλεύουν μέσα σ’ ένα κορμί». Πώς μπορούμε άραγε να συμφιλιωθούμε με τον θάνατο;
Αν αποβάλλουμε την άγνοια που γεννάει τον φόβο του θανάτου, κάνουμε μια καλή αρχή για την συμφιλίωση μαζί του. Όταν λέμε ότι ο Θεός τα πάντα εν σοφία εποίησε δεν μπορεί να λάθεψε με τον θάνατο. Αν κατανοήσουμε την αναγκαιότητα που καλύπτει σαν συντελεστής της βιολογικής εξέλιξης της ζωής καθώς συγκρατεί σε μικρά μεγέθη τα ήδη υπάρχοντα είδη ζωής και ανοίγει «χώρο» για την ανάδειξη ειδών βελτιωμένης μορφής, τότε μπορούμε να κατανοήσουμε ότι μέσα στα πλαίσια της αναγκαιότητας για εξέλιξη του κόσμου συμπεριλαμβάνεται και η δική μας προσωρινότητα. Αν συνειδητοποιήσει ο κάθε ένας από εμάς ότι «πατήματα» είμαστε όλοι μας με αρχή και τέλος στο διάβα της ζωής, το αιώνιο και όταν δώσει ο καθένας μας ότι έχει να δώσει σωματικά και πνευματικά ο δημιουργός του σύμπαντος δίνει τη σκυτάλη στον επόμενο που ακολουθεί για να συνεχίσει η ζωή την πορεία της προς την αιωνιότητα, τότε ξανοίγεται μπροστά μας το ιερό χρέος, τι «έργο» θα παραδώσουμε εμείς! Προορισμός που μας ωθεί να στραφούμε στην δισυπόστατη φύση που είμαστε από πνεύμα και ύλη με στόχο, όχι μόνο να ζήσουμε το θαύμα της ζωής σε προσωπικό επίπεδο με ευτυχία, για να μην αφήσουμε να γίνει η ζωή μας χαμένη ευκαιρία, αλλά και σαν μέλη της κοινωνίας να φροντίσουμε να δημιουργήσουμε «έργο» σαν το δικό μας λιθαράκι προσφοράς στο οικοδόμημα της κοινωνίας για τη καλή συνέχειά της. Έργο ικανό να μας κρατήσει «ζωντανούς» στη μνήμη των αγαπημένων μας και όσων ευεργετήσαμε. Η δική μας νίκη του πνεύματος έναντι της φθοράς της ύλης! Και όταν έρθει η ώρα, ο δημιουργός του σύμπαντος να πάρει τη σκυτάλη από εμάς για να τη δώσει στον επόμενο που ακολουθεί – έτσι θέλω να σκέπτομαι τον θάνατο – θα έχουμε καταφέρει να οδηγηθούμε σε ένα κλείσιμο προορισμού ζωής συμφιλιωμένο με το αναπόφευκτο του «Τέλους»! Πραγματική συμφιλίωση-ευτυχής επισφράγιση, για μια ζωήπου θα έχουμε καταφέραμε να ζήσουμε με πληρότητα και Ουσία αφήνονταςπαράλληλα πίσω μας και τα δικά μας «χνάρια» περάσματος από αυτή τη γη!

Σας απασχολεί ως γυναίκα, ως συγγραφέα, ως άνθρωπο;
Ο θάνατος σαν μελέτη με απασχόλησε πολύ σαν συγγραφέα στην προσπάθειά μου να απομυθοποιήσω τον φόβο του, προκειμένου να στηρίξω την ηρωίδα μου στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Πράξη που με επηρέασε προσωπικά να αλλάξω όλη τη φιλοσοφία μου περί ζωής και όταν ένοιωσα ότι πράγματι έχω χρήσιμα πράγματα να επικοινωνήσω προχώρησα και στην έκδοση του βιβλίου. Στην αναζήτησή μου όταν έμαθα τον προορισμό που έχει ο θάνατος σαν συντελεστής εξέλιξης της δημιουργίας, τον «είδα» μέσα από μία διαφορετική οπτική γωνία, μπορώ να πω με περισσότερο σεβασμό, γιατί επιπλέον αν και αρνητής της ζωής κάνει πιο έντονο τα φανέρωμα της αξίας της, τη κάθε της στιγμή! Προσπάθησα να αναστρέψω τον όρο «αρνητής» σε «υποκινητής» για ζωή με ποιότητα και ουσία, ώστε η κάθε «ηρωίδα» που αντιμετωπίζει τη δική της απειλή μέσα στη ζωή, σε συμφιλίωση με την κοινή «μοίρα» των ανθρώπων, να μη χρονοτριβεί σε όσα δεν μπορεί να αλλάξει, αντίθετα να στρέφεται με μαχητικότητα στο πολύτιμο παρόν της, να επιδιώκει να ζήσει τα όσα ποθεί και δεν τα ζει με στόχο την εκπλήρωση μικρών και μεγάλων προορισμών, το κλείσιμο ανοικτών λογαριασμών συναισθηματικών και υλικών, να διαχειρίζεται με σύνεση τον πολύτιμο χρόνο της και με όπλα της την πρόληψη υγείας όσων αρρωσταίνουν σώμα ψυχή πνεύμα και κοινωνία, να στοχεύει να φτάσει όσο πιο κοντά στον προσδόκιμο χρόνο ζωής, γιατί συμβαίνει να περάσουμε από το «κολαστήριο» μιας δυσβάστακτης αναμονής χωρίς να προκύψουν στο τέλος αυτά που φοβόμαστε. Η μεγαλύτερή μου ανταμοιβή για την επίπονη και χρονοβόρα προσπάθειά μου να δομήσω αυτό το έργο, είναι να μπορεί ιατρικά, επιστημονικά αλλά και φιλοσοφικά να στηρίζει το θαύμα της ζωής στη πράξη για τα καλύτερά της, εκεί που δικαιώνεται η ζωή για τις προσπάθειές της. Ώστε όταν έρθει η ώρα του απολογισμού ζωής να μπορέσει η κάθε «ηρωίδα» μου αναγνώστρια να πει όπως η Ελπίδα, «Νίκη! Έζησα!

Ποιο είδος σας φέρνει πιο κοντά στον αναγνώστη, η ποίηση ή το μυθιστόρημα; Το έχετε σκεφτεί;
Η ζωή δείχνει ότι το μυθιστόρημα γενικά έλκει περισσότερο το αναγνωστικό κοινό από την ποίηση η οποία έχει μεν «φανατικούς συνειδητοποιημένους φίλους αλλά και πολλούς αδιάφορους αναγνώστες που κρατάνε μία απόσταση από αυτή. Πιστεύω πως το ζητούμενο για τον αναγνώστη δεν είναι το είδος του λόγου, αν είναι δηλ. ποίημα ή μυθιστόρημα. Το ζητούμενο είναι το θέμα και η δομή στήριξης αν μπορούν σε συγκερασμό να γεννάνε το ενδιαφέρον, να αγγίζουν τις σκέψεις και τη καρδιά των αναγνωστών. Και όλα αυτά είναι ανάλογα τον αναγνώστη, καθώς το αναγνωστικό κοινό έχει διαστρωματώσεις και ό,τι έλκει κάποιον, μπορεί να είναι αδιάφορο τελείως για κάποιον άλλο. Προσωπικά έχω νοιώσει τη χαρά της αποδοχής και από τις ποιητικές μου συλλογές και από το μυθιστόρημά μου, γιατί δεν εκδίδω αν δεν νοιώσω ότι έχω κάτι χρήσιμο και ενδιαφέρον να επικοινωνήσω.

Μια δύσκολη και πιεστική μέρα καταλήγετε στο σπίτι και απομονώνεστε στις σκέψεις σας. Θα καταπιαστείτε μ’ ένα στίχο ή με τον ήρωα ενός βιβλίου;
Όταν επιθυμώ να γράψω τα όσα με απασχολούν σαν τρικυμία στην καρδιά μου, τα οποία πιέζουν σαν σε γέννα να βγουν και να πάρουν μορφή, βρίσκουν πιο σύντομα τον δρόμο τους, στην έκφραση μέσα από τους στίχους. Με το ποίημα, πιο γρήγορα περιεκτικά και άμεσα φτάνω στο λυτρωτικό συναίσθημα της «λύσης» που έρχεται με το κλείσιμο του τέλους του ποιήματος και της χαράς της επικοινωνίας που ακολουθεί, γιατί αυτό βασικά είναι το ζητούμενο! Η χαρά του να μοιράζεσαι σκέψεις και συναισθήματα! Το άμεσα και γρήγορα δεν σημαίνει και πιο εύκολα γιατί χρειάζεται να υπάρχει ευχέρεια αποθεματικού αντίστοιχης γνώσης, μέσων στήριξης και ανάλογο γλωσσικό «ένδυμα» για την πραγμάτωσή του. Ο ήρωας ενός βιβλίου απαιτεί συνήθως να δρομολογηθεί η φαντασία για δόμηση της μυθοπλασίας που είναι χρονοβόρα, προϋπόθεση που δεν με έλκει ιδιαίτερα γιατί προτιμώ να ασχολούμαι με θέματα της πραγματικότητας που εκφράζει συνήθως η ποίηση. Γι αυτό και το βιβλίο μου «Ξεπέρνα τον φόβο ζήσε το θαύμα» αν και δεν είναι αυτοβιογραφία δεν είναι ούτε μυθοπλασία, γιατί όλα όσα περιέχονται αποτελούν συμπυκνωμένη έκφραση όσων συμβαίνουν στην πραγματική ζωή με στόχο να στηρίζει τη ζωή στα δύσκολά της για τα καλύτερα της! «Ο καθείς και τα όπλα του» λέει ο ποιητής.

Ποίηση ή ζωγραφική να περιμένουμε από εσάς για τη συνέχεια;
Εδώ και πολύ καιρό δεν ασχολούμαι πλέον με τη ζωγραφική γιατί ο δημιουργικός χρόνος παράλληλα με τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας δεν είναι αρκετός για πολλές παράλληλες δραστηριότητες. Έχουν κυκλοφορήσει ήδη μετά το βιβλίο τα ποιήματά μου ΑΝΑ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ και έχω δρομολογήσει ήδη τη γραφή νέων ποιημάτων..

Η ζωγραφική και η μουσική επίσης συνθέτουν τη ζωή και την καθημερινότητά σας. Αν σας ζητούσα να αφιερώσετε στην Ελπίδα (και άρα σε όλες εμάς τις γυναίκες) έναν πίνακα ζωγραφικής και ένα ποίημά σας ποια θα ήταν;
Αφιερώνω στην Ελπίδα και σε όλες εμάς τις γυναίκες το ποίημα μου «Επαναπροσδιορισμός» από την ποιητική μου συλλογή «Του έρωτα και της ζωής» – Εκδόσεις Σιδέρη.

Επαναπροσδιορισμός,
Πόνεσα τσάκισα, γονάτισα λύγισα μάτωσα,έκλαψα.
Δεν το κατάλαβα πως.Ούτε το θέλησα.
Άρνηση απωλειών παραδοχής.Αδυναμία αιτιών αποδοχής.
Δεν γνώριζα εξ αρχής!
Ίσως στα «αρκετά» δεν στάθηκα. Δεν τα εκτίμησα.
Σε λάθος «παραπάνω» στόχευα. Τα υπερτίμησα.
Δεν μπόρεσα να δω που είναι τα σπουδαία.
Προσπέρασα όλες τις στιγμές που κρύβαν τα ωραία.
Χάθηκαν αγάπες , όνειρα παιδικά, ιδέες πεποιθήσεις και ιδανικά.
Ανάγκη πια διάθεσης του χρόνου, για ίαση του πόνου,
στης ζωής το καθαρτήριο όπουο πόνος γίνεται εμπειρία,
γνώση και πληροφόρησηγια νέα της ζωής θεώρηση.
Και, πάντα υπάρχει ένα χέρισυντροφικό ,αγαπημένο .
στήριγμα ζωής , αρκεί να μπορέσεις όπως είναι να το δεις

και όχι όπως φαντάζεσαι εσύ πως θα το βρεις…

Τα δύσκολα μου τα κάνω παρελθόν τις γνώσεις που μου χάραξαν με πόνο
θεμέλια τις ρίχνω στο νέο μου Παρόν !

Από ζωγραφική, αφιερώνω τον πίνακα της προτομής της Υγείας τον οποίο έχω φτιάξει εγώ με καρβουνάκι όσο μαθήτευα ελεύθερο σχέδιο κοντά στον πολυβραβευμένο ζωγράφο Αντώνη Απέργη, με την ευχή να έχουμε όλοι μας την υγειά μας για όσο πιο όμορφη ζωή, και τον πίνακα του «ΑΝΑΣΤΑΣΗ» σε όσες γυναίκες δοκιμάζονται από την απειλή του Ca –μαστού, με την ευχή μέσα από την καρδιά μου, να νικήσουν και να χαρούν μια καινούρια ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ζωή στα μέτρα της καρδιάς!

Συγχαίρω όλους τους συντελεστές του vivlio-life.gr για τη σημαντική προσφορά σας στο χώρο των τεχνών και των γραμμάτων και γενικότερα στην διακίνηση γνώσεων και ιδεών που τόσα πολλά προσφέρουν στην καλύτερη ποιότητα της προσωπικής και κοινωνικής ζωής!

Ευχαριστώ πολύ τη Μαρία Τσακίρη για τις μεστές ερωτήσεις και την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσαν τη δυνατότητα με τις απαντήσεις μου, στην επικοινωνία και γνωριμία του έργου μου με το αναγνωστικό σας κοινό, δίνοντάς του την ευκαιρία να ζήσει τον προορισμό του στις καρδιές των αναγνωστριών – αγωνιστριών του για ζωή με υγεία στα μέτρα της καρδιάς!

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένα θαύμα είναι η ζωή, που αξίζει να το ζήσουμε! Ξεπερνώντας εμπόδια, φόβους πραγματικούς και πλασματικούς, ο στόχος είναι όχι μόνο να ζήσουμε αλλά και να ευτυχήσουμε.
Βασική προϋπόθεση η υγεία, την οποία θεωρούμε δεδομένη μέχρι τη στιγμή που εισβάλλει το απροσδόκητο της απώλειάς της.
Ο φόβος είναι το πρώτο συναίσθημα αφύπνισης όταν το αυτονόητο αγαθό της ύπαρξης γίνεται πλέον αγαθό διεκδίκησης με αγώνα.
Η Ελπίδα, η ηρωίδα του βιβλίου, έρχεται αντιμέτωπη με τη συνειδητότητα του αναπόφευκτου της προσωρινότητας της ζωής. Αιτία η απώλεια υγείας, Ca του μαστού. Πρόβλημα που επιβάλλει την άμεση αντιμετώπισή του.
Μετά το πρώτο ξάφνιασμα, πιάνει αποφασιστικά τη θέση της στη μάχη! Θα νικήσει; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Βιογραφικό
Η Μαργαρίτα Αρβανίτη γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Η αγάπη της για τις τέχνες και τα γράμματα ξεκίνησε σαν ευχαρίστηση μέσα από τις σχολικές δραστηριότητες. Μαθήτρια ακόμα του Δημοτικού Σχολείου έγραψε το πρώτο μου ποίημα.
Μεγαλώνοντας ασχολήθηκε με την ποίηση, τη ζωγραφική, με σπουδές κλασικής και μοντέρνας κιθάρας στο Εθνικό Ωδείο, εργάστηκε ως μουσικός παραγωγός στο ραδιόφωνο και ασχολήθηκε με το θέατρο και την εξέλιξή του. Η αγάπη της για τη φωτογραφία και την πόλη που την “ανέθρεψε” την οδήγησε στη φωτογράφηση των ιστορικών και αρχαιολογικών μνημείων της Αθήνας για δέκα συνεχή χρόνια. Ασχολήθηκε με την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας και τη μετάφραση τουρκικών ποιημάτων.

Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και ασχολείται με βιβλιοκριτικές και παρουσιάσεις βιβλίων. Συνεντεύξεις, κείμενα και ποιήματά της περιέχονται σε ανάλογους ιστότοπους.