ΣΚΕΨΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

Σκέψεις για το βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου «Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου»

Ποια γυναίκα δεν θα ήθελε να το ακούσει αυτό από έναν άντρα; Πόσο δύσκολα όμως το λέει κάτι τέτοιο και -κυρίως- το εννοεί ένας άντρας; Εδώ σε ολόκληρο βιβλίο, ο Άνδης το είπε στην τελευταία πρόταση! Με τις πράξεις του βέβαια, το έδειξε στη Θάλεια, κι αν πέρασαν τη δική τους Οδύσσεια προκειμένου να καταφέρουν να αποδεχτούν πράγματα και καταστάσεις, ήταν φανερό πως η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή και

Σκέψεις για το βιβλίο «Δίδυμα φεγγάρια» της Ρένας Ρώσση Ζαΐρη

Τα τερτίπια της ζωής πολλές φορές είναι μακράν πιο μπλεγμένα και δύσκολο να τα ανακαλύψει ακόμη και ο πιο καλός μυθιστοριογράφος. Ίσως γι’ αυτό και υπάρχουν γύρω μας τόσα και τόσα απίστευτα που ακούμε και βλέπουμε καθημερινά, γιατί συναγωνίζονται ίσως τη φαντασία. Ποιος άραγε κλέβει ιδέες για να απλώσει στον καμβά του τα χρώματα που θα ζωγραφίσει, η πραγματικότητα ή η φαντασία; Πράγματι, πολλές φορές ακούμε μια ιστορία και αδυνατούμε

Σκέψεις για το βιβλίο ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ «Το μυστικό της μάγισσας» της Δήμητρας Ιωάννου

Αν και πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας η κυρία Ιωάννου είναι πολλά υποσχόμενη με το μαγευτικό της μυστικό, τη μυστηριώδη ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ! Δεν είναι απλά ένα παραμύθι με μάγισσες, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με σατανική πλοκή, ανεξιχνίαστους φόνους, ίντριγκες και πάθη. Ούτε ένα ιστορικό ντοκουμέντο με στοιχεία άρρηκτα δεμένα με τα ηπειρώτικα εδάφη που αφηγείται και τις ιστορίες που πραγματεύεται. Ένα ερωτικό μυθιστόρημα τότε, με έρωτες κεραυνοβόλους από την πρώτη ματιά, γυναίκες πανέμορφες και σαγηνευτικές

Σκέψεις για το βιβλίο ‘‘Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι’’ του Δημήτρη Στεφανάκη

από την Ιουλία Ιωάννου Ένα μυθιστόρημα για το ελληνικό καλοκαίρι, για την αιώνια εφηβεία και τη νιότη που δεν κατάφερε να αγγίξει ο χρόνος. Γιατί άραγε θα επέστρεφε κανείς στη ζωή αν όχι για να ολοκληρώσει ό,τι άφησε στη μέση; ΄ Κι αν αυτό ήταν εφικτό θα ήταν ποτέ το ίδιο όπως όταν άρχισε, πριν μείνει μισό; Και τι αξία θα είχε να ζήσεις ξανά ανάμεσα σε ξένους, σε άλλους

Σκέψεις για το βιβλίο της Λένας Μαντά «Τα Πέντε Κλειδιά»

Τι τραβάνε κι αυτοί οι πλούσιοι (!) θα μπορούσε να πει κάποιος διαβάζοντας για την λαμπερή ζωή τους, παρακολουθώντας τους να μην μπορούν να νιώσουν τα πιο απλά και ανθρώπινα συναισθήματα. Τη χαρά από τη γέννηση ενός παιδιού, το να το δεις να μεγαλώνει, να απολαύσεις δίπλα του κάθε σημαντική ή ασήμαντη στιγμή. Γιατί ένα παιδί φέρνει μαζί του τη δύναμη να ανατρέψει τα πάντα, ένα παιδί ΕΙΝΑΙ τα πάντα!

Σκέψεις για το βιβλίο «Σαν τα φύλλα του καπνού»

Με έντονη τη μυρωδιά του καπνού να πλανιέται στον αέρα, στις αισθήσεις όλες, διάβασα το βιβλίο του συγγραφικού διδύμου Λίας Ζώτου και Θοδωρή Καραγεωργίου. Αυτό που μένει έντονο σαν συναίσθημα είναι ένα συνεχές κυνήγι ευτυχίας, δόξας, πλούτου, γαλήνης που όμως οι πρωταγωνιστές δεν αντιλαμβάνονται εγκαίρως, αφήνοντας τα χρόνια να κυλούν, τη ζωή να φεύγει μέσα από τα χέρια τους, μέσα από τα μάτια τους. Είναι τόσα πολλά αυτά που σε

Σκέψεις για το βιβλίο της Αφροδίτης Βακάλη «Και γύρω τους η θάλασσα»

 από την Ιουλία Ιωάννου Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ Δεν ξέρω τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να προτιμήσει να διαβάσει ένα βιβλίο έναντι κάποιου άλλου. Όταν σταθεί σε μια βιτρίνα βιβλιοπωλείου και ταλαντεύεται να διαλέξει, ανάμεσα σε ένα σίγουρο χαρτί, ένα συγγραφέα που γνωρίζει και ξέρει λίγο πολύ το ύφος του, το πώς κινεί τα νήματα της ζωής των ηρώων του; Ή μήπως να διαλέξει να κολυμπήσει σε άγνωστα

Καλώς ήρθες Μάη!!!

Πάνε και οι διακοπές, οι συναντήσεις με αγαπημένους που είχες να δεις καιρό, το ξύπνημα χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα. Όλα τώρα θα βρουν και πάλι τους χαλαρούς, καθημερινούς ρυθμούς τους. Άλλωστε, μετά την ανάπαυλα αυτό που χρειάζεσαι είναι η ρουτίνα, γιατί αυτό δείχνει τη συνέχεια της ζωής, τη δημιουργία και την ελπίδα ότι θα έρθει κάτι ακόμα καλύτερο που θα έχεις να περιμένεις. Και επειδή έρχεται το καλοκαιράκι με γοργούς ρυθμούς,

Η ζωή μπορεί να γίνει ωραία αν οι άνθρωποι το επιθυμούν!

Άνθρωπος. Ανώτερο ον! Το μεγαλύτερο θηρίο της φύσης! Ικανός για τα πάντα! Για το μεγαλύτερο καλό αλλά και το μεγαλύτερο κακό!   Περνώντας τα χρόνια ο άνθρωπος εξελίχθηκε και προσπάθησε να καλυτερέψει τη ζωή του με όποιο τρόπο μπορούσε. Χωρίς πολλές φορές να υπολογίζει τις συνέπειες των πράξεών του, γιατί τον ενδιέφερε πάντα το τώρα και όχι το μετά. Γιατί έβλεπε το πριν και ήθελε να το αλλάξει.Αποτέλεσμα αυτού υπήρξε

Βολεύτηκες;

Τα τελευταία χρόνια -όσο ποτέ άλλοτε- έχουμε βολευτεί σε μια κατάσταση λήθης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια, γιατί, σε κοινωνικό επίπεδο οδηγηθήκαμε εκεί, μέσα από τη δήθεν ενημέρωση που μας έρχεται αβίαστα στον καναπέ του σπιτιού μας, μέσα από τον διαφημιστικό βομβαρδισμό που μας κατακλύζει από παντού, όλα μας έκαναν άβουλα όντα, πειθήνια όργανα ενός συστήματος που δεν μας αφήνει να σκεφτόμαστε και να αντιδρούμε. Η όλη κατάσταση που περνάει