#Βρείτε την Ντέζι @

Πρώτο βιβλίο της Cara Hunter, το βιβλίο «Μπροστά στα μάτια τους» Όλοι ξέρουν, κανείς δεν μιλάει που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.

                 

Πρώτο και πολύ δυνατό, ένα γνήσιο αστυνομικό θρίλερ. Με αυτό το βιβλίο η συγγραφέας κάνει το ντεμπούτο της στη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία, πραγματικά αξιοπρόσεχτο, έστω και αν η απαγωγή ενός παιδιού ως κεντρική ιδέα ενός έργου δε χρησιμοποιείται για πρώτη φορά. Το έργο ξεχωρίζει για την πλοκή του, για τις ανατροπές του, για την αγωνία του, για τον έξυπνο τρόπο εναλλαγής του χρόνου στο παρόν και στο παρελθόν σε κρίσιμα σημεία έτσι που να εξυπηρετεί την εξέλιξη της ιστορίας, για την ένταξη του στην σημερινή κοινωνία με απίστευτη μεταφορά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των αντιδράσεων των χρηστών σε τέτοια θέματα, για το δυνατό αναγνωστικό ταξίδι όσων αγαπούν τις crime σειρές στη λογοτεχνία και όχι μόνο.
Η Ντέιζι Μέισον 8 χρονών εξαφανίζεται από το πάρτι μασκέ και κανείς δεν γνωρίζει τίποτα. Κανείς από τον περίγυρο, κανείς από την οικογένεια. Και ο επιθεωρητής Άνταμ Φόλεϊ αναλαμβάνει την υπόθεση, θεωρώντας ότι ο απαγωγέας δεν θα είναι άγνωστος. Μια παράξενη οικογένεια. Τόσο η μητέρα Σάρον όσο και ο πατέρας Μπάρι έχουν αντιδράσεις που παραξενεύουν, αντιδράσεις και στάσεις που προβληματίζουν. Είναι ύποπτοι; Σίγουρα δεν γίνονται συμπαθείς παρά το γεγονός ότι βιώνουν έναν εφιάλτη. Μα και ο μοναχικός αδελφός της Ντέζι, ο μικρός Λίο, δεν θα μείνει στο απυρόβλητο των υποψιών. Μια συμμαθήτρια που ζηλεύει τη μικρή Ντέζι, η δασκάλα της, η γειτονιά της. Όλοι εξετάζονται. Όλοι έχουν κάτι να απαντήσουν. Κάποιος λέει ψέματα. Φαίνεται πως η Ντέζι δεν πρέπει να είναι στη ζωή. Κάποιος συλλαμβάνεται. Κάποιος θα δικαστεί. Και; Είναι ο αληθινός ένοχος; Γιατί έγινε η απαγωγή; Ζει η Ντέζι; Ποια είναι η τύχη της;

Η τύχη όλων των ηρώων; Και 30 σελίδες πριν από το τέλος και ενώ ο αναγνώστης βομβαρδίζεται από αποκαλύψεις, βλέποντας το βιβλίο να τελειώνει, αναρωτιέται τι στο καλό έχει συμβεί και ποιος είναι ο ένοχος.
Καθαρή και στρωτή γραφή σε πρωτοπρόσωπη και τριτοπρόσωπη αφήγηση με εξαιρετικούς διαλόγους – για το γεγονός ότι το έργο είναι σαν να γράφτηκε στη γλώσσα μας συνέβαλε η μετάφραση της Νοέλα Ελιασά. Εξαιρετικές οι δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις, τα άρθρα, οι καταθέσεις, το δικαστήριο. Πολύπλοκοι χαρακτήρες, ήρωες με σύνθετους χαρακτήρες, ευάλωτους και με ατέλειες. Ανθρώπινοι. Όπως και η εικόνα της οικογένειας. Το «δήθεν» ευτυχισμένο σπίτι. Με τα μυστικά του και την δική του πραγματικότητα πίσω από τις κλειστές πόρτες. Οι δυσλειτουργικές οικογένειες. Η δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η «φωνή» των πολιτών σε ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Γρήγορη ροή, καλά σχεδιασμένη πλοκή. Και ένα τέλος ανατρεπτικό, απρόσμενο και τόσο καλά κρυμμένο από τη συγγραφέα.


«… Σκοτεινιάζει και το κοριτσάκι κρυώνει. Η μέρα που πέρασε ήταν τόσο όμορφη- τα φώτα και οι στολές και τα πυροτεχνήματα που έμοιαζαν με βροχή αστεριών… Η Ντέζι φοβάται πάρα πολύ.

«Χθες το βράδυ, η οκτάχρονη Ντέιζι Μέισον εξαφανίστηκε από το καλοκαιρινό πάρτι μασκέ που οργάνωσαν οι γονείς της. Κανείς δεν είδε τίποτα στο ήσυχο προάστιο – ή τουλάχιστον έτσι λένε όλοι.

 

Όμως ο επιθεωρητής Άνταμ Φόλεϊ, που ανέλαβε την υπόθεση, ξέρει ότι εννιά στις δέκα φορές ο δράστης είναι κάποιος γνωστός της οικογένειας. Και η οικογένεια της Ντέιζι είναι σίγουρα παράξενη – η μητέρα της έχει εμμονή με τα προσχήματα, ενώ ο πατέρας της είναι ψυχρός και αμυντικός κατά τη διάρκεια της ανάκρισης.
Έπειτα είναι και ο μικρός αδερφός της, ο τόσο μοναχικός και αντικοινωνικός…
Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα. Όμως όλοι έχουν τη δική τους εξήγηση και, απ’ ό,τι φαίνεται, όλοι έχουν κάτι να κρύψουν. Ένα είναι σίγουρο: κάποιος λέει ψέματα.
Ο επιθεωρητής Φόλεϊ ξεκινάει έναν αγώνα δρόμου για να βρει τα ίχνη της Ντέιζι, καθώς ο χρόνος του λιγοστεύει, μαζί και οι ελπίδες για να βρεθεί ζωντανή…
Πώς μπορεί να εξαφανιστεί ένα παιδί χωρίς κανένα απολύτως ίχνος;
»