Μάρτιος 2016 και κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Μεταίχμιο το εξαιρετικό βιβλίο της KATE HAMER με τίτλο «Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό». Οκτώβρης 2018 από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί το νέο της βιβλίο με τίτλο «ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ» σε μετάφραση Στέλλας Κάσδαγλη.


«Με λένε Ρούμπι. Ζω με την Μπάρμπαρα και τον Μικ. Δεν είναι οι πραγματικοί μου γονείς, μου λένε όμως τι να κάνω και τι να πω. Πρέπει να λέω πως τις μελανιές στα μπράτσα μου και το μαυρισμένο μάτι μου τα έπαθα πέφτοντας απ’ τη σκάλα.
Είναι, όμως, και πράγματα που δεν λέω. Δεν θα τους πω ότι θα ψάξω τους πραγματικούς μου γονείς. Δεν θα βγάλω άχνα για τον Σκιά, που κάθεται στη σκάλα, ή την κυρία που είδα πηγαίνοντας για ύπνο.
Είπα στον Μικ για τη γυναίκα με το κίτρινο φόρεμα που είδα κρεμασμένη απ’ τη ζώνη ασφαλείας της βαθιά μέσα στο δάσος πίσω από το σπίτι μας. Του είπα ότι είδα τον θάνατο να βγαίνει από μέσα της. Μου είπε πως θα με παρασημοφορήσει για τα ψέματά μου.
Δεν έλεγα ψέματα. Είμαι κυνηγός χαμένων ψυχών και θα βρω την πραγματική μου οικογένεια.
Και δεν θα αφήσω τον Μικ να με σταματήσει.».


Η ιστορία της Ρούμπι, ενός 13χρονου κοριτσιού που διαθέτει ένα ισχυρό μεταφυσικό χάρισμα. Έχει την δυνατότητα να «βλέπει» «χαμένες ψυχές». Είναι «κυνηγός χαμένων ψυχών».
«..Σαν να υπήρχε ένα κομμάτι γης, ανάμεσα σε στεριά και θάλασσα, όπου οι μεν και οι δε μπορούσαν να συνυπάρχουν για λίγο, προτού οι νεκροί ξεκινήσουν το ταξίδι τους στη θάλασσα, μακριά, προς το άγνωστο, αφήνοντας τα σώματα τους πίσω. Για κάποιον λόγο ήξερα πως είχα κι εγώ έναν ρόλο να παίξω σ αυτό. Κυνηγός ψυχών. Διαχωριστής ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, που επαναφέρει τα όρια όταν αυτά συγχέονται επικίνδυνα…»

Η Ρούμπι ζει στο δάσος, ένα δάσος με υπόσταση που παρέχει ασφάλεια αλλά κρύβει κινδύνους, υποσχέσεις και αδιέξοδα. Η Ρούμπι μαθαίνει στα γενέθλια της ότι είναι υιοθετημένη. Και αυτή η αποκάλυψη στην πραγματικότητα την ανακουφίζει, αφού οι θετοί γονείς, ανάξιοι για τον γονεϊκό ρόλο, την κακοποιούν. Η αναζήτηση της για τους πραγματικούς της γονείς γίνεται αυτοσκοπός, προκειμένου να βρει και να γίνει μέλος μιας αγαπημένης οικογένειας. Μα είναι ήδη μέλος σε μια θετή οικογένεια, μέλος του δάσους και μέλος μιας ακόμη υποκατάστατης οικογένειας, αυτήν των φίλων της.
Μαζί της μια φανταστική παρουσία, ο Σκιάς. Ποιός είναι; Ένας άυλος φίλος που θα ήθελε να ζει σαν την Ρούμπι και που δείχνει την επιθυμία των πνευμάτων να αλληλεπιδρούν με τον κόσμο των ζωντανών; Σε κάποια κεφάλαια ο Σκιάς έχει την δική του αφηγηματική φωνή και είναι το εργαλείο πάνω στο οποίο η συγγραφέας χτίζει την ένταση και αποκαλύπτει κάποια κομμάτια της ιστορίας. Και είναι πραγματικά ξεχωριστά αυτά τα κεφάλαια. Ταυτόχρονα η ιστορία αποκαλύπτεται από την πλευρά της μητέρας. Και αυτές οι δύο ιστορίες εναλλάσσονται στο έργο μέχρι ο αναγνώστης να κατανοήσει απόλυτα τις σχέσεις, τις πράξεις και τις συμπεριφορές των ηρώων. Μέχρι ο αναγνώστης να προβληματιστεί για την σχέση μητέρας – κόρης, της φτώχειας και της ψυχικής ασθένειας, της απροσδόκητης εγκυμοσύνης και ενός βιαστικού γάμου, της γονικής αμέλειας και της προδοσίας, τον θεσμό της υιοθεσίας, τον γονεϊκό ρόλο, τον ρόλο της οικογένειας είτε είναι αυτή που γεννηθήκαμε είτε όχι. Το συνειδητό και το ασυνείδητο, το πραγματικό και το φανταστικό μέσα από τον άγνωστο και μυστηριακό κόσμο των πνευμάτων, την χαμένη αθωότητα, την απώλεια και την απομόνωση, το πώς το παρελθόν επηρεάζει το παρόν και την θέση των γυναικών στην κοινωνία.
Η συγγραφέας χρησιμοποιεί τρεις αφηγηματικές φωνές, της Ρούμπι, της μητέρας και του Σκιά, σε μια καλοδουλεμένη πλοκή που εναλλάσσεται μεταξύ του 1970 και του 1983 και με μια στρωτή και μεστή γραφή. Ένα σκοτεινό, θλιβερό, φανταστικό και κινηματογραφικό, ήπιο θρίλερ με ατμοσφαιρικές περιγραφές και με έντονα συναισθηματικές καταστάσεις από τις οποίες διέρχονται όλοι οι ήρωες. Ένα σύγχρονο παραμύθι. Μια οδυνηρή ιστορία για ένα παιδί απελπισμένο για αγάπη με έντονα στοιχεία υπερφυσικού. Και στα δύο έργα της HAMER γίνεται μια εξερεύνηση των δεσμών που συνδέουν μητέρα με κόρη. Και τα δύο έργα της HAMER, αξίζει να διαβαστούν.
Κλείνουμε την παρουσίαση μας με αυτό που το Μεταίχμιο αναγράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και αντικατοπτρίζει αληθινά το έργο.
« Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης, στην κόψη του μαγικού ρεαλισμού και του ψυχολογικού θρίλερ. Μια στοιχειωμένη ιστορία για τα φαντάσματα που κουβαλούν οι ζωντανοί· για την αγάπη και την απώλεια· για την οικογένεια και τη φιλία, ειπωμένη από την αέρινη Ρούμπι, μια έφηβη που κατοικεί τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν»

 

Με λένε Ρούμπι. Ζω με την Μπάρμπαρα και τον Μικ. Δεν είναι οι πραγματικοί μου γονείς, μου λένε όμως τι να κάνω και τι να πω. Πρέπει να λέω πως τις μελανιές στα μπράτσα μου και το μαυρισμένο μάτι μου τα έπαθα πέφτοντας απ’ τη σκάλα.
Είναι, όμως, και πράγματα που δεν λέω. Δεν θα τους πω ότι θα ψάξω τους πραγματικούς μου γονείς. Δεν θα βγάλω άχνα για τον Σκιά, που κάθεται στη σκάλα, ή την κυρία που είδα πηγαίνοντας για ύπνο.
Είπα στον Μικ για τη γυναίκα με το κίτρινο φόρεμα που είδα κρεμασμένη απ’ τη ζώνη ασφαλείας της βαθιά μέσα στο δάσος πίσω από το σπίτι μας. Του είπα ότι είδα τον θάνατο να βγαίνει από μέσα της. Μου είπε πως θα με παρασημοφορήσει για τα ψέματά μου.
Δεν έλεγα ψέματα. Είμαι κυνηγός χαμένων ψυχών και θα βρω την πραγματική μου οικογένεια.
Και δεν θα αφήσω τον Μικ να με σταματήσει.
Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης, στην κόψη του μαγικού ρεαλισμού και του ψυχολογικού θρίλερ. Μια στοιχειωμένη ιστορία για τα φαντάσματα που κουβαλούν οι ζωντανοί για την αγάπη και την απώλεια για την οικογένεια και τη φιλία, ειπωμένη από την αέρινη Ρούμπι, μια έφηβη που κατοικεί τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)